Beta Basım, İstanbul, 1995, s.122.
Aulard, s.XIV.
İnzibati hüquq
47
hüquqlarına hörmətlə yanaşmalı, ilahi iradənin əksi olan təbii qanunlara əməl
etməlidir. Amma kral bu qanunları pozduqda nə isə etmək mümkün deyildi.
Polis dövlətində əmretmə gücü hökmdar və onun təyin etdiyi şəxs/qurumlara
aiddir. Bunların səlahiyyəti mütləq səlahiyyət sayıldığından, məhdudlaşdırılması
və bu səbəbdən məsuliyyətə cəlb olunmaları da qəbul olunmurdu. Polis
dövlətində mülk-dövlətdən fərqli olaraq, hökümdarın fəaliyyəti öz adından deyil,
dövlət adından həyata keçirilirdi. Böyük bir güc olaraq qarşımıza çıxan
hökmdarın və onun təmsil etdiyi dövlətin üstündə bir güc yox idi. Bu baxımdan
mülk-dövlət anlayışından polis dövləti anlayışına keçilməsi, cəmiyyətin idarə
edilməsində özbaşınalığın bir az azalmasına baxmayaraq, çox da böyük fərq
gətirmədi.
Polis dövləti terminindəki "polis" anlayışı, sadəcə, bugünkü mənasıyla
“mühafizə” mənasında deyil, daha geniş mənada istifadə olunurdu. Cəmiyyətin
rifah və təhlükəsizliyini təmin etməyə aid bütün administrativ fəaliyyət "polis
fəaliyyəti" olaraq qəbul edilirdi. Dövlətin bu fəaliyyəti icra etmək üçün sahib
olduğu məhdudlaşdırılmamış və nəzarətsiz güc isə "polis qüdrəti" (
Polizeigewalt
)
adlandırılırdı.
“Xəzinə nəzəriyyəsi” praktikası da polis dövlətini mülk -dövlətdən ayırır.
Qabaqlar idarə olunanlara dövlətin vurduğu zərərə görə heç bir təminat verməyən
polis dövləti, daha sonra məhkəmə praktikası ilə dar da olsa, məhdud təminat
gətirmişdi. Bu nəzəriyyə Almaniyada ortaya çıxıb. Kökünü Roma hü -ququnda
tapan, kraldan başqa xəzinəyə ayrı bir hüquqi şəxs kimi baxan bu görüşə əsasən,
özəl hüquq rejiminə görə xəzinəyə qarşı iddia qaldırmaq müm-kün olurdu.
89
“Xəzinə nəzəriyyəsi” (
Die Fiskustheorie
) XVIII əsr Almaniyasın-da qismən də
olsa, administrativ fəaliyyət nəticəsində zərər çəkmiş şəxslər üçün məhkəməyə
şikayət yolunu açmışdı və məhkəmə qərarlarıyla inkişaf etdiril-mişdi. Hökmdarın
şəxsi xəzinəsi xaricində qalan dövlət xəzinəsinə qarşı iddia qaldırma haqqının
tanınması ilə hökmdarın icra səlahiyyətlərinə əsasən apardığı fəaliyyətə görə (siyasi
məsələlər - “
Reqierungssache
” istisna olmaqla) xəzinə-nin maddi məsuliyyəti
qəbul edilmişdi.
90
Beləliklə, polis dövlətində sonralar dövlətin məsuliyyəti dar
mənada olsa da, var idi. Düzdür, kralın (və onun vəzi-fəli şəxslərinin) aktlarının
qanuniliyini mübahisə etmək mümkün deyildi, ancaq müəyyən bir kompensasiya
tələb etmək mümkün idi. Xəzinə nəzəriyyəsi hökm-darla xəzinəni bir-birindən
ayırdığı və hüquq qaydalarına əsaslanmadığı üçün tənqid edilib. Lakin vurğulamaq
lazımdır ki, bu nəzəriyyə zamanının ehtiyac -larını da müəyyən qədər nəzərə alıb.
91
Qeyd edək ki, bu anlayış indiyə kimi BGB § 89 -da öz varlığını qoruyur.
89
Gözübüyük Şeref, Turgut Tan,
Dostları ilə paylaş: