Coğrafiya
və təbii resurslar, №1, 2015
AMEA akad. H.Ə.Əliyev adına Coğrafiya İnstitutu, Azərbaycan
Coğrafiya Cəmiyyəti
103
larının yarpaqları saralıb-qızarıb qurudu. Bunlar-
dan fərqli olaraq, şibləklər yayılan ərazinin ilkin
sakini iberiya palıdı (Quercus iberica) və uzun-
saplaq palıd (Q. longipes) saralmış-qızarmış yar-
paqlı şibləklər arasında özünün tünd-yaşıl yarpaq-
ları ilə kəskin seçildi.
Nəticə
1. Bütün şiblək qruplaşmaları törəmə tipli
olub uzunmüddətli antropogen təsirlər nəticəsində
palıd, palıd-vələs və arid meşələrinin yerində for-
malaşmışdır.
2. Müxtəlif mikroqruplaşmaların məskun-
laşdığı sahələrdə mikroiqlim şəraitinin qeyri-bəra-
bər olması ilə əlaqədar şiblək qruplaşmaları üçün
mozaik quruluş səciyyəvidir.
3. 2014-cü ilin olduqca quraq keçməsi şib-
lək qruplaşmalarının quraqlığa qarşı davamlı ol-
madığını göstərdi. Ərazinin ilkin sakini sayılan
palıdın quraqlığın təsirinə məruz qalmadığını və
onun həmin ərazi üçün əvəzolunmaz ağac cinsi
olduğu təsdiq edildi.
ƏDƏBİYYAT
Məmmədov Q.Ş., Xəlilov M.Y. Azərbaycanın
meşələri. Bakı-“Elm” 2002, 472 s.
Гаджиомаров А.А. Флористические и геобо-
танические исследования шибляка Дагестана. М.
1972
Гроссгейм А.А. Растительность Кавказа. М.
1948. 265 с.
Малеев В.П. О растительности полян пред-
горья Сев. Зап. Кавказа Сов. ботаника, № 2, 1940.
Прилипко Л.И. Антродинамические сукцес-
сии кустарниковых формаций Азербайджана.
Материалы по динамике растительного покрова.
(Докл. на межвузов. конф. в сентябре 1968). Вла-
димир, 1968. с. 76-78.
ШИБЛЯКОВЫЕ ГРУППИРОВКИ –
ИНДИКАТОР СУЩЕСТВОВАНИЯ ЛЕСНОЙ
РАСТИТЕЛЬНОСТИ
М.Ю.Халилов
В статье указываются причины образования
и направление шибляковых формаций и подробно
дается их характеристика.
SHIBLIAK GROUPINGS – INDICATOR THE
EXISTENCE OF FOREST VEGETATION
M.Y.Khalilov
The reasons of formation and directions of the
shibliak groupings are shown and their description is
given in detail in the article.
Coğrafiya və təbii resurslar, №1, 2015
104 AMEA akad. H.Ə.Əliyev adına Coğrafiya İnstitutu, Azərbaycan Coğrafiya Cəmiyyəti
© Ə.A.Əliyev
BÖYÜK QAFQAZIN ŞİMALİ-ŞƏRQ YAMACININ İNTENSİV MƏNİMSƏNİLƏN
ƏRAZİLƏRİNİN EKOCOĞRAFİ PROBLEMLƏRİ
Ə.A.Əliyev
AMEA akad. H.Ə.Əliyev adına Coğrafiya İnstitutu
AZ 1143, Bakı ş., H.Cavid pr., 115
Məqalədə, respublikamızın bir çox ərazilərində olduğu kimi, Böyük Qafqazın şimal-şərq
yamacında da son dövrlərdə aparılan təsərrüfat və eləcə də infrastruktur layihələr nəticəsində təbii
və antropogen amillərin yaratdığı xeyli ekocoğrafi problemlər araşdırılmış, əldə edilmiş nəticələr
əsasında onların optimallaşma yolları və yeni layihələrin ekoloji cəhətdən planlaşdırılmasına dair
müvafiq elmi
təkliflər verilmişdir
Giriş. Böyük Qafqazın şimal-şərq hissəsi
şimaldan Rusiya Federasiyası, şərqdən Xəzər
dənizi sahilləri, cənub və cənub-şərqdən isə Ata-
çay və Böyük Qafqazın cənub-şərq suayrıcı his-
səsi ilə sərhədlənir. İnzibati cəhətdən bura Qusar,
Quba, Xaçmaz, Şabran və Siyəzən rayonlarının
əraziləri daxildir.
