müflisləşdirərək sıradan çıxanrdılar. 1907-ci üdə Bakıda olan 155 neft
şirkətindən 16 ən iri cəmiyyətin payına bütün buruqlann 55%-i, çıxan-
lan neftin isə 66%-i düşürdü.
Təmərküzləşmə prosesi neftin emalı sənayesində daha güclü idi.
Nobel qardaşlan, Rotşild, Mantaşov, Şibayev kimi 5-6 iri cəmiyyətə
məxsus zavodlar ağ neftin 65%-ni, mazutun 59%-ni və sürtkü yağla- nnın
75%-ni emal edirdilər. «Nobmazub) ölkənin daxili bazarlannda ağ neft
satışının 75%-ni öz əlində cəmləşdirmişdi. Ona görə də səhmdar
cəmiyyətləri görünməmiş inhisar mənfəəti əldə edirdilər. Məsələn,
1908-
ci ildə yalnız «Nobel qardaşlan» şirkəti 3-4 mln. manat xalis gəlir
götürmüşdü.
İqtisadi böhrandan və durğunluqdan sonra Rusiya sənayesində
1909-
cu ildə başlanan canlanma tezliklə yüksəlişlə nəticələndi. Lakin
Rusiyadakı sənaye yüksəlişi Azərbaycan iqtisadiyyatının əsasını təşkil
edən neft sənayesinə o qədər də təsir göstərmədi. Əvvəldə olduğu kimi,
Bakıda neft hasilatı sabitləşə bilmədi. Məsələn, Bakıda 1910-cu ildə 499
milyon pud neft çıxanldığı halda, 1913-cü ildə bu 449 milyon puda
enmişdi. Bu gerilik neft emalı sahəsində özünü daha qabanq şəkildə
göstərirdi. Müqayisə olunan illərdə neft emalı zavodlannm sayı 64-dən
54-ə enmişdi ki, bundan da yalnız 30-u işləyirdi. 1910-cu ildə 362 milyon
pud neft məhsullan emal edildiyi halda, 1913-cü ildə bu, 326 milyon puda
enmişdi. Neft emalı sənayesinin texniki geriliyinin qarşısını almaq üçün
tədbir görülmürdü. İnhisarçılar süni surətdə istehsalın inkişafımn
qarşısım alır və neftin qiymətini qaldırmaqla böyük həcmdə inhisar
mənfəəti götürürdülər. 1913-cü ildə bütün neft fırma- lannın gəliri 96
milyon manatdan yuxan olmuşdu. Bundan 18 mln. manatdan çoxu təkcə
«Nobel qardaşlan» şirkətinin, 5,5 mln. manatı rus «Neft» və 5 mln.
manata qədəri «Mazut» cəmiyyətlərinin payına düşürdü. İstehsalın
yüksək dərəcədə təmərküzləşməsinə baxmayaraq, Abşeronda kustar
üsulla neft çıxaniması hələ də davam etdirilirdi.
1913-
cü ildə 30 min quyudan əl əməyi ilə 25 mln. puda qədər neft
çıxarılmışdı. Bu quyulann istismannda 8 min nəfərədək «qara fəhlə»
əməyindən istifadə edilirdi.
Həmin illərdə mazut istehsalı 187 milyon puddan 157 milyon puda
enmişdi. Buna baxmayaraq, Bakı müharibə ərəfəsində Rusiyada çıxa-
nlan neftin 84%-ni verirdi. Rusiyanın toxuculuq sənayesi, metallurgiya
zavodlan, dəmir yollan, Volqa-Xəzər gəmiçiliyi, əsasən Bafanın neft
yanacağı ilə işləyirdi. 1913-cü ildə Avropa Rusiyasının sənaye müəssi
8
sələrində işlənən yanacağın 50%-ni, dəmiryollannda 33%-ni, elektrik
stansiyalannda isə 60%-ni neft təşkil edirdi.
Neft sənayesindəki durğunluğun səbəbləri çox idi. Demək olar ki,
yeni geoloji-kəşfiyyat işləri apanimırdı. Yeni neft quyulannm qazılma-
ması ilə yanaşı, mövcud quyulann ancaq 48%-indən istifadə olunurdu.
Kulli miqdarda gəlir əldə edən sahibkarlar mədənlərin texniki cəhətdən
təkmilləşdirilməsi və yeni texnologiyadan istifadə edilməsi ilə məşğul
olmurdular. Elektrik motorlan və daxili yanacaqlı mühərriklərdən
qismən, başlıca olaraq isə buxar mühərriklərindən istifadə olunurdu.
Birinci Dünya müharibəsi ərəfəsində neft hasilatımn 80%-i buxar
mühərriklərinin gücü ilə çıxanlırdı. Neft sənayeçiləri istehsalı azaldır və
neftin qiymətini durmadan artırırdılar. Bir neçə il ərzində neft məh-
sullannm qiyməti 8 dəfe artmışdı. Beləliklə, 1910-1913-cü illərdə Bakıda
on iri neft şirkətinin gəliri 16 milyon manatdan 56 milyon manata
çatmışdı. 1901-1913-cü illərdə Azərbaycanda neft hasilatı 33%-dən çox
azalmışdı. Bu da öz növbəsində Rusiyanın dünya neft istehsalm- dakı
birinciliyini itirməsi ilə nəticələndi və Amerika Birləşmiş Ştatlan bu
sahədə birinci yerə çıxdı. Azərbaycan nefti dünya bazannda getdikcə
sıxışdınlırdı. Əsrin başlanğıcında istehsal olunan neftin 52,6%-i dünya
bazarına çıxarıldığı halda, yeni iqtisadi yüksəliş illərində bu, yanya qədər
azalmışdı.
İnhisarların sayca artması ilə neft sənayesinin təmərküzləşməsi də
güclənirdi. Müharibə ərəfəsində Azərbaycanda neft hasilatı, onun emalı
və satışı, əsasən üç-dörd iri inhisar birliyinin: Nobel qardaşlan şirkəti,
«Nobmazub), «Oyl» və «Şell»in əlində cəmləşmişdi. 1912-ci ildə
Rusiyanın və xarici ölkələrin 7 nəhəng bankı tərəfindən təşkil edilmiş
«Oyl» inhisar birliyi 20 iri firmanı birləşdirirdi. 1914-cü ildə Rusiyada
çıxarılan neftin 28%-ni «Oyl», 20%-ni «Şell», 14%-ni «Nobel qardaşlan»
inhisar birliyi verirdi. Deməli, yalnız bu birliklər imperiyada çıxanlan
neftin 60%-dən çoxunu, ağ neft və mazutun üçdə ikisini və sürtkü yağlan
satışını bütünlüklə öz əllərində cəmləşdirmişdi. «Oyb> inhisan öz
fəaliyyətini yalnız neft sənayesi ilə məhdudlaşdırmırdı. Onun tərkibində
olan ən iri səhmdar cəmiyyətlərindən biri 1913-cü ilin əvvəlində
Azərbaycanın qərbində «Tovuz» portland sementi və digər tikinti
materiallan istehsalı səhmdar cəmiyyətini təsis etmişdi. Cəmiyyətə
məxsus zavodun ildə istehsal etdiyi 5-6 milyon pud sementdən, əsasən
neft mədənlərində istifadə olunurdu. Tovuz sement zavodu Cənubi
Qafqazda bu növ məhsul verən ən böyük müəssisə idi.