DAŞ YUXULAR
20
parçalanmış vücudu hәlә böyük qan gölmәçәsindә
üzәrkәn şәhәrә daha bir şaiyyә çıxdı ki, guya özünü
eyvandan atan ermәni qadın ölüm qabağı tövbә mәktubu
yazıb qoyub. "Mәn ermәnilәrin törәtdiklәri bütün bu
cinayyәtlәrә görә özümә nifrәt edirәm. Mәn öz xalqıma
nifrәt edirәm, ona gorә dә bundan sonra bu dunyada
yaşamaq istәmirәm. Qarabağ Azәrbaycanındır. Yaşasın
Azәrbaycan".
Nuvariş onda da, elә indi dә zәrrә qәdәr şübhә
etmirdi ki, bu intihar başqa bir kәsin yox, hәmin o şuşalı
heyvәrәnin "әl işidir". Tamamilә mümkündür ki, Şahqacar
Әrmağanov şәxsәn özü, şәxsәn öz әli ilә Qreta
Sәrkisovnanı eyvandan tullayıb aşağı. İndiki zaman belә
zamandır. İstәsәn eyvandan gündә yüz ermәni tullaya
bilәrsәn. Fәrq etmәz, lap müsәlman at, bir kimsә gözün
üstә qaşın var demәyәcәk. Arxasi-kömәyi olmayan hәr
hansı bır insanı bir göz qırpımında yer üzündәn silmәk heç
nәdi. Bәlkә bu duruma görә artist şuşalı heyvәrәdәn hәr
gün bir az da artıq qorxub üşәnmәyә başlayırdı. Nә qanun
var, nә mәhkәmә, bir günlü-günәvәrli göyçәk gündә onu,
Nuvarişi eyvandan tula kimi tullayarlar aşağı, adını da
qoyarlar intihar, özünәqәsd! Kimdi onun әmәlini
araşdıran, kim sübut edәcәk ki, Baksavetin soyuqqanlı,
allahsız, insafsız mәmuru әmәlli başlı quldurdur?..
Yaşanan gәrginlik, laqeydlik vә zalımlıqdan aldığı
zәrbәlәr hәlә ki, onun ürәyini üzüb bitirmәmişdi, amma
bununla belә artistin emosianal vә zәrif tәbiәti sarsılmış,
içi nifrәt vә ikrahla dolmuşdu. Axı gündә neçә dәfә
milisioneri, sahә müvәkkilini dәng elәmәk olar adam
balasısan, vicdanın olsun bu bardeli yığışdır, yoxsa bir
DAŞ YUXULAR
21
azdan bütün şәhәr dönüb olacaq qәhbәxana. Bununla
әlaqәdar aktyor dәfәlәrlә milis rәisinin dә qәbuluna
getmişdi, raykoma, Mәrkәzi Komitәyә, hәtda Baksovetә
mәktublar yazıb yollamışdı. İşin ağır qaya kimi yerindәn
tәrpәnmәdiyini görәndә isә әmin olmuşdu ki, ya bu
ölkәdә hakimiyyәt yoxdur, ya da hakimiyyәtdәkilәrin
hamısı ucdantutma Şahqacar Әrmağanov kimi cәlladdır.
Son zamanlar Qreta Sәrkisovnanın mәnzilindә nә Pәsgah
açıldığını teatrda da qabağına çıxan hәr kәsә danışırdı.
Yalnız Saday Sadıqlıya bu biabırçılıq barәdә bir kәlmә dә
demәmişdi. Düşünmüşdü ki, öz dünyasında yaşayan, öz
göyüzündә qanad çalan bir adama bütün bunlaru açıb-
ağartmaq günahdı. Elә bu sәbәbdәn dә Nuvariş Qarabağlı
dahiliyinә varlığı qәdәr inandığı bir insanı bütün bu
çirkablara bulaşdırmaq istәmәmişdi. İşә bax, yayın
cırcıramasında, alәmin od tutub yandığı günlәrdә belә
artist qapı-pәncәrәni bәrk-bәrk bağlayır, sәhәrin haçan
açılacağının intizarlarını çәkә-çәkә Allah bilir necә milçәyi
qanına qәltan elәyir. Bax elә hәmin mәşәqqәtli gecәlәrin
birindә qәrara gәldi ki, nә tәhәr olur olsun pistolet әldә
etmәlidir. Bu istәyini yerinә yetirmәk üçün neçә-neçә
tanış milisonerә, voyankomat işçisinә ağız açdı. Onsuz da
vid-fasonu gülmәli idi, onun pistolet tapmaq arzusu tәbii
ki, üz tutduğu tanışlarında gülüşdәn başqa ayrı bir
hissiyyat yaratmadı. Elә ki, artist silah әldә edә bilmәdi,
haçansa öz halal evindә bir gecә rahat yatmağın
mümkünlüyünә inamını büsbütün itirdi. Hәmin vaxtlar
artistin çalışdığı teatrda üç pyesi birdәn sәhnәlәşdirilәn
mәhşur yazıçı ona vәziyyәtdәn çıxmağın әn sadә yolunu
göstәrdi ( cәmi iki gün irәli). Yazıçının dediyinә görә bu
DAŞ YUXULAR
22
saat Xalq Cәbhәsinin üzvü olan hәr kәsin bir, yaxud iki
pistoleti var. Hәmin cәbhәçi uşaqların әli ilә nәinki
tapança, yaxut "Koloşnikov", hәtta gerçәkli plomyot almaq
olar. Yenә bax elә o nüfuzlu yazıçının dediyinә görә
Nuvariş Qarabağlı kimi bir artistin Xalq Cәbhәsinin
qәrәrgahına gedib, Böyük Bәyin qulağına bir-iki söz
pıçıldaması mәsәlәni çox asanlıqla yoluna qoya bilәr.
