Coğrafiya və təbii resurslar, №1, 2015
AMEA akad. H.Ə.Əliyev adına Coğrafiya İnstitutu, Azərbaycan Coğrafiya Cəmiyyəti
101
yamaclarda qalan palıd-azatağac qarışıq meşələr
kolluqların törəmətipli olduğunu sübut edir.
Cədvəl 4
Törəmə azatağac və friqana şibləklərin xarakteristikası
Şəkil 4. Şiblək fonunda 200-300 yaşlı palıd ağaclığı (Daşüz kəndinin yanında)
Kserofil və friqana şibləkləri
Kserofil və friqana şibləkləri əsasən arid
meşələrin deqradasiyası nəticəsində əmələ gəlir.
Arid tipli meşələrdə həmişə şiblək elementləri
müşahidə olunur. Bununla əlaqədar arid meşələr
seyrəldikdə və ya yox edildikdə kserofil kollar tez
inkişaf edərək kserofil şibləklər əmələ gətirir.
Tədqiqatlar göstərdi ki, iberiya palıdı
qurşağında kserofil şibləklər Böyük Qafqazın cə-
nub-şərq yamacında Gilgilçay, Ataçay, Tıgçay,
Pirsaatçay və Qozluçay hövzələrində geniş
yayılmışdır. Belə şibləklərin tərkibində pallas
murdarçası, qaratikan, sarağan, ardıc, doqquzdon,
Təcrübə
sahəsi
Bitki
örtüyünün
tipi
Yerləşdiyi mövqe
Torpağı
Ağac və kol bitkiləri
Ot örtüyü
Ehtimal olunan
ilkin ağaclıq
M-48
2010
Yemişanlı
azatağac
şibləyi (C
2
)
Cəlilabad r-nu,
“Kazankonqu”
sah., DSY-670 m
C-22-30
0
Boz-
qəhvəyi,
şiddətli
yuyulmuş
6 azat 4 yem., tək-tək
söyüdyar. armud 20-
50%, h=2-4 m
Qanqal,
boymadərən, taxıl
otları
Azatağaclı
palıdlıq (C
2-3
)
M-11
2010
Müxtəlifkollu
azatağac
şibləyi (C
2
)
Məşədi Hüseynli
kəndinə yaxın,
DSY-200 m, Şm-
Ş-20-30
0
Boz-
qəhvəyi,
orta
dərəcədə
yuyulmuş
6 azat 2 qaratikan 2
yem. 30-60%, tək-tək
palıd ağacları və
yeniyetmələri,
böyürtkən, itburnu
Seyrək taxıl otları,
kasnı,
boymadərən
Azatağaclı-
vələsli palıdlıq
(C
2-3
)
713
2011
Quru, daşlı
yamacda
friqana
şibləyi (B
0
)
Qoşqarçayın sağ
sahili, körpünün
yanı, DSY-660 m,
Şm-Ş-25-30
0
Boz-
qəhvəyi,
şiddətli
yuyulmuş
Qaratikan (5), topulqa
(2). 10-15%, 2 ədəd
saqqızağac qayalıqda, 3
ədəd dağdağan
30% daşdayan
(5), yovşan (3),
məryəm noxudu
(1), süpürgəgülü,
boymadərən
Quru şəraitdə
palıdlıq (C
1
)
674
1994
Seyrək
bozqır
bitkiliyi
fonunda
friqana
şibləyi (B
0
)
Tovuz r-nu,
Yuxarı Öküzlü
kəndinin yanı,
DSY-600 m,
Ş-20-25
0
Boz-
qəhvəyi,
şiddətli
yuyulmuş
Topa halında
yastıqşəkilli gəvən
kolları, qaratikan, 20-
30%
20-30% daşdayan,
dovşantopalı,
südləyən
Quru şəraitdə
palıdlıq (C
1
)
B-41
1998
Dik
yamacda
gəvən
friqana
şibləyi
Dəvəçi r-nu,
Çarxana kəndinin
qarşısında DSY-
320 m, Q-30-40
0
Boz-
qəhvəyi,
yuyulmuş
Gəvən kolları 40-50%,
h=30-70 sm, tək-tək
qaratikan,
dovşanalması,
söyüdyarpaq armud, nar
40% dilqanadan
məryəmnoxudu,
kəkotu,
boymadərən, topal
Quru şəraitdə
palıdlıq (C
1
)
Coğrafiya və təbii resurslar, №1, 2015
102 AMEA akad. H.Ə.Əliyev adına Coğrafiya İnstitutu, Azərbaycan Coğrafiya Cəmiyyəti
dovşanalması, söyüdyarpaq armud və başqa ağac
növləri dominantlıq təşkil edir.
Kiçik Qafqazın cənub-şərq hissəsində
(Laçın, Qubadlı, Zəngilan rayonları) iberiya palıdı
meşələrinin deqradasiyası ilə əlaqədar torpağın
intensiv yuyulması və bitmə şəraitinin quraq-
laşması nəticəsində kserofil şibləklər formalaşır.
Şibləklərin tərkibində ən çox qaratikan, topulqa
dominantlıq təşkil edir, arid meşələrinin tək-tək
elementləri (saqqızağac, dağdağan, iberiya ağca-
qayını) peyda olur.
Bozdağ ərazisində süxurların çox kövrək
duzlu gillərdən ibarət olan sahələrində arid meşə-
lərinin yerində səhranı xatırladan özünəməxsus
“friqana” qrupları əmələ gəlir. Belə sahələrdə kol
bitkiləri tək-tək və qrup halında yayılır. Tərkibinə
gəvən (Astragalus), acılıq (Ephedra), kəvər (Cap-
paris), bəzən isə ardıc və sarağan daxil olur.
