118
və yadasalma zamanı özünü daha aydın şəkildə göstərir. Daxili
nitqin vasitəsi ilə sensor məlumatların işlənməsi, onların
müəyyən anlayışlar sistemində dərk olunması baş verir, özünün
davranış və təəssüratlarının təhlili və qiymətləndirilməsi həyata
keçirilir. Bütün bunlar daxili nitqi insanın əqli fəaliyyəti və
şüurunun olduqca mühüm və universal mexanizminə çevirir.
Daha dar, psixolinqvistik mənada daxili nitq ifadələrinin
yaranmasının başlanğıcı, onun şifahi və yazılı nitqdə
reallaşdırılmasının «daxili proqramlaşdırılmasından» ibarətdir.
Daxili nitqin üç əsas tipini qeyd etmək olar: 1) xarici nit-
qin strukturunu özündə saxlayan, lakin fonesiya, səslərin
tələffüzü mövcud olmayan və çətin şəraitdə fikri məsələnin
həlli üçün tipik olan daxilən, öz – özünə danışmaq («özünə
yönələn nitq»); 2) xüsusi daxili nitq – bu, tələffüz vasitəsi kimi
özünü göstərir, spesifik vahidlərdən istifadə olunur və onun
strukturu xarici nitqin strukturundan fərqli olur; 3) daxili
proqramlaşdırma, başqa sözlə nitq ifadəsinin, bütün mətnin və
onun məzmun hissələrinin spesifik məna vahidlərinin
formalaşması və möhkəmlənməsi.
Daxili
nitqin
mənşəyi
hələ
kifayət
qədər
öyrənilməmişdir. L.S. Vıqotskinin fikrincə (1934) daxili nitq
uşağın oyun və başqa məşğələlər zamanı öz – özünə
hündürdən danışmasından ibarət olan eqosentrik nitqin təsiri ilə
yaranır. Tədricən bu daxili nitq – «öz – özünə, özü üçün nitqə»
çevrilir. P.P. Blonskinin fikrincə (1935) daxili nitq xarici nitqlə
eyni vaxtda uşağın böyüklər tərəfindən ona müraciət olunan
sözləri səssiz olaraq təkrar etməsi nəticəsində meydana gəlir.
Bunu isə artıq birinci yaşın sonunda müşahidə etmək olur.
Fikrin məzmunundan və onu doğuran şəraitdən asılı ola-
raq daxili nitqin inkişaf etmiş forması tamamilə fərqli ola bilər.
Adətən, daxili nitqdə fikir olduqca ümumiləşmiş şəkildə ifadə
olunur. Lakin əqli çətinlik meydana gələn anlarda daxili nitq
olduqca müfəssəl, açılmış xarakter daşımağa başlayır, daxili
monoloqa yaxınlaşır və pıçıltı ilə və hətta hündürdən ifadə
119
olunan nitqə çevrilə bilir. Bu isə fikir obyektlərinin daha dəqiq
təhlilinə və özünün fikri fəaliyyətinə nəzarət etməyə imkan
yaradır.
Nitqin yuxarıda qeyd olunan növləri ilə yanaşı daktil,
eqosentrik növləri də diqqəti cəlb edir.
Daktil nitq sözlərin daktil hərflərlə ifadə olunmasından
ibarət olan nitqdir. Daha doğrusu, bu zaman barmaqların
müxtəlif konfiqurasiyalarından və hərəkətlərindən istifadə olu-
nur. Daktil nitqdən karlarla iş zamanı surdopedaqoji köməkçi
nitq vasitəsi kimi, eləcə də karlar arasında şəxsiyyətlərarası
kommunikasiya və eşidən adamlarla onlar arasında ünsiyyət
vasitəsi kimi istifadə olunur.
Eqosentrik nitqə gəldikdə bu insanın özünə yönəlmiş
nitqdir. Onun köməyi ilə insan (ən çox uşaqlar) özünün praktik
fəaliyyətini tənzim edir və ona nəzarət edir. Eqosentrik nitq xa-
rici (kommunikativ) nitqdən nəşət edir və onun qismən interi-
orizasiya olunmuş məhsulu kimi özünü göstərir. Eqosentrik
nitq bir növ xarici nitqdən daxili nitqə keçid mərhələsi kimi
özünü göstərir.
Qeyri-verbal ünsiyyət. İnsanlar heç də həmişə ünsiyyət
prosesində verbal kommunikasiya vasitələrindən istifadə
etməklə kifayətlənmirlər. Çox vaxt onlar verbal yolla
çatdırdıqları məlumatları gücləndirmək və ya daha səmərəli
təsir göstərmək üçün sözsüz, nitqdən kənar vasitələrdən də
istifadə edirlər. İnsanlar özlərinin hisslərini, fikir və arzularını
çatdırmaq üçün söz tapa bilmir və ya onun barəsində danışmaq
istəmirlər. Bu zaman informasiya mübadiləsi sözsüz, sözlərin
köməyi olmadan həyata keçir. Belə ünsiyyət qeyri-verbal
vasitələrin köməyi ilə baş verir. Bu cür qeyri – verbal kommu-
nikasiya
vasitələrinə
müxtəlif
simvolları,
mimikanı,
pantomimikanı, müxtəlif jestləri, hərəkətləri, səsin tembrini,
intonasiyanı, gülməyi və s. aid etmək olar. Bu mənada qeyri –
verbal ünsiyyət vasitəsi rolunu müxtəlif amillər oynaya bilər.
Onlardan bəzilərini qısaca nəzərdən keçirək.
120
Təsadüfi deyildir ki, beynəlxalq əlaqələrin inkişafı müx-
təlif dillərə malik olan insanların ünsiyyətində, informasiya
mübadiləsində çətinliklər yaradır. Bu cür çətinliyi aradan
qaldırmaq üçün müxtəlif ölkələrdən olan insanların başa düşə
biləcəyi simvollardan istifadə edilir. Bu məqsədlə o qədər də
çətin olmayan görmə simvolları dünya miqyasında geniş
yayılmışdır. Bu cür simvollara aeroportlarda, avtotraslarda da-
ha çox rast gəlmək olur. Həmin simvolların köməyi ilə insanlar
dayanacaqlar, yeməkxanalar, yanacaq və təmir yerləri və s.
barədə məlumat əldə edirlər.
Qeyri – verbal ünsiyyət vasitəsi kimi geniş yayılmış
vasitələrə üzün və bədənin ifadəli hərəkətlərini xüsusilə qeyd
etmək lazım gəlir. Üzün ifadəli hərəkətlərindən (mimikadan),
jestlərdən istifadə etməklə insanlar bir – birinə razılıq və
narazılıqlarını, sevinc və kədərlərini və s. məlumatları çatdıra
bilirlər. Lakin heç də jest və mimikalar həmişə vahid şəkildə,
eyni cür başa düşülmür və şərh olunmur. Müxtəlif mədəniyyət
və sosial inkişaf pilləsinə malik olan insanlar bunları müxtəlif
şəkildə dərk edirlər. Məsələn, başımızı yuxarıdan aşağıya
hərəkət etdirdikdə razılıq, təsdiq, yanlara hərəkət etdirdikdə
narazılıq, inkar kimi başa düşülür, şərh olunur. Əksər xalqlarda
başın həmin hərəkətləri məhz bu cür də şərh olunur. Lakin bol-
qarlarda bu tamamilə əksinə başa düşülür.
Bununla belə psixoloqlar aşkara çıxarmışlar ki, çox vaxt
bədənin, üzün ifadəli hərəkətləri, qeyri – verbal yolla çatdırılan
məlumatlar həmsöhbətə verbal yoldan daha güclü təsir göstərir.
Məsələn, insan sevincdən doğan göz yaşları ilə dostlarını
inandırmağa çalışsa ki, «Məndə hər şey yaxşıdır!» onlar onun
sözünə deyil, daha çox göz yaşına inanacaqlar.
İnsanların müxtəlif birliyində, o cümlədən dərs zamanı
qeyri – verbal ünsiyyət vasitəsi kimi müxtəlif intonasiyadan,
bir anlığa danışığı dayandırmaqdan, öskürməkdən və s. dən
istifadə edilir. Məsələn, mühazirə zamanı tələbələrin müəyyən
hərəkətlərinə narazılığını bildirmək üçün müəllimin səs tonunu
Dostları ilə paylaş: |