www.vivo-book.com
261
batmışdı, paltarım bədənimi dondururdu. Mənə elə gəlirdi
ki, paltarımı heç vaxt çıxara bilmərəm. Barmaqlarım
keyləşmişdi,
qatlanmırdı,
əldən-dildən
düşmüşdüm,
ayaqqabılarımı çıxarınca düz bir saat çəkdi. Mən dəri
qaytanları qopara bilmirdim, onların düyününü açmaq çox
çətin idi. Hərəkət etməyən qanımı hərəkətə gətirmək üçün
əllərimi bir neçə dəfə daşlara çırpdım. Hərdən mənə elə
gəlirdi ki, indicə öləcəyəm.
Axır ki, çıl-çılpaq soyundum, mənə elə gəldi xeyli vaxt
ötdü. Su iki addımlığımda idi, sürünə-sürünə özümü suya
çatdırıb lilimi yudum. Ayaq üstə dura bilmirdim. Hərəkətsiz
uzanıb qalsaydım, yəqin ki, donardım. Təkcə bir əlacım
qalmışdı: nə qədər ağrısam da, ilbiz kimi tələsmədən sahil
boyu irəli-geri sürünməli idim. Mən əldən düşüncə
süründüm, şərqdə dan yeri söküləndə lap heysiz qalmışdım.
Göyün üzü çəhrayı rəng aldı, günəşin qızıl diski üfüqdən
boylandı, onun şüaları üst-üstə yığılmış balıqqulaqlarının
üstündə düşüb qalmış bədənimi isindirdi.
Sonra mən San-Rafael çayının mənsəbindən üzüb
çıxan, sərin səhər küləyinin qatıb qabağına qovduğu tanış
www.vivo-book.com
262
yelkəni – “Şimal maralı”nı sanki yuxuda gördüm. Yuxum
tez-tez qaçırdı. Çox şey yadımda deyil. Yadımda qalan
budur ki, yelkən üfüqdə görünəndə “Şimal maralı” sahilin
bir neçə yüz futluğunda lövbər saldı, balaca bir şlyupka
gəmidən aralandı, kayutdakı qıpqırmızı qızarmış soba gur-
gur guruldayırdı, başdan-ayağa adyala bürünüb uzanmışdım,
təkcə çiyinlərim, sinəm açıq idi, Çarli onları bərk-bərk
sürtürdü, Neyl Partinqton ağzımı, boğazımı yandıra-yandıra
mənə qaynar qəhvə içirdirdi.
Bütün bunlara baxmayaraq, onları deməliyəm ki, bu
çox ürəyə yatandı. Oklendə gəlib çıxanda vəziyyətim
yaxşılaşmışdı, Çarli ilə Neylə elə gəlirdi ki, sətəlcəm
olacağam. Məktəbdə oxuduğum ilk yarım ildə miss
Partinqton bütün vaxtı gözləyirdi ki, bu saat məndə çox tez
inkişaf edən vərəm xəstəliyi başlanacaq.
Vaxt sürətlə ötür. Elə bil ki, dünən on altı yaşım
olmuşdu, balıqçı patrulunun şlyupunda üzürdüm. Nə etmək
olar, mən elə bu gün səhər Çindən üzüb gələn “Biçinçi”
barketinin kapitanıyam. Sabah səhər “Biçinçi”də Neyl
Partinqtonu və onun ailəsini görmək üçün Oklendə
www.vivo-book.com
263
üzəcəyəm, ordan keçmişin yaxşı günlərini yada salmaq üçün
Benişyaya Çarli Le Qrantın yanına gedəcəyəm. Bir də ki,
Benişyaya getmək lazım deyil. Axı bu yaxınlarda toy
olacaq, bu məclisin səbəbkarı da mənəm. Gəlin Alisi
Partinqtondur,
Çarli
toyda
sağdışlığı
boynuna
götürdüyündən o özü Oklendə gəlməli olacaqdır.
www.vivo-book.com
264
KİŞİ SƏDAQƏTİ
Kişi sədaqəti
– Bilirsən nə var, gəl zər ataq.
– Oldu, – o birisi cavab verib komanın bir küncündə
ayaq xizəyini təmir edən hinduya tərəf döndü. – Ey,
Bilbidem, Olsonun yanına gedib de ki, xahiş edirik, zərlərini
bizə versin, oynayıb qaytararıq.
Fəhlələrin maaşından, yanacaqdan, ərzaqdan söhbət
gedəndə, birdən bu gözlənilməz xahiş Bilbidemi çaşdırdı.
Bundan başqa, hələ ertə idi. O, ağların – xüsusilə, Pentfild
və Xatçinson kimi ağların işlərini görüb qurtarmamış zər
atdıqlarını və ya kart oynadıqlarını görməmişdi. O, Yukonlu
əsl hindu kimi təəccübləndiyini heç vəchlə büruzə verməyib
əlcəklərini əllərinə keçirib komadan çıxdı.
Səhər saat doqquz olsa da hava hələ qaranlıq idi,
komanı şam ağacından qayırılmış stolun üstündəki
qarmaqarışıqlıq, bulaşıq qalay qab-qaşığın arasındakı piy
şam işıqlandırırdı. Şamı uzunboğazlı viski butulkasına
keçirmişdilər,
butulkanın
boğazında
saysız-hesabsız
şamların piyi kiçik buzlaqlar kimi donub qalmışdı. Komanın
www.vivo-book.com
265
tənha otağında stolun üstündəki kimi hərc-mərclik idi.
Komanın arxa divarında yorğan-döşəyi yığışdırılmamış iki
taxt görünürdü.
Lorens
Pentfild
və
Korri
Xatçinson
zahiri
görkəmlərindən heç kimin ağlına gəlməsə də milyoner
idilər. Onların görkəmində heç bir qeyri-adilik yox idi.
Onlar Miçiqan meşə qıranlarının düşərgəsində başqalarından
heç nə ilə seçilməzdilər. Ancaq bayırda qaralan çalaların
dərinliyində onlarca adam gündə on beş dollar alıb daş
təbəqələri xırdalayır, başqaları dolamaçarxı hərləyir,
şurflardan
77
qum, qızıl, süxur çıxarırdılar. Hər gün min
dollarlıq qızıl çıxarılır, bu Bonanzanın ən dövlətli
krallarından sayılan Pentfildin və Xatçinsonun idi.
Bilbidem çıxıb gedəndən sonra araya çökən sükutu
Pentfild pozdu. O, bulaşıq qab-qaşığı stolun boşaldılmış
tərəfinə çəkdi, orda barmaqları ilə stolu taqqıldatmağa
başladı. Xatçinson his eləyən şamın közünü götürdü, fikirli-
fikirli közü baş və şəhadət barmaqları arasında yaydı.
77
Şurf – mədən yataqları axtarmaq üçün qazılan quyu (Tərc. qeydi).
Dostları ilə paylaş: |