94
– Diqqətlə nəzər salın.
Henri şəklidəyişmiş xromosomun təsvirini böyütdü. İndi
qara və ağ zolaqlarla növbələnən ayrı-ayrı genləri seçmək
imkanı oldu.
Henri izah etdi:
– Yad DNT digər xromosoma keçib, öz qonşusuna so-
xulub.
– O yayılır?
Malloy köməkçisinə tərəf döndü. Onun səsində həyəcan
vardı.
– Dəqiq deyə bilmərəm. Amma mən təcrübəni üç dəfə
təkrar etdim. Ola bilsin, birinci dəfə Ceyson hansısa başqa
hibridin DNT nümunəsini göndərmişdi. Ola bilsin, bu tarlada
bir neçə yeni qarğıdalı növü təcrübədən keçirilir. Əgər belə
deyilsə, deməli, genetik şəkil dəyişdirilmə qeyri-sabitdir. O,
95
bir nəsildən digər nəslə dəyişir. Nümunə daha çox özgələşib,
onda qarğıdalıdan az şey qalıb.
– Bu nə deməkdir?
Henri çiyinlərini çəkid.
– Anlayışım yoxdur. Amma kimsə hər şeyi ay-
dınlaşdırmalıdır. Mən artıq “Viatus”un dənli bitkilər
biogenetikası şöbəsinə sorğu göndərmişəm. Əminəm, orada
bu məlumatlar böyük maraq doğuracaq. Ola bilsin, mən
korporasiyadan qrant qoparmağa da nail olaram.
Andrea qalxdı.
– Belə halda, mən də nəhayət sizin bu qədər söz atdığınız
maaşımın artmasına müvəffəq olaram.
Onun üzündən təbəssüm kölgəsi keçdi və bunda onun
müdirinin heyranlığı əks olundu.
– Baxarıq.
Andrea saata baxdı.
– Əgər mən sizə daha lazım deyiləmsə, evə qaçım.
Mənim itlərim bütün günü bağlı evdə qalıblar. Yəqin, onlar
zingildəyir, qapını cırmaqlayırlar.
Henri onu qapıya qədər ötürdü.
– Bir daha sağ olun ki, istirahət günü gəldiniz.
96
Andrea qapıda yubandı.
– Sizə dəqiq yeməyə bir şey gətirmək lazım deyil? Baxın,
mən hələ getməmişəm.
– Xeyr, mən testi bitirib, məlumatı serverə yükləyəcəyəm.
Bu, çox vaxt almayacaq.
Əlini yelləyərək laborant qadın çıxdı. Qapı onun ardınca
xışıltıyla örtüldü.
Henri iş stansiyasına qayıtdı. Ona hesabatı qeyd etmək
üçün bir saatdan az vaxt lazım olacaq. Baxmayaraq ki, Cey-
sonun Afrikadan göndərdiyi fayllar onun həlak olması şə-
raitini işıqlandırmırdı, onlar cəsarətli ürəkdən şəhadət ve-
rirdi.
Senator Qormen bununla fəxr etməli idi.
– Sən əla işləmisən, Ceyson, – faylları son dəfə gözdən
keçirən Henri mızıldandı.
Sonrakı on beş dəqiqə ərzində o, bir neçə qeyd və şərhi
çap etdi. O, “Viatus”a təsir bağışlamaq istəyirdi. Dənli
bitkilərin biogenetika şöbəsi nümunələri analiz etməyi bütün
dünyada yerləşən laboratoriyalara tapşırırdı. Baxmayaraq ki,
hal hazırda sifarişlərin əsas hissəsi Hindistana və Şərqi
Avropaya göndərilirdi; orada işlərin qiyməti xeyli aşağı idi.
Əgər korporasiyanın rəhbərliyini ən vacib tədqiqatları onu
etibar etməyə inandırmaq olsaydı...
97
Bu düşüncədən Malloyun üzündə təbəssüm oynadı, lakin
qapı tıqqıltısı onu xəyaldan ayırdı. Təbəssümü üzünə daha
çox yayıldı. Əgər o, Andreanı yaxşı tanıyırsa, qadın onun
sözünə məhəl qoymayacaq. Yəqin ki, o kafeteriyə getdi və
yeməyə nə-sə aldı. – Gəlirəm! – Henri çığırdı.
Laboratoriyadan keçərək o, kilidə maqnit kartını toxun-
duraraq qapını açdı.
98
Saat 17:30
Monk dəmir yolu vağzalının yanında gözləyən taksiyə
mindi. Onun ortağı arxa oturacaqda oturmuşdu və sürücüyə
göstəriş verirdi:
– Prinston Universitetindəki Karl İkanın
6
laboratoriyası.
Bu Vaşinqton-roudda yerləşir.
Arxada əyləşən Monk pencəyini düzəltdi və oturacağın
arxasına söykəndi. Kiçik çamadanını dizləriüstə qoydu. Bu,
təbii dəridən olan, sifarişlə hazırlanmış çamadanı Ket ona iki
ay əvvəl bağışlamışdı. O zaman o, yenidən öz xidməti vəzi-
fələrini yerinə yetirməyə qayıtmışdı, baxmayaraq ki, onları bir
qədər azaltmışdılar. Monk bu bahalı hədiyyənin arxasında
gizlənən deyilməmiş istəyi başa düşürdü. O kağız işləri ilə
məşğul olanda, Ket daha rahat olurdu. Nə olur olsun, təki o
təhlükələrdən uzaq olsun.
Monk ah çəkdi və yeni ortaq sualedici nəzərlə ona baxdı.
Con Krid bir az belini əymiş vəziyyətdə oturmuşdu. Bax-
mayaraq ki, aclıq çəkmiş teryer
7
kimi arıq idi, gənc oğlan
yeddi futa yaxın olardı. O, “Siqma”ya axırda gələn yeni iş-
çilərdən idi. Üzü çilli, təmiz qırxılmış, uzun düz kürən saçlı
6
İkan Karl Silian – Amerika milyardçısı, filantrop, bir çox elmi tədqiqat layihələrini
maliyyələşdirir.
7
İt cinsi
99
idi. Uşaq cizgilərinə baxmayaraq, Kridin üzünün ifadəsi dai-
ma ciddi qalırdı.
Qaşqabağını yığaraq Monk bərkdən yeni ortağını ilk gör-
düyü andan onu narahat edən sualı verdi:
– Beləliklə, balaca, sənin neçə yaşın var? 14? 15?
– 25.
Monk bacardığı qədər öz şübhəsini gizlətməyə çalışdı. Bu
mümkün ola bilməzdi. Onları yalnız yeddi yaş ayırır? Monk
protezdəki gərilmiş barmaqlarını rahatladı; yadına saldı ki,
yeddi ildə çox şey baş verə bilər. Amma yenə də o, ilk dəfə
olaraq ortağına diqqətlə göz qoydu; onu qiymətləndirməyə
ça-lışdı.
Qatarda Monk doktor Henri Malloyun ətraflı dosyesi ilə
tanış oldu, lakin yol yoldaşı haqqında ona qısa bioqrafik
faktlar məlum idi. Krid əslən Ohayodan idi, bir il tibb fa-
kültəsində təhsil alıb, sonra iki il dəniz piyadası kimi xidmət
edib. Demək olar, bütün bu vaxtı Kabulda keçirib. Əldə-
qayırma partlayıcı qurğunun qəlpəsi onun axsamağına səbəb
olub; ömrünün axrınadək bundan xilas ola bilməyəcək. Krid
hərbi xidmətdə qalmaq istəyirdi, lakin tərxis olunmağa
məcbur oldu; baxmayaraq ki, bunun səbəbləri dumanlı qal-
mışdı. Onun keçmişini və test nəticələrini nəzərə alaraq?
“Siqma”ya işləməyə dəvət etdilər. Krid Kornell Univer-
sitetində genetika kursunu dinləmişdi.
100
Amma yenə də onun görünüşü elə idi ki, elə bil indicə
məktəb skamyasından qalxıb.
– Beləliklə, Dugi
8
, – Monk davam edirdi, – sən çoxdan
operativ işdəsən?
Krid dinmədən ona baxdı. Görünür, o, özünün uşaq si-
fətinə görə zarafatlara öyrəşmişdi.
– Kornell Universitetini üç ay əvvəl bitirdim, – nəhayət o,
gərgin cavab verdi. – İki aydır Vaşinqtondayam. Əsas eti-
barilə, yeni işə düzəlirdim.
– Deməli, bu sənin ilk tapşırığındır?
– Əgər bunu tapşırıq adlandırmaq olarsa... – pəncərə
tərəfə çevrilərək Krid mızıldandı.
Monk özü də belə hislər keçirdiyinə baxmayaraq,
əsəbləşdi.
– Söhbət operativ işdən gedəndə, bayağı şeylər olmur.
Hər hansı təfərrüatın mənası var. Məlumatın lazımlı zərrəsi
işin nəticəsini həll edə bilər. Və sən, Dugi, bunu yaxşıca
anlamalısan.
Krid ona tərəf çevrildi. Onun tutqun sifətində səfeh ifadə
əmələ gəldi.
8
“Dugi Hauser, tibb doktoru” qeyri-adi istedadlı, artıq on altı yaşında həkimlik
təcrübəsi ilə məşğul olan məşhur teleserialın baş qəhrəmanı.
101
– Yaxşı. Dərs mənimsənildi.
Monk narazı halda əllərini sinəsində çarpazladı.
“Uşaqlar! Onlar fikirləşirlər ki, hər şeyi bilirlər.”
Monk başını bulayaraq, diqqətini taksi pəncərəsindən gö-
rünən mənzərəyə yönəltdi. Maşın məhz bu vaxt Prinston
Universitetinin kampusuna
9
daxil oldu. Sanki kimsə Nyu-
Cersinin ortasına qədim İngiltərənin yaşıllıqla dolu bir par-
çasını
salmışdı.
Hamar
yaşıl
çəmənliklər
tökülmüş
yarpaqlarla örtülmüşdü, mamır əzəmətli qotik binaların daş
divarları ilə dırmaşırdı. Hətta yataqxanalar elə bil on
doqquzuncu əsrin qravyuralarından
10
çıxmışdı.
Taksi bu zərif mənzərədə rahatlıqla gedirdi. Tezliklə
təyin olunmuş yerdə dayandı. Monk və Krid maşından
düşdülər.
Karl İkanın laboratoriyası geniş yaşıl çəmənliyin küncüdə
yerləşirdi. Halbuki, universitet
binalarının
çoxu
on
doqquzuncu və hətta on səkkizinci yüzilliklərə aid idi, bir
neçə il əvvəl tikilən laboratoriya müasir memarlığın
valehedici nümunəsini göstərirdi. İki düzbucaqlı laboratoriya
korpusu bir-birinə perpendikulyar dayanırdı. Onları parka
çıxan iki mərtəbəli əyri atrium birləşdirirdi.
9
Müvafiq maddi-teхniki bazaya və infrastruktura malik təhsil kоmpleksi və ya
şəhərciyidir.
10
Oymaçılıq sənəti.
102
Məhz burda onlar doktor Henri Malloyla görüşməli
idilər.
– Hazırsan? – Saatları tutuşduraraq, Monk soruşdu.
Onlar beş dəqiqə gecikmişdilər.
– Nəyə hazıram?
– Söhbətə.
– Mən güman edirdim ki, professorla siz danışacaqsınız.
– Xeyr, Dugi, sən hər şeyi öz üzərinə götürəcəksən.
Krid bərkdən burnundan nəfəs aldı.
– Yaxşı.
Onlar binaya daxil oldular və atriuma çıxdılar. İki
mərtəbə hündürlüyündə əyilmiş şüşə divar çəmənliyə
baxırdı. Pəncərələri ayıran qırxfutluq jalüzlər günəşlə birgə
hərəkət edirdilər. Onlar atriumun dərinliyinə kölgə salaraq,
masa və stulları zolaqlarla örtürdülər. Adda-budda daim
qəhvə stə-kanlarına yapışan əlləri ilə qızğın söhbət edən
tələbə qrupları oturmuşdu.
Monk məzərləri ilə axtararaq, doktor Malloyla görü-
şəcəkləri yeri tapdı. Səhv etmək çətindi.
– Bura, – o, yoldaşını arxasınca atrium boyu çəkərək dedi.
103
Lap sonda, pilləkənlərin yanında yarımçıq dəniz balıq-
qulağına bənzər heykəl ucalırdı. Əgər Monku bu barədə
xəbərdar etməsəydilər belə, o, memar Frenk Gerinin işini
tanıyacaqdı. Balıqqulağı öz büküklərində görüş üçün kiçik,
rahat yer gizlədirdi. Orda, kiçik masanın arxasında artıq bir
neçə adam oturmuşdu.
Monk onlara tərəf yönəldi. Lakin yaxınlaşanda o, başa
düşdü ki, onlar hamısı çox cavandılar. Onun çamadanında
doktor Malloyun fotosu vardı. Yığışanların arasında o, dəqiq
yox idi.
Bəlkə professor gözləmədən gedib?
Kənara çəkilərək Monk mobil telefonunu çıxardı və
professorun kabinetinin nömrəsini yığdı. Bir neçə zəngdən
sonra səs poçtu işə düşdü.
“Əgər o artıq gedibsə, əgər mən nahaq yerə bu uzaq yolu
gəlmişəmsə...”
Monk ikinci nömrəyə zəng elədi. Bu, professorun
köməkçisinin nömrəsi idi.
Qadın cavab verdi. Monk ona tələsik izah etdi ki, doktor
Malloy görüşə gəlməyib.
– Orda yoxdur? – qadın təəccüblə soruşdu.
104
– Burda yerləri məktəb olan yeniyetmədən savayı heç
kim yoxdur.
– Başa düşürəm, – deyə qadın güldü. – Tələbələr ildən-ilə
cavanlaşırlar, elə deyil? Üzrlü sayın, amma doktor Malloy
yəqin əvvəlki kimi öz laboratoriyasındadır. Mən onu axırıncı
dəfə məhz elə orda görmüşdüm, mobil telefonların səsini isə
o heç vaxt eşitmir. Bəzən doktor işə elə aludə olur ki,
planlaşdırılmış məruzələri də unudur. Qorxuram, bu gün də
elə olub, siz getməyə tələsməyin. Professor öz kəşfinə çox
aludə olmuşdu.
Axırıncı sözləri eşidən Monk diksindi. Bəs əgər doktor
Malloya Afrika faciəsini araşdırmağa kömək edəcək nəsə
vacib bir şey tapmaq nəsib olubsa?
– Qulaq asın, – qadın davam edirdi, – mən indi üzbəüz
binadayam, həmkarımla bir işi tamamlayıram. Binalar yeraltı
keçidlə birləşir. Tələbələrin birindən soruşun. Mən admi-
nistratordan açarı alı b, sizi orda qarşılayaram. Doktor
Malloyun laboratoriyası zirzəmidə yerləşir. Hesab edirəm, o,
sizə DNT analizinin nəticələrini göstərmək istəyər.
– Yaxşı. Sizi orda gözləyəcəyəm. – Telefonu cibinə qoyan
Monk çamadanını yelləyərək Kridə işarə etdi. – Bu tipə baş
çəkək.
Çox tarım qofta geymiş tələbə qızdan yolu soruşub Monk
ortağını zirzəmiyə apardı. Yeraltı keçidi tapmaq çətin olmadı.
105
Onlar yolun ortasına çatanda, qarşıdan orta yaşlı qadın
onlara əl elədi. Monk da cavab olaraq ona əl elədi. Qadın
təngnəfəs onlara yanaşdı və əlini uzatdı.
– Andrea Solderiç, – deyə özünü təqdim etdi.
Qadın onları qonşu dəhlizə apardı. O, susmadan danı-
şırdı, görünür, çox əsəbiləşirdi.
– Yerin altında bir neçə laboratoriya var. Odur ki, azmaq
çox asandır. Burda, əsasən, anbarlar, texniki otaqlar... hə, bir
də, təcrübə üçün saxlanılan heyvanların vivariumu
11
var. Ge-
nomika şöbəsi mikrotədqiqatlar laboratoriyalarını yerin al-
tında yerləşdirib ki, onları ozondan qorusun. Bax, biz artıq
gəl-dik.
Elektron açarı əlində sıxaraq qadın bağlı qapıya yanaşdı.
– Administrator laboratoriyaya zəng etməyə çalışdı, –
deyə o, izah etdi. – Heç kim cavab vermədi. Mən yalnız içəri
baxacağam. Əminəm, doktor Malloy universitetdən getməyib.
