əsrin dörddə birini əhatələyən əmək fəaliyyəti ərzində üç kitab nəşr etdirib. Bu kitablardan heç biri
nəinki böyük əks-sədaya, heç pıçıldaşmalara da səbəb olmadı. İlk kitab operaya (“Boyto və Faust
haqqında əfsanə: Mefistofelin genezisi”), ikincisi Erosun yaranması haqqında düşüncələrə (“Riçardın
Müqəddəs Viktora görünməsi”), üçüncü isə Vordsvort və tarixə (“Vordsvort və keçmişin ağır yükü”) həsr
olunub.
Son bir neçə ildə Bayronun əsərlərinə həsr olunmuş kitab yazmaq barədə düşünür: Əvvəl
ona elə gəlirdi
ki, daha bir kitab, daha bir tənqidi əsər meydana gələ bilər, lakin özünü işə başlamağa məcbur edə
bilmirdi. Məsələ burasındadır ki, o, tənqiddən, nəsri santimetrlərlə ölçməkdən yorulub. O, musiqi əsəri
yazmaq istəyirdi: “Bayron İtaliyada”, cinslərarası məhəbbətin kamera musiqisində təzahürü.
Kommunikasiya dərslərini keçən zaman Devidin ağlına müxtəlif ifadələr yazılmamış əsərin melodiyaları
gəlir. Öz peşəsində heç vaxt fərqlənməyib. Universitet yenidən qurulduqdan və onun fikrincə, eybəcər
hala salındıqdan sonra isə, özünü əvvəlkindən də artıq təcrid olunmuş hiss edir. Digər tərəfdən onun
köhnə həmkarları da bu günə qədər həll etməyə vərdiş etdikləri problemlərlə üst-üstə düşməyən yeni
vəzifələrinin öhdəsindən gəlməkdə çətinlik çəkirlər.
Tədris etdiyi materiala heç bir maraq göstərmədiyindən tələbələrə yaxşı təsir bağışlaya bilmir. Dərs vaxtı
tələblərin fikirləri başqa yerdə olur, adını tez-tez yadlarından çıxarırlar. Boynuna almaq istəməsə də,
tələbələrin laqeydliyi onu həddən artıq incidir. Buna baxmayaraq, Devid tələbələr, onların valideynləri və
dövlət qarşısındakı öhdəliklərini tam məsuliyyətlə yerinə yetirir.
O, hər ay tələblərinə ev tapşırıqları verir, yazı işlərini toplayıb oxuyur, punktuasiya, orfoqrafiya və sözün
istifadəsinə buraxdıqları səhvləri düzəldir, zəif məqamları önə çəkir, hər vərəqədə ehtiyatla ölçülüb-
biçilmiş qısa şərhlər yazır.
O, dolanışıq xatirinə müəllimlik edir. Digər tərəfdən işi ona bu dünyada hansı yeri tutduğunu xatırladır,
özü ilə barışmağı, təvazökarlığı öyrədir. Peşəsindəki təzadlar da diqqətindən yayınmır: dərs keçməyə
gələnlər həyatlarının ən axırıncı dərsini alırlar, öyrənməyə gələnlər isə heç nə öyrənmirlər. O, Sorayaya
peşəsinin bu xüsusiyyəti barədə danışmır. Çünki Sorayanın məşğuliyyətində də belə bir qəribəliyin tapıla
biləcəyinə inanmır.
Qrin – Pointdəki mənzilin mətbəxində çaydan, plastik fincanlar, qəhvə qutusu, qənd paketləri ilə dolu
qənddan, soyuducuda bir neçə su şüşəsi, vanna otağında sabun, bir-neçə dəsmal, divar şkafında təmiz
yatacaq var. Soraya kosmetikasını kiçik bir çantada saxlayır. Onların təmiz, ağılla təşkil olunmuş,
funksional görüş yerində artıq heç nə yoxdur.
Onu ilk dəfə qəbul edəndə, Soraya dodaqlarına al qırmızı pomada çəkmişdi, vəsməsi də qədərindən artıq
idi. Kosmetikanın yapışqanlığı xoşuna gəlmədiyindən Devid ondan üzünü təmizləməyi xahiş etmişdi.
Soraya onun sözünə əməl etmiş, bir də kosmetikadan istifadə etməmişdi. O çox tez öyrənir, sözəbaxan
və mülayim qadındır. O, Sorayaya hədiyyələr verməyi xoşlayır. Yeni ildə ona üzərinə mina çəkilmiş
qolbaq, Qurban bayramında isə əntiq dükanında diqqətini cəlb edən bir boyunbağı hədiyyə etmişdi.
Sorayanın heç də süni olmayan sevinci ona zövq verir. Qəribədir, bir qadınla həftədə doxsan dəqiqəlik
ünsiyyət onu xoşbəxt etməyə kifayət edir. Halbuki, əvvəllər o, həyat yoldaşına, evə və ailəyə ehtiyacı