Qondarma erməni soyqırımı faktların dili ilə
83
Qeyd etmək lazımdır ki, hələ 1908-ci ildə qüvvəyə
minmiş yeni Osmanlı Konstitusiyasına görə imperiyanın
bütün təbəələri ordu sıralarına çağırlmalı idi. Bu barədə
tarixçi Sevinc Seyidova yazır: “Məhz bu qanunun
əsasında erməni əhalisinin nümayəndələrini I Dünya
müharibəsi başlayanda orduya çağırdılar. Lakin silah
əldə edən erməni əsgərləri vətənin uğrunda döyüş-
məkdənsə fərariliyə üstünlük verdilər (19, 45)”. Bunun
üçün Rusiya erməniləri davamlı sürətdə Osmanlı döv-
lətinə
arxadan zərbə vurmağa,
bir sözlə xəyanətə səsləyir-
dilər. Bir sözlə Rusiyanın erməni məsələsində mövqeyi
heç də həmişə sabit deyildir və siyasi konyukturadan
asılı olaraq dövlətin maraqlarına uyğun dəyişilirdi (20,
49). Rusiyanın dəstəyini aldıqdan sonra Osmanlı
imperiyasında fəaliyyət göstərən erməni komitələri
müharibədən öncə Türkiyədəki şöbələrinə aşağıdakı
təlimatı vermişdilər: “...rus ordusu sərhəddən irəliləyər
və Osmanlı ordusu geri çəkilərsə hər tərəfdən Osmanlı
ordusuna təzyiq göstərilməlidir. Osmanlı ordusu hər iki
tərəfdən hücuma məruz qalmalı, rəsmi binalar bom-
balanmalı, iaşə depolarına ağır zərbələr endirilməlidir.
Əksinə Osmanlı ordusu hücuma keçərdisə bu zaman
erməni əsgərləri rusların tərəfinə keçərək arxadan türk
ordularına zərbə vurmalı idilər(19, 50)”.
Bir sıra Avropa və Amerikalı tədqiqatçılar da (Clair
Price, Rafael de Noqales, Philips Price, Phillippe de Zara,
Selahi Sonyel, Felix Valyi, Erix Fayql, Jorj de Malevil,
Jastin Makkarti, Karolin Makkarti, Samuel A. Uimz,
Stefan San, Stenford Corc Şou, Laurense Evans və b.) öz