Andrea kartla qıfıla toxunub dəstəyi dartdı. Qapı
xışıltıyla açılan kimi Monk o saat tüstü qoxusu hiss elədi.
Kəskin qoxuya görə nəsə elektrik cihazı yanırdı, tüstünün
içindən isə yanmış saçların üfunəti gəlirdi. Monk çalışdı ki,
Andreanı saxlasın, amma çata bilmədi. O, içəridə olanları
11
Vivarium – heyvanları təbii şəraitə yaxın bir saxlamaq üçün yer.
106
gördü. Onun üzündə əvvəl təlaş, sonra isə dəhşət ifadə
olundu. Əli ilə ağzını tutdu.
Monk Andreanı Kridə ötürərək kənara çəkdi.
– Onu burda saxla.
Çamadanı ataraq o, əlini pencəyinin altına soxdu və
qoltuğundan qırx beş kalibrli “Heckler və Koch” tabel
tapançasını çıxardı. Qadın gözlərini geniş açdı. O, çevrilərək
üzünü Kridin çiynində gizlətdi.
– Səndə silah var? – Monk ortağından soruşdu.
– Xeyr... mən zənn edirdim ki, biz ancaq söhbət edəcəyik.
Monk başını yellədi.
– Qoy təxmin edim, Dugi. Sən heç vaxt boyskaut
12
olmamısan.
Cavab gözləmədən Monk laboratoriyaya girdi və ta-
pançasını bütün gizli yerlərə tuşladı. O, əmin idi ki, bunu
edən adamın artıq izi də qalmamışdı, amma yenə də, risk
etmək lazım deyildi. Doktor Malloy otağın ortasında kresloya
bağlı oturmuşdu. Onun başı sinəsinə düşmüşdü. Kreslonun
altında, döşəmədə qan gölməçəsi yaranmışdı.
12
Boyskaut – kapitalist ölkələrində hərbi-siyasi xarakter daşıyan burjua uşaq
təşkilatı üzvü.
107
Yaxındakı
kompyuterdən
yalnız
yanmış
qırıqlar
qalmışdı.
Monk ətrafa baxdı. Qatillər yanğın detektorlarını sıradan
çıxarmışdılar.
Monk professora yaxınlaşıb onun nəbzini yoxladı. Heç
nə. Lakin cəsəd hələ soyumamışdı. Qatillər uzağa getməyə
imkan tapmayıblar. Monk doktor Malloyun barmaqlarının
sındığını gördü. Yəqin, hansısa məlumatı almaq üçün ona
işgəncə vermişdilər.
Ölümcül zərbə bıçaqla sinəsinə endirilmişdi. Yalnız bir,
lakin ustalıqla endirilən zərbə. Professorun ölümü tez olub,
buna görə, güman ki, o danışıb.
Monk gərgin halda dondu. Cəsədin yanında yanıq iyi
daha güclü idi. Monk yanmış ət iyini tanıdı. O, ehtiyatla,
barmağıyla ölünün çənəsini qaldırdı. Baş, qoxunun
mənbəyini açaraq, cansız halda geri düşdü. Professorun
alnında sümü-yədək işləyən, ətrafları hələ də parlayan təzə
yanıq qaralırdı.
Dairə və xaç.
Qulaq batıran səs Monkun diqqətini yenidən qapıya cəlb
etdi. Bu mobil telefon idi. Cinayət yerini batırmamaq üçün
Monk dal-dalı dəhlizə çıxdı.
108
Andrea telefonu qulağına tutub dayanmışdı. Onun
gözləri yaşlı idi, o hıçqırırdı.
– Nə? – o, burnunu çəkərək soruşdu. Bu sualdan çox,
şokun ifadəsi idi. – Yox! Niyə?
Divara söykənən Andrea gücsüz halda yerə sürüşdü.
Telefon onun əlindən düşdü. Monk onun yanında sallağı
oturdu.
– Nə olub?
Andrea olanlara inanmayaraq başını tərpətdi.
– Kimsə... – O, telefonu göstərdi, – zəng edən qonşum idi.
O, mənim itlərimin hürdüyünü eşidib və görüb ki, evdən
kimsə çıxdı. Nə baş verdiyinə baxmağa gedib. Qapı açıq imiş.
Onlar... Onlar mənim itlərimi öldürüb. – Andrea əllərilə
üzünü tutdu. Axı niyə mən doktor Malloya söz verdiyim kimi
birbaşa evimə getmədim?
Monk çevrilib Kridə baxdı. O, alnını qırışdırıb, heç nə an-
lamadan durmuşdu.
Lakin Monk hər şeyi başa düşdü. Qadını qoltuqlarından
tutub ayağa qaldırdı.
– Qonşunuz bu soyğunçuları çoxdan görüb?
Andrea özünü danışmağa zorlayaraq, başını yellədi.
109
– Mən... biulmirəm. O demədi. O polis çağırıb.
Monk çevrilib doktor Malloyun cəsədinə baxdı. Professor
danışıb. Adları deyib. Eləcə də öz laborantının da adını deyib.
Doktor Malloy güman edib ki, Andrea öz evinə getdi. Gö-
rünür, qatillərə onun ünvanını deyib. Onlar qadını
susdurmaq üçün onun evinə yollanıblar. Onu evdə
tapmayaraq...
Onlara yalnız bir neçə sual vermək, bir neçə zəng etmək
lazım gələcək.
– Biz burdan getməliyik! Dərhal!
Monk gəldikləri yolu göstərdi. Hər üçü dəhlizlə yeraltı
keçidə doğru qaçdılar. O, küçənin altıyla qonşu binaya – And-
reanın işlədiyi yerə uzanırdı.
– Siz dediniz ki, laboratoriyada həmkarınızla birlikdə
idiniz. – Monk qaça-qaça danışdı. – O sizin hara
yollandığınızı bilirdi?
O cavabı keçidin başına çatanda aldı. Onların qarşısına
yeyin addımlarla, bir neçə gündür yağış olmamasına
baxmayaraq, parıltılı plaş geymiş hündür kişi gəlirdi.
Onların baxışları görüşdü.
Monk gözlərdəki vəhşi parıltını tanıdı. Həmin anda kişi
plaşının ətəyini aralayaraq və qısaqundağlı tapança-
110
pulemyotunu açaraq əlini qaldırdı. O, keçid boyu uzun güllə
qatarı buraxdı. Qəribə silahın səsi mikser səsindən bərk
deyildi. Lakin güllələr Monk və yoldaşlarının macal tapıb
gizləndiyi küncə tutuşdular. Hər tərəfə sınmış kafel və
suvağın qırıntıları səpələndi.
– Pilləkənə tərəf! – Monk geriyə – atriuma tərəf
göstərərək əmr etdi. Lakin onlar pilləkənin alt meydançasına
çatanda uzaqdan, yuxarıdan eşidilən ayaq səsləri gəldi.
Monk yoldaşlarına dayanmağı əmr etdi. Ehtiyatla yuxarı
baxanda o, uzunboğaz çəkməli və birincində olduğu kimi,
qara plaşlı kişinin tələsik aşağı düşdüyünü gördü. Daha bir
nəfər. Geri sıçrayan Monk yoldaşlarını yenidən yeraltı dəh-
lizlərin labirintinə apardı.
Burdan bacardıqca tez çıxmaq lazım idi.
Onlar zəif işıqlanan keçidlərlə qaçarkən hardasa
zirzəminin qarşı tərəfində gurultu ilə ağır metal qapı örtüldü.
Monk Andreaya tərəf döndü.
– Deyəsən bu yanğın çıxışıdır, – o qeyri-adi dəhşətlə
pıçıldadı.
Bunun nə olduğunu izah etmək lazım deyildi.
Qatillər üç nəfər idilər.
111
Əziz oxucularımız, əgər bu kitabı tam versiyada oxumaq istəyirsinizsə,
aşağıdakı ünvana gəlib ala, yaxud zəng etməklə evinizə (ofisinizə) sifariş
verə bilərsiniz:
Ünvan:
KİTABEVİM.AZ | Kitab və digər çap məhsullarının satışı
Nəsimi r., Puşkin k., 32 a, AK center II mərtəbə (28 may M.)
Telefon:
012 498 79 89, 055 877 24 44
http://kitabevim.az/
QİYMƏTİ: 10 MANAT
Dostları ilə paylaş: |