Язизхан Танрыверди
53
―Qara ayğır‖ zoonimi birinci növ təyini söz birləĢməsi mode-
lindədir. Bu modeldə hər iki komponent türk mənĢəlidir: qara,
ayğır.
―Qara at‖ zoonimi sonrakı dövr abidələrimiz üçün də
xarakterikdir. Məsələn, ―Koroğlu‖ dastanında Alı kiĢinin
iki ay-
ğırından birinə ‖Qara at‖ adı verilir. Vəsfi-hallarda da ―Qara at‖
adı tez-tez təkrarlanır:
Qara at nalı neylər,
QaraqaĢ xalı neylər,
Vəfalı yarı olan,
Dövləti, malı neylər.
Göründüyü kimi, ―Kitab‖, ―Koroğlu‖ dastanı və vəsfi-
halda iĢlənmiĢ ―Qara at‖ zoonimi müsbət anlamlıdır. Bir cəhəti
də qeyd edək ki, ―Kitab‖da qara rəngli atlar məĢhur atlar hesab
olunur, bu atların sürətli, iti qaçıĢı xüsusi olaraq qabardılır.
―Qara at‖, xüsusən də ―yelisi qara at‖ın bütövlükdə ―Kitab‖ın
poetik strukturunu əhatə etməsi B.Abdulla tərəfindən sistemli
Ģəkildə araĢdırılmıĢdır: ―...Qərar tuta bilməyən Uruzun anası
Boyu uzun Burla xatun Qara ayğırı minir və bu iti qaçan atın
hesabına döyüĢ meydanına bəylərdən tez yetiĢir. Al ayğırın
sahibi olan Bəkil iti qaçmasına görə ova həmiĢə Yelisi qara
qazlıq (Qazlıq – Ə.T.) atını minir. Selcanı istəməyə yollanan
Qanturalı da uzaq səfərə Yelisi qara qazlıq ata minir. Əlbəttə,
belə-belə örnəklər ―Kitab‖da çoxdur. Və bunların hamısının
doğurduğu qənaət qara rəngli atın uğur simvolu olması ilə
yekunlaĢır
1
. ―Kitab‖ və digər abidələrimiz baxımından səciy-
yəvi olan Qara ayğır, Qara at kimi zoonimik vahidlər müasir
dilimizdə ilkin forma və mənasını eynilə saxlayır.
1
B.Abdulla. ―Kitabi-Dədə Qorqud‖da rəng simvolikası. Bakı, 2004, s.80.
Язизхан Танрыверди
55
yükü, həm də ―Kitab‖dakı Boz at, Al ayğır və Gög bədəvi kimi
zoonimlər ―Alaca at‖ modelini məhz at adı kimi təqdim etməyə
imkan verir. ―Alaca at‖ birinci növ təyini söz birləĢməsi mode-
lindədir. BirləĢmənin hər iki komponenti müasir dilimizdə
eynilə iĢlənir: ala (qarıĢıq rəngli, tükünün bir hissəsi ağ, o biri
hissəsi baĢqa rəngdə olan) + -ca sifətin çoxaltma dərəcəsini
yaradan ĢəkilçiləĢmiĢ ədat və at sözü. Yeri gəlmiĢkən, tapma-
calarımızda da ―Ağ alaca‖ at adına təsadüf edilir: Bir atım var,
Ağ alaca...
Düldül. ―Kitab‖da cəmi bir dəfə iĢlənmiĢdir. Məhəmməd
peyğəmbərin mindiyi və sonradan Həzrət Əliyə hədiyyə etdiyi
atın adıdır: ġahi-mərdan Əliniŋ Düldüliniŋ əyəri ağac. ―Düldül‖
zoonimi ərəb mənĢəlidir, ―Kitab‖a katib tərəfindən əlavə edil-
miĢ ərəb və fars mənĢəli sözlər sırasına daxildir.
Maraqlıdır ki, Həzrət Əlinin atının adı kimi tanınan ―Dül-
dül‖ün qeyri-adi gücü, qüvvəsi bayatılarımızda da yüksək
qiymətləndirilir:
Ocağı
sönən dağlar,
Tifanı dönən dağlar,
Səni dardan qurtarsın,
Düldülə minən, dağlar.
Bəhs etdiyimiz at adlarının (Qarağuc, Qazlıq at, Boz at –
Boz atlu Xızır modelində, Qoŋur at, Qaragöz, Boz ayğır, Keçi
baĢlu Keçər ayğır, Toqlı baĢlu Turı ayğır, Ağ-boz at, Gög
bədəvi, TəpəlqaĢğa ayğır, Qara ayğır, Al ayğır, Alaca at,
Düldül) əksəriyyətinin apelyativi ―Kitab‖da iĢlənmiĢdir ki, bu
da həmin at adlarını digər mənbələr yox, məhz ―Kitab‖ müstə-
visində təhlil etməyə imkan verir. Onların ―Kitab‖da iĢlənməsi
aĢağıdakı nümunələrdə daha aydın görünür: