71
suya atırlar. Etiqada görə əgər gəmidə ağasından qaçan qul olarsa
gəmi fəlakətə uğrayardı. Gəmidə olanlar ağasından qaçan adamın
kim olmasını bilmək üçün püşk atırlar. Püşk Yunis peyğəmbərə
düşür. Buna görə də Yunisi dənizə atırlar. Dənizdə Allah-təalanın
buyuruğu ilə onu iri bir balıq udur. Yunis balığın qarnında, gecə-
nin, yaxud dənizin zülmətində: «Pərvərdigara! Səndən başqa heç
bir tanrı yoxdur. Sən pak və müqəddəssən! Mən isə, həqiqətən,
zalimlərdən olmuşam (əmrinə qarşı çıxaraq özümə zülm eləmi-
şəm)» -deyib dua etmişdi. Allahın Yunisə rəhmi gəlir və onun
duasını qəbul edib, balığın qarnından çıxartmışdı. Yunis xəstə
olduğuna görə Allah ona sahildə bir ağac bitirir. Lakin səhəri gün
ağac tez bir zamanda quruyur. Ağacın qurumasından Yunis çox
kədərlənir. Allah-təala onun kədərləndiyini görüb deyir: «Heç bir
əziyyət çəkmədiyin ağacın quruduğunu görüb kədərlənirsənsə,
bəs böyük şəhərin dağılmasını necə rəva bilirsən?». Bu sözlərlə
İlahi Yunisin qarğış etdiyi Neynəva şəhərini nəzərdə tuturdu.
Çünki Yunis şəhəri tərk etdikdən sonra şəhər sakinləri Tanrı qə-
zəbindən qorxub tövbə etmiş və onların tövbəsi qəbul olunmuş-
dur. Yunis öz səhvini anlayır, yenidən Neynəvaya dönür və pey-
ğəmbərlik fəaliyyətini davam etdirir. Bu rəvayətin bir hissəsi-
balığın Yunisi udması Füzulinin beytində gözəl tərzdə əks olun-
muşdur. Füzuli gecəni balığa-Huta, gündüzü isə Yunisə bənzədir.
O, gözəl bir istiarə ilə zülmət gecənin təsvirini yaradarkən Yuni-
sin zülmətdə-yəni balığın qarnında qalmasını xatırladır (1. s. 146).
Füzuli «Leyli və Məcnun» əsərində Yunis peyğəmbərin adını
cəmi bir dəfə çəkmişdir. Yunis peyğəmbər haqqında Peyğəmbər
əleyhissəlamdan hikmətli bir hədisdə deyilir: «Yunis kimi dua
edənin duası müstəcəb olar».
Füzuli «Leyli və Məcnun» əsərində Məcnunun Allahdan
istəyi: «Qıl məndə binayi-eşqi daim» deyərək dua edir. Şair
Məcnunun duasının Tanrı yanında qəbul olduğunu əsər boyu
bildirir. Məcnunun Yunis peyğəmbər kimi səbirsiz olmağı onun
faciəsinə səbəb olur.
Ya rəb, bəlayi-eşq ilə qıl aşina məni!
Bir dəm bəlayi-eşqdən etmə cüda məni!
72
Az eyləmə inayətini əhli-dərdən,
Yəni ki, çox bəlalərə qıl mübtela məni! (6. s. 56)
Füzulinin «Bəngü Badə», yəni «Tiryək və Şərab» əsərinin
«Dər sifati-Meyü şərarəti-u» (Meyin sifətləri və onun şərarəti
haqqında) bir parçada deyilir:
Tutdu bir ev himayətində hübab,
Eylədin al ilə evini xərab.
Şeyx Sənanə bir dəm oldun yar,
Tərki-din etdi, bağladı zünnar.
Həmzə tədbirin ilə qıldı əməl,
Naqeyi Salehə yetirdi xələl.
Səndə yoxdur təriqeyi-cədü əb.
Sən ədəbsizsən, onlar əhli-ədəb.
Səndə yoxdu təbiəti-fərzənd,
Sən münafiqsən, ol səadətmənd (6. s. 209)
Füzuli bu şeirdə Bənginin dilindən şərabın insanlara etdiyi
ziyandan danışır. Şair şəraba qurşananların yolunu azdığını göstə-
rir. Sonra şair iki hadisəni yada salır. Bunlardan biri Şeyx Sənanın
tərki-din etməsi, zünnar bağlamasıdır. Sonradan dinini dəyişib
xristian olmasıdır. İkinci hadisə şairin Həmzə adlandırdığı şəxsin
şərabın təsiri ilə Naqeyi-Salehə-Salehin dəvəsini öldürməsidir.
