186
hüququna malikdirlər. Radiasiya təhlükəsizliyinin təmin olunmasında
tələbləri yerinə yetirməyən və ya pozan hüquqi və fiziki şəxslər Azərbaycan
Respublikasınm qanunvericiliyinə uyğun olaraq inzibati, mülki-hüquqi və
cinayət məsuliyyətinə cəlb olunurlar.
İstehsalat
və
məişət
tullantdarı
haqqında
Azərbaycan
Respublikasının Qanunu 30 iyun 1998-ci il tarixdə (№514-İQ) qəbul
olunmuşdur. Qanunda tullantdarla bağlı dövlət siyasətinin prinsipləri,
tullantılarla bağlı fəaliyyət münasibətlərinin tənzimlənməsi sahəsində
hakimiyyət
orqanlarının
vəzifələri,tullantılarla
əlaqədar
mülkiyyət
münasibətləri, tullantılarla bağlı istehsalat tələbləri, tullantıdan emal şərtləri,
tullantıarın yerləşdirilməsinə tələblər, yaşayış məntəqələrinin məişət
tullantılarından təmizlənməsinə tələblər, tullantıların daşınmasına tələblər,
tullantılarla bağlı fəaliyyətə dövlət nəzarəti və s. öz əksini tapmışdır.
Qanuna əsasən istehsal prosesində fiziki və hüquqi şəxslər tullantilarla
bağlı fəaliyyətlərini xüsusi razılıq əsasında həyata keçirməli, az tullantılı
texnologiyalar tətbiq etməli, tullantılarla əlaqədar qəza hallarının qarşısını
almalı ekoloji tarazlığın pozulmasına səbəb olan qəza təhlükəsi yarandıqda
və ya baş verdikdə bu barədə müvafiq icra hakimiyyəti orqarina və əhaliyə
məlumat verməlidirlər.
Azərbaycan Respublikasının Cinayət məcəlləsinin 247-261-ci
maddələri ekoloji cinayətlərə həsr olunmuşdur.
Cinayət məcəlləsində işlərin yerinə yetirilməsi zamanı ətraf mühitin
mühafizəsi (qorunması) qäydaların, ekoloji cəhətdən təhlükəli maddələrin və
tullantıların dövriyyəsi qaydalarını, baytarlıq qaydalarını və bitki xəstəliyinə
və ziyanvericilərə qarşı müəyyən edilmiş mübarizə qaydalarını pozma, su-
yun (su mənbələrini), atmosferin, dəniz mühitinin cirklənməsinə, torpağı
korlama, yerin təkinin qorunması və istifadəsi qaydalarını pozma və s. üzrə
187
cavabdeh olan şəxslər üçün vurulan zərərin ağırlıq dərəcəsindən və
məsuliyyətin məzmunundan asdı olaraq müəyyən vəzifə və ya fəaliyyət
hüququndan məhrum edilmə və ya müəyyən edilmiş müddətə azadlıqdan
məhrum olma cəzası müəyyən edilmişdir.
Ətraf mühitin mühafizəsi ilə əlaqədar Azərbaycan Respublikası
aşağıdakı Beynəlxalq Konvensiyalara qoşulmaq üzrə qanun qəbul etmişdir.
— Avropanın canlı təbiətinin və təbii mühitinin qorunması
haqqında;
— Ətraf mühit ilə bağlı məsələlərdə məlumat əldə edilməsi,
ictimaiyyətin qərar qəbul edilməsində iştirak və ədalət məhkəməsinin
açıq keçirilməsi haqqında BMT-nin konvensiyası;
— BMT-nin "Bioloji müxtəliflik haqqında" konvensiyası;
— BMT-nin "Sərhəddən keçən su axınlarının və beynəlxalq
göllərin mühafizəsi və istifadəsi üzrə" konvensiya;
— Bitki mühafizəsi haqqında beynəlxalq konvensiya;
— Birləşmiş Millətlər Təşkilatının "İqlim Dəyişdirilməsi haqqında
Çərçivə Konvensiyasına dair Kioto Protokolu";
— YUNESKO-nun "Əsasən su quşlarının yaşama yerləri kimi
beynəlxalq əhəmiyyəti olan sulu bataqlıq haqqında" konvensiya;
— BMT-nin "Təhlükəli tullantıların sərhədlərarası daşınmasına və
kənarlaşdırılmasına nəzarət haqqmda Bazel konvensiya"sı;
—
"Böyük
məsafələrdə
havanın
transsərhəd
çirklənməsi
haqqında" konvensiyası.
Bəzi Beynəlxalq Konvensiyalara qoşulmaq haqqında Azərbaycan
Respublikası qanunu olmadıqda belə onlardan əməli fəaliyyətdə istifadə
olunur.
188
Terminlər və ifadələr lüğəti
ABİOTİK MUHİT — işıq, od, minerai maddələr, su, qazlardan ibarət
olan fiziki və kimyəvi elementlərin toplusu.
Antropogen təsir — ətraf mühitə insanın təsiri. " Antropcgen təbii
resurslar — insanın bilavasitə iştirakı ilə yaradılan və ya bərpa edilən təbii
resurslar.
Atmösfer havası — ətraf mühiti əhatə edən atmosfer qazlarının təbii
qarışığı.
Atmosfer havasınm çitrklənməsi — atmosfer havasında zərərli
maddələrin miqdarının gigiyenik və ekoloji normativlərdən artıq olması.
Atmosfer havasının transsərhəd çirklənməsi — mənbəyi bir dövlətin
ərazisində yerləşən zərərli maddələrin yayılması nəticəsində ölkənin
atmosfer havasının çirklənməsi.
Atmosfer havasına fiziki təsir anropogen mənşəli səsküy, vibrasiya,
ionlaşdırıcı süalar, clcklromaqnit dalğaları, hərarət, radiasiya və digər fıziki
amillərin insan sağlamlığına və ətraf mühitə zərərli təsir edərək atmosfcr
havasının fıziki xassələrini dəyişdirən təsir.
Atmosfer proseslərinə fəal təsir işləri — texniki vasitələrlə doluya
qarşı mubarizə, süni yağış yağdırma və təhlükəli təbii proseslərə qarşı digər
mübarizə tədbirləri.
Avtotraf orqanizmlər — ilkin produsentlər olub ilk məhsulun
səviyyəsini müəyyən edirlər.
Ber — rentgenin bioloji ckvivalcntidir.
Biosenoz — Eksosistemə yaxın və ya onun analoqu olan anlayışdır.
Burada yalnız canlı məskunlar nəzərə alınır.
Biosfer — Atmosfcrin aşağı hissəsini, hidrosfer və litosferin yuxarı
hissəsini əhatə edən aktiv həyat sahəsi.
189
Ekoloji faktor - * canlı orqanizmlərə təsir edən hər hansı bir mühit.
Ekoloji fəlakət — insanların həyati və fəaliyyəti şəraitində və ətraf
mühitdə dönməz dəyişikliklərlə səciyyələnən fövqoladə ekolqji vəziyyət.
Ekoloji krizis — Təbiətlə cəmiyyətin birgə fəaliyyətindu ekologiya və
iqtisadiyyat arasında yaranan kəskin ziddiyyət mərhələsi.
Ekoloji sistem — Bir-biri ilə və ətraf mühitlə daima qarşılıqlı təsirdə
olan müxtəlif bitki, heyvanat və mikrobların birliyi.
Ekoloji təhlükə — insanın və cəmiyyətin həyatı maraqlarına və ətraf
mühitə antropogen və təbii təsir edərək təhlükə yaradan vəziyyət.
Fotosintez — Yaşıl bitkilərin yarpaqlarında günəş şüaları təsirindən su
və atmosferin karbon qaznıın üzvi maddələrə çevrilməsi prosesi.
İnsan ekologiyası — Sosial ekologiyanın bir bölməsi olub insanların
dəyişən mühitə uyğunlaşması və mühitin insan sağlamlığna olan təsirini
öyrənir.
İonlaşdırıcı şüalanma — radioaktiv çevrilmələr və nüvə parçalanması
zamanı ətraf mühitlə qarşdıqlı təsir nəticəsində maddədə müxtəlif işarəli
ionlar yarada bilən şüalar.
Konsumentlər — üzvü maddələrlə qidalanan və bu maddələrdən enerji
mənbəyi və material kimi istifadə edən ekosistemin canlı və digər
orqanizmləri.
Müvəqqəti razılaşdırılmış tullantı — atmosfer havasının keyfiyyəti
və müvafiq ərazinin sosial-iqtisadi inkişafı nəzərə alınmaqla tullantının yol
verilən həddinə mərhələlərlə nail olmaq şərti ilə, stasionar mənbələr üçün
müəyyən edilən atmosfer havasına zərərli maddələrin atılmasının müvəqqəti
həddi;
190
Noosfera — Təfəkkür sperası - İnsan sivilizasiyasının başlanması,
formalaşması və inkişafı, insan təfəkkürünün yerin inkişafında əsas faktor
olduğu dövrə əlaqədar olan biosferin yüksək inkişaf mərhələsi.
Ozon qatı — Atmosferin Stratosfer qatı ilə Mezosfer qatı arasında
yerləşir. Buna bəzən ozon ekranı da deyirlər. Ozon qatı canlıları məhv etmək
qabiliyyətinə malik olan ultrabənövşəyi şuaların 95%-ni uda bilir.
Ozon yarığı — ozon qatında onun miqdarının 50%-dən aşağı olduğu
sahədir. Antarktida üzərində ən çox rast gəlinən sahədir.
Populyasiya — üzün müddət bir sahədə məskunlaşan bu sahəyə
bənzər sahədən izolə edilmiş formada yerləşən növün bir hissəsi.
Produsentlər — Fotosintez vasitəsilə qeyri üzvü maddələrin üzvü
vaddələrə çevrilməsini yaradan yaşıl bitki massivi.
Radioaktiv maddə — Xarici təsir olmadan atom nüvəsinin çevrilməsi
nəticəsində ionlaşdırıcı şua buraxan izotoplar (atomlar).
Radioaktiv maddələrin aktivliyi - radioaktiv maddənin nüvə
parçalanma sürətini xarakterizə cdən, vahid zamanda baş verən
parçalanmanın sayı (vahidi Bckkereld (Bk); Küri (Ku)).
Redusentlər — üzvü maddə qalıqlarının qeyri üzvü maddələrə
çevirərək ekosistemdə dövrü sistemi qapayan orqanizmlər (əsasən
göbələklər və bakteriyalar).
Rentgen — rentgen və qanuna şüalarının şualanma doza vahidi olub
normal şəraitdə 1 sm havada yaratdığı elektrik yükünün miqdarı.
Sanitar mühafizə zonası — yaşayış məntəqələrinin istehsalat
tullantılarından və şüa mənbələrindən mühafizə zonası.
Saprofaqlar — ölmüş orqanizmlərin çürümə prosesində iştirak edən
birinci qrup konsumentlər.
191
Su ehtiyatı — Su obyektlərində yerləşən istifadə edilən və ya istifadə
oluna bilən yerüstü və yeraltı suların həcmi.
Suksessiya — Ekosistemin və 'ya biosenozun dəyişməsi ilə nəticələnən
istiqamətlənmiş ckosistemin dinamiki inkşaf prosesi.
Sosial ekologiya -— sistemdə «Cəmiyyət-təbiət» arasında olan
qarşılıqlı münasibətləri, müxtəlif ekoloji sistemlərdə insanların spesifik
rolunu, bu rolun başqa canlılardan fərqini, insanla ətraf mühit arasındakı
qarşdıqlı münasibətlərin optimizasiyası ilə məşğul olan clmdir.
Təbii mühitin monitorinqi — Hava, su, torpaq mühitlərinin
vəziyyətlərinin qiymətləndirilməsi və proqnozlaşdrrdması məqsədi ilə
onların kimyəvi tərkibini, çirklənmə dərəcəsini, radioaktiv, hidrobioloji
xüsusiyyətlərini, fıziki xassələrini təyin edən müntəzəm müşahidə və
tədqiqatlar sistemi.
Təbii radiasiya fonu — kosmik şüalanmaların və təbii nüklidlərin
torpaqda, suda, havada, biosferin digər elementlərində, qida maddələrində,
habelə insan orqanizmində yaratdığı şüalanma dozası.
Texnogen dəyişdirilmiş radiasiya fonu — insan fəaliyyəti nəticəsində
təbii radiasiya fonunun dəyişdirilməsi;
Texnogen törəmələr — dağ-məden, emal və digər istehsal sahələrinin
yerin səthində və ya yerin təkində yığılan, tərkibində mineral maddə
saxlayan tullantdarı.
Trofika — qida kriteriyası (yunanca trophe-qida).
Tullantının buraxda bilən həddi (TBH) — stasionar mənbələrdən
zərərli maddələrin atmosfer havasının keyfiyyətinin gigiyenik və ekoloji
normativlərini aşmaması şərti ilə atmosfer havasını çirkləndirən hər bir
mənbə üçün tallantının texniki normativlərini və fon çirklənməsini nəzərə
almaqla müəyyən edilən zərərli maddələrin atdmasının yol verilən həddi.
192
Yerin təki — yer qabığının yer səthindən və ya torpaq qatından, su
obyektlərinin dibindən aşağıda yerləşən, öyrənilməsi və istifadəsi mümkün
olan dərinliklərədək uzanan süxuriardan, mineral-xammal ehtiyatlarından,
enerji daşıyıcılarındlan (neft, qaz və s.), təbii və süni boşluqlardan, gcoloji
və texnogen törəmələrdən ibarət hissə.
Yolverilən radiasiya dozası — insan orqanizminin və onun ayrı-ayrı
orqanlarınıın radiohəssaslığın nəzərə almaqla şüalanmanın gələcəkdə
orqanizmdə mənfı nəticələr törəməsi ehtimalının inkar olunmasmı
təsdiqləyən təqvim ili ərzində ionlaşdırıcı şüalanmanın dozası.
Zivert (zv) — ekvivalent dozanın güc vahidi olub, 1 kq maddənin 1
saniyədə udduğu enerji.
İstifadə olunan ədəbiyyat
1. Azərbaycan Respublikasının ətraf mühitə dair qanunvericilik
toplusu. Bakı, 2002.
2. Azərbaycan Respublikasında ətraf mühit. Azərbaycan Respublikası
Dövlət Statistika Komitəsinin məcmuəsi. Bakı, 1999.
3. Azərbaycan Respublikasında ətraf mühitin mühafizəsinin vəziyyəti.
Bakı, 1997.
4. Azərbaycan Respublikasında ətraf mühitin mühafizəsi. Azərbaycanın
statistik göstəricisi. Bakı, 2003.
5. Apycтамов Э.A. Природопользованиe .Москва, 2000.
6. Əsgərov Ə., H.Mahmudov. İnsan və təbiət. Bakı, 1992.
7. Fərzəliyev M. Torpaq-su resursları, onlardan səmərəli istifadə.
«Pambıqçılıq» jurnalı. N«12, Moskva, 1987.
8. Фомичева Е.Б. Экономика природаползования. Москва, 2003.
193
9. Xəlilov İ.B. Sənaye tullantlaraı vasitəsi ilə ətraf mühitin çirklənməsi.
Azərb. Resp. EA «Xəbərlər»i, 1987, N°3.
10. Xəlilov İ.B, Əliyeva Ə. BakI Buxtasının ekoloji vəziyyətinə dair
«Audit» jurnalı. Bakı, 2000.
11. Xəlilov İ.B. Sənaye müəssisələri və bitki örtüyü. «Azərbaycan
təbiəti» jurnalı, 1988, N»6.
12. Xəlilov İ.B. Gəncə şəhəri sənaye çirklənməsinin ətraf mühitə təsiri
və ona qarşı mübarizə tədbirləri. «Gəncə şəhərinin ekoloji problemləri»
elmi-praktiki konfransının materialları. Bakı, 1991.
13. Xəlilov İ.B. Gəncə şəhəri ətrafında torpaq və bitkilərdə texnogen
çirklənmə nəticəsində ağır metalların toplanması. Coğrafiya İnstitutu 50 ildə.
Bakı, 1995.
14. Xəlilov İ.B. Ekoloji monitorinq və onun vəzifələri. BAPQS-in
«Elmi xəbərlər»i Bakı, 2001.
15. Xəlilov İ.B. Azərbaycan Respublikasında ekoloji hərəkatın inkişafı.
BAPQS-in «Elmi xəbərlər»i II buraxılış. Bakı, 2003.
16.
Xəlilov İ.B. «Əsrin müqaviləsi» və ətraf mühit. BAPQS-in «Elmi
xəbərlər»i III buraxılış. Bakı, 2003.
17.
Keceльмaн T.C., Maxмудбеков Э..A. Защита окружаюшей среди
при добыче, транспорте и чранении нефти и газа. Москва,1991.
18.
Mehdiyev İ. Tikinti və ekologiya, Bakı, 1999.
19.
Mustafayev Q. Ekologiyadan konspekt. Bakı, 1993.
20.
М
УРАВЬЯ
, Л. А. Экология и Безопасность жизнедеятельности.
Москва, 2000.
21.
Nəbiyev N. İqtisadiyyat, cəmiyyət və ekoloji mühit.
194
Bakı, 2000.
22.
Н
ИКАНОРОВ
А.М.,Х
ОРУЖАЯ
Т.А.
Э
КОЛОГИЯ
.
М
ОСКВА
, 2000.
23.
О
ДУМ
Ю.
Э
КОЛОГИЯ
Т.
1-2.
М
ОСКВА
, 1986.
24.
Salmanov M. Tətbiqi ekologiyanın əsasları. Bakı, 1993.
25.
Sadıqov A.S. Ətraf mühitin mühafızəsi. Bakı, 1992.
26.
Şixəliyev F., Sadıqov A. və s. Əmək mühafızəsi, 1994.
27.
В
ОРОНКОВ
Н.А.
О
СНОВЫ ОБЩЕЙ ЭКОЛОГИИ
.
Mocквa, 1997.
28.
Вернадиский В.И. Несколко слов о ноосфере. Mocквa 1994.
195
Mündəricat
Giriş.......................................................................................3
I Fəsil. Ümumi ekologiya.
1.1. Ekologiyanm predmeti...................................................5
1.2. Ekologiyanm inkişaf tarixi............................................8
II Fəsil. Ekoloji sistemlər və faktorlar.
2.1. Ekosistemin konsepsiyası...........................................11
2.2. Biosenoz......................................................................13
2.3. Ekosistemin strukturu..................................................15
2.4. Ekosistemin enerjisi.....................................................18
2.5 Ekosistemin inkişaf dinamikası. Suksessiya..
20 2.6. Ekoloji faktorlar....................................................22
III.Fəsil, Ekosistemdə maddələrin dövrctməsi.
3.1. Biosfer haqqmda ümumi məlumat..............................26
3.2. Biosferdə mafldəlorin dövretməsi.............................28
IV Fəsil. Sosial və tətbiqi ckologiya.
4.1. Sosial və tətbiqi ekologiyaıım prcdmeti.....................32
4.2. Sosial və tətbiqi ekologiyada istifadə olunan qanunlar,
qaydalar və prinsiplər............. ....................................36
V Fəsil. Urbanizasiyanm ekoloji problemləri......43
5.1.Ətraf mühit və şəhərlərdə əhalinin sağlamlığı.............45
5.2.Şəhərsalmaya ayrılan ərazinin zonalara
bölünməsi...........................................................................49
5.3. Şəhərlərin yaşşıllıq sahələri.....................................51
196
VI Fəsil. Ətraf mühiti çirkləndirən mənbələr
və maddələr.
6.1. Atmosferin çirkləndirilməsi................................53
6.2. Hidrosferin çirkləndirilməsi................................62
6.3. Litosferin çirkləndirilməsi...................................67
VII Fəsil. Ətraf mühitin tullantılardan mühafizəsi.
7.1.Tullantı qazlarmm təmizlənməsi və zərərsizləş
dirilməsi yolları.............................. ...................................72
7.2. İstehsalat sularının təmizlənməsi və zərərsizləşdiril
məsi yolları.........................................................................85
7.3. Bərk tullantı maddələrinin zerərsizləşdirmə
yolları...............................................................................91
VIII Fəsil. Ətraf mühitin monitorinqi.
8.1. Ekoloji monitorinq haqqmda ümumi məlumat və onun
vəzifələri............................................................................98
8.2. Monitorinqiri sjniflərə bölünməsi.............................99
8.3. Ətraf mühitin vəziyyətjnm qiymətləndirililməsi
kriteriyaları......................... .............................................102
8.4. Ekoloji auditor fəaliyyəti................. ....................104
IX Fəsil. Ekoloji pasportlaşdırma və ekspertiza.
9.1. İstehsal və qeyri-istehsal sahələri üzrə rriüəssisənin ekoloji
pasportlaşdınlması...............................................................107
9.2. Yaşayış sahələrinin ekoloji pasportlaşdı rılmasının xüsu
siyyətiəri...............................................................................110
9.3. Ekoloji ekspertiza..........................................................111
9.4. Təbiətdən İstifadə üçün lisenziya,müqavilə və
limitlər......................................... ..........................................116
197
9.5. Təbii resursların və çirkləndiricilərin
ekoloji-iqtisadi uçotu....................... .................................117
X Fəsil. Ətraf mühitm tnülıafızəsinin iqtisadiyyatı.
10.1. Ətraf mühitin mühafızəsinin iqtisadi mexanizmi.......120
10.2. Ətraf mühitin mühafizəsi üzrə
iqtisadi tənzimləmə...............................................................121
10.3. Ətraf mühitin çirkləndirilməsindən yaranan iqtisadi ziya
nın hesablanması................................................................ 122
10.4. Təbiətin mühafızəsi tədbirlərinin iqtisadi
səmərəliliyinin hesablanması......... .................................127
XI Fəsil. Azərbaycan Respublikasında otraf mühitin
mühafızəsi problemləri............................................................131
XII Fəsil. Azərbaycan Respublikasmda ətraf mühithın
mühafızəsinin dövlət tənzimlənməsi....................................165
Terminlər və ifadələr lüğəti................................................173
Ədəbiyyat................ ..... ..................................................177
Dostları ilə paylaş: |