36
kriminalistik ekspertizaların rəyi də məlumdur. Cəsədin
üzərində heç bir zorakılıq əlaməti yox idi. Sadəcə həddindən
artıq sərxoş imiş intihar anında. Eyni zamanda çoxlu narko-
tik qəbul edibmiş.
– Sən bu qədər terminləri necə yadda saxlayırsan, doktor?
– İstedadlı adamam...
– Ekspertiza nə rəy verir, versin mən inanmıram. Onun ölü-
mü intihar deyil, qətldir. Yüksək dozada içki və narkotik sə-
nə heç nə demir?
– Az öncə versiya irəli sürürdün, indi isə əminliklə danışır-
san. Deyirsən onu içirdib, sonra da yüksək dozada narkotik
qəbul etdiriblər?
– Heç bir faktım yoxdur. Sadəcə hipotezləri irəli sürdüm və
məndə əminlik yarandı ki, Nicatı öldürüblər.
– İndi belə çıxır ki, mən müəlliflə əlbir olub bir romanın için-
də bu səfəri, intihar və dəfn söhbətlərini uydurmuşam?
– Hər şey ola bilər. Demədin ki, istedadlı adamam?
– Qələt elədim...
***
... Həyat öz axarında davam edirdi. Nə dünyanın bir
tərəfi boşalmışdı, nə də Nicatsızlıq hiss olunurdu. Hərə öz
işində idi. Hamı bir tikə çörəyinin, ruzisinin arxasınca düş-
müşdü. İntihar haqqında artıq çox nadir hallarda danışılırdı.
Orxan gənc və perispektivli yazarla arasındakı söhbətləri az
qala unutmuşdu. Həkimlik ağır peşədir. Doktor bütün günü
qaça-qaçda idi. Nicatın intihar söhbəti, yazılan roman üçün
apardığı araşdırma, bu basa-basda Elxanın da roman yaz-
maq istəyini tamam unutmuşdu. İşlərin gərgin vaxtı Elxan
zəng elədi:
37
– Doktor, Nicat haqqında roman yazacağam və onun öldü-
rüldüyünü sübut edəcəyəm.
– Romanda? – Orxan məzələndi.
– Əlbəttə romanda. Elə təəccüblənirsən ki, guya belə işlərdə
barmağın yoxdur? İndiki rejim insan taleyinə o qədər biga-
nədir ki, Nicatın ölümünün intihar yox, qətl olduğunu mət-
buatda isbat etsəm məni də Nicatın yanına göndərəcək.
–Yox əşşi? Özünü əməlli-başlı ciddi adam hesab edirsən ha..
– Məzələnmə. Son günlər onunla bağlı roman yazmağa qərar
vermişəm. Əminəm ki, bildiklərim və sizin analitik qabiliy-
yətiniz sayəsində uğur qazanacağam.
Orxan bir anlıq fikrə getdi. Fikirləşdi ki, adi həyatdan
fərqli olaraq romanın içində inandırıcı davranmalıdır. Bir
halda ki, roman yazılır, Nicatın ölümü barədə söhbət gedir,
hər şey inandırıcı olmalıdır. Bütün bunları düşünüb Elxanla
ciddi söhbətə girişdi:
– Nə olsun? Bununla Nicatı geri qaytarmaq, günahkarları cə-
zalandırmaq mümkün olacaqmı?
– Yox, mümkün olmayacaq. Daxili rahatlıq tapmaq istəyi-
rəm. Bir həftədi yuxuma girir və eyni sözləri pıçıldayır:
“Mən ölmək istəmirdim”.
– Yuxulara inanırsan?
– Froydu oxumusan? – Elxan suala, sualla cavab verdi.
– Yaxşı, artistlik eləmə. Dur gəl yanıma. Ofisimi tanıyırsan,
“Caspian Plaza”, 4-cü mərtəbə. Zəng elə qarşılayım.
38
5
"Qadınlar özlərini gücsüz olanlara ideal kimi,
güclü olanlara bir əşya kimi təqdim edərlər".
Cesare Pavese
Orxan yazıçının hipotezlərini, versiyalarını dinlədik-
dən sonra qərara gəldi ki, intihar faktını psixiatr kimi araş-
dırsın. Sözün açığı dünyanın heç bir yerində yazıçı psixiatrla
əlbir olub roman yazmır. Bu ilk olacaqdı. Həm də Orxanın
özünə də belə oyunbazlıqda iştirak etmək maraqlı idi.
Əvvəlcə Elxana hər şeyi danışmaq, onun bu romana təsadü-
fən düşdüyünü izah etmək istədi. Sonra uzun-uzadı fikirlə-
şib, fikrindən daşındı. Bildi ki, Elxana belə söhbətləri etmə-
yin faydası yoxdu. Qarşısına roman yazmaq məqsədini qo-
yubsa, yazacaq. Üstəlik ona başa salmaq çox çətin idi ki, ya-
zılmaqda olan bir romanın personajısan. O hətta roman
personajı kimi də, roman yazmağa iddialı idi. Elxan Daşdə-
miri qətiyyən güləşçi obrazına razı salmaq olmazdı. Neynir-
sən elə, o yazıçı kimi özünü bu romanda da göstərmək istə-
yəcəkdi.
Orxan vicdanlı bir həmmüəllif kimi, yazıçı dostunun
xətrinə Elxana da söz vermişdi ki, şübhələrini və əldə etdiyi
nəticələri onunla bölüşəcək. Eyni zamanda bu romanın mü-
əllifi üçün də onun fikirləri önəmli idi. Orxan indi hər iki tə-
rəfə oynayırdı. Həm Elxan, həm də romanın müəllifi üçün
işləyirdi. Eyni zamanda onun özünə də bəzi şeyləri araş-
dırmaq vacib idi. Daha doğrusu yazıçı dostu ilə yazdığı ro-
manın içində yazıçı Elxan Daşdəmirdən yaxasını qurtara bil-
mirdi.
39
Hər halda ölən (və ya öldürdüyü) onun dostu və se-
vimli şairi idi. Bu işə öz istəyi ilə razılıq vermişdi. Nicatın
münasibətdə olduğu qadınların çoxusunu tanıyırdı. Müxtəlif
məclislərdə Nicat özü onları həkimi ilə tanış etmişdi. Bir
çoxu ilə feysbukda dost idi. Yaxın çevrəsi onsuz da pasiyent-
ləriydi. Bir sözlə Elxanın təklifi mənasız görünsə də, Orxan
üçün maraqlı məşğuliyyət ola bilərdi. Eyni zamanda dostları
da, romanın müəllifi də, Elxan da bütün şübhələrini onunla
bölüşmüş, Orxanda müəyyən qənaət hasil olmuşdu. Hər hal-
da cəhd etməkdə bir problem görmürdü.
Bu yerdə başını itirən oxucumdan dəfələrlə üzr istə-
yirəm. Başa düşürəm ki, kimin USB-sinin kimin kompüterin-
də olduğu aydın deyil. Ciddi şəkildə əsəbiləşən oxucu, ro-
manı bu yerdə yarımçıq saxlayıb öz normal və sakit həyatına
geri dönə bilər.
İlk olaraq Nicatın ünsiyyətdə olduğu qadınlarla gö-
rüşmək, onlarla ətraflı söhbət etməli idi. Bəlkə nəyəsə nail ol-
du. “Hər halda cəhd edəcəyəm” – deyə Orxan pıçıldadı. İlk
olaraq Nərmin və Nərgiz bacılarına feysbukda mesaj yazdı.
Sonra Esmiranın səhifəsinə girib onun telefon nömrəsini
qeyd vərəqinə yazıb monitorun kənarına yapışdırdı. Bir an-
lıq saçlarını əli ilə daraqlayıb, xəyala daldı. Nicatla sonuncu
görüşlərini, Nicatın kirayə mənzilindəki məclisi xatırladı.
“Könül... hə... Könül idi o qadının adı. Kök və yaraşıqlı bir
qadındı. Feysbukda mənə dostluq təklifi göndərəcəkdi.
Ərindən yenicə boşanmışdı. Nicat onun üçün dəli-divanə
idi. “Toppuşum” deyib əzizləyirdi. Orxan feysbukda Könü-
lün səhifəsini tapdı və onun Nicatın ölümündən sonra yazdı-
ğı statusları diqqətlə oxumağa başladı.
Nicat ölümündən cəmi bir ay əvvəl Könüldən ayrıl-
mışdı. Səbəbini isə dostlardan heç kəs bilmirdi. Yox, deyəsən
40
Şahinin söhbətdən xəbəri vardı. Orxan dəqiq bilirdi ki, Nicat
bu ayrılıqdan bərk sarsılıb və içkini ikiqat artırıb. “Bəlkə, Kö-
nülə görə intihar edib?” – Orxan fikirlərini bir yerə cəmlə-
məyə çalışdı. Digər qadınların Orxanın həyatında ciddi rol
oynamadığını yaxşı bilirdi. Könül isə bir il idi ki, Nicatın hə-
yatında idi və dostu onu dəli kimi sevirdi. Daha doğrusu,
Orxan onun Könülü sevdiyinə inanırdı. Çünki onun bütün
xırda qüsurlarını, qəbahətlərini bağışlayır, iki-üç gün görmə-
yəndə depressiyaya düşürdü. Depressiya demişkən, Nicat
ümumiyyətlə nadir hallarda depressiyadan çıxırdı.
Orxan lap başını itirmişdi. Ağacdan asılmış cəsəd,
PUB-lar, restoranlar, Nicatın içəndən sonra cır səslə şeir de-
məyi, küçədə aşa-aşa yeriyib dəli kimi çığırmağı, hərdən diz-
lərini yerə qoyub üzünü işıq gələn pəncərələrə tutub ula-
mağı və bir də yazdığı romanda insafsızcasına öz ölümü ilə
məzələnmək istəyi yadına düşdü.
Bu intihar doğurdan da gözlənilməz idi. İkinci roma-
nını yazmaq üçün Gürcüstana getməyə hazırlaşırdı. Deyəsən
populyar detektiv və sevgi romanlarını ələ salacaq ironik bir
roman yazacaqdı. Uzun müddət idi ki, ölkədən çıxmaq is-
təsə də, problemlər onun bu istəyinə mane olurdu. Nəhayət
dostlarına da bildirmişdi ki, bir neçə həftəlik Gürcüstana
gedəcək. Ədəbi mühitdə olan gənclərin bəzisi Gürcüstan-
Azərbaycan arasındakı yolu su yoluna döndərmişdi. Çoxusu
ayın 10-15 gününü Gürcüstanda keçirirdi. Nicatın isə əv-
vəllər pulu, sonra isə vaxtı olmamışdı Gürcüstanda getməyə.
Gərgin iş rejimi, üstəlik nazlı-qəmzəli Könül... Orxan bilirdi
ki, Nicat Könülsüz heç yana getmək istəmir.
Orxan bir daha Nicatla Könülün münasibətlərini ya-
da salıb, detalları xəyalında canlandırmağa çalışdı. Könül
Nicata biganə deyildi. Onun qayğısına qalır, hətta yemək ye-
41
yəndə, avtobusda, metroda yol gedəndə də əlini buraxmırdı.
Könüllə münasibətləri başlayandan sonra Nicat qızı üçün o
qədər də darıxmırdı. Daha doğrusu çalışırdı ki, darıxdığını
Könülə hiss etdirməsin. Könül onu ovundurur, darıxmağa
qoymurdu. Bu qadından sonra onun həyatında yeni bir mə-
hələ başlamışdı. Orxan Nicatı böyük ümidsizliklə müalicəyə
başlasa da, Könüldən sonra proses olduqca sürətlə gedirdi.
Orxan Nicatın 7-8 aya sağalacağını düşünürdü, amma o, iki
ayın içində inanılmaz dərəcədə dəyişmişdi. Fobiyaları de-
mək olar ki, yoxa çıxmışdı. Hə, az qala unudacaqdım. Orxan
Nicatın nevrotik əlamətlərini hiss etdiyi üçün müayinə etmiş
və uzun müddətli müalicə yazmışdı.
Könülü tapmalı, onunla hökmən danışmalı idi.
Könülün əmlak bürolarının birində çalışdığını bilirdi.
Amma iş yerinin ünvanını, telefon nömrəsini dəqiq bilmirdi.
“Yaxşı ki, feysbuk var” – Orxan gülümsündü. Feybukda Kö-
nülə geniş və ətraflı bir məktub yazdı. İstəmədən bir roma-
nın qəhrəmanına, daha doğrusu həmmüəllifinə və qəhrəma-
nına çevrildiyini, özünün də bəzi şeylərlə maraqlandığını ət-
raflı şəkildə izah etdi.
Əmin idi ki, Könül cavab yazacaq. Hər halda söhbət
Könülün intihar etmiş sevgilisindən gedir. Yəqin Könül heç
nəyə baxmayaraq bildiklərini onunla bölüşəcəkdi.
Orxan Könülə mesaj yazdıqdan sonra Elxanın versi-
yaları üzərində düşünməyə başladı. Yanlışlığı sübut olun-
masa belə ehtimallar, versiyalar, suallar, tezislər bir gün tari-
xə qarışır, onları müdafiə edənlər toplumdan uzaqlaşır, ax-
maqcasına müdafiə edənlər isə gülünc duruma düşürlər.
Hər halda onun versiyaları və sualları bir gün tarix olacaq.
Amma Orxan nə toplumdan uzaqlaşmaq, nə də gülünc du-
42
ruma düşmək istəyirdi. Sadəcə dostu qarşısında son vəzifəsi-
ni yerinə yetirib onun ölümü ilə bağlı irəli sürülən versiyala-
rı aydınlaşdırmalıydı.
Axşam evə getməyə hazırlaşanda Könüldən mesaj
gəldi. Könül bəzi problemləri olduğu üçün sabah onunla
hökmən görüşmək istədiyini yazmışdı. Daha sonra Spi-
nozadan ağır, qarmaqarışıq bir fikir əlavə eləmişdi: “Nəyisə
bilmək üçün mən bilməliyəm ki, onu necə biləcəm və nəyə
görə bilməliyəm, nəyə görə bilməliyəmi bilmək üçünsə mən
bilməliyəm ki, nəyi biləcəm və belə... sonsuzluğacan”.
Orxan Könülün yazdıqlarından heç nə anlamasa da,
sabah istədiyi vaxt zəng edib, ofisə gələ biləcəyini və telefon
nömrəsini yazdı.
43
6
Seks, insanın sevgi tapa bilmədiyində,
əlində olan yeganə təsəllisidir.
(Q.Q. Markes)
– Alaqaranlıq otağın vahiməsi canıma üşütmə salsa
da, işığı yandırmadan əl havasına çarpayını tapıb yatağa
uzandım. Nicatın intiharından xeyli keçsə də, onu unuda bil-
mirəm. Deyəsən, bu günahkarlıq hissidir. O özünü asandan
sonra hər gün özümü onun ölümündə günahkar bilir, qına-
yıram. Ağlamadığım gün olmur. Onun həlim səsi, uşaq göz-
lərinə bənzər məsum və günahsız gözləri gözümün önündən
getmir. Dəli-dolu, romantik, lazım olduğundan daha artıq
duyğusal Nicatı unutmaq cəhənnəm əzabından betərdi.
Çantamı eşələyib siqaret çıxardım. Alışqanın işığında
külqabını çarpayının altından götürüb stulun üstünə qoy-
dum. Evdən və yatağımdan dəhşətli siqaret qoxusu gəlirdi.
Nicatın ölümünə qədər ara-sıra, nikotini az olan siqaretlər
çəksəm də, o dünyasını dəyişən gündən bu yana hər gün
onun çəkdiyi ağır siqaretdən, onun çəkdiyi qədər çəkirdim.
İşlədiyim barda məni rəfiqələrim “Külqabı” çağırmağa baş-
lamışdılar.
– Necə, sən barda işləyirsən? – Orxanın heyrətdən ağzı açıq
qaldı.
…Eyni zamanda romanın müəllifi bu məqamda xeyli təəc-
cüblənir. Əgər imkanı olsaydı burda kədərli şeir guppuldadardı.
