~~~ 30 ~~~
kimsə özünü gülünc yerinə qoymaq istəmədi. Miranın adını
çəkməsə də, Sayat Novanın şeirlərində Nəsiminin böyük şair
və mütəfəkkir kimi xatırlanması erməni ədəbiyyatında Azər-
baycan dilində yazmağın, Azərbaycan şifahi və yazılı ədəbiy-
yatından açıq-aşkar bəhrələnməyin ənənəyə çevrilməsin-
dən və uzunömürlülüyündən xəbər verir. Şovinist din və elm
xadimlərini də narahat edən bu idi və onlar, ilk növbədə, bu
ənənəni qırmağa çalışırdılar.
M.Seyidov erməni aşığının poeziyasını mövzu-məzmun
və sənətkarlıq məziyyətləri baxımından da təhlil etmişdir.
Təhlil prosesində o, iki cəhətə xüsusi diqqət yetirmişdir. Bi-
rincisi, problemin araşdırılmasında tədqiqatçı milli ədəbiy-
yatımızın əvvəlki və həmin dövrkü kontekstini əsas götür-
müşdür. Araşdırıcı aşığın Azərbaycan dilində qələmə aldığı
əsərlərə nə qədər istinad etmişdirsə, erməni dilində yazdığı
poetik nümunələrə də bir o qədər müraciət etmişdir. Başqa
sözlə desək, erməni aşığının bədii irsinin Azərbaycanla bağ-
lılığı onun hər iki dildə yazılmış əsərlərinin eyni tutumda və
dərəcədə təhlili üzərində aparılmışdır. İkincisi, bəzi məqam-
larda, xüsusən də Sayat Novanın erməni dilində yazılmış
əsərlərin təhlilində müəllif Azərbaycan aşıq və klassik po-
eziyası ilə əlaqələrə, milli şeirimizin obrazlar sisteminin və
ideya-fəlsəfi özünəməxsusluğunun təsiri məsələlərinin üzə-
rində ayrıca dayanmışdır.
Görkəmli alim Sayat Nova haqqında monoqrafik tə-
dqiqat aparmaqla kifayətlənməmiş, əsərinin çapına qədər və
çapından sonra bu məsələyə dönə-dönə qayıtmışdır. Onun
bu mövzuda yazdığı məqalələrinin bir qismi yubiley xarak-
teri daşıdığı üçün bunlarda müstəqil, yeni araşdırmalarla
müqayisədə aşıq haqqında ümumi təsəvvür yaratmaq cəhdi
ön plana keçirilmişdir [84; 85; 86; 87; 88; 89]. Amma bəzi
məqalələrində biz alimin monoqrafiyasında qismən işıqlan-
dırdığı problemlərin təhlili ilə rastlaşırıq. Məsələn, alim Sa-
yat Nova və Şah İsmayıl Xətai əlaqələrindən danışarkən bəzi
~~~ 31 ~~~
bəlli problemlərə toxunmuş, daha sonra isə Miran və Nəsi-
mi əlaqələrindən danışılan məqaləsində olduğu kimi, şairin
naməlum əsərinin mətnini vermişdir [55].
Eyni problemi M.Seyidov “Azərbaycan-erməni ədəbi
əlaqələri” [57; 135] monoqrafiyasında daha geniş miqyasda
və daha əsaslı şəkildə araşdırmaya cəlb etmişdir. İlk növbə-
də, onu xüsusi qeyd etmək lazımdır ki, bu tədqiqat alimin
digər araşdırmalarından bəzi özünəməxsusluqlarına görə
fərqlənir:
Birincisi
, doktorluq dissertiyası Mirəli müəllimin Azər-
baycan ictimaiyyəti və filoloji fikrində ömrünün sonuna kimi
fəaliyyətində və şəxsiyyətində daşıdığı xüsusi tipli alim imi-
cinin formalaşmasının başlanğıcına çevrildi. Bildiyimiz kimi,
o, yaradıcılığının ikinci mərhələsində əksər filoloji problem-
ləri etnik-milli sistem və dəyərlər kontekstində araşdırmağa,
mülahizəsini əsaslandırmaq üçün türk tarixinin, mifologiya-
sının, folklorunun, dilinin, mədəniyyət və incəsənətinin ma-
teriallarına müraciətə üstünlük veribdir. Haqqında söhbət
gedən bəzi məqalələri çıxmaq şərti ilə (onların əksəriyyəti
sonradan monoqrafiyaya daxil edilibdir ), birmənalı şəkildə
bildirmək lazımdır ki, M.Seyidovun türk dünyası miqyasında
araşdırıcı kimi fəaliyyəti, ilk növbədə, məhz Azərbaycan-er-
məni ədəbi əlaqələri problemini doktorluq dissertasiyası
mövzusu kimi tədqiq etməsindən başlayır [81].
İkincisi
, müəllifin Sayat Nova haqqında araşdırmasında
dövrün tələbləri ilə bağlı nəzərə çarpan qüsurların böyük ək-
səriyyətinə artıq ya bu tədqiqatda rast gəlinmir, ya da tama-
milə başqa formada ifadəsini tapır. Biz bununla onu demək
istəmirik ki, M.Seyidov doktorluq dissertasiyasından başla-
yaraq dissident ədəbiyyatşünasa çevrildi və ya sovet ideoloji
təbliğat siyasətinin saxta prinsiplərinə əməl etmədi, yaxud
da onların əleyhinə çıxdı. Sadəcə olaraq, alim siyasi şüar-
çılığı minimuma endirməyə və obyektiv elmi həqiqətlərin
ifadəsinə daha geniş yer ayırmağa başladı. Məsələn, Mirəli
~~~ 32 ~~~
müəllim erməni aşıqlarının, o cümlədən Sayat Novanın Azər-
baycan dilində yazmalarının səbəblərindən danışarkən, qar-
daşlığın da əsas rol oynadığını bildirir, hətta bunu erməni di-
linin yoxsulluğu ilə izah edən erməni tədqiqatçılarına qarşı
çıxırdı, bu iki xalq arasındakı sıx qarşılıqlı əlaqələri də dost-
luq və qardaşlıqla bağlamağa cəhd göstərirdi.
Doktorluq dissertasiyasında alim daha obyektiv elmi
yol seçmiş, xalqlar, o, cümlədən Azərbaycan-erməni xalqları
arasındakı qarşılıqlı ədəbi mədəni əlaqələri mövcud filolo-
ji fikrin nəzəri nailiyyətləri əsasında izah etməyə çalışmış-
dır. Eyni problem haqqında o, doktorluq dissertasiyasında
yazırdı: “Azərbaycan və erməni xalqları arasında qarşılıqlı
əlaqələrin tədqiqi göstərir ki, həmin xalqların bədii təfək-
küründəki oxşarlığın və yaxınlığın müxtəlif tarixi, ictimai sə-
bəbləri vardır. Həmin səbəblərin əsasları xalqların həyat tər-
zi, təbii hadisələrə münasibəti, şəraiti, intellektual səviyyəsi
eyni olan xalqların bədii təfəkküründə, məfkurəsində yara-
nan müstəqil, orijinal baxışlar, dünyagörüşlərdir (məsələn,
ruhun ölməzliyinə, həyatda fəaliyyət göstərməsinə etiqad,
ulduzların əsatiri qüdrətinə, insanların taleyi ilə bağlılığına
inam, demək olar ki, bütün dünya xalqlarının qədim əsatiri
görüşlərində ya formalaşmış, ya da formalaşmış şəkildə var-
dır)” [81, 3-4].
Göründüyü kimi, onun elmi araşdırmalarındakı siyasi
təbliğatlardan ciddi şəkildə təmizlənmələr əsərlərinin el-
mi-nəzəri dəyərini qat-qat artırmağa başladı. Əlbəttə, alim
hələ siyasi-ideoloji klişelərdən tam azad olmamışdı, bu əsə-
rində də bəzi tarixi hadisələrə istər-istəməz sinfilik mövqe-
yindən yanaşırdı. Amma əsas məsələ bundan ibarət idi ki,
“Azərbaycan-erməni ədəbi əlaqələri” tədqiqatından başlaya-
raq, nəzəri-filoloji fikirdə özündən sonrakı tədqiqatçılar nəs-
linin araşdırmalarına ciddi şəkildə təsir göstərən özünəməx-
sus Mirəli Seyidov mərhələsi formalaşdı.
Əsərin spesifik cəhətlərinin təhlilinə keçməmişdən əv-
Dostları ilə paylaş: |