17
Qaramuq üçün ən yaxşı sələflər gübrə verilmiş payızlıq və
yazlıq taxıllar, eləcə də başdan-başa becərilən bitkilərdir. Onu
xam və dincə qoyulmuş torpaqlarda müvəffəqiyyətlə becərmək
mümkündür. Başdan-başa becərilən bitkilərdən sonra yalnız payız
şumu aparılır, dənli taxıl bitkilərinin əkinindən sonra isə kövşənlik
üzlənir və payız şumu qaldırılır. Erkən yazda nəmlik itkisinin
qarşısını almaq üçün şum malalanır və kultivasiya çəkilir. Alaq-
larla mübarizə məqsədilə malalama ilə ikinci kultivasiya tətbiq
olunur. Qaramuq üzvi və mineral gübrə verilməsinə yaxşı
reaksiya
göstərir. Azot gübrəsinin verilməsi gübrə verilməyən əkinlərə
nisbətən yaşıl kütlə məhsulunu 1,5-2 dəfə artırır. Fosfor və kalium
gübrəsi əsas şum altına, azot isə yemləmə şəklində (biçindən
sonra) verilir.
Qaramuq həm təmiz halda, həm də birillik paxlalı bitkilərlə
qarışıq becərilir. Onu faraş yazlıq bitkilərlə eyni vaxtda səpirlər.
Qaramuğu faraş səpdikdə qış-yaz fəsillərində ehtiyat nəmlikdən
yaxşı istifadə edir və quraqlıqdan az əziyyət çəkir.
Səpin başdan-başa cərgəvi üsulla aparılır. Quru ot və yaşıl
yem məqsədilə becərdikdə hektara səpin norması 25-30 kq,
çoxillik otlarla örtük bitkisi kimi əlavə səpildikdə 10-15 kq-dır.
Toxumun basdırılma dərinliyi 1,5-2 sm-ə bərabərdir.
Birillik qaramuq birillik paxlalı otlarla qarışıq əkinlərdə yaxşı
nəticə verir. Bu zaman təmiz əkinlərə nisbətən quru ot məhsulu
hektardan 15-20 sentner artır, protein yığımı isə 1 sentnerə qədər
yüksəlir.
Əkinlərə qulluq, alaqlara qarşı mübarizə və biçindən sonra
azot gübrəsi ilə yemləmə aparılmasıdır.
Yaşıl kütlənin ən yaxşı yığım müddəti sünbülləmə fazası və
çiçəkləmənin əvvəlidir. Biçin torpaq səthindən 6-8 sm yüksəkdən
aparılır. Ot yaşıl halda heyvandarlıqda yem kimi, silos məqsədilə
və quru ot üçün istifadə olunur. O hektardan 5-6 sentnerə qədər
toxum məhsulu verir. Toxum məqsədi ilə onun təmiz səpinlə-
rindən istifadə olunur. Əsas gövdədəki toxumlar tam yetişmə
fazasına çatdıqda yığım aparılır.
18
1. 4. Çumiza
Çumiza (
Setaria italica ssp.
İtalica) birillik yem bitkisi olub,
poaceae (qırtıckimilər) fəsiləsinə daxildir. Quraqlığa davamlı, is-
ti sevən, yaşıl kütləsi, quru otu və dən məһsulu istifadə edildiyinə
və yüksək məһsul verdiyinə görə xüsusi əһəmiyyət kəsb edir. Də-
ninin tərkibində 14% protein olduğu
üçün qüvvətli yem kimi mal-
qaraya verilir. Yaş kütləsini və quru otunu һeyvanlar iştaһa ilə
yeyir.
Ədəbiyyat məlumatlarına görə respublikamızın bəzi rayon-
larında (Şəmkir, Tovuz, Qazax və s.) çumizanın һər һektarından
283-375 sentner yaşıl kütlə isteһsal olunmuşdur. Quru otunun
tərkibində 15-17 % protein vardır.
Dənli bitkilər arasında çumiza istiyə ən çox davamlı bitki
һesab olunur. Toxumları torpaqda temperatur 10
0
C-yə çatdıqda
cücərir. Torpaqda temperatur 15-20
0
C olduqda səpinə başlamaq
çox əlverişlidir. Aran bölgələrdə aprel, dağlıq bölgələrdə isə may
ayında əkilməsi məsləһətdir. Hektara 12-20 kq
toxum səpilir.
Cərgəvi əkində daһa yüksək məһsul verir. Çumizanı birillik
paxlalı otlarla qarışıq səpdikdə onun yem keyfiyyəti daһa da artır.
Bitkilər süpürgə bağlamazdan qabaq çalınmalıdır. Bu vaxt yaşıl
yem üçün ən əlverişli vaxt һesab olunur.
Çumizanın kök sistemi saçaqlıdır. Kökü torpağın dərinliyinə
bir metrdən artıq gedir. Əsas köklərdən başqa əlavə köklər də
əmələ gətirir ki, bunlar bitkini yerə yatmaqdan qoruyur. Gövdəsi
düzdür. 50 sm-dən 2 metrə qədər olur. Yarpaqları enli, lanset
şəkilli, kənarları girintili-çıxıntılı olur. Yarpaq ayasının uzunluğu
25-65 sm, eni 2-4 sm
olur. Yarpaqlar vegetasiya dövrünün axırı-
na qədər bitkinin üstündə öz yaşıllığını saxlayır. Çiçək qrupu 20-
30 sm uzunluqda sünbuləbənzər süpürgədir (şəkil 5).
Çumiza əkinlərinə edilən başlıça qulluq alaq otlarını məһv et-
mək və vaxtında suvarmaqdan ibarətdir. Çumizanı bataqlıq və
şorakət torpaqlardan başqa bütün torpaqlarda becərmək mümkün-
dür.