Bәyi çoxdan, hәm dә lap yaxından tanıyırdı. Yalan
olmasın yüz dәfә Bakının çayxanalarında, Bulvarda,
Malakan bağında, Azneft meydanında çay içmişdilәr vә
cibindә pulunun azlığına, çoxluğuna baxmayaraq hәmişә
can atmışdı ki, caypulunu şәxsәn özü ödәsin.
Budur, bu gün günorta artist evdәn çıxıb birbaşa Xalq
Cәbhәsinin qәrәrgahına gәldi. Bәy hәlә yox idi. Artist
demәk olar, bir saat әrzindә qәrәrgahın qarşısında bitib
onun yolunu gözlәdi. Sonra gördü acıb, yaxınıqdakı "Araz"
kafesinә girdi vә iki pors sosiska, yüz qram araqla günün
ilk yemәyini yedi. Kafedәn çıxan kimi ora - hәmәn o
lәnәtә gәlmiş fontanın bir addımlığında yerlәşәn Xalq
Cәbhәsinin qәrargahına tәrәf getdi vә sizә dә mәlum olan
mәnfur tarixçәnin iştirakçısına çevrildi.
İndi xәstәxana koridorundakı yeganә oturacaqda
әylәşәn Nuvariş Qarabağlı Böyük Bәylә hәlә ki, baş tutası
görüş barәdә irәlicәdәn düşünür vә o görüşü
tәsәvvüründә belә canlandırırdı:
- Xoş gördük bәy! Sәni gördüyümә görә xoşbәxtәm.
Әn әsası Bәy dә ( artistin tәsәvvürünә görә) qәdim
çayxana dostunu böyük ehtiram vә nәzakәtlә dindirir:
- İşlәr necәdir, әzizim? Tәeatrda nә yenilik var? Kimin
pyesini qoyurlar? Bax elә uşaqlardan sizi xәbәr aldım.
DAŞ YUXULAR
23
Niyә o gәlmir, niyә onu görmürәm? Maraqlanın görün
sәhnәmizin ustad sәnәtkari haralardadır, bәlkә bir ehtiyacı
var...
Artist "ehtiyac" kәlmәsini eşidәn kimi pistolet
mәsәlәsini ortaya atdı. O, hәlә istәyirdi ki, Böyük Bәyә
qonşu mәnzildәki pozğunxananın aktiv fәaliyyәti barәdә
dә mәlumat versin, amma Bәy bütün böyük adamlara
mәxsus dәqiq hissiyyatla köhnә dostunu Xalq Cәbhәsinin
qәrәrgahına çәkib gәtirәn әsas mәtlәbi anladı vә onu artıq
digәr xırda-mırda tәlaşlardan xilas etmәyә tәlәsdi:
- Bu xırda mәsәlәdir, bәy! - Böyük Bәy bu arada
yüngülcә saqqalına sığal çәkdi.
Sonra ucadan vә ilhamla bәyan elәdi; - Bizim
borcumuz xalqa gәrәk olan oğulları qorumaqdır. - Vә
bundan sonra o telefonun dәstәyini qaldırıb kimәsә
göstәriş verdi: - Artistә bir dәnә tәzә pistolet gәtirin.
Mәnim dostumdur. Böyuk artistimizdir. Hә, indi çәtin
vaxtdır, tәhlükәli dövrandır. Biz hәr cәhәtdәn sadiq
adamlarımızı qorumalıyıq.
Böyük Bәy ( artistin xәyalına әsasәn) mәhz bu
kәlmәlәri izhar elәdi vә Nuvaşirin üzünә nәzakәtlә
gülümsәyib, sakitcә demisinә tәnbәki basdı:
- Patronu çox götür, - deyә sözünü tamamladı.
Nuvaşir Qarabağlı lap yaxınlarda şәxsәn Böyük Bәyin
sayәsindә pistplet әldә edәcәyinә qәti әmin oldu vә dәrin
bir qüssә icindә il yarım qabaq o gözәl çayxanalarda
üzbәsurat oturub qabırğa söhbәti elәmәlәrini yada saldı.
Vә birdәn 1979-cu ilin may ayını xatırladı, onda bütün
Azәrbaycanın birincisi qәflәtәn teatra tәşrif buyurmuş vә
elә hәmәn o gözlәnilmәzliklә dә ona şәhәrin mәrkәzindә
Dostları ilə paylaş: |