ÀÇЯÐÁÀJ†ÀÍ ÌÈËËÈ ÅËÌËЯÐ ÀÊÀÄÅÌÈJÀÑÛ

Ğ

Ğəm səni yeyər, sən ğəmi yeyincə¹. (49)

Ğəm yemək əbləhlikdür². (49)

Ğənim ğənimdən yüz ildən sonra heyfmi alur. (49)

Ğənim ğənimi gözlətmək gərək³. (49)

Ğərbilcə bəri olanun, dəlügincə dərdi var. (49)

Ğərib atınun quyruğı döşündə olur⁴. (49)

Ğərib kor olur⁵. (49)

Ğeyrə sirr vermək olmaz. (49)

Ğeyrət imandur. (49)

Ğeyrətli dərdli olur, ğeyrətsiz namərd. (49)

Ğeyrətlü dövlətlü olur. (49)

H

Hacı başa geydüginin taçı qoltuğunda çıqar. (75)

Hacı yatmaz, yatarsa qalxmaz. (1)

Haça mıx yerə getməz. (49)

Hax haxdan kəsəndə, Murtuzəli hər ikisindən kəsər. (14)

Haxsız divan olmaz. (9)

Haq batil olmaz. (75)

Haq söz acı gəlür⁶. (75)

Haqq başı ağır olur⁷. (49)

Haqq deyən məhrum olmaz. (1)

Haqq dəyirmanda olur. (33)

Haqq doğruya yardır⁸. (28)

Haqq gəlsün, nahaq gəlməsün². (50)

Haqq-hesaba dağlar da baş əyər. (1)

Haqq-hesabı düz elə, hər yerdə yerin olsun. (1)

Haqq insaf içindədür. (50)

Haqq iş batmaz. (12)

Haqq iş gündən aydındı. (1)

Haqq kömək eyləsə qurd çoban olar. (1)

Haqq qüvvət, qüvvət haqqdı. (1)

Haqq söz axar suları saxlar. (1)

Haqq ver, haqq al. (1)

Haqq verən haqq götürər. (1)

Haqq yandıran şamı söndürmək olmaz³. (1)

Haqq yerin tapar, su çuxurun. (2)

Haqqa ləkə düşməz. (1)

Haqqdan keçmək olmaz. (49)

Haqqın əli olsun, batilin yaxası. (2)

Haqqın verdüginə şükr etmək nemət arturur. (49)

Haqla batilin arası dörd barmaqdı. (1)

Haqlı haqdan keçməz. (1)

Haqlı söz haqsızı Bağdaddan qaytarar. (33)

Haqlu var, һaqsız çıqar; һaqsız var, һaqlu çıxar. (75)

Haqsızlıqla varlananlar tez yoxsullaşır. (45)

Haq-təala bəһanə Tanrısıdur, һər kişiyə layiqlü layiqin verər. (75)

Haq-təala qulını qəһr ilə daim qaramaz. (75)

Hal bilən kamildür. (49)

Hal bilənün quluyuz. (75)

Hal hala məlumdur⁴. (2)

Halal - hesab, haram - əzab. (49)

Halal artar, haram batar¹. (1)

Halal incəli, amma üzülməz². (2)

Halal mal əldən üzülməz. (12)

Halal mal heç yerə gitməz. (83)

Halal mala bir şey olmaz. (83)

Halal ye, halal danış. (1)

Halal – hesab, haram - əzab. (50)

Halalzadə baruşdurur, haramzadə vuruşdurur³. (49)

Halalzadə bazar edər, һaramzadə bozar. (75)

Halalzadə dayıya çəkər. (49)

Halına bələd oldum, qocaldım, yaşa doldum. (18)

Halını bilmədigin atın dalına keçmə⁴. (83)

Halva bişürmək asandur, yağ ilən balı gərək. (49)

Halva demək ilən ağız şirin olmaz⁵. (49)

Halva, plov yalandı, ölüyə qalan Qurandı. (17)

