Chodkowski S.: „Metalurgia metali nieżelaznych” WGH Katowice 1962 Chodkowski S.: „Metalurgia metali nieżelaznych” WGH Katowice 1962 Chudzikiewicz R., Briks W.: Podstawy metalurgii i odlewnictwa. Warszawa: PWN 1977. Encyclopedie des Sciences Industrielles Quillet – MecaniqueLibrairie Aristide Quillet Paris 1974Encyklopedia techniki „Metalurgia” Wyd. Śląsk Katowice1985 Kosowski A.: „Zarys odlewnictwa”Wyd. AGH Kraków 1997 Muszyński Z.: „Zarys technologii metali” PWN, Warszawa 1978 Praca zbiorowa. „Podstawowe techniki wytwarzania w przemyśle maszynowym” WNT Warszawa 1973 Szweycer M., Nadolska D.: Metalurgia i odlewnictwo. Poznań: Wyd. Politechniki Poznańskiej 2002 Tabor A., Rączka J.S., Kowalski J.S., Kraus E.: „Metalurgia”. Wyd. Pol. Krak. Kraków 1999 „Świat Wiedzy” INTERNET
Metalurgię metali nieżelaznych można podzielić na metalurgię: Metalurgię metali nieżelaznych można podzielić na metalurgię: 1. metalurgię metali nieżelaznych ciężkich; – miedź, kobalt, cynk, cyna ołów, molibden, bizmut, mangan, niob wanad wolfram. 2. metalurgię metali nieżelaznych lekkich; - aluminium, magnez, tytan, beryl, lit, sód, 3. metalurgię metali szlachetnych; - złoto, srebro, platyna, iryd, rod, ruten, 4. metalurgię metali ziem rzadkich; - gal, ind, german, cez, lantan, telur, tor.
Podstawowe rudy aluminium: Podstawowe rudy aluminium: 1. – boksyty, 2. – nefeliny, 3. – ałunity, 4. – kaoliny. Najbardziej znaną metodą otrzymywania aluminium jest metoda składająca się z dwóch faz: 1. - otrzymywanie czystego tlenku aluminium metoda Bayera, 2. – elektroliza tlenku glinowego w ciekłym kriolicie.
Rudy cynku: Rudy cynku: 2 – galman ZnCO3 Obecnie stosowane są następujące metody wytwarzania cynku. l. Metoda ogniowa (pirometalurgiczna) polegająca na redukcji tlenku cynkowego za pomocą reduktora węglowego w muflach poziomych lub pionowych ogrzanych do ok. 1200 °C. Zredukowany cynk uchodzi z mufli w postaci pary do nadstawki (kondensatora), w której skrapla się; wybierany z nadstawek ciekły cynk surowy poddawany jest następnie rafinacji w celu usunięcia domieszek.
2. Nowa metoda ogniowa redukcji i destylacji cynku w piecach szybowych opalanych koksem i wyposażonych w dwa kondensatory 2. Nowa metoda ogniowa redukcji i destylacji cynku w piecach szybowych opalanych koksem i wyposażonych w dwa kondensatory 3. Metoda hydroelektrometalurgiczna polegająca na ługowaniu wyprażonego koncentratu rozcieńczonym kwasem siarkowym. Otrzymany w wyniku ługowania roztwór siarczanu cynkowego oczyszcza się z domieszek, po czym następuje wydzielenie cynku z oczyszczonego roztworu w wannach elektrolitycznych z nierozpuszczalnymi anodami. Wydzielony na katodach cynk zdejmuje się z nich, przetapia i odlewa w płyty. 4. Metoda elektrotermiczna, tj. wytwarzanie cynku z rud i koncentratów w piecach elektrycznych stosowana przez przemysł cynkowy w bardzo ograniczonym zakresie.
Podstawowe stopy metali nieżelaznych Podstawowe stopy metali nieżelaznych Stopy miedzi: - brązy – stopy miedzi z metalami z wyjątkiem cynku i niklu - - brązy cynowe,
- - brązy aluminiowe,
- - brązy ołowiowe,
- - brązy krzemowe.
- - inne brązy: np.. aluminiowo – żelazowo manganowy
- mosiądze – stopy miedzi z cynkiem do zawartości 50% Zn, - mosiądze – stopy miedzi z cynkiem do zawartości 50% Zn, - - mosiądze ołowiowe,
- - mosiądze krzemowe,
- - mosiądze aluminiowo – manganowo – żelazowe i inne
Stopy aluminium - z krzemem, zwane siluminami,
- z miedzią,
- z magnezem.
Stopy cynku - z aluminium,
- z miedzią,
- z aluminium i miedzią,
- z aluminium miedzią i manganem.
Stopy magnezu Stopy magnezu - z aluminium,
- z cynkiem,
- z manganem,
- z cyrkonem.
Stopy ołowiu - z antymonem,
- z cyną i antymonem – stopy łożyskowe.
Dostları ilə paylaş: |