26
qaldırıldığını bəyan etdi. 24.10.2011-ci ildə mətbuatın verdiyi məlumata görə, 306.2-ci maddəsi ilə
cinayət işi qaldırıldı. Elə həmin günlərdə Baş Prokurorluq açıqlama yaydı və məni cinayətdə suçladı.
Hər iki nazirlik siyasi fəaliyyətlə məşğul olmuş, Ramiz Mehdiyevin adını siyahıdan çıxarmaqla siyasi
sifariş yerinə yetirdiklərini təsdiqləmişdilər. Məlum olur ki, "Azərbaycan" nəşriyyatının baş direktoru
Ağabəy Əsgərovun, müğənni Nüşabə Ələsgərlinin və KİVDF-nin icraçı direktoru Vüqar Səfərlinin
qanuni qüvvəyə minən borclarını "qərəzli" olaraq ödəmədiyimə görə mənə cinayət işi qaldırıblar. Amma
maraqlı idi ki, bu siyahının başında yer alan, 10.000 manata görə, həyatımızı zəhərə döndərən Ramiz
Mehdiyevin adı tələbkarlar siyahısından çıxarılmışdı. Mən bunun səbəblərini xeyli sonra anlayacaqdım.
Ədliyyə Nazirliyi ilə Baş Prokurorluğun etdikləri yetməmişdi. Mənə və ailəmə qarşı əsl repressiya
başlamışdı. İşə DİN belə qarışmışdı. Gəncə şəhər Baş Polis idarəsinin rəisi general Rasim Musayev 13
ildir qüsursuz fəaliyyət göstərən qardaşım Rauf Zeynalovu 10 dəqiqə içərisində - 20.10.2011-ci ildə
işdən çıxarmış, eyni polis rəisi dayım oğlu Rəşad Zeynalovu 21.10.2011-ci ildə polis orqanlarından xaric
etmişdi. Bir ildən artıq vaxt keçir, amma nə qardaşımın, nə də dayım oğlunun işdən çıxmaq haqqında
əmrləri verilməyib. Rasim Musayevin bu addımlarının siyasi olduğunu sübut edən isə onun 21.10.2011-
ci ildə Gəncə qarnizonunun qarşısında etdiyi çıxış olub. Musayev 700 nəfərlik qarnizonun qarşısında
beləcə də deyib: "Rauf Zeynalovun qardaşı hökumətimizin və Prezidentimizin haqqında tənqidi yazılar
yazır, ona görə də ona bizim aramızda yer yoxdur." Bundan sonra deməyə söz də qalmır. Bu repressiya
dalğasına bir neçə gün sonra Gəncənin Dairə Seçki Komissiyası da qoşulur. Onlar da 62 yaşlı Anamı
işdən kənarlaşdırırlar. Beləcə, siyasi hakimiyyət mənim həbsimlə birlikdə ailəmin də məndən sonra "ac
qalması" haqda düşünür və qərar verir. Necə deyərlər, məndən sonra arxamca bir parça çörək gətirən
buraxmırlar. Təbii ki, bu repressiya dalğasına mənimlə birlikdə işləyən həmkarım və həyat yoldaşım
Məlahət Zeynallı da daxil olur, axı o da "Xural"ın bağlanması ilə işsiz qalır. Hələ də heyrət edirəm. Bu
qədər total repressiya dalğası mənim 2 azyaşlı qızlarımdan niyə yan keçdi? Niyə onları oxuduqları
məktəblərdən çıxarmadılar? Bu "humanizm"in məqsədi nə idi?
Təbii ki, təslim olmurdum. Azərbaycan hökuməti və canımı hər an qurban verməyə hazır olduğum
Azərbaycan dövləti ilə üz-üzə qalmışdım. Öz dövlətimlə döyüşürdüm. Qanunun imkan verdiyi bütün
üsullardan istifadə edirdim. Mətbuat konfransları keçirir, Redaktorlar Birliyini tez-tez toplayır,
müsahibələr verir və təbii ki, "Xural"ın gündəlik nəşrini bərpa etmək üçün çalışırdım. 24.10.2011-ci ildə
ABŞ dövlətinə və onun Prezidenti Barak Obamaya 19 min manat borc pul üçün müraciət etdim və ABŞ
səfirliyi tərəfindən 25.10.2011-ci ildə qəbul edildim. ABŞ dövləti 19 min manat borc versəydi, bu
hoqqalar da bitəcəkdi, amma onlar da yaxşı bilirdilər ki, bu, ictimaiyyətin diqqətini çəkmək üçün
düşünülmüş aksiyadır. Mənim ABŞ dövlətinə müraciətim bizim hakimiyyətin Əli Həsənov və Ramiz
Mehdiyev çapında feodal qalıqlarını çox əsəbiləşdirmişdi. Bununla kifayətlənmədim. 25.10.2011-ci ildə
yenidən Prezident İlham Əliyevlə görüşmək üçün ona müraciət etdim. Təbii ki, bu istək də qəbul
olunmadı və prezidentlə görüş tələbindən sonra mənə qarşı daha da sərtləşdilər.
Artıq həbs olunacağımı bilirdim. Bunu mən deyil, təxminən bütün ölkə bilirdi. 25.10.2011-ci ildə
"Facebook" sosial şəbəkəsindəki statusumda "Həbs olunmağa hazırlaşıram!" statusu paylaşdım və
dərhal paylaşdığım status müxtəlif xəbər saytlarında xəbər oldu. Yazılan müxtəlif rəylərə cavab olaraq
26.10.2011-ci ildə "Bunların məqsədi pul dərdi deyil, bunların məqsədi mənim azadlığıma girov
qoymaqdır" statusunu paylaşdım. Ayın 24-dən redaksiya Oxucu və doğma adamların ziyarətinə uğradı.
Hamıda mənim həbs olunacağım qənaəti hakim idi. Amma necə, hansı əsaslarla tutacaqdılar?
306.2-CI MADDƏ ALINMADI
Məni 306.2-ci maddə ilə həbs edə bilmədilər. Bilməzdilər
də. Çünki ədalətsiz və vicdansız məhkəmələr vasitəsilə
kəsdirdikləri cərimələrin siyasi mahiyyətli olduğunu bütün
dünya bilirdi. Bu hakimiyyət isə son illər "yazıya görə adam
tutulmur" iddiasını az qala bütün yer kürəsinin gözünə
soxurdu. Yox, məni 306.2 maddəsi ilə həbs etsələr, məsələ
ilk gündən siyasiləşəcəkdi. O zaman nə etməli? Bəlkə 303-
cü maddə ilə həbsi həyata keçirmək - "Siyahıya alınmış və
ya üzərinə həbs qoyulmuş, yaxud müsadirə olunmalı əmlak
27
barəsində qanunsuz hərəkətlər." Yox, bu da alınmazdı. 147, 148-ci maddələr isə diffamasiya maddələri
idi və onlarla əsla və əsla jurnalist həbs etmək olmazdı. O zaman geriyə şər qalırdı - hansı ki, siyasi
hakimiyyət bu sahədə çox professional idi. Bəs nə etməli? Nə ilə şərləməli?
İçki iləmi? Alınmazdı. Spirtli içkiləri tərk etmişdim və "Xural" qəzeti uzun müddətdir ki, "Alkoqolsuz
Gələcək!" kampaniyası aparırdı.
Narkotikləmi, nəşə iləmi, eroin, kokoinləmi? Alınmazdı. Siqaret bəlasını 19 dekabr 2004-cü ildə tərk
etmişdim və "Xural" qəzeti uzun illər idi ki, "Siqaretsiz Gələcək!" kampaniyası aparırdı.
Qızlamı? O da alınmayacaqdı. Çünki artıq bir dəfə göndərdikləri "modelyer" onların üzünü
ağartmamışdı. Mənim elə alışqanlıqlarım artıq çoxdandı ki, yox idi...
İşə ailəmlə gəlir, işdən ailəmlə gedirdim. Özümə qurduğum bu dairə mənim həm də sığortam idi. Məni
avtomobildə belə həbs etmək mümkün olmazdı. Bunu həbsimdə də gördüm. Məni yalnız təkləyib həbs
edəcəkdilər. Amma nə ilə? Necə? Niyə? Harada? İndi hamıdan çox məni və məni sevənləri bu suallar
düşündürürdü.
28.10.2011-ci ildə mətbuat konfransı təşkil etdik. Redaktorlar Birliyinin geniş toplantısında məsələni
müzakirə etdik və qərara alındı ki, mübarizəni davam edək. Orada həm də onu elan etdim ki, noyabrın 1-
dən etibarən "Xural" yenə gündəlik nəşrini bərpa edir. Və... oradan redaksiyaya tələsdim. Və... “Kanal
13”-ün canlı efiri üçün aparıcı Aynurə İmranovanın aramsız telefon zəngləri gəlməyə başladı. Mən
verilişdə iştirak etməli idim və "Xural"ın əmlakının müsadirəsi müzakirə olunacaqdı.
MƏNI NECƏ OĞURLADILAR?
Məni elə "Kanal 13" ün qarşısında da oğurladılar. Günü də simvolik seçmişdilər - 28 oktyabr atamın
ölüm günü idi və məni oğurladıqları 17:07 radələri də atamın canını tapşırdığı dəqiqələr idi. Mənim
redaksiyama gələn, telefonlarını götürmədiyimə baxmayaraq, israrla zəng edib redaksiyaya buyuran və
sonra Əli Həsənovun üzəduranları qismində üzümə duran həmkəndlilərim görünür, mənim üçün ciddi
sürprizlər hazırlayıblarmış.
Onlar həm məni redaksiyadan çıxarmalı, həm Korrupsiyaya Qarşı Mübarizə idarəsinin əməkdaşlarına
təslim etməli, həm də mənim üçün anlamlı olan məqamları məni həbs edənlərə deməli idilər. Bizim el-
obada bu miqyasda namərdlik, naxələflik, nakişilik hələ qeydə alınmamışdı. Əli Həsənov bunu
bacarmış, guya məni öz həmkəndlilərimlə "vuraraq" mənə mənəvi təsir göstərməyi düşünmüşdü. Amma
iqtidarın bu darqafalı adamları bilmirdilər ki, üzəduranların yaxını-uzağı, qohumu, həmkəndlisi olmur -
üzəduranın heç milləti də olmur. Onlar da qədim peşə sahibləri kimidirlər - hələ elə fahişələr var ki,
onlar üzəduranlardan kişidirlər...
Məni oğurlayanlar KQMİ-yə gətirdilər. Müxtəlif hədə-qorxularla və "bu sənin üçün sonun
başlanğıcıdır" deyərək işlərini gördülər. ABŞ səfirliyinin yanından keçəndə sonradan adını öyrəndiyim
Rəsulov Fuad Mirmehdi oğlu adlı terroristə oxşayan KQMİ qoçusu həbsimin siyasi sifariş olduğunu
dedi: "Biz sənə göstərəcəyik ABŞ hökümətinə müraciət etmək nə deməkdir." Yeri gəlmişkən, mənim
telefonlarımı da bu qoçu aldı və orada olan mesajlara baxanda etiraz etdim. Fuad Rəsulovun cavabı
maraqlı idi: "Biz sənin telefonuna istədiyimiz mesajı yaza və oradan istədiyimiz mesajı göndərə bilərik."
Elə də etdilər və mən bir illik həbsdən sonra hələ də telefonlarımı əldə edə bilmirəm...
SƏHNƏYƏ GÜLƏR ƏHMƏDOVA ÇIXARILIR
Sən demə, Ramiz Mehdiyev-Əli Həsənov güruhu "Xural"ı talan etdirdikləri gün, Ramiz Mehdiyev
qruplaşmasının daha bir üzvü, parlamentin deputatı G.Əhmədova xəlvətcə KQMİ-yə müraciət edib.
Bununla məni qeyri-siyasi və qeyri-mətbu maddə ilə həbs etməyi planlaşdırıb, izi azdırmağa çalışıblar.
Bunu gətirildiyim KQMİ-də öyrəndim. Mən elə təxmin edirdim ki, qəzetin vergi məsələləri ilə bağlı
hansısa bir əməliyyat ediblər. Çünki son vaxtlar bəzi qəzetləri KQMİ vergi məsələsinə görə sıxışdırırdı.