Ərazinin təbii-coğrafi şəraiti müxtəlif dövr-
lərdə H.Ə. Əliyev (1994), B.Ə Budaqov (1994),
M.A. Müseyibov (1998), Q.Ş. Məmmədov, M.Y.
Xəlilov (2002), Ş.B. Xəlilov (2006) və s. alimlər
tərəfindən tədqiq edilmişdir. Lakin son dövrlər
respublikamızın bir çox ərazilərində olduğu kimi,
bu ərazilərdə də həyata keçirilən təsərrüfat və
infrastruktur layihələri ilə əlaqədar təbii-coğrafi
mühitdə baş vermiş dəyişikliklər nəticəsində bir
sıra ekocoğrafi problemlər yaranmışdır. Buranın
dağətəyi hissəsinin intensiv kənd təsərrüfatı is-
tifadəsinə cəlb olunmuş arid və semiarid landşaft-
larının təbii-coğrafi mühiti xeyli dərəcədə dəyi-
şilərək, müxtəlif aqrokomplekslərlə əvəzlənmiş,
dənizkənarı sahələrində yeni yaradılmış sağlamlıq
ocaqları və müvafiq infrastrukturlar ərazinin
ekoloji gərginliyinin artmasına, orta dağlıq
hissələrdə meşələrin kütləvi qırılması, müxtəlif
məişət obyektlərinin tikilməsi isə ümumilikdə əra-
zidə müxtəlif mənşəli ciddi ekoloji problemlərin
yaranmasına səbəb olmuşdur.
Torpaq örtüyü. Aparılmış hesablamalar
göstərir ki, respublikamızın şimal–şərq hissəsin-
dəki torpaq ehtiyatlarının əsas payı, yəni 66,4%-i
və ya ümumi torpaq fondunun 462,6 min hektarı
dağlıq, 213,9 min hektarı və ya 33,6%-i isə
düzənlik ərazilərdə yayılmışdır. Kənd təsərrüfa-
tına yararlı torpaqlar isə ümumi torpaq fondunun
55,5%-ni (386,6 min ha) təşkil edir ki, bunun da
131,2 min hektarı suvarılan torpaqlardır. Uzun-
müddətli suvarmanın tətbiqi bu torpaqlarda müs-
bət amillərlə yanaşı, kifayət qədər ekoloji prob-
lemlər də yaratmışdır. Bunlardan ən qorxulusu
şoranlaşmadır ki, bunun da ümümi göstəriciləri
şəkil 1-də verilmişdir.
Şəkil 1. Ərazinin suvarılan torpaqlarının ekoloji
durumu
Məlumdur ki, suvarılan torpaqlarda melio-
rativ durumun pisləşməsinə təsir edən amillərdən
biri ərazinin drenləşmə şəraitidir. Şəkil 1-dən
göründüyü kimi, ümumilikdə bölgədə suvarılan
torpaqların yalnız 17,5%-i və ya 23,0 min hektarı
drenləşdirilmişdir. Rayonlar üzrə isə yalnız Xaç-
maz və Şabran rayonlarında drenləşmə aparıl-
mışdır. Bu göstərici Şabran rayonunda daha yük-
səkdir. Belə ki, suvarılan torpaqların 66%-i örtülü,
üfüqi drenləşmə şəbəkəsinə malikdir. Bununla
bərabər, ərazidə qrunt sularının səviyyəsinin və
minerallaşma dərəcəsinin təhlükəli həddə çatması
suvarılan torpaqların şorlaşma dərəcəsinin artma-
sına səbəb olur (şəkil 2).
Qrunt sularının minerallaşma dərəcəsi təh-
lükəli (1-3qr/l arası) və çox təhlükəli olan (3 qr/l-
dən çox) ərazilər ümumi suvarılan torpaqların
33,6%-ni təşkil edir ki, bu da torpaq istifadə-
çilərindən suvarmada daha ehtiyatlı olmağı tələb
edir. Bu baxımdan buradakı torpaqların 20%-ə
qədərinin vəziyyəti qeyri-qənaətbəxşdir.
Şəkil 2. Ərazidə qrunt sularının təhlükəli
həddə olduğu torpaq sahələri (min ha-la)