www.vivo-book.com
277
Ertəsi günü Lorens Pentfild dostunun əlini axırıncı dəfə
sıxdı, onun və itlər qoşulmuş kirşənin donmuş Yukon çayı
ilə yuxarı – Şor Suya, gen dünyaya yollanmağına tamaşa
etdi. Pentfild Bonanzedəki mədənə qayıtdı, burda adamın
ürəyi daha çox sıxılırdı. Uzun qışı dözümlə qarşıladı. İşi
başından aşırdı, fəhlələrə göz qoymalı, torpağın dəyişkən
damarının kəşfiyyatına rəhbərlik etməli idi, ancaq iş onu
məşğul etmirdi. Ta təpənin üstündə, mədənlərin arxasında
yeni, taxtdan tikilmiş koma tikilincə, heç bir şey ürəyindən
olmadı. Bu möhkəm tikilmiş gözəl bir koma idi, üç rahat
otağı var idi. Onun hər tiri çox yaxşı yonulmuşdu, dülgərlərə
gündə on beş dollar verməli olanda, bu hər adamın hünəri
deyildi. Ancaq Meybl Xolms üçün tikilən evdən söhbət
gedəndə, Pentfildi heç bir xərc-xəsarət qorxutmurdu. Onun
başı komanı tikməyə qarışmışdı, oxuyurdu.
Haçan mənim məhəbbətim,
Qovuşaram mən səninlə?!
Bundan başqa, o, stolun üstündən təqvim asdı, hər səhər
yuxudan duran kimi təqvimin üstündən xətt çəkirdi, bahara
nə qədər qaldığını, şərikinin Yukon çayının buzları üzəri ilə
www.vivo-book.com
278
çaparaq nə vaxt gələcəyini hesablayırdı. Pentfild heç kəsə
icazə vermirdi ki, təzə komada gecələsin, Meybl gəlib
çıxınca koma təzəcə rəndələnmiş dirəklər kimi təzə qalmalı
idi. Tikinti başa çatanda Pentfild qapılardan qıfıl asdı.
Pentfildin özündən başqa heç kəs ora girmirdi, o özü də
saatlarla orada qalırdı, içəridən çıxanda üz-gözündə qəribə
nəvaziş olurdu, baxışları isə şən və mülayim olurdu.
Dekabrda Korri Xatçinsondan məktub gəldi. O, Meybl
Xolmsla təzəcə tanış olmuşdu. Korri yazırdı ki, qız Lorens
Pentfildə layiq qızdır, onun arvadı məhz belə olmalıdır. O,
qıza heyran olmuşdu, bu məktub Pentfildin səbrini kəsdi.
İndi məktublar bir-birinin dalınca gəlirdi, bəzən də poçt
ləngiyəndə ikisi, üçü birdən gəlirdi. Bütün bu məktublarda
gah Korrinin elə bu dəqiqə Xolmslardan gəldiyindən, ya da
Korrinin Xolmsgilə getdiyindən, gah da Korrinin indicə
Xolmsgildə olduğundan danışılırdı. O, deyəsən, San-
Fransiskonu tərk etməyə tələsmir, Detroyta getməyini heç
yada salmırdı.
Lorens Pentfildə elə gəldi ki, şəriki qohum-qardaşını
yaddan çıxarıb, Meybl Xolmsun yanında çox olur. Hərdən
www.vivo-book.com
279
Pentfild görürdü ki, bu onu narahat edir. Ancaq ciddi
narahatçılığa dəyməzdi, çünki o Meyblə və Korriyə yaxşıca
bələd idi. Meyblın məktubları da öz növbəsində, Korri
barədə idi. Söhbət qızın gəlişindən, Dousonda toy
olmasından gedəndə, Meybl çəkingənlik və qətiyyətsizlik
göstərirdi. Pentfild ona şən məktublar yazırdı, ona elə gəlirdi
ki, qızın qorxusu utancaqlıqdan yox, çətinliklər, təhlükələr
qarşısında onu gözləyən məhrumiyyətlərdən doğur.
Ancaq üzücü intizar və qurtarmaq bilməyən qış özünü
göstərirdi. İşlərə başçılıq etmək, yer damarının kəşfiyyatı
onun başını qatmırdı, yanvarın axırlarında Pentfild qumar
stolunun arxasında fikrini bir qədər dağıtmaq üçün Dousona
tez-tez gedib-gəlməyə başladı. O qumarda udurdu, hərçənd,
maddi vəziyyəti ona uduzmağa da imkan verirdi, faraon
83
oynayanlar arasında “Pentfildin əli gətirir” ifadəsi dildən-
dilə düşdü. Fevralın ortalarınadək bəxti gətirdi. Demək
olmazdı ki, nə vaxtdan uduzmağa başladı, çünki iri bir
oyundan sonra o daha əlinə kart almadı.
83
Faraon – bakkaraya oxşar qumar oyunu (Tərc. qeydi).
www.vivo-book.com
280
Bu dəfə qumar oyunu “Opera”da keçirilirdi, bir saat
ərzində Pentfildin hər kartı uddu. Kart paylayan kartları
qarışdırınca, stolun yiyəsi Nik İnvud bərkdən dedi:
– Öz aramızdır, Pentfild, deyəsən, şərikiniz vaxtını boş
keçirmir?
Pentfild cavab verdi:
– Hə, Korri əylənməyi yaxşı bacarır. Bir də ki, o buna
layiqdir.
Nik İnvud güldü:
– Əlbəttə, özü bilən yaxşıdır, ancaq əylənmək evlənmək
deyil.
Təəccübünü gizlədə bilməyən Pentfild inamsız-inamsız
soruşdu:
– Korri evlənib, ya yox?
İnvud cavab verdi:
– Bəli. Bu səhər poçtu gətirən Frisko qəzetində yazılıb.
Pentfild halını heç pozmayaraq səbirlə soruşdu:
– Qız kimdir görən? – Arxayın idi ki, onu masqaraya
qoyurlar, hər an qəhqəhə səsi eşidilə bilər.
www.vivo-book.com
281
Nik İnvud cibindən qəzet çıxartdı, qəzetə göz gəzdirə-
gəzdirə dedi:
– Ay yadımda qalmır, ancaq deyəsən Meybl... Meybl...
aha, bax, tapdım: Meybl Xolms, məhkəmə hakimi Xolmsın
qızı...
Lorens Pentfild ürəyində narahatçılıqla götür-qoy etdi
ki, görsün Şimalda bu ad birinə məlumdur, ya yox, amma
özünü heç o yola qoymadı. O, qulaq asanların üzlərini
sakitcə gözdən keçirdi, ürəyinə gəlirdi ki, birdən biri özünü
ələ verdi, ancaq onların üz-gözündən adicə maraqlandıqları
bilinirdi. Bu vaxt üzünü İnvuda tərəf çevirib sakitcə,
əsəbiləşmədən dedi:
– Nik, bax, bu beş yüz dollardan mərc gəlirəm ki,
qəzetdə belə bir şey yoxdur.
O, Lorensə anlaşılmaz şəkildə gülümsünə-gülümsünə
baxıb dedi:
– Yox, əzizim, sizin pulunuz mənə gərək deyil.
Pentfild istehza ilə:
– Mən elə də bilirdim, – deyib stola tərəf çevrildi, iki
karta pul qoydu.
Dostları ilə paylaş: |