Sadəcə susmaq və kədərlənmək, bir az da müdrik görünmək xa-
tirinə heyrətini boğur…
45
Könül hönkürüb əlləri ilə üzünü tutdu. Orxan onu
sakitləşdirmək üçün stəkana su süzüb ona uzatdı. Könül
uşaq kimi çiyinləri atıla-atıla hönkürürdü. Təxminən 6-8 də-
qiqədən sonra Könül əllərini üzündən çəkib, sakitləşdi. Göz-
lərinin daha canlı görünməsi üçün çəkdiyi kosmetika ya-
naqlarına yayılmışdı. Orxan indi fikir verdi ki, onu ilk gör-
düyü gündən bu yana dəhşətli dərəcədə dəyişib. Könül qə-
fildən ağlamağa başladığı kimi, qəfildən də susdu. Çantasını
açıb güzgüsünü çıxartdı və yaş dəsmalla üz-gözünün kos-
metikasını, dodaqlarının boyasını sildi. Orxan sakitcə onu
müşahidə edirdi. Əslində Könülün harda işləməsinin onun
üçün əhəmiyyəti yox idi. Sadəcə aylar öncə tanınmış bir ya-
zarın sevgilisi olan, əmlak bürosunda çalışan, normal qazana
bilən qadının indi barda işləməsi onu təəccübləndirmişdi.
Könül çantasını bağlayıb, dik-dik Orxanın üzünə baxdı:
– Bəli, barda fahişəlik edirəm.(Fahişəlik qədim və ciddi peşə-
dir.) Narahat olma, buralarda məni tanıyan müştərim yox-
dur.
– Axı bu necə ola bilər? – Orxan sual verməkdən özünü sax-
laya bilmədi.
– Bu uzun hekayədir. Sənə onsuz da hər şeyi danışacağam.
Amma indi problemim var və bu problem mənə çox əziyyət
verir. Köməyinə ehtiyacım var.
– Yaxşı Könül, bu barədə sonra danışarıq. Sən söhbətinə da-
vam elə.
– Hə doktor, mən Nicatın içdiyi qədər içir, onun çəkdiyi qə-
dər çəkirəm ki, rahat olum. Ona olan borcumu bu yolla ödə-
məyə çalışıram. Nicatın məndən əvvəl sevdiyi yazar qadın,
onun kompüterini ekspertizadan götürüb, yarımçıq qalmış
əsərlərini tamamlamağa çalışır. Kimsə haqqında nekroloq
yazdı, məzarı üstündə ağladı. Roman yazmaq istəyən də var,
46
araşdırma aparan da. Mən də belə absurd yol seçmişəm. Ni-
catın şairliyini zərrə qədər də önəmsəmədiyim üçün, ancaq
vərdişlərini davam etdirməyi bacarıram. Bəlkə də Nicat öl-
məsə, məni bu pis vərdişlərdən çəkindirərdi... Sağlığında hər
gün məni danlayırdı. Nə içməyimə, nə də çəkməyimə razı
olurdu. Qəribə adamdı. Özü içirdi, çəkirdi, nəşələnirdi, am-
ma bunları başqalarına rəva görmürdü.
Bu yerdə Orxan yenidən Könülün sözünü kəsib, sual
verməli oldu:
– Yaxşı görək... Sən Nicatı lap peyğmbər elədin ha. Əslində
hamı belədi. Nicatın səndən əvvəl sevdiyi qadını tanıyırsan?
– Hə, bir neçə dəfə şəhərdə rastlaşmışdım onunla. Üzümə
çox qanlı-qanlı baxırdı. Feysbukda izləyirdim və başa düşür-
düm ki, Nicatın ondan ayrılmasından bərk sarsılıb. Nicatın
cəsədini morqdan götürəndə rastlaşdıq. Dostcasına əlini çiy-
nimə qoyub, mənə təsəlli verdi. Özümü saxlaya bilməyib
onu qucaqlayıb ağladım. O qalib idi. Sarsılsa da, özünü sın-
dırmırdı.
– Sənə əsəbiləşmədi?
– Daha əsəbiləşmək üçün səbəbi yox idi. Bölüşə bilmədi-
yimiz sadəcə Nicat idi və onu da hər ikimiz ölümündən öncə
itirmişdik. Amma onun ölümündə bütün dostları kimi, o da
məni günahkar bilir.
– Əslində mən də bunu aydınlaşdırmaq istəyirəm. Sənin nə
günahın ola bilər axı? Yəqin ki, bu sualın cavabını birlikdə
aydınlaşdıracağıq. Nicatı mən də yaxşı tanıyırdım. Son vaxt-
lar əsəbləri tamam pozulmuşdu. Qızı ilə görüşə bilmirdi, iş-
dən çıxmışdı. Özünə qapanmışdı...
–Yox, sən bilmədiyin şeylər var. Bütün sadaladığın şeylərin
günahkarı mənəm. Mən bir neçə dəfə ona xəyanət etmişdim.
48
Aldatmışdım onu. Ev kirayəsini, kredit borclarını ödəyə bil-
mədiyim üçün buna məcbur idim. Əslində bunu şüurlu şə-
kildə etmirdim. Başımı itirmişdim. Bir tərəfdən də zövqlü və
bahalı geyimlərə olan alışqanlığıma görə çoxlu pul lazım
olurdu. Nicat isə qazandığının böyük hissəsini qızına gön-
dərir, mənə çox nadir hallarda kömək edirdi. Heç özüm də
razı deyildim mənə kömək etməyinə. Onu təmənnasız se-
virdim. Amma yaşamaq üçün mənə pul lazım idi. Bütün
bunlara görə özünü qınayırdı, narahat olurdu. Mənə dəli ki-
mi bağlanmışdı. Həm də çox qısqanırdı. İlk dəfə xəyanət et-
diyimi biləndə dəliyə dönmüşdü.
–Yaxşı Könül, bunları sonra danışarıq. Bilirəm ki, indi səni
narahat edən başqa məsələdir.
– Əslində necə danışacağımı bilmirəm, doktor. Həm utanı-
ram, həm də yadıma düşdükcə vahimələnirəm.
– Danışmasan, mən sənə yardım edə bilmərəm. Nicat da sə-
nin kimi inadkar idi. Yaşadıqlarını danışmaqdan utanırdı.
Yazdığım resepti isə qapıdan çıxan kimi cırıb atırdı. Heç ol-
masa sən danış. Onu qoruya bilmədim, danış, bəlkə sənə
köməyim ola.
– Harda qalmışdım?
– O gecədən danışacaqdın. Deyəsən nədənsə qorxmuşdun,
bax o gecədən...
Könül gözlərini yumub, fikrə getdi...
49
7
“Sevgi nə qədər böyük olsa,
kədəri də o qədər böyük olacaq.”
Spinoza
... İşığı yandırmağa qorxurdum. İşığı yandıran kimi
Nicatın divardakı şəkilləri məni rahat buraxmırdı. Hətta
otağa tünd rəngli pərdələr asmışdım ki, pəncərədən otağa
işıq süzülməsin. O gecə də həmişəki kimi. Yerimə uzandım,
siqaret yandırdım və gözlərimi qaranlığa zillədim. Otaqda
ölüm sükutu vardı. Otaq o qədər sakit idi ki, siqaretin yan-
mağı belə səs salırdı. Boşluqda hiss edirdim özümü. Növbəti
dəfə siqareti dodaqlarıma yaxınlaşdıranda əlimdən yapışdı.
Əvvəlcə diksindim, otaqda başqasının ola biləcəyi ağlıma
gəldi. Çünki otaq yoldaşım hələ də evin açarını geri qay-
tarmamışdı. Otaq yoldaşımı səslədim:
–Sveta, bu sənsən?
Əziz oxucularımız, əgər bu kitabı tam versiyada oxumaq
istəyirsinizsə, aşağıdakı ünvana gəlib ala, yaxud zəng etməklə evinizə
(ofisinizə) sifariş verə bilərsiniz:
Ünvan:
KİTABEVİM.AZ | Kitab və digər çap məhsullarının satışı
Nəsimi r., Puşkin k., 32 a, AK center II mərtəbə (28 may M.)
Telefon:
012 498 79 89, 055 877 24 44
http://kitabevim.az/
Dostları ilə paylaş: |