284
vaşaq kimi qaçardı və təxminən əlli mil qaçandan sonra
gəlib atın qabağına çıxardı.
Bu gəzintilər Ağ Dişə öz hisslərinin izharında daha bir
yol öyrətdi ki, o, ömründə ikinci dəfə bundan istifadə etdi.
Birinci dəfə bu belə oldu. Uidon Skott dəliqanlı atın
belində yəhərdən düşmədən darvazanı açıb-bağlamaq
istəyirdi. O bir neçə dəfə darvazaya yan aldı, onu bağ-
lamağa çalışdı, lakin hürkmüş at geri çəkildi, kənara
tullandı. At get- gedə coşur, şahə qalxırdı. Sahib atı
mahmızlayanda və qabaq ayaqlarını yerə salmağa onu
məcbur edəndə at şıllaq atmağa başladı. Ağ Diş onları
həyəcanla izləyirdi. Axırda səbri çatmadı, atın üstünə
cumub qəzəblə mırıldadı bu nərilti daha çox hürməyi
xatırladırdı.
Bu hadisədən sonra Ağ Diş tez-tez hürməyə cəhd edirdi
və Skott onun bu cəhdlərini qiymətləndirirdi. Amma o,
cəmi bircə dəfə hürə bilmişdi, o da sahibinin yanında
olmamışdı. Növbəti hadisə isə buna əsas oldu: Skot yenə
at belində düzənlikdə gəzirdi. Birdən at kənara tullandı. At
düz ayaqları altından sivişib qaçan dovşanı görüb hürk-
müşdü, ayaqları dolaşıb büdrədi. Skott yəhərdən yerə
dəydi və ayağı əzildi. Ağ Diş qəzəbləndi və atın
boğazından yapışmaq istədi, amma sahib qoymadı. Skott
qışqırdı:
downloaded from KitabYurdu.org
285
- Evə get! Tez, cum evə!
Ağ Diş onu tək qorumaq istəmirdi. Skott bir balaca
kağıza nəsə yazmaq istədi, amma nə qələm, nə də kağız
tapdı. Sonra o, Ağ Dişə evə getməyi əmr etdi.
Ağ Diş kədərlə ona baxdı, bir-iki addım yeridi, sonra
qayıdıb yavaşdan zingildədi. Onun sahibi Ağ Dişlə
yumşaq, amma ciddi tərzdə danışırdı. Ağ Diş qulaqlarını
şəkləmişdi, öz sahibinə həyəcanla diqqət kəsilmişdi.
Uidon Skott dedi:
- Özünü itirmə, qoca canavar, get evə! Tez xəbər ver
evə, di qaç dedim sənə!
Ağ Dişə “evə” sözü tanış gəlirdi. O, qalan sözləri başa
düşmürdü, axır ki, sahibinin nədən danışdığını anladı. O,
çevrilib könülsüz-könülsüz düzənliyə götürüldü. Sonra
dayanıb tərəddüd edə-edə geri baxdı.
Yenə əmr eşitdi:
- Evə dedim sənə!
Bu dəfə Ağ Diş əmrə riayət etdi.
Canavar balası evə çatanda hamı artırmada oturub
axşam havasıyla sərinlənirdi. Ağ Diş tamam toz içindəydi
və ağır-ağır nəfəs alırdı. Skottun anası iti görüb dedi:
- Uidon qayıtdı deyəsən!..
Uşaqlar Ağ Dişi qışqıra-qışqıra qarşılayıb sevinclə
onun üstünə yüyürdülər. O, uşaqlardan aralanıb artırmanın
downloaded from KitabYurdu.org
286
uzaq küncünə çəkildi. Balaca Uidon və Maud onu lap
artırmanın uzaq küncünə qovdular. Canavar balası
mırıldadı, uşaqlardan canını qurtarmağa çalışdı. Skottun
arvadı təşvişlə o tərəfə baxıb dedi:
- Uşaqlar Ağ Dişin yanında olanda, vallah mən ürək-
göbəyimi yeyirəm. Bir gün o, uşaqları parçalayacaq...
Ağ Diş uşaqları yıxıb nərildəyə-nərildəyə qəzəblə
tələdən çıxdı. Ana uşaqlarını yanına çağırıb sakitləşdirdi
və Ağ Dişi rahat buraxmalarını tapşırdı.
- Canavar həmişə canavar olaraq qalacaq. Ona bel
bağlamaq olmaz!
Bet söhbətə qarışıb dilləndi:
- Axı o, həqiqi canavar deyil...
Hakim etiraz etdi:
- Sən də Uidonun sözünə inanırsan? 0 deyir ki, Ağ
Dişin qanı it qanıdır. Axı bunu elə-belə, havadan deyir.
Əslində isə...
Hakim sözünü tamamlaya bilmədi. Ağ Diş onun
qabağında dayanıb qəzəblə mırıldadı. Skott çımxırdı:
- Get yerinə! Tez ol, get yerinə!
Ağ Diş sahibinin - Allahının arvadına döndü. Canavar
balası diş- ləriylə onun paltarının ətəyindən yapışıb özünə
sarı dartanda qadın qorxusundan qışqırdı. Zərif paltar
yırtıldı. Elə həmin andaca Ağ Diş hamının diqqətini özünə
downloaded from KitabYurdu.org
287
yönəltdi. O durub başını lap yuxarı qaldırmışdı, adamların
üzünə baxırdı. Onun boğazı qurumuşdu, titrəyirdi, amma
heç bir səs çıxarmırdı. 0, nəsə demək istəyirdi, içini nəsə
dağıdırdı.
Uidonun anası dilləndi:
- Bəlkə quduzlaşıb?.. Mən elə Uidona deyirdim ki,
şimal iti istiyə dözə bilməyəcək...
Birdən Bet heyrətlə qışqırdı:
- Ora bax, nəsə danışır!
Bu an elə bil Ağ Diş dil açdı və ucadan hürməyə
başladı. Skottun arvadı inamla dedi:
- Uidona nəsə olub!
Hamı yerindən dik qalxdı. Ağ Diş isə pilləkənləri enib
dala baxa- baxa götürüldü. Bununla adamları dalınca
çağırırdı. O, ömründə ikinci və axırıncı dəfə hürdü və
adamları anlatmağa nail oldu.
Bu hadisədən sonra Siyera-Vista sakinlərinin ürəyində
Ağ Diş özünə isti yer elədi. Hətta bir vaxt əlini dişlədiyi
mehtər belə etiraf edirdi ki. Ağ Diş canavar olsa da, ağıllı
heyvandır. Hakim Skott da bu fikirlə şərik idi və ailənin
digər üzvlərinin etirazına cavab vermək üçün, dediklərinin
düz olduğunu sübut etmək məqsədilə, ensiklopediyadan və
müxtəlif zoologiya kitablarından götürdüyü təsvirləri, cəd-
vəlləri göstərirdi.
downloaded from KitabYurdu.org
288
Günlər ötürdü. Santa-Klara vadisinin qızmar günəş
şüaları daha da yandırırdı. Lakin qışın yaxınlaşmasıyla
əlaqədar (bu, Ağ Dişin cənubda ikinci qışıydı) canavar
balası qəribə bir kəşf etdi: daha Kolli bərk dişləmirdi.
Onun yüngül dişdəkləri isə daha ağrı vermirdi. Ağ Diş
çoban itinin onu əvvəllər incitdiyini unutmuşdu və çalışırdı
ki, Kolli ilə oynasın, onlar elə oynaqlaşırdılar ki, hətta
yöndəmsiz, gülünc vəziyyət alırdılar.
Bir dəfə Kolli çəmənlikdə çox hərləndi, sonra Ağ Dişi
dalınca çəkib meşəyə apardı. Skott nahara kimi at
gəzintisinə çıxmağa hazırlaşırdı. Ağ Diş bunu duymuşdu.
Yəhərlənmiş at qapının ağzında durmuşdu. Ağ Diş
tərəddüd etdi. O özündə elə bir ehtiras duymuşdu ki, bu
hiss öyrəndiyi bütün qanunlardan da güclüydü. Bu ehtiras
bütün vərdişlərdən, sahibə olan məhəbbətdən də güclüydü.
Bu ehtiras yaşamaq eşqindən də güclüydü. Və Kolli onu
yüngülcə dişləyib qaçanda Ağ Diş öz qətiyyətini toplayıb
çoban itinin dalınca götürüldü. Həmin gün Skott gəzməyə
tək çıxdı.
Ağ Diş isə meşəyə Kolli ilə böyürə-böyürə qaçırdı.
Vaxtilə, neçə il bundan əvvəl sakit şimal cəngəlliklərində
onun anası - Kiççi də tək- gözlə beləcə qaçmışdı.
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |