olkələrə karvan yolu uzanır. Odur ki, Henrix Dənizci Afrikanın qərb sahili boyu gəmilər gondərib bu zəngin olkələrə
catmağa can atırdı. O, butun omrunu belə məqsədlərin həyata kecirilməsinə həsr etmişdir.
Henrix Avropanın ən qərb burnu olan San-Visentedə rəsədxana, kosmoqrafiya və dənizcilik məktəbləri təşkil edir və
Avropanın hər yerindən buraya ən yaxşı kartoqrafları, astronomları, naviqasiya cihazlarından başı cıxan mutəxəssisləri
dəvət edir. Səyahətlər zamanı səmt kuləkləri, dəniz axınları, burunlar və adalar haqqında toplanan ən yeni məlumatlar
burada qeydiyyata alınırdı. Hindistana dəniz yolu axtarmaq ucun Henrix məktəbi tərəfindən ilbəil Afrikanın sahilləri
boyuna Portuqaliya gəmiləri gondərilirdi.
Okean qarşısında qorxu hissi insanlarda hələ boyuk idi və hətta bəzən hec nə ilə nəzərə carpmayan adi bir burun
kecilməz maneəyə cevrilirdi. Henrix Dənizci adamları məcbur edirdi ki, bu qorxunu aradan qaldırsınlar, o əsl
dənizcilər tərbiyə edirdi. Elə Afrikanın cənub ucqarındakı Umid burnunu kecməyin qorxu xofunu məhz onun
yetişdirdiyi dənizcilər aradan qaldırdılar.
Portuqaliyalılar hələ lap qədim zamanlardan başlayaraq Afrikanın qərb sahillərini qarış-qarış oyrənirdilər.
Henrix Dənizcinin yetişdirmələri isə bu prosesi surətləndirirdilər. Tezliklə Alvize de Kadamosto Yaşıl Burun
adalarını kəşf edir. Afrika sahilləri ilə cənuba hərəkət edən Perri di Sintra 1462-ci ildə lap sahilə yaxın hundur dağlar
gorur, onun buludlarda gizlənən zirvəsindən pələng nərəsi eşidir və ona gorə də bu dağa Syerra-Leone (Pələng dağı)
adını verir. 1470-1473-cu illərdə portuqaliyalılar Qvineya korfəzinin sahillərini mənimsəməyə başlayırlar və bu
zəngin yerlərə muxtəlif adlar verirlər: Fil Dişi Sumuyu sahilləri, Qızıl sahil, Golə sahil və s.. İlk dəfə 1441-ci ildə
buradan Avropaya aparılan qara qul əsl sensasiya doğurur. Sonrakı illərdə portuqaliyalıların təşkil etdikləri bir cox
ekspedisiyaların başlıca məqsədi rusvaycı və qeyri-insanı qul ovu idi, belə ki, qul alveri boyuk gəlir gətirirdi.
Qvineya korfəzindən cənuba hərəkət edən portuqaliyalılar sahilin gorkəmli yerlərində daş sutunlar-padranlar
qoyurdular. Onun yuxarı hissəsi xac şəklində olurdu, uzərində isə Portuqaliya kralının və həmin sahilə ilk dəfə cıxan
dəniz səyyahının adı yazılırdı.
Padranlar gələcək dəniz səyahətləri ucun oriyentir (mayak) rolunu oynayırdı və Portuqaliyanın bu yerlərin
kəşflərində olan ustunluklərini subut edirdi.
Hindistana yol axtaran Diaş Bartolomeu (1450-1500) ilk dəfə 1487-1488-ci illərdə Afrikanın cənub
ucqarlarından kecərək indiyə qədər qapalı hesab olunan Hind okeanına cıxır. Lakin guclu fırtınalar onun gəmilərini
əldən elə salır ki, o, həmən burnu «Fırtına burnu» adlandırır. Amma indi biz coğrafiya xəritələrində bu ada rast
gəlmirik, ona gorə ki, Portuqaliya Kralı II Juan «Fırtına burnu»nu «Umud burnu» adlandırmağı əmr edir. Cunki
Diaşın kəşfi portuqaliyalılara zəngin Hindistana dəniz yolu ilə gedib cıxmaq umidini verirdi və doğrudan da bundan
on il sonra Vasko da Qamanın səyahəti bu umidi doğrultdu.
Portuqaliyalılar Afrikanın sahilləri ilə hərəkət etdikləri bir vaxtda, digər yerdə Hindistana və Cinə qərb dəniz
yolunun axtarılması ideyası yetişirdi. Bu ideya antik coğrafların ideyaları ilə tanışlıq əsasında yaranan umumi
coğrafi baxışlar idi.
3.3 Boyuk coğrafi kəşflərin birinci dovru (1492-1550-ci illər)
Xristofor Kolumbun 1492-ci ildə ilk dəfə Atlantik okeanını uzub kecməsi Boyuk coğrafi kəşflərin başlanğıcı
kimi qəbul olunur (şəkil 10). Amerika sahillərinə yaxınlaşan Kolumbun gəmiləri ilk dəfə olaraq 12 oktyabr 1492-ci
ildə sahildə qurunu gorurlər və sonrakı gun ozlərinin kəşf etdikləri torpağa ayaq basaraq onu Vest-İndiya
adlandırırlar. Bu, birinci səyahəti zamanı (1492-1493-cu illər) X.Kolumb Baham, Kuba və Haiti (Espanyola)
adalarını kəşf edir.
Onun ikinci səyahəti (1493-1496-cı il) Kicik Antil adalarının bir qrupunun, Puerto-Riko və Yamayka
adalarının kəşfinə gətirib cıxarır; bundan başqa Kubanın cənub sahillərini tədqiq edir (materikin bir hissəsi kimi
başa duşurdu).
Ucuncu səyahəti (1498-1500-cu il) zamanı cənubi Amerika materikinin şimal sahillərindəki Orinoko cayının
ağzı və Trinidad adası kəşf olunur.
Kolumb cənubi Amerika materikinin sahillərində olsa da, onu Kohnə Dunyanın bir adası hesab edirdi və Yeni
Dunyanı kəşf etdiyini hec təsəvvurunə belə gətirmirdi.
Dorduncu səyahəti zamanı (1502-1504-cu ildə) o, Mərkəzi Amerikanın 2 min km. uzunluğundakı sahillərini
kəşf edir və Panama bərzəxinə yaxın hissədən qərbə yol axtarır. X.Kolumb daha sonra Honduras Nikaraqua, Kosta-
Rika və Panama sahilboyu uzərək cənub-şərqə gedib Daryen korfəzinə cıxır.
Kolumbun hələ sonuncu səyahəti başa catmamış, 1497-ci ildə İspan dovləti tərəfindən yeni torpaqların
mənimsənilməsinə icazə verilir və buraya avropalıların – konkistadorların boyuk axını başlayır. Tarixcilərin qeyd
etdiyi kimi, «onlar buraya əllərində xac və urəklərində qızıla olan hərisliklə gəlirdilər».
Mərkəzi Amerikanın kəşfi və mənimsənilməsi ildırım surətlə baş verdi. Bir-birinin ardınca qərbə İspan və daha
sonra isə Portuqal gəmiləri gedirdi.
Varlı İspan gəmi sahibləri 1499-1500-cu illərdə Ameriqo Vespuccinin iştirakı ilə cənubi Amerikaya dord
ekspedisiya təşkil edirlər. Onlar 700-800 mil uzunluğunda sahilləri oyrənirlər və Amazon cayının ağzını kəşf edirlər.
1500-cu ildə Hindistana yollanan portuqaliyalı Pedro Kabralın gəmilərini fırtına Braziliya sahillərinə atır,
buranı o Santa-Krus adası adlandırır. Sonralar Portuqaliya tacirləri buraya boyaq ağacı (Braziliya) ucun uzməyə
başlayırlar.
Kolumbun birinci ekspedisiyasının nəticələri məlum olan kimi İngiltərə Con Kabotun başcılığı ilə 1497-ci ildə
Hindistana dəniz yolu acmaq ucun qərbə gəmilər gondərir. Kabot Kolumbdan əvvəl Şimali Amerika materikində
(ehtimal ki, bu yerlər Nyufaundlend adası və Labrador yarımadası imiş) olmuşdur. Beləliklə, məlum olur ki,
normanlardan sonra Şimali Amerikanı həqiqi kəşf edən Kabot olmuşdur. 1498-ci ildə olan ikinci səfərində Kabot