Palıd meşəsi qurşağında friqana tipli şiblək-
lər yalnız bərk dağ süxurları üzərində torpaq qatı
tamamilə yuyulduqda əmələ gəlir. Onun tərkibin-
də seyrək qaratikan kolları, pallas murdarçası,
söyüdyarpaq armud, ardıc, dağdağan, saqqızağac,
gəvən, acılıq, dovşanalması və sumağa rast gəli-
nir.
Dağdağan (Celtis) dağətəyi və dağ zonala-
rında adətən eroziyaya uğramış daşlı yamaclarda,
qayalıqların çatlarında bitir. Lakin tədqiqatlarımız
göstərdi ki, dağdağan əlverişli aerasiyaya və
rütubətliyə malik yaxşı inkişaf etmiş torpaqlarda
yüksəkgövdəli ağaclıq yaradır. Bəsitçay qoruğun-
da dağdağan allüvial rütubətli torpaqda çinar və
adi qoz ağacı ilə qarışıq meşəlik yaradır.
Pallas murdarçası formasiyası şibləyin ən
kserofil qruplaşması olub, adətən dik, daşlı ya-
maclarda məskən salır, lakin azmeyilli çınqıl-
örtüklü sahələrdə də inkişaf edir. Bu qruplaşma
üçün çox seyrək kol yarusu (20-40%) səciy-
yəvidir. Ot yarusu da qruplaşmanın ayrı-ayrı asso-
siyasında seyrək olub 20-30% təşkil edir.
Naxçıvan MR-də friqana qruplaşması ən
çox traqakant formasiyası kimi geniş yayılmışdır.
Bu formasiyada tikanlı gəvən (Astragulus sp)
kolları üstünlük təşkil edir, tərkibinə tikansız
gəvən növləri də qarışır. Alp zonasına qədər
qalxır və orada daşlı substratlarda müstəqil
senozlar yaradır. MR ərazisində dəvəqıran (Atra-
phaxıs), tıstıs (Acantholimon) və poruq (Stachus
inflata) da friqana tipli formasiyalar yaradır.
Dağ badamı (Amygdalis fenzliana)
Talışın Zuvant zonasında digər kserofil
kollarla birlikdə friqana tipli qruplaşmalar yaradır.
Burada Kəlvəz və Göydərə kəndləri arasında
dəniz səviyyəsindən 1600-1850 m yüksəklikdə,
yamacın cənub baxarında, daşlıq-qayalıq sahələr-
də badam kolları topa halında bitir. Ot örtüyü ol-
duqca syrək (10-15%) olub bozqır və yarımsəhra
növlərindən (yovşan, kəkotu, şiyav, ağbığ, mər-
yəmnoxudu, boymadərən) ibarətdir. Tək-tək və
topa halında gəvən, pallas murdarçası, dovşan-
alması, itburnu və acılığa rast gəlinir.
Zəngilan rayonunda badam ağaclıqlarına
dəniz səviyyəsindən 800 m-dən 1400 m-ə qədər
arid meşələrin və şibləklərin tərkibində rast gə-
linir. Dəniz səviyyəsindən 700-1000 m yük-
səklikdə, “Sürtün” deyilən sahədə yamacın şərq,
cənubi-şərq baxarında qruplaşmada badam üs-
tünlük təşkil edir. Sıxlığı 20-30 (40)%-ə qədərdir.
Tərkibinə az miqdarda pallas murdarçası, qara-
tikan, topulqa, dovşanalması daxil olur. Ot yarusu
seyrəkdir, yovşan, dovşantopalı, şiyav, adi dilqa-
nadan, məryəmnoxudu bitir. Badamın üstünlük
təşkil etdiyi sahə 300 ha-dan artıqdır. Kollar pöh-
rədən törəmə mənşəli olub hər bir kök boğazından
2-10 gövdə qalxır. Kolların boyu 3-4 m-dir.
Olduqca quraqlıq keçən 2014-cü ilin
sentyabrında Böyük Qafqazın cənub yamacında
Zaqatala rayonundan başlayaraq, Şamaxı rayonu
da daxil olmaqla, apardığımız tədqiqat işləri
quraqlığın şiblək formasiyalarına güclü mənfi tə-
sir etdiyini göstərdi. Belə ki, respublikamızın aşa-
ğı dağ qurşağı və dağətəyi zonasında daha geniş
yayılan qaratikan şiblək qruplaşmalarının yar-
paqları saralaraq-qızararaq qurumağa, tökülməyə
başladı. Dik, quru yamaclarda qaratikan kollarının
quruması da baş verdi. Şiblək qruplaşmalarında
rast gəlinən yemişan, topulqa, dovşanalması
bitkilərinin də quraqlıq nəticəsində yarpaqları sa-
ralıb qurudu.
Şiblək qruplaşmalarının tərkibinə daxil olan
sarağan, sumaq, söyüdyarpaq armud bitkiləri qu-
raqlığa qarşı dözümlü olub yarpaqlarında saralma
müşahidə edilmədi.
Şəkil 5. Quraqlığın qaratikan şibləyinə təsiri (ön
planda sumaq kolları)
Antropogen təsir nəticəsində ilkin palıd me-
şəsini əvəz edən Qafqaz vələsi (Carpinus cauca-
sica) və şərq vələsi-dəmirqara (C. orientalis) ağac-
Dostları ilə paylaş: |