Coğrafiya
və təbii resurslar, №1, 2015
AMEA akad. H.Ə.Əliyev adına Coğrafiya İnstitutu, Azərbaycan
Coğrafiya Cəmiyyəti
71
daha intensiv aşağı düşməsinə gətirib çıxarır
[Azərbaycanın demoqrafik göstəriciləri, 2013].
Oxşar demoqrafik durum kənd əhalisi üçün də sə-
ciyyəvidir. Belə ki, 1991-2000-ci illəri əhatə edən
on il müddətində kəndlərdə hər 1000 nəfərə görə
doğum əmsalı 30,2-dən 17,3-ə qədər və ya
42,7%, təbii artım əmsalı 23,8-dən 11,3-ə qədər
və ya 2,1 dəfə azalmışdır. Azalmalar ölüm əmsal-
larında da müşahidə olunur (1-ci cədvəl).
1-ci cədvəl
Kənd əhalisinin təbii artım göstəriciləri
Mənbə: Cədvəl “Azərbaycanın əhalisi – 2013” (Bakı, DSK, 2014, səh.
25-27) statistik məcmuəsi əsasında tərtib edilmişdir.
Geriləmələr demoqrafik vəziyyəti əksetdi-
rən mütləq göstəricilərdə də özünü göstərir. Onlar
daha intensiv şəkildə baş vermişdir. 1991-ci ildə
kənd əhalisi üçün son 50 ildə doğulan uşaqların ən
yüksək səviyyəsi qeydə alınmış və 101,0 min
nəfər həddinə çatmışdır. 2000-ci ilə qədər bu gös-
tərici 67,4 min nəfərə enmiş və ya 33,3% azalmış-
dır. Təbii artımın səviyyəsi isə 79,6 min nəfərdən
44,2 min nəfərə enmiş və ya 44,5%-ə qədər aşağı
düşmüşdür. 1991-ci ildən başlayaraq ölənlərin sa-
yında da qismən geriləmələr müşahidə edilir.
1991-ci ildə ölkədə doğulan uşaqların
53,6%-i, təbii artımın 54,6%-i kənd əhalisinin
payına düşmüşdür, 2000-ci ildə bu göstəricilər
müvafiq olaraq doğulan uşaqlar üzrə 57,6%, təbii
artım üzrə 62,9% olmuşdur. On il ərzində şəhər
əhalisi arasında təbii artım 2,5 dəfə, hər 1000
nəfərə görə əmsalı isə 2,7 dəfə azalmışdır.
1990-cı illərdə şəhərlərdən, əsasən də Abşe-
rondan rusların, ukraynalıların, ermənilərin, yəhu-
dilərin və digər rusdilli əhalinin, sonrakı mərhə-
lədə aborigen əhalinin miqrasiyası, kəndlərdən
olan miqrasiyaların azalması təbii artımın da aşağı
enməsinə səbəb olmuşdur. Nəticədə onun əsas
hissəsi kəndlərin payına düşmüşdür. Məhz buna
görə həmin dövrdə şəhər və kənd əhalisi arasında
təbii artım göstəricilərindəki böyük fərqlər
qalmışdır. Ölkədə fəal demoqrafik siyasət aparıl-
madığına görə belə vəziyyət sonrakı dövrlərdə də
əhalinin təbii artımına mənfi təsir etmişdir və bu
təsir isə özünü uzun müddət göstərəcəkdir.
90-cı illərin ortalarından sonra başlanan iq-
tisadi və sosial islahatlar öz nəticələrini 2000-ci il-
lərin əvvəllərində verməyə başlamışdır. Yeni iş
yerlərinin yaradılması, fəaliyyəti dayanmış müəs-
sisələrin bəzilərinin işinin bərpa edilməsi, yaşayış
məntəqələrinin sosial-mədəni, mənzil-kommunal
şəraitinin yaxşılaşdırılması sahəsində görülən təd-
birlər, demoqrafik inkişaf haqqında yeni qanunve-
ricilik aktlarının qəbul edilməsi bu sahədə prob-
İllər
Mütləq hesabla, nəfər
Hər 1000 nəfərə görə
Doğum
Ölüm
Təbii artım
Doğum
Ölüm
Təbii artım
1991
101032
21467
79565
30,2
6,4
23,8
1992
96771
25079
71692
28,3
7,3
21,0
1993
92835
25624
67211
26,6
7,3
19,3
1994
85429
26549
58880
24,1
7,5
16,6
1995
78260
24475
53785
21,7
6,8
14,9
1996
73638
23554
50084
20,1
6,4
13,7
1997
75021
23034
51987
20,2
6,2
14,0
1998
70779
22836
47943
18,7
6,0
12,7
1999
67456
23467
43989
17,5
6,1
11,4
2000
67363
23171
44192
17,3
6,0
11,3
2001
60680
21902
38778
15,5
5,6
9,9
2002
60982
22917
38065
15,4
5,8
9,6
2003
62410
24002
38408
15,8
6,1
9,7
2004
72583
23701
48882
18,4
6,0
12,4
2005
77539
24615
52924
19,5
6,2
13,3
2006
78405
24667
53738
19,5
6,1
13,4
2007
78861
25493
53368
19,4
6,3
13,1
2008
78163
24893
53270
19,1
6,1
13,0
2009
77439
24824
52615
18,7
6,0
12,7
2010
83891
25211
58680
20,0
6,0
14,0
2011
90533
25195
65338
21,3
5,9
15,4
2012
88105
25440
62665
20,5
5,9
14,6
2013
86242
25520
60722
19,9
5,9
14,0
Coğrafiya və təbii resurslar, №1, 2015
72 AMEA akad. H.Ə.Əliyev adına Coğrafiya İnstitutu, Azərbaycan Coğrafiya Cəmiyyəti
lemlərin də həllinə öz müsbət təsirini göstərmiş-
dir.
Lakin demoqrafik inkişafda müsbət meyil-
lər 2000-ci illərin ortalarından sonra yaranmışdır.
Artım prosesləri getsə də, doğum və təbii artım
əmsallarının hazırkı həddi 1990-cı illərin səviy-
yəsindən geri qalır. Eyni vəziyyət doğulan uşaq-
ların mütləq sayına və təbii artımına da aiddir.
Odur ki, 2001-ci ildə hər 1000 nəfərə görə doğum
əmsalı ümumi əhali arasında 13,7, kənd əhalisi
arasında 15,5 olmuş, təbii artım əmsalı müvafiq
olaraq bütün əhali üzrə 8,1, kənd əhalisi üzrə 9,9
olmuşdur. On il ərzində ölkədə demoqrafik vəziy-
yətin sabitləşməsi fonunda 2010-cu ildə kəndlərdə
doğum əmsalı 20,0, təbii artım əmsalı 14,0-a
qalxmışdır. Fərqləndirici və əlamətdar haldır ki,
ölkənin ümumi və kənd əhalisi arasında doğum və
təbii artım arasındakı fərqlər minimuma enmişdir.
Ümumi əhali üçün doğum əmsalı 18,5, təbii artım
əmsalı 12,5 olmuş, ölüm əmsalı (hər 1000 nəfərə
6,0) kənd əhalisi ilə eyni səviyyədə qalmışdır.
Son 10 ildə ölkədə ümumi əhali, o cümlə-
dən kənd əhalisi arasında doğulan uşaqların sayı
əhəmiyyətli dərəcədə yüksəlmişdir. 2001-ci ildə
ölkədə 110,4 min nəfər uşaq doğulmuş, təbii artım
65,1 min nəfər təşkil etmişdir. Doğulan uşaqların
60,7 min nəfəri (55,0%-i) kənd əhalisinin, 49,7
min nəfəri (45,0%-i) şəhər əhalisinin payına
düşür. Həmin ildə ölkənin kənd əhalisi arasında
təbii artımın miqdarı 38778 nəfər (59,6%), şəhər
əhalisinin arasında 26294 nəfər (40,4%) qeydə
alınmışdır.
2010-cu ilə qədər təhlil aparılan on il ər-
zində doğulan uşaqların sayı 165643 nəfərə, təbii
artımın səviyyəsi 112063 nəfərə yüksəlmişdir.
Həmin ildə doğulan uşaqların 83891 nəfəri və ya
50,7%-i, təbii artımın 58680 nəfəri və ya 52,4%-i
kənd əhalisinin payına düşmüşdür.
Əvvəlki dövrlərdən fərqli olaraq bu gün
kəndlərdə təbii artımın payının azalması göstərir
ki, burada təbii artım xeyli zəifləmişdir. Kənd-
lərdə yaşayan əhali arasında 2-3 uşaqlı ailələr
böyük əksəriyyət təşkil edir. Bunu demoqrafik
vəziyyəti əksetdirən digər göstəricilər də sübut
edir.
