«Дядя Горгуд китабы»нда ат кулtу
44
mənĢəlidir (toqlı, baĢlu,turı, ayğır). Burada da təyini söz
birləĢmələrinə daxil olmayan ismi birləĢmə ilə birinci növ
təyini söz birləĢməsinin sintezi müĢahidə olunur. ―Toqlı baĢlu‖
birləĢməsinin semantik yükündən bəhs etmiĢik (əvvəlki
səhifələrə bax!). ―Turu ayğır‖la bağlı deyilmiĢ fikirləri saf-çü-
rük etdikdə isə bəlli olur ki, tədqiqatçıların əksəriyyəti, demək
olar ki, eyni nəticələri söyləmiĢlər. Bəzi fikirləri təqdim edirik:
―...Duru ayğır və ―Qaraoğlu‖ dastanındakı Qor at ―Koroğlu‖
dastanındakı Qırat və Dürat (bu, ―Duru at‖ adının qısaldılmıĢ
və fonetik dəyiĢikliyə uğramıĢ formasıdır) adlarına uyğun gəlir.
Duru ayğırın meydana gəlməsi haqqında folklorda bir məlumat
olmasa da, Qor at dərya atından–oddan–alovdan törəmiĢdir.
Qırat və Dürat da dərya atı cinsindəndir‖
1
. M.H.Təhmasibin
fikrincə, ―Qırat – ―od at‖ deməkdir. At qədim təsəvvürdə çox
zaman dörd ünsürlü, yəni ab-atəĢ-xak-badla əlaqələndirilmiĢdir.
Od-atəĢ-ildırımın da zoomorf surətdə olduğu kimi qaranlıqla,
eləcə də yağıĢla, su ilə bağlı olduğu məlumdur...‖
2
(bu sitatı
―Turı ayğır‖ zooniminə görə təqdim etdik). E.Əzizova görə, Qı-
rat ―tünd, boz, boz at‖, Dürat isə ―tünd kəhər at‖ mənasın-
dadır
3
... M.Seyidov yazır: ... bunlar elə-belə atlardan deyil.
Bunlar dərya atından əmələ gəliblər... dağ tanrısının atının
―Qırat‖ adlanması çox təbiidir. ―Qırat‖ – ―dağın‖, ―ucalığın atı,
yəni ―dağ tanrısının atı‖ deməkdir...‖
4
. Q.Cəfərov ―Qırat‖la
bağlı bir sıra müəlliflərin, xüsusən də M.H.Təhmasib, E.Əzizov
kimi alimlərin fikirlərini qəbul etmir, əksinə, M.KaĢğarinin (qır
at – qır rəngli at), N.Marrın (серая лошадь), E.Karrıyevin
1
M.Adilov, A.PaĢayev. Azərbaycan onomastikası. Bakı, 1987, s.74-75.
2
M.H.Təhmasib. Azərbaycan xalq dastanları. Bakı, 1972, s.142.
3
E.Əzizov. Azərbaycan dilinin tarixi dialektologiyası. DDA, Bakı, 1990,
s.42.
4
M.Seyidov. Azərbaycan xalqının soykökünü düĢünərkən. Bakı, 1989,
s.280-281.
Язизхан Танрыверди
45
(серый конь)... izahlarının düzgün olduğunu göstərir
1
. Yeri
gəlmiĢkən, M.KaĢğarinin ―Divan‖ında Qırat zooniminin (at
adının) deyil, onun apelyativlərinin (qır rəngli at) izahı veril-
miĢdir. N.Cəfərov yazır: ―Qırat‖ sözünün müxtəlif etimologi-
yaları verilmiĢsə də, fikrimizcə, bu adın ―Qara at‖ (Tobol tatar-
larından V.Radlovun topladığı bir əfsanədə Koroğlunun – ko-
run oğlunun atı ―Qara at‖dır) adından törəməsi daha çox özünü
doğruldur‖
2
.
M.KaĢğarinin ―Divanü lüğat-it-türk‖ əsəri ilə bu məsələ-
lər, nəhayət, aydınlığa qovuĢacaq, - deyən Ramiz Əskər yazır:
―Koroğlunun atlarının biri qır, digəri doru rəngli olduğu üçün
onlara sadəcə olaraq Qır at və Doru at (eynən Boz at, Ağat ki-
mi) deyilməli ikən bunlara barmaqdan sorulan mənalar
yüklənmiĢdir. Çünki rəng mənasında qır və doru sözləri ədəbi
dilimizdə yoxdur. Dürat ―doru at‖ sözünün təhrifi, bir vurğu ilə
söylənən variantıdır. Bu, adi bir rəngdir, ona dürr, mirvari və s.
