nəsillər üçün kompensasiya nəzərdə tutulmalıdır. Yəni əsas kapital
digər formada başqa bir kapitalla-istehsalat, bəşəri və ya təbii
kapitalın hər hansı bir forması ilə əvəz ^fadə) olunmalıdır.
Sxem 1, «Tarazlı inkişaf» konsepsiyasının sxematik
təsviri
Əsas kapitalın saxlanması qaydası kapitalların bir- birini
əvəz etməsinə yol verir (bax: sxemi). Vəziyyət (şərait) sabit hesab
edilir o zamankı təbii kapitalın tükənməsi renta gəlirləri formasında
insan tərəfindən yarı azalmış kapitalın
79
üzərinə kompensasiya şəklində artım kimi qoyulsun (Xartvin
qaydası). Bu məhz zəif-ibtidai tarazlı variantı səciyyələndirir.
Güclü -yüksək tarazlıq tərəfdarları hesab edirlər ki, inkişafın bütün
mərhələlərində təbii kapital tamamilə qorunsun yaxud, insanın
inkişafı üçün və bütöv ekosistemin mühafizəsi üçün təminat
yaradılsın.
Beləliklə, tarazlı inkişaf o vaxt olar ki, təbii kapital
tükəndikcə bərpa olunsun və ya süni surətdə yaradılnuş kapital əvəz
edilsin, lakin aşılanmasın. Başqa sözlə, bəşəriyyət təbii kapitalın
üzərinə gələn hər hansı bir faizlə yaşamalıdır və gələcək nəsillər
qarşısında borclu qalmamalıdır. Tarazlı inkişaf konsepsiyası üç əsas
məqsədin vahid bir sistemdə birləşməsi sayəsində meydana
çıxmışdır: iqtisadi, sosial, ekoloji. Bu elementlərin bir-biri ilə
qarşılıqlı əlaqəsi tarazlı inkişafın vəzifələrini müəyyənləşdirir.
Özönüyoxlama sualları
1 .Təbiətdən istifadəyə hansı tələbatla baxmaq olar.
2.«Təbiətdən istifadənin» analoqları hansılardır.
S. Təbiətdən istifadənin dərəcəsini necə qiymətləndirmək olar.
4.
Təbiətdən istifadənin iqtisadi və ekoloji əsasları bir-birini necə
tamamlayır.
5.
Təbiətdən istifadənin iqtisadiyyatı özündə hansı problemləri
birləşdirir.
6.
Təbiətdən istifadə prosesi hansı əlaqələri yaradır.
T. Mineral xammal mənbələri hansı kateqoriyaya bölünürlər.
S.Tarazlı inkişaf konsepsiyası özündə nələri ehtiva edir.
9.
Təbiəti mühafizə xərclərinə hansı elementlər daxildir.
10.
Kompensasiya xərcləri hansı göstəricilərlə müəyyən edilir.
11.
Torpaqları və hava hövzəsini mühafizə xərclərinə hansı
göstəricilər daxildir.
23
II
FƏSİL
TƏBİƏTDƏN İSTİFADƏNİN İQTİSADİYYATININ
ÜMUMİ NƏZƏRİ ƏSASLARI
2.1.
Ekoloji-iqtisadi tələbatlar və mənafelər
Tələbatlar təbiət obyektlərinin fəal mənimsənilməsi
prosesi ilə ödənilir. Bəşəriyyətin inkişafında əsas ziddiyyətlər
insanların qeyri-məhdud tələbatları ilə məhdud ehtiyatlar, ilk
növbədə təbii ehtiyatlar arasında ziddiyyət kimi özünü göstərir.
Odur ki, tarazlı inkişaf konsepsiyasını əsaslandırarkən əsasən məhz
tələbatlar və məhdudiyyətlərə, təbii ehtiyatların özünü bərpaetmə
qabiliyyətinə istinad olunur. Beləliklə, ətraf təbii mühitə olan
tələbatlar və müvafiq mənafelər (maraqlar) vacib amillərdən biri
kimi meydana çıxır. Bu isə öz növbəsində bütün ictimai həyatın
ekologiyalaşdırılmasını ön plana çəkir.
Tələbatlann artmasında insanların ətraf mühiti mühafizə
və eləcə də təbiəti qoruyub saxlamaq cəhdi öz əksini tapmalıdır.
Tələbatı tamamilə ödəmək üçün maddələrin, enerjinin,
informasiyanın cəmiyyət və təbiət arasında səmərəli mübadiləsi
şəraitində
mümkündür.
Tələbatların
artmasının
ekolo-
giyalaşdırılması deformasiyaya uğramış dəyərlər sistemini aradan
qaldırar və onları təbiətin özünü bərpa etmək qabiliyyətini nəzərə
almağa təsir göstərmiş olar.
Cəmiyyət istehlak etməyi dayandıra bilməz, lakin eyni
zamanda Yer kürəsində həyatın davam etdirilməsi barədə də
düşünməyə bilməz, yəni gələcək nəsillərin taleyi nəzərə alınmahdır.
Yaranrmş vəziyyətdən çıxış yolu ondadır ki, tələbatın sürəti
(intensivliyi), strukturu və mədəniyyəti ekoloji məhdudiyyətə
müvafiq olaraq formalaşmalıdır. Təbiətdə yükün azalmasına ən çox
nəzərə çarpacaq təsiri tələbatın strukturu göstərə bilər, çünki
tələbatın ödənilməsinin çoxlu variantları mövcuddur. Təbiətə təsiri
əhəmiyyətli dərəcədə azaltmaq məqsədi ilə dünya xalqlarına la
24
zımlı olmayan məhsulun istehsalından imtina edilməlidir (şan-
şöhrət əşyaları, hərbi ləvazimatlar silah, sursat və s.).
«Tələbat» anlayışı müəyyən mənada mücərrəddir və
insanın, sosial qrupun, cəmiyyətin həyat fəaliyyəti ilə əlaqədardır.
İnsanın həyatı mürəkkəb və çoxtərəflidir, odur ki, tələbat da
çoxtərəflidir, strukturu mürəkkəbdir. Tələbatların təsnifatına
müxtəlif cür yanaşmalar mövcuddur.
İnsan-bioloji və sosial varlıqdır, odur ki, onun tələbatı
bioloji tələblə, məhsuldar qüvvələrin inkişafı və sosial sifarişin
səviyyəsi ilə müəyyənləşir. Lakin fizioloji tələbatlar (ilkin
tələbatlar, yaxud vital tələblər) insanın mövcudluğu üçün əsasdır,
belə ki, elementar (adi, bəsit) rifah tələbatını təmin edir, bu da həyat
fəaliyyətinə təkan verir. Özü də bəşəriyyətin inkişafı ilə əlaqədar
bioloji tələbatlar da yüksəlir. Məsələn, adambaşına düşən enerji
dəfələrlə yemək tələbatına olan enerjidən çox olmasında özünü
göstərir. Bioloji tələbatlara ilk növbədə bilavasitə istehlak rifahı və
havaya, suya olan tələbat təşkil edir. Bunlar daimidir, kəmiyyət və
keyfiyyətcə çox dar çərçivədə dəyişə bilərlər. Hətta havanın və
suyun çox cüzi keyfiyyət və kəmiyyət dəyişmələrinə insan ani
olaraq alışa bilmir, çünki təbii tələbatlar, məlum olduğu kimi,
elastiki deyillər.
Həyati vacib və zəruri tələbatlara, bioloji normativlərlə
müəyyən edilən yemək, paltar, mənzil və s. aiddirlər. Sağlamlığı
qorumaq üçün isə həmçinin ətraf mühitin təhlükəsizliyi də vacibdir.
Başqa sözlə desək, əgər insanın sağlam hə-yat şəraitinə tələbatı
ödənilmirsə, digər tələbatların ödənilməsi heç bir əhəmiyyət kəsb
edə bilməz. Ona görə də insan üçün qiymətli olan bütün prioritetlər
arasında ekoloji təhlükəsizlik birinci yerə çıxır.
Ekoloji-iqtisadi tələbatlar-həyati və mənəvi rifaha ekoloji
və ckolojiləşdirilmiş tələbatların inteqral məcmuudur. Özü də
tələbatların ekologiyalaşdırılması ekofob və ckofil ola bilər.
Tələbatların artımı və ya inkişafı hər iki formanı təmin edir, amma
artım (ucalmaq) yalnız ekofil ola bilər, yəni ya
25
Dostları ilə paylaş: |