Saleh peyğəmbərin hədisi Qurani-Kərimdə əhatəli şəkildə
verilmişdir.
Qurani-Kərim. Əl-ə-Raf («Sədd») 7 surəsi.
73. Samud (tayfasına da) qardaşları Salehi (peyğəmbər)
göndərdik. O dedi: «Ey camaatım! Allaha ibadət edin. Sizin
ondan başqa heç bir tanrınız yoxdur. Rəbbinizdən sizə açıq-aydın
bir dəlil gəldi. Allahın bir dişi (maya) dəvəsi sizin üçün (peyğəm-
bərliyimi təsdiq edən) bir möcüzədir. Buraxın Allahın torpağında
otlasın, ona bir pislik etməyin, yoxsa çox şiddətli bir əzaba düçar
olarsınız!».
74. Allahın sizi Ad tayfasından sonra onun yerinə gətirdiyi,
düzlərində qəsrlər tikdiyiniz, dağlarını ovub (yonub) evlər düzəlt-
diyiniz yer üzündə yerləşdirdiyi vaxtı xatırlayın. Allahın nemət-
lərini yada salın yer üzündə dolaşıb fitnə-fəsad törətməyin!».
73
75. Saleh tayfasının (iman gətirməyin) özlərinə sığışdır-mayan
başçıları içərisindən iman gətirən əlsiz-ayaqsız yoxsullara üz
tutub: «Siz Salehin, doğurdan da Rəbbi tərəfindən göndərilmiş
(bir peyğəmbər) olduğunu bilirsinizmi?» -deyə soruşdular. Onlar:
«Bəli, biz onunla göndərilən hər bir şeyə (bütün dini hökümlərə)
inanırıq!-deyə cavab verdilər».
76. (İman gətirməyi) özlərinə ar bildilər: «Sizin inandığınızı
(Salehin peyğəmbərliyinə) biz inanırıq! - dedilər».
77. Sonra o dəvəni tutub kəsdilər və (bununla da) Rəbbinin
əmrini saymayana pozub (istehza ilə): «Ey Saleh! Əgər sən həqiqi
peyğəmbərlərdənsənsə, bizi qorxutduğun əzabı gətir görək! -
dedilər».
78. Buna görə də onları dəhşətli bir sarsıntı (yerdən zəlzələ,
göydən tükürpədici bir səs) bürüdü, onlar öz evlərində diz üstə
düşüb qaldılar (bir göz qırpımında həlak oldular).
79. Saleh onlardan üz döndərib belə dedi: «Ey camaatım! Mən
sizə Rəbbimin əmrini (mənə lütf etdiyi peyğəmbərliyi) təbliq
etdim və sizə öyüd-nəsihət verdim. Lakin siz nəsihət verənləri
sevmirsiniz!» (4. s. 158-159).
Qurani-Kərim .Hud surəsi.
61. Samud qövmünə və qardaşları Salehi (peyğəmbər) göndər-
dik. O dedi: «Ey camaatım! Allaha ibadət edin. Sizin ondan başqa
heç bir tanrınız yoxdur. O sizi (atanız Adəmi) yerdən (torpaqdan)
yaradıb orada sakin etdi (və ya uzun ömür verdi). Allahdan bağış-
lanmanızı diləyin, sonra da Ona tövbə edin. Həqiqətən, Rəbbim
(öz elmi qüdrəti, mərhəməti ilə yaratdıqlarına)yaxındır və
(duaları) qəbul edəndir!».
62. Onlar dedilər: «Ey Saleh! Sən bundan əvvəl içərimizdə
(böyüyümüz, ağsaqqalımız olmağa) ümid edilən bir adam idin.
İndi atalarımızın ibadət etdiyi (bütlərə, tanrılara) ibadət etməyi
bizə qadağanmı edirsən? Doğrusu,biz sənin bizləri dəvət etdiyin
(tövhid) barəsində şəkk-şübhə içindəyik».
63. Saleh onlara belə cavab verdi: «Ey camaatım! Bir deyin
görək, əgər mənim Rəbbimdən aşkar bir möcüzəm olsa, o mənə
özündən bir mərhəmət (peyğəmbərlik) lütf etsə, mən də Ona asi
Dostları ilə paylaş: |