kimi baĢqa mənalar vermək əllaməçilikdən, hətta elmi avara-
çılıqdan baĢqa bir Ģey deyildir. Qır at isə qır rəngli atdır, bu da
türkcə adi bir at rəngidir. Qır ata da uydurma rənglər yaraĢdır-
maq cəhdləri bir zamanlar çox dəbdə olmuĢdur‖
3
. Bu sitatlarda
müxtəliflik görünsə də, turu (doru) və qır sözlərinin semantik
yükünə, demək olar ki, eyni prizmadan yanaĢılmıĢdır. Hətta
...bu, adi bir rəngdir, ona dürr, mirvari və s. kimi baĢqa mənalar
vermək, əllaməçilikdən ... avaraçılıqdan baĢqa bir Ģey deyildir‖,
- hökmünü verən Ramiz Əskərin fikirləri yuxarıda qeyd etdi-
yimiz sitatlarla səsləĢir. Ramiz Əskərin hökmü isə o deməkdir
ki, bu mövzu öz elmi həllini tapıb və bu barədə heç bir yeni
fikir deyilməməlidir. Birincisi, publisist, dilçi və tərcüməçi
kimi tanınan R.Əskərin sevə-sevə tərcümə etdiyi M.KaĢğarinin
1
Q.Cəfərov. Azərbaycan dilinin zoonimikası. ―Azərbaycan dilinin
onomastikası‖. Bakı, 1987, s.158-161.
2
N.Cəfərov. Eposdan kitaba. Bakı, 1999, s.148.
3
M.KaĢğari. Divanü lüğat-it-türk‖. I cıld, Bakı, 2006, s.348-349.
«Дядя Горгуд китабы»нда ат кулtу
46
―Divanü lüğat-it-türk‖ əsəri kimi sanballı mənbələr bu möv-
zuya yenidən qayıtmağı diktə edir. Ġkincisi, ―Kitabi-Dədə Qor-
qud‖ eposuna mətn semantikası müstəvisində yanaĢma bir sıra
qaranlıq məsələlərə aydınlıq gətirir. Fikrimizcə, ―Koroğlu‖
dastanındakı Qırat və Dürat zoonomləri ―Kitab‖dakı ―Keçi baĢ-
lu Keçər ayğır‖ və ―Toqlı baĢlu Turu ayğır‖ zoonimləri ilə mü-
qayisədə təhlil süzgəcindən keçirilməlidir. AraĢdırmalarda
―Kitab‖dakı ―Turu at‖ və ―Koroğlu‖dakı Qırat və Dürat adları-
nın rəng anlamlı vahidlər əsasında yarandığı qeyd edilir.
Məsələn, B.Abdulla bir sıra tədqiqatlara istinad edərək yazır:
―Burada da Koroğlunun iki atından birinin adı ―Dor at‖ olduğu
halda, o, epos boyu həmiĢə ―Dur at‖ Ģəklində yazılmıĢdır. Unu-
dulmuĢdur ki, rəngin adı ―dur‖, ―tor‖ yox, ―dor‖dur... Qonur və
dor – yəni iki adlı bir rəng ümumi rənglər aləmində, əsasən,
uğur simvolu olmuĢdur‖
1
.
Yuxarıda ―Keçər ayğır‖ zooniminin bütün parametrlərinə
görə ―ötüb keçən‖, ―sürətlə qaçan‖ mənasında iĢləndiyini
əsaslandırdıq. Həmin izahlarda ―keçi baĢlu‖ və ―toqlı baĢlu‖nun
üslubi antonimlər kimi çıxıĢ etməsini də məhz mətn müstəvi-
sində dəqiqləĢdirdik. Bu mənada ―Keçi baĢlu Keçər ayğır‖ mo-
delindəki ―keçər ayğır‖la ―Toqlı baĢlu Turu ayğır‖ modelindəki
―turu ayğır‖ı üslubi antonimlər kontekstində izah etmək zərurəti
yaranır: keçər ayğır – sürətli, güclü ayğır; turu ayğır – zəif
ayğır. Fikrimizcə, M.KaĢğarinin ―Divan‖ındakı zəif anlamlı
―turuk‖ sözü ―Kitab‖da son samitini itirmiĢ vəziyyətdədir:
turuk-turu. ―Turuk‖un kök morfemi isə məhz turmaq (durmaq)
felidir. Yeri gəlmiĢkən, müasir dilimizdəki ―arıq-turuq‖ qoĢa
sözündə ―turuq‖ ilkin forma və mənasını saxlamıĢdır. ―Koroğ-
lu‖ dastanında Düratın Qırata, ―Kitab‖da da Turu ayğırın Keçər
ayğıra nisbətən zəif olması aydın Ģəkildə verilmiĢdir. Deməli,
bu zoonimlər rəng anlamlı sözlər əsasında yaranmıĢdır – fikri
1
B.Abdulla. ―Kitabi-Dədə Qorqud‖da rəng simvolikası. Bakı, 2004, s.107.
Dostları ilə paylaş: |