Halvaçı qızı - daxi şirin⁶. (49)

Halvadan ötri tütün cəfasın çəkmək olur. (49)

Halvaya duz qatmazlar. (49)

Hamam suyu ilə dost dutmaq olmaz. (83)

Hamam suyu ilə xətir könül görür. (83)

Hamama girən tərləməyincə çıxmaz. (49)

Hamı çox yaşamaq istər, amma qocalıq istəməz. (1)

Hamı dedi, dad oldu, mən deyəndə bidad. (1)

Hamı dinəndə can oldu, mən dinəndə qan oldu. (1)

Hamı hamıynan olanda, keçəl də papağınnandı. (14)

Hamı ilə xoş görüşmək ədavəti yox eylər. (1)

Hamı istər cənnətə getsin, amma günahları qoymaz. (1)

Hamını ley vurdu, mənim kimi tükü dağılan olmadı. (1)

Hamıya aftafa-ləyən, bizə sarımsaqdöyən⁷? (1)

Hamıya ədət, oldu bizə bədət. (5)

Hamıya hörmət elə, hörmətin olar. (1)

Hansı daşı qaldırsan, altından bir əqrəb çıxar. (1)

Hansı əl ilə vermisən, o əl ilə də alarsan. (1)

Haputlu öküzü cullu çapıbdı. (83)

Harada çalğı, orada qalğı. (1)

Harada dəvənin quyruğu, orda eşşəyin qulağı. (1)

Harada gördün dərviş, orada olar nikbət iş. (1)

Harada gördün hamı kor, sən də ol kor. (1)

Harada gördün molla, qaşqabağını salla. (1)

Harada qələbə görünür, orda əsl qəhrəmanlıq etmək lazım deyil. (48)

Harada yaşasan, ora Vətəndi. (14)

Haralısan? – hələ evlənməmişəm². (46)

Haram halalı aparur³. (49)

Haram haramı doğur. (83)

Haram harama gedər⁴. (1)

Haram malın dadı olmaz. (12)

Haram nəsnə sinməz. (75)

Haram tatlu olur⁵. (75)

Haram yeyici önməz. (75)

Harama ağzını bulaşdırdın, kəşgülünü doldur, götür⁶. (83)

Haramın bərəkəti olmaz⁷. (49)

Haramın binası olmaz. (83)

Haramzadə eyib görücüdür. (49)

Haramzadə oğuldan һalalzadə qul yegdir⁸. (75)

Haraya mıx çaxıram, papağını asır. (1)

Harda aşdı, orada başdı¹. (83)

Harda qamış, orda gamuş². (5)

Hardan inçəlsə, ordan üzülər. (83)

Hasarsuz bağun meyvəsi qalmaz. (49)

Havadakı quşı satma. (75)

Havana nə qoyasın ki, dögülməyə? (75)

Havayı gülləyə qabırğa verir. (83)

Havayı sirkə baldan şirindi³. (5)

Hayıf qiyamətdə qalmaz. (1)

Haynan gələn huynan gedər, selnən gələn suynan gedər⁴. (15)

Hayqırmaq gücə yaraşar. (83)

Hayvan qatlaşar, yiyəsi qatlaşmaz. (1)

Hazıra saladır, ğaibə gülbəng⁵. (75)

Hazırın naziri, bişmiş aşın darğası⁶. (83)

Heç bilməzsən kim qazanar, kim yeyər. (77)

Heç bilmir, harada bişib, deyir: - Bir çömçə də mənə ver⁷! (1)

Heç igidin yatmasın baxtı, yanı üstə çevrilməsin taxtı. (1)

Heç kəs gözünü kor istəməz⁸. (46)

Heç kəs heç kəsin kitabını oxumur. (1)

Heç kəs qurdnan qiyamətə qalmaz. (1)

Heç kəs öz eybini bilməz⁹. (1)

Heç kəsin çırağı sabahadək yanmaz¹⁰. (44)

Heç kəsin çörəyi heç kəsin qarnında qalmaz¹¹. (2)

