8
ləşdir, sonra həmin predmetə sahib olma üsullarını tap»
1
. Lakin
«keçmişə dönmədən gələcəyi görmək»
2
mümkün olmadığı kimi,
elmin miflə əlaqəsini aydınlaşdırmadan irəli getmək mümkün
deyil. Bir müdrik kəlamda da bu fikrin obrazlı əksinə rast gəlirik:
«Keçmişə güllə atsan, gələcək səni topa tutar!» Yeni yaranan elm-
lər belə keçmişlə, əldə edilən təcrübə ilə bağlıdır.
Elmin predmetinin müəyyənləşdirilməsi onun qarşısında qo-
yulan məqsədin dərki deməkdir. Elmin problem və maraq dairəsi,
təcrübəsi, dünyanı əks etmə nöqtələri o zaman müəyyənləşir ki,
seçilən predmetə «sahib olma üsulları» düzgün tapılır.
Ona görə də elmi sistem kimi götürüb, əlamətlərini aydınlaş-
dırmağa çalışsaq, mifologiya ilə üst-üstə düşən bir sıra cəhətlər
görərik. Müqayisə üçün aşağıdakı məsələlərə nəzər salaq:
Anlayışların, kateqoriyaların, qanunların, ideyaların bir-birinə
tabeliyi və onların arasında məntiqi əlaqənin olması;
Hissələrin, bölmələrin, daha kiçik elementlərin bir sistemdə
qruplaşdırılması, modellərin düzgün qurulması;
Sadəliyin və ardıcıllığın gözlənilməsi;
İdeyaların, faktların sadəcə olaraq sadalanması deyil, qoyulan
məsələnin mahiyyətinin açılması. Y.Borevin sözləri ilə desək,
«yüksəyə qalxıb faktların quş kimi göydə qapılması»
Vahidlik prinsipinə riayət edilməsi, başqa sözlə, anlayışların
izahının eyni başlanğıc əsasında verilməsi;
Səhvlərə qarşı amansızlıq və məqsəddən dönməmək.
3
;
Elmə aid bu müddəaların bəzilərini (1,2,3,4,5) qeyri-şərtsiz
mifologiyaya da aid etmək olar.
Klassik ədəbiyyatımızın ən işıqlı simalarından olan Məhəm-
məd Füzuli də bilik əldə etməyin üsullarından bəhs edir və nəzəri,
təcrübi əhəmiyyətini bu gün də qoruyub saxlayan maraqlı fikirlər
irəli sürür:
«Tədqiqatçılar məqsədə çatmaq üçün lazım olan biliyin
yollarına aid müxtəlif fikirlər irəli sürmüşlər:
1
О возвышенном. – М.-Л., 1966, s. 5.
2
Борев Ю. Естетика. - М., 1988, с. 8.
3
Borev Y. Göstərilən əsəri, s. 16
9
Bəziləri deyirlər ki, belə bir yol ağıla əsaslanan mühakimədən
ibarətdir; çünki əgər ağıl doğru-düzgün mühakimə əsasında fə-
saddan və pozğun nisbətlərdən çəkinərək (məntiqi mühakimənin)
iki müqəddiməsini istər təsdiq, istərsə də inkar nöqteyi -nəzərin-
dən düzürsə, mütləq düzgün nəticə əldə edər».
1
Füzulinin elm haqqındakı qənaətləri diqqətlə araşdırılmalıdır.
Böyük Şərq mütəfəkkirinin yazdıqlarında gerçəkliklə uydurmanın
sərhədləri düzgün müəyyənləşdirilir. Şair elə bil ki, mifik görüş-
lərdən alınan məlumatlarla elmin əldə etdiyi nailiyyətləri müqa-
yisə edir və özünə qədərki alimlərin fikirlərinə söykənərək yazır:
«Filosofların bə’zisinə görə, elm, aləmin zatında məfhum olan
bərabər bir surətin əldə edilməsindən ibarətdir. Bəzilərinə görə
isə elm əşyanın surətinin ağıl vasitəsi ilə qavranmasından ibarət-
dir. Bir sözlə, desək, elm biliyinin həqiqəti bilik (mərifət) elmin-
dən ibarətdir; çünki bunların hər ikisi cəhlin müqabilidir.»
2
Mütəfəkkir şair elmin inkişaf tarixinə nəzər salır və tarixi kök-
lərində mifik düşüncə tərzinin durduğunu dərk edib onu iki mər-
hələyə ayırır. Bu gün Füzulinin həmin fikirləri ilk baxışda bizə
mücərrəd və primitik görünə bilər. Lakin dərindən yanaşdıqda nə
qədər dolğun və müasir səslədiyinin şahidi oluruq:
«Bəziləri demişlər ki, elm iki qismə bölünür:
Birincisi, cəhlin ardı olmayan elmdir (yə’ni elə elmdir ki, on-
dan qabaq cəhl olmamışdır) bu da Tanrının elmidir. (Müasir elmi
dillə desək, mifdir - R.Q.)
İkincisi, cəhldən sonrakı elmdir ki, bu bizim elmimizdir (yəni
insanların öyrəndiyi elmdir). Bu sonuncu, təsəvvür və təsdiq mər-
hələlərinə bölünür. Belə bir elm bilik adlanır: çünki o, bir bildi-
rəndən - öyrədəndən asılıdır».
3
Görün, şair «tanrının elmi» kimi qiymətləndirdiyi miflərin in-
san beynində kortəbii şəkildə yaranmasını necə dolğunluqla izah
edir: «tanrının elmi» öyrədəndən asılı olmayaraq əldə edilir;
həqiqi elmi isə alimlər, bilicilər öyrəncilərə çatdırırlar.
1
Füzuli. Göstərilən əsəri, s. 92.
2
Yenə orada, s. 88.
3
Yenə orada.
10
Məgər Füzulinin aşağıdakı fikirləri XIX-XX yüzilliklərdə
Avropada filosoflar, folklor araşdırıcıları, ədəbiyyatşünas alimlər
tərəfindən miflərlə, nağıllarla bağlı irəli sürülən müddəaların
analoqu deyilmi?
«Elm iki cürdür:
Birisi, Hüzuri - yəni bildirmə vasitəsindən asılı olmayan elmdir
(Şair bələkə də mifik görüşlərdən, əsatirlərdən doğan bilgiləri nə-
zərdə tutur - R.Q.). Məsələn, Tanrının bütün məfhumlar haqqın-
dakı elmi (dünya modeli, zaman və məkan haqqındakı mifik mə-
lumatlar - R.Q.) və yaxud bizim öz varlığımız (ilk insanın yaran-
ması barədəki miflər-R.Q.) haqqındakı elmimiz belədir.
Digəri Hüsuli, yəni vasitədən asılı olan elmdir. Məsələn, bizim
bəzi şeylərin mahiyyətləri haqqındakı elmimiz belədir.Belə bir el-
mə bilik də deyilir; çünki bu elmin bir bildirənə ehtiyacı vardır».
1
Füzuli insanın topladığı hər cür mə’lumatı, yaxud müxtəlif
yollarla, vasitələrlə əldə olunan biliklərin hamısını elm hesab et-
mir, konkret olaraq, «külliyyatı və mürəkkəb şeyləri dərk etmə-
yi», «təfərrüat və yaxud sadə şeyləri anlamağı», dünyadakı varlıq-
ların mahiyyəti dərk etməyi əsl bilik (mərifət) və elm sayır.
«Demək olmaz ki, təfərrüatın dərk edilməsi biliyə (mə’rifətə)
xasdır, belə bir bilik tanrıya mənsub edilməzsə, bu nəticə çıxır ki,
guya tanrı təfərrüatı dərk etmir; bu, filosofların fikridir. Halbuki,
tanrı külliyyatla birlikdə və eyni zamanda ayrı-ayrı təfərrüatın
biliyindən asılı olmadan, hərtərəfli olaraq dərk edir.
Həmçinin (bəziləri) demişlər ki, təfərrüatın dərk edilməsi ilə
külli bir məfhum da dərk edilir; çünki külli məfhum həmin məfhu-
mun təfərrüatının biliyindən ibarətdir. Bu mə‘nada olan bilik elm
adı daşıyır və insana alim deyildiyi kimi, arif də deyilir»
2
.
Şair əsatiri görüşlərin əsil elmin ərəfəsi, başlanğıcı olmasına
etiraz edənlərin fikirlərinə də aydınlıq gətirməyə çalışır: «Bəzi
filosofların dediyinə görə, Hüzuri elm ola bilməz; çünki Tanrının
elmi məfhumların mövcudiyyətindən asılıdır. Bizim öz mövcudiy-
yətimiz haqqındakı elmimiz isə ağıldan asılıdır və bütün elmlər
1
Füzuli. Göstərilən əsəri, s.88.
2
Yenə orada.
Dostları ilə paylaş: |