32
ideologiyalar çox zaman qeyri-leqal şəkildə yayılmağa, insanları
birliklər və partiyalar şəklində birləşdirməyə məjbur olur.
Siyasi şüurun təbiətindən danışdıqda qeyd etmək lazımdır
ki, onun məzmunu, forma və tipləri hakim siyasi sistemlərlə
bilavasitə əlaqəlidir. Siyasi şüur siyasi fəaliyyətin üzvi hissəsidir
və «siyasi fəaliyyət formasında təzahür edir». İnsanların siyasi
fəaliyyət praktik və mənəvi fəaliyyətdir. M.Veberin sözləri ilə
desək, siyasət insanın bədəninin digər üzvləri tərəfindən deyil,
başla həyata keçirilir. Siyasi həyat özündə praktikanın müəyyən
formaları və siyasi şüurun müxtəlif təzahürlərinin dialektik
surətdə çulğalaşmasını əks etdirir.
Fəlsəfi analizin obyekti olan siyasi şüur ijtimai şüurun əsas
formalarından biridir. Siyasi şüur dövlətin və jəmiyyətin ijtimai
təşkilatlarının meydana çıxması ilə yaranır. Qədim dünyanın
mütəfəkkirlərinin (Platon, Aristotel və b.) siyasi ideyaları
jəmiyyət üçün dövlət təşkilatının və siyasi məkanda insanların
davranış normalarının zəruriliyini əsaslandırır. Siyasi şüur ijtimai
şüur sferasıdır, onun mühüm əlaməti isə konkret-tarixi xarakter
daşımasıdır. Siyasi strukturlar və münasibətlər bir neçə gün və ya
ay ərzində radikal dəyişikliyə məruz qala bilər. Halbuki, iqtisadi
sosial sistemdəki dəyişikliklər üçün on illərlə vaxt lazım olur.
Siyasi şüurun mühüm xüsusiyyətlərindən biri onun dinamikliyi
və dəyişkənliyidir.
Siyasi şüur, ilk növbədə kütlə şüuru jəmiyyətdə baş verən
sosial-iqtisadi ziddiyyətlərə və konfliktlərə dərhal reaksiya verir.
XX əsrin ikinji yarısında Qərbi Avropa ölkələrində kütləvi siyasi
şüurun dinamikasını izlədikdə bu bir daha təsdiq olunur. Belə ki,
60-jı illərin sonunda kütləvi şüur «sola» doğru istiqamətlə
xarakterizə olunmuşdur. Bu zaman 60-jı illərin sonu -70-ji illərin
əvvəllərindəki kütləvi reformist çıxışlar baş vermişdir. Lakin 70-
ji illərin ortalarından başlayaraq bu tendensiyanı konservatizm
əvəz etmiş və reformizm daralmışdır. 70-ji illərin sonu – 80-ji
illərin əvvəllərində sağa doğru kəskin dönüş baş vermiş, bir sıra