Son iki ildə ölkənin kənd əhalisi arasında
gedən demoqrafik proseslərdə 90-cı illərin böh-
ranlı vəziyyəti öz təsirini göstərir, doğulan uşaq-
ların sayı və təbii artım azalmağa başlayır. Belə
vəziyyəti ölkənin ümumi əhalisi üzrə olan gös-
təricilərə də aid etmək olar. 2011-ci ildə kəndlərdə
90533 nəfər, 2013-cü ildə 86242 nəfər uşaq do-
ğulmuş, təbii artım müvafiq olaraq 2011-ci ildə
65338 nəfər, 2013-cü ildə 60722 nəfər təşkil et-
mişdir. Ölkədə doğulan uşaqların sayında kənd
əhalisinin payı 2011-ci ildə 51,4%, 2013-cü ildə
50,0% təşkil etmişdir. Təbii artım prosesində kənd
əhalisinin payı isə 2011-ci ildə 53,4%, 2013-cü
ildə 51,3% olmuşdur.
Kənd əhalisi arasında azalmalar özünü hər
1000 nəfərə görə olan əmsallarda da göstərir.
Kəndlərdə hər 1000 nəfərə görə doğum əmsalı
2011-ci ildə 21,3, 2013-cü ildə 19,9, təbii artım
əmsalı isə müvafiq olaraq 15,4 və 14,0 olmuşdur.
2013-cü ildə ümumi əhali arasında doğum
əmsalı 18,6, təbii artım əmsalı 12,8 olmuş, ölüm
əmsalı isə əvvəlki dövrlərə nisbətən azalmış və
5,8 səviyyəsinə enmişdir.
2000-ci illərin ilk illərindən başlayaraq əha-
linin demoqrafik inkişafında sabitlik yaranmış,
uşaqların sayı tədricən artmağa doğru getmişdir.
Bu, əhalinin sayının artım tempinin də yüksəlmə-
sinə gətirib çıxarır. Cərəyan edən proseslər şəhər
və kənd əhalisi arasında eyni vaxtda getmişdir.
Lakin bununla yanaşı, doğumun cins tərkibində
olan uyğunsuzluq getdikcə artır, oğlanların doğu-
lan uşaqlar arasında sayı intensiv şəkildə çoxalır.
2000-ci illərin ikinci yarısında bu fərq daha da
artmışdır. 2001-2005-ci illərdə ölkədə 4,5-5,4 min
nəfər, sonrakı 5 ildə 6,8-6,9 min nəfər çox oğlan
uşağı doğulmuşdur.
2001-2012-ci illərdə ölkədə doğulan oğlan
uşaqlarının sayı qızlara nisbətən 70317 nəfər, təbii
artımda isə 61147 nəfər çox olmuşdur. Bu dövrdə
doğulan oğlan uşaqlarının sayı 2001-2012-ci
illərdə 32506 nəfərdən 47381 nəfərə qədər, qız-
ların sayı 28174 nəfərdən 40724
nəfərə yüksəlmiş,
2012-ci ildə fərq oğlanların xeyrinə 6657 nəfər
qeydə alınmışdır.
2000-ci illərdə kənd əhalisi arasında ölü-
mün cins tərkibində olan fərqlər kişilərin çox ol-
ması hesabı ilə 500-600 nəfərdən 900
nəfərə qədər
olmuşdur. Yalnız son bir neçə ildə bu göstərici
1200-1300 nəfərə yüksəlmişdir. Bu dövrdə kənd
əhalisi arasında ildə 11,0-13,0 min nəfər kişi
cinsli, 11,0-12,0 min nəfər qadın cinsli insan
ölümü qeydə alınmışdır. Aşağı səviyyəli ölüm
fərqləri ilə əlaqədar doğumun cins tərkibinin əsas
xüsusiyyətləri təbii artım prosesində də özünü
göstərir. Onun kəmiyyətinin artması ilə eyni vaxt-
da cins tərkibində olan fərqlər də çoxalır.
2001-ci ildən sonra təbii artım prosesində
artan oğlanların sayı 21436 nəfərdən 2012-ci ildə
34057 nəfərə qədər, qızların sayı 17342 nəfərdən
2012-ci ildə 28608 nəfərə yüksəlmişdir. Təbii
artımın cins tərkibində olan fərqlər 2001-2005-ci
illərdə hər il 4,0-4,7 min nəfər, sonrakı 5 ildə 5,5-
6,3 min nəfərə qədər olmuşdur.
Nəticə. Verilən rəqəmlər kəndlərdə təbii
artımın azalmasını göstərir. Doğum və təbii artım