Heç kim adama müftə iş tutmaz. (1)

Heç kim qabaxdan yara götürməz². (2)

Heç kim öz ayranına turş deməz³. (44)

Heçi heçə vurarsan, yenə də heç çıxar. (1)

Hesab dinar ilən, bağış xalvar ilən⁴. (49)

Hesabda doğru ol, hesabdar olma, hesab bilməyənlə durub oturma. (1)

Hesabı pak olanın üzü ağ olar⁵. (56)

Hesabı təmiz olanın üzü ağ olar. (33)

Hesabın böyük-kiçiyi olmaz. (1)

Hesabsız gələn zərərlə gedər. (1)

Hey dedi: - Malım-mülküm var! Heç demədi: - Ölüm var! (1)

Heyf ölənədir, diri dirlügin edər. (75)

Heyfi düşmənə qoymaq namərdlikdür. (75)

Heyrətdə ağıl, yolda salam, qəmdə təsəlli var. (1)

Heyvan alası tışından, adam alası içindən. (75)

Heyvan ilişə - ilişə, insan dilləşə - dilləşə. (49)

Heyvan kəsilmiyincə yağı görünməz, insan danışmıyınca – ağlı. (15)

Heyvan miskin olur. (75)

Heyvan ölür səməri qalır, insan ölür əsəri qalır. (28)

Heyvan saxlasan pişik saxla, özü tutar, özü yeyər. (1)

Heyvan yıylaşuraq, adam soruşuraq. (75)

Heyvana çuluna görə, insana geyiminə görə qiymət ver­mək düz deyil. (1)

Heyvanı budundan dağlarlar, insanı ürəyindən. (1)

Heyvanı buynuzunnan, adamı dilinnən. (12)

Heyvanı yularından, əri iqrarından. (75)

Heyvanın acgözlüyü onu kökəldər, insanın acgözlüyü onun başını yeyər. (1)

Heyvanın cəlladı qəssabdır. (75)

Heyvanın dişinə baxarlar, insanın işinə¹. (1)

Heyvanın erkəginə pul verərlər, insanın dişisinə. (83)

Heyvası yox, narı yox, görən desin Şahbudağın bağı var². (44)

Həbəçi çox olanda uşax tərsə gələr. (22)

Həblə eliyirəm, atam ölür, həblə eliyirəm, anam ölür. (18)

Həccə gedən gəldi, saca gedən gəlmədi³. (2)

Həddindən ötən ziyan çəkər. (49)

Həddini bilməyənə həddini qandırarlar. (1)

Həftədə bir bazar, onu da dərviş pozar. (1)

Həkim, dərman - səbəbdi. (83)

Həkim qapısı - el qapısı. (1)

Həkim məhrəmdi. (1)

Həkim oldur ki, başına gəlmiş ola. (49)

Həkimdən sorma, çəkəndən sor. (1)

Həkimə getsən, dava verər, falçıya getsən, dua. (1)

Həkimi həkim eyləyən xəstədi. (1)

Həkimin xəstəlikdən başı çıxmıyanda, səbəbi qocalıxda görər. (18)

Həkimsiz, hakimsiz şəhərdə qalma. (1)

Hələ boynu qoltuq görməyib⁴. (1)

Həliksiz divar olmaz. (75)

Həlimi içəndə ağzım elə yanıf ki, qatıxılı aşı üfürə-üfürə içirəm. (18)

Həm darımı yiyirsən, həm də üstümə xortdayırsan. (12)

Həm dayımgilə gedərəm, həm daylağımı ögrədərəm. (83)

Həm ziyarət, həm ticarət. (1)

Həmaşlıqda ölən şahiddir. (1)

Həmcinsini tanımayan ayağa düşər. (1)

Həmədan eşşəyi, güləbatın noxda. (18)

Həmi ulağ, həmi sulağ. (83)

Həmişə bayram şənbəyə düşməz. (14)

Həmişə biz görürük, bir yol da sən gör. (1)

Həmişə bülbül ötməz. (1)

Həmişə Şaban, bir dəfə də Ramazan¹. (55)

Həmişə yol bostan kənarından düşməz². (2)

Həmmamda bir tas suyı bilməyən һamamı başına yıqarsan da bilməz. (75)

Həmmamda ırlamaq, ğəriblıqda ögünmək qolaydır. (75)

Həmmamə girən dərlər. (75)

Həmnişinin bab eylə, görən desin habeylə³. (77)

Hənək ilən ağu yalayan olmaz. (49)

Hənək, hənək – axırı dəyənək⁴. (5)

Həqiqət bir şeydi, onu hər kəs dürlü anlar. (1)

Həqiqəti danan adam əsil insan ola bilməz. (18)

Həqq gəldi şaydatdığa. (83)

Həqq sözün yoğurunca kəsəri olur. (36a)

Həqq yerini tapar, su çuquru. (83)

Həqqani iş gündən aydın edər. (83)

Həqqin əli olsun, batilin yaxası. (83)

Hər acının bir şirini var. (1)

Hər adam öz eybini bilməz⁵. (28)

Hər adam özü için fikir eylər. (83)

Hər adamın əkdiyi bitməz. (1)

Hər adamın öz yeri var, hər yerin də öz adamı. (1)

Hər ağ gün, qara gün ömürdən gedir. (1)

Hər ağac kötüyündən çürüyər. (1)

Hər ağac meyvəsi ilə tanınar. (1)

Hər ağaca söykənmək olmaz. (1)

Hər ağacda bar olmaz. (1)

Hər ağacın bir yemişi olur. (75)

Hər ağacın kölgəsi olmaz. (1)

Hər ağıl bir deyil. (1)

Hər ağıl bir olsa, keçiyə çoban tapılmaz. (1)

Hər ağız bir deyil. (1)

Hər ağızda bir dua var¹. (1)

Hər ağızdan bir söz çıxar. (1)

Hər ağlar gözlüyə aşiq deməzlər. (1)

Hər almada çiyid olur, hər çiyiddən alma olmur. (8)

Hər almağın bir qaytarmağı var. (1)

Hər anın bir hökmü var, bir məlalı var. (1)

Hər aparan su Arazdır. (39)

Hər anqırana axur bağlasan, burdan İsfahanacan töylə olar. (39)

Hər arvad öz evinin həm xanımı, həm qulluqçusudu. (1)

Hər arvadın adı bir, hər meyvənin dadı bir². (46)

Hər aşığın bir dövranı var³. (5)

Hər atalar sözünün bir yeri var. (1)

Hər atasının gözünü çıxardana Koroğlu deməzlər⁴. (44)

Hər atılan daşın dalınca getməzlər⁵. (2)

Hər axan su içməli olmaz. (1)

Hər axan suya Araz deməzlər. (1)

Hər aydınlığın bir qaranlığı, hər qaranlığın bir aydınlığı var⁶. (83)

Hər azarlayan ölməz. (55)

Hər azarlayan qoyun ölsə, sürüdə qoyun qalmaz. (16)

Hər bağçanın öz bağbanı var. (1)

Hər başın bir dərdi var. (1)

Hər bığıburma meydana girə bilməz. (1)

Hər binanın bir ustadı var. (1)

Hər bir adam işi ilə tanınar. (1)

Hər bir yerün bir ərkanı olur, oduna gedənin orğanı olur. (75)

Hər buğlanan qazanda aş olmaz. (6)

Hər cırcıramanın öz cırıltısı var. (15)

Hər çağırılan yerə getməzlər. (1)

Hər çayın bir dənizə yolu vardır. (14)

Hər çərənçiyə cavab versən, boğazın yırtılar. (1)

Hər çiçəyin bir ətri var. (1)

Hər dağ olsa çəkilər, bala dərdi çəkilməz. (1)

Hər dağın öz ətəyi var. (1)

Hər daş baş yarmaz. (15)

Hər daşdan yol daşı olmaz. (18)

Hər daşın dibində bir Koroğlu var. (1)

Hər dəlinin bir ağıllısı olmalıdı. (1)

Hər dəlləyin əlinə saqqal vermək olmaz. (1)

Hər dərdin bir dərmanı var, tapanı gərək¹. (1)

Hər dərədə bir at öldürüb baytar olub. (1)

Hər dəvə çəkənə sarvan deməzdər. (17)

Hər deyilənə qulax verməzlər. (12)

Hər divarın qulağı var. (1)

Hər enişin bir yoquşu olur, hər yoquşun bir enişi².(83)

Hər evin bir adəti var. (1)

Hər evin öz qivləsi var. (11)

Hər eybi üzə vurmazlar. (1)

Hər eyilik bir yerdə olmaz. (75)

Hər əlifba oxuyan qare Quran olmaz³. (73)

Hər əsən yellə söyüd kimi titrəsən, dağ olsan da bir saman çöpünə dəyməzsən. (33)

Hər ər sənət öyrənməz. (75)

Hər fəslin bir meyvəsi var¹. (2)

Hər gecəni qədir bil, hər gəzəni Xızır. (20)

Hər gecənin bir gündüzü var. (1)

Hər gedişin bir gəlişi var. (1)

Hər gəlirin bir çıxarı var. (1)

Hər göldən bir qurbağa, Göy göldən min qurbağa². (1)

Hər gördüyünü dost sanıb, sirrini açma. (1)

Hər gözəlin bir eybi var³. (2)

Hər güldən gülab olmaz. (1)

Hər gülün bir qoxusu, bir ətri var. (1)

Hər gün bir olmaz. (1)

Hər gün günahkar, bir gün tövbəkar. (1)

Hər gün mənə – gücdi mənə, bir gün sənə bir gün mənə – toydu mənə. (46)

Hər gün nə tapsan, odu. (1)

Hər gün ömürdən bir kərpic düşər. (1)

Hər heyvanın balası dalınca gedər, eşşəyin balası qaba­ğınca⁴. (1)

Hər hikmətin başı imandı. (83)

Hər hürənə daş atsan, daş daş üstə qalmaz. (1)

Hər igid öz adıyla tanınar. (1)

Hər iri gözün işığı olmaz. (1)

Hər iş tutsan insafı əldən qoyma⁵. (2)

Hər iş ustasının əlində asandı⁶. (1)

Hər iş vədəyə baxar, vədə heç şeyə baxmaz. (1)

Hər işə ki baqarsan, örnək al, şayəd sonra sana gərək ola. (75)

Hər işıldayana qızıl demərəm¹. (81)

Hər işıq bir kölgə salar. (1)

Hər işin əvvəli çətindi. (1)

Hər işin sonuna baxarlar. (1)

Hər işin vaqtı vardır, eyümək olmaz. Zaman işi diləkcə yendək olmaz. (75)

Hər işşəgi bab eylə, görən desin ha belə². (29)

Hər xoruz öz hinində banlar. (1)

Hər kamalın bir zavalı var³. (2)

Hər keçəlin baxtı bir olmaz. (14)

Hər kənddən bir dəli, Qalxanlıdan qabağına gələni. (83)

Hər kəs atdığı oxun hara dəyəcəyini bilsin gərək. (1)

Hər kəs bildiyini, dəyirman döydüyünü. (1)

Hər kəs hər şeyi öz ölçüsü ilə ölçər. (1)

Hər kəs ləmpəni özüyçün yandırar. (18)

Hər kəs necə olsa, başqasını da, özü kimi bilər. (1)

Hər kəs nə eyləsə özünə eylər⁴. (1)

Hər kəs ocağın odun, özünə sarı eşər⁵. (5)

Hər kəs öz arşınıyla ölçər. (12)

Hər kəs öz atını çapır. (1)

Hər kəs öz bildiyi oylaqda ova çıxır. (12)

Hər kəs öz dərdilə, dəyirmançı su ilə. (1)

Hər kəs öz dərdindən danışar. (1)

Hər kəs öz evinin böyügüdür. (55)

Hər kəs öz evinin qibləsini yaxşı bilir⁶. (55)

Hər kəs öz eyibini bilir. (1)

Hər kəs öz əkdiyini biçər⁷. (30)

Hər kəs öz gəlir-çıxarına baxar. (1)

Hər kəs öz kəndindən dəm vurar. (31)

Hər kəs öz kisəsindən yeyər. (1)

Hər kəs öz kömbəsini gözlər. (1)

Hər kəs öz ölüsünü oxşayır. (1)

Hər kəs öz ürəyindən su içir. (1)

Hər kəs özünə cavabdehdi. (12)

Hər kəs şərarət əksə, peşimançılıq biçər. (1)

Hər kəs yeyər fətiri, gedər odun gətiri. (83)

Hər kəs yüz il yaşamasa, günah onun özündədi. (1)

Hər kəsə öz adəti xoş gələr. (1)

Hər kəsə öz vətəni əzizdi. (1)

Hər kəsə öz yükü ağır gələr. (1)

Hər kəsi el istəsə, bülənd olar, ucalar. (52a)

Hər kəsin alnında nə yazıldı, onu görər. (83)

Hər kəsin balası öz gözündə göyçəkdi. (1)

Hər kəsin başı dazdı, onun günahı azdı². (46)

Hər kəsin bir dərdi var, heç kimə deməz ağlar³. (2)

Hər kəsin çörəyi xəmirinə görədi. (1)

Hər kəsin dəlisi evdə, dərdi qarnında. (1)

Hər kəsin dərdi özünə bir at yüküdü. (1)

Hər kəsin hörməti öz əlindədi. (1)

Hər kəsin keçəcəyi özünə görə olar. (1)

Hər kəsin qarğası özünə bir qırğıdır⁴. (2)

Hər kəsin malı özünə görə qiymətlidi. (1)

Hər kəsin uşağı özünə şirindi. (1)

Hər kətdə bi dəli, Calutda ələ düşən dəli. (18)

Hər kimin ilki dursa, mülkü də durar⁵. (83)

Hər kimin ki, bağı var, kef çəkməyə çağı var. (1)

Hər kişi gücünə görə yük tutar. (1)

Hər kişi kəndü dərdindən söylər. (75)

Hər kişi kəndü xoyına xoşnuddur. (75)

Hər kişidə dəlülik tamarı vardır, «dəlü» dedikcə ol tamar böyür. (75)

Hər kişinin bir durlü һalı var. (75)

Hər kişinin nəbzinə görə şərbət verərlər. (1)

Hər kişiyə bir tamaşa xoş gəlür. (75)

Hər kişiyə kəndü şəһəri yeg gəlür Bağdaddan. (75)

Hər kişiyi bir işə tuş eyləmiş, anun ilə könlüni xoş eylə­miş. (75)

Hər kişiyi һal ilə Tanrısı bilür. (75)

Hər kişiyi xoyilə xoş görmək gərək. (75)

Hər könülün bir yazı, bir qışı var. (1)

Hər külək dağı yerindən tərpədə bilməz. (1)

Hər qaba bir qapaq qoyarlar. (1)

Hər qanda kim dəvi var, son anda yavi var. (75)

Hər qapıya baş salannan arvat olmaz. (18)

Hər qaranlığın bir aydınlığı var. (33)

Hər qaşığın qisməti bir olmaz. (1)

Hər qazılan yerdən su çıxmaz. (1)

Hər qəbahəti üzə vurmazlar. (1)

Hər qışın bir yazı var. (1)

Hər qohuma ərk olmaz. (1)

Hər qoluna bəlgə dolayan Koroğlu olmaz. (16)

Hər quruldayan sulu qəlyan deyil. (1)

Hər quş öz dəstəsiylə uçar. (1)

Hər quş öz yuvasının ağasıdı. (1)

Hər quş şahin olmaz. (1)

Hər quşa öz yuvası, hər kəsə öz vətəni. (1)

Hər quşun əti yeyilməz. (1)

Hər meyvə öz mövsümündə yetişər¹. (73)

Hər meyvənin bir dadı var². (2)

Hər meyvənin kalı dəysə, insanın kalı dəyməz. (1)

Hər nə doğrarsan çanağına, o da çıxar qaşuğuna². (29)

Hər nə gedər, ömürdən gedər³. (1)

Hər nə gedərsə bağdan gedər, bağbanın nəyi gedər. (83)

Hər nə ki başına gəlirsə, һaqdan bil. (75)

Hər nə yedin dadındı, hər nə verdin adındı, hər nə qalsa yadındı, oğluna qalsa yad qızı ilə yeyəcək, qızına qalsa yad oğlu ilə. (1)

Hər nəsnə bünyadından yığılur. (75)

Hər nəsnə saatına köyər. (75)

Hər nəsnə timarla һasil olur. (75)

Hər nəsnə vaqtilə gərək. (75)

Hər nöqsanı özündə gör. (1)

Hər otun öz kökü var. (1)

Hər oxuyan Molla Pənah olmaz⁴. (44)

Hər ölümə qəhrəmanlıq deməzlər. (1)

Hər ömrün öz köçü var. (33)

Hər pərdə dalında yüz sirr var. (1)

Hər rast gələnə dost demə. (1)

Hər saatın bir hökmü var⁵. (2)

Hər saqqala salam verməzlər. (1)

Hər saqqaldan bir tük çəksək, kosa da saqqallı olar⁶. (1)

Hər saqqalı ağ olana ağsaqqal deməzlər. (1)

Hər saqqallı baba olmaz. (1)

Hər sarğı hər yaraya sarılmaz. (1)

Hər sayrulığın xoşluğı var. (75)

Hər səbrin axırı var. (1)

Hər səhəng suda sınmaz. (1)

Hər sözün bir pərsəngi var. (1)

Hər sözün öz yeri, öz məqamı var¹. (1)

Hər su keçid verməz. (1)

Hər suda mərcan olmaz. (1)

Hər sübhün bir axşamı var. (83)

Hər sürüdə beş-altı qoyun olar, qalanı oyun. (16)

Hər şey vaxta baxar, vaxt heç nəyə baxmaz. (14)

Hər şey bitər, kosanın saqqalı bitməz. (1)

Hər şey nazikliyindən sınar, insan yoğunluğundan. (83)

Hər şey öz əslinə qayıdar. (55)

Hər şey öz vaxtında bitər². (2)

Hər şey vaxta baxar, vaxt bir şeyə baxmaz³. (2)

Hər şeyə barmaqarası baxmazlar. (1)

Hər şeyə göz dəyər, müflisə göz dəyməz. (1)

Hər şeyi vaxtında əksən, dürr bitər. (1)

Hər şeyin çoxu zərərdi. (1)

Hər şeyin erkəgi keçər, sözün dişisi⁴. (83)

Hər şeyin əvvəli çətin olar. (1)

Hər şeyin öz vaxtı var. (1)

Hər şeyin xiridarı gərəkdi. (1)

Hər şeyin yamağı tapılar, şüşəynən qəlbin yamağı tapıl­maz. (18)

Hər tullanan qoz bitsə, meymun qozsatan olar. (1)

Hər ucaboylu ağac sərvi-xuraman olmaz. (1)

Hər ulaşmağın ayrılığı var. (75)

Hər uzanan ələ halva verməzlər. (6)

Hər uzun ağaca çinar deməzlər. (1)

Hər ürəkdə bir aslan yatır. (12)

Hər üzə gülənə dost deməzlər. (1)

Hər vaxt fürsət ələ düşməz. (1)

Hər yağan qar olmaz. (83)

Hər yemişin bir dadı var. (83)

Hər yerin dovşanını o yerin tazısı tutar. (1)

Hər yetən gözələ gözəl deməzlər. (1)

Hər yetənə ürək açma. (12)

Hər yoxuşun bir enişi olur¹. (44)

Hər zadı qəddəsən gödəli, sözü qəddəsən uzalı. (39)

Hər zadın təzəsi, amma dostun köhnəsi². (2)

Hər zamanın bir hökmü var. (1)

Hər zərər bir ağıl artırar³. (1)

Hər zərərdə bir xeyir var. (1)

Hərbədən qorqma, it qorqusundan hürür. (83)

Hərcayi sözün, hərcayi gələcəyi olar⁴. (55)

Hərdən ipək, hərdən köpək. (1)

Hərdən sözün mərəzi gələr. (1)

Hərə bir sap versə, çılpağa köynək olar⁵. (1)

Hərə bir tük versə, kosa da saqqallı olar⁶. (1)

Hərə öz qoturun qaşır. (39)

Hərəkət mənnən, bərəkət sənnən⁷. (5)

Hərəkət səndən, bərəkət Allahdan. (49)

Hərəkət varsa, bərəkət də var. (12)

Hərənin öz örüşü özünə xoş gələr. (14)

Hərif hərifi uzaqdan tanıyar. (1)

Hərifə saqalı düz gərək. (75)

Hərzə sözün hərzə cavabı olar⁸. (27)

Hərzə sözün mərəzi gələr⁹. (1)

Hərzə-hərzə danışma, ağzın yaman öyrənər¹⁰. (2)

Hərzəkar ağız başa yumruq vurdurar. (33)

Həsud özgə üçün od eylər, özün yandırur. (49)

Həşəmin azdısa, xırmanın böyük tut. (1)

Həya imandandı¹. (1)

Həyalı adam dalaşanda saralar. (55)

Həyalı qız gəzişinnən bəllidi. (18)

Həyalı qızarar, bihəya ağarar. (83)

Həyası olmayanın imanı da olmaz². (28)

Həyasızda insaf olmaz, insafsızda həya³. (1)

Həyasızdan həyanı qoru. (1)

Həyasuza salam ver, öt⁴! (49)

Hırnan gələn zırnan gedər⁵. (83)

Hikmət sahibinə hər yarpaq bir kitabdı. (1)

Hikmətdən sual yoxdur⁶. (49)

Hikməti Loğman ağzından. (75)

Hikmətsüz heç iş olmaz. (49)

Hirs düşməndi, ağıl dost. (12)

Hirs gələndə acığını ud. (1)

Hirs gəlür göz qaralır, hirs gedər üz qaralır⁷. (2)

Hirsdi adam tez qocalar. (12)

Hiylə ilə iş görən, möhnət ilə can verər. (1)

Hiylə ilə tikilən ev, bəhanə ilə yıxılar. (1)

Hiyləbazın şamı yarıyacan yanar. (1)

Hiyləgər doqquz ocaq yıxmayınca bir ocaq tikməz. (1)

Hoha hiş, yengə düş. (18)

Hoha var dağa qaldırar, hoha var dağdan endirər. (11)

Hökm ğalibündür. (75)

Hökm qılıcı kəsgün olur. (49)

Hörmət hər kişinin öz əlindədür. (49)

Hörmət hörmətə bağlıdı¹. (83)

Hörməti pulnan ölçməzdər. (13)

Hörümçəkdən can dilənir. (18)

Hörüyün uzunu, sözün qısası! (15)

Höyür sürüyə qurd batmaz. (1)

Huniyan pilav olmaz yağnan düyü gərək². (54)

Hünər sahibləri darda qalmaz. (1)

Hünərin bilmədiyin acizi döymə. (1)

Hünərsiz özgəyə güvənər, hünərli özünə. (83)

Hürə bilməz, itləri başa salar³. (1)

Hürər, tutmaz⁴. (5)

Hürmək itə qalar, karvan öz yolun gedər. (83)

Hürüşünü bilməyən köpək önünə qurd gətirir⁵. (44)