Cek london ağDİŞ
Yüklə 1,73 Mb. Pdf görüntüsü
|
34 Canavarlar yemək süfrəsinin başına yığılmış uşaqlara bənzəyirdilər. İşarə verilən kimi yeməyə daraşacaqdılar. Və o dadlı, yeməli şey Henri idi! O da belə düşünürdü: “Görəsən, bunlar əməliyyata nə vaxt başlayacaqlar?..” Henri ocağa çör-çöp yığa-yığa düşünürdü. İndi o öz canının dərdinə qalmışdı. Can şirin şeydi axı. Henri əzələlərini yoxlamaq məqsədilə oynatdı, barmaqlarının sirli quruluşuna xəlvəti bir maraqla tamaşa etdi. Sonra onları şaqqıldatdı; əvvəlcə bir-bir, sonra da hamısını birdən. O, gah barmaqlarını dartdı, gah da bükdü. Dırnaq- larının düzülüşünə də göz yetirdi. Bundan sonra isə barmaqlarının uclarını gah bərkdən, gah da yavaşca cımcıqlayaraq əsəblərini yoxladı, məftunluqla öz canını, bütün orqanizminin zərifliyinə inandı. Sonra ürkək-ürkək ocağın başına yaxınlaşan canavarlara baxdı... Henrinin beynində elə bil qəfildən şimşək çaxdı: sən demə bu acgöz, yırtıcı vəhşilərin sinov getdiyi şey onun möhtəşəm bədəni, şirin canı əslində dovşan və yaxud sığın əti kimi bir şeymiş... O, mürgüdən dəhşət içində ayıldı, qarşısında sarışın bir dişi canavar gördü. Vəhşi, tonqaldan təxminən altı fut aralıda durmuşdu, qızmış gözləriylə adamı yeyirdi. Sahibinin ayaqlarına qısılmış itlər dişlərini qıcıyır, mırıldanırdılar. Amma dişi canavarın vecinə deyildi. O, downloaded from KitabYurdu.org 35 adama şəhvətlə baxırdı və beləcə insanla yırtıcı arasında “baxış müharibəsi’’ xeyli davam etdi. Canavarın görkəmində quduzluq yox idi. Amma onun gözləri!.. Aman Allah, bu yırtıcının gözündən şimşək çaxırdı. Henri onun üçün canlı ərzaq idi və bu canlı, yeməli şeyin görünüşü canavarın ağzının suyunu axıdırdı. Onun ağzının suyu ağ qarın üstünə damcılasa da, naməlum bir iştahla ağız-burnunu yalayırdı. Henrinin canına dəli bir qorxu düşmüşdü. O, cəld közərmiş odun parçası götürdü, amma elə bu vaxt dişi canavar geri çəkildi: görünür, canavar buna öyrəşmişdi. O vəngildədi, dişlərini qıcırdaraq ağartdı. Gözlərində yanan aclıq ehtirası quduz bir qızğınlıqla əvəz olundu. Henri karıxdı. Barmaqları közərmiş odun parçasından elə bərk yapışmışdı ki, özündən asılı olmayaraq tonqaldan aralanmışdı. Elə bu vaxt bu arıq barmaqlarının didik-didik olunacağı gözlərinin önünə gəldi. Henri indiyə kimi canını bu qədər istəməmişdi. Onun həyatı təhlükə altmdaydı. Henri bütün gecəni özünü közərmiş odun parçalarıyla canavarlardan qorudu. O, hərdən yuxuya məğlub olurdu, bununla belə, yenə itlərin zingiltisinə, mırıltısına oyanırdı. Səhər açıldı. Amma budəfəki gün işığı canavarları qova bilmədi. Henri sürünün dağılıb getməsini nahaq downloaded from KitabYurdu.org 36 gözləmişdi. Vəhşilər yenə də tonqalı üzük qaşı kimi dövrəyə almışdılar və Henriyə elə həyasız arxayınçılıqla baxırdılar ki... Səyyahın bədəni qorxudan üşüdü, buna baxmayaraq, gün işığı onu ürəkləndirmişdi. Henri alovun müdafiəsi altından çıxıb yola düzəlmək istəyirdi ki, cürətli canavarlardan biri sürünün arasından çıxıb onun üstünə sıçradı. Amma canavar hesabı düz aparmamışdı, hədəfi boşa çıxdı. Əlbəttə, Henri cəld tərpənməsəydi, bəlkə də başqa cür olacaqdı. Canavarın dişləri onun ombasının bir neçə santimetrliyində bir-birinə dəyib şaq- qıldadı. Bu dəfə bütün sürü onun üstünə cumdu. Yanan, odlu çubuqlar olmasaydı, yəqin ki, canavarlar Henriyə daraşacaqdılar. Henri hətta günün günorta çağında da tonqaldan aralanıb odun qırmağa gedə bilmədi. Kirşənin iyirmicə addımlığında çoxlu quru küknar ağacları vardı. Henri ocağı bu ağacların yanına itələmək üçün yarım gün vaxt itirdi. O, közərən çubuqları əlində tuta-tuta özünü canavar- lardan qoruyurdu. Ağaclığa çatanda ətrafa göz gəzdirdi. Çör-çöpün daha çox olduğu yeri axtardı. Bu gecə də əvvəlki gecələrin eyni idi. Fərq bircə bunda idi ki, Henri tamam yuxuya məğlub olmuşdu. İtlərin mırıltısı, zingiltisi artıq onu oyada bilmirdi. İtlər ard-arası kəsilmədən zingildəyirdilər. Henrinin yorğun, yatmış downloaded from KitabYurdu.org 37 beyni bu səslərin əks-sədasını eşidə bilməzdi. Birdən elə bil kimsə ona zərbə endirdi və o, dik atıldı. Dişi canavar lap yaxında durmuşdu. Henri dərhal yanan çubuğu onun açılmış cə- hənginə soxdu. Dişi canavar geri sıçradı, ağrıdan uladı. Henrinin burnuna isə yanmış tük, bişmiş ət iyi dəydi, Bu mənzərə Henriyə ləzzət verdi. Sonra vəhşinin başını əsdirə-əsdirə onun lap böyründə qeyzlə nərildədiyini gördü. Bu dəfə yatmamışdan qabaq Henri közərən küknar budaqlarının bir ucunu sağ əlinə bağladı. Elə təzəcə gözlərini yummuşdu ki, əli yandı və yanmış yerin ağrısı onu ayıltdı. Beləcə, bir neçə saat davam etdi. Henri ayılanda həmin çubuqlarla canavarları qovur, ocağa təzədən çör-çöp atır və məşəldən yenə əlinə bağlayırdı. Hər şey yaxşı gedirdi; amma bir dəfə Henri məşəli əlinə pis bağladı və yuxuya gedəndən sonra məşəl əlindən düşdü. O, yuxu görürdü: Mək-Qerri fortu. İsti, rahat yer. O, fortun rəisi ilə kart oynayır. Sonra yuxuda gördü ki, canavarlar fortu dövrəyə alıblar. Onlar düz fort qapılarının ağzında ulayır, Henri isə hərdənbir rəislə birlikdə kartı kənara tullayıb canavar ulartısına qulaq verir və onların içəri girmək cəhdlərinə gülürdü. Sonra (nə qəribə yuxu görürdü, aman downloaded from KitabYurdu.org Yüklə 1,73 Mb. Dostları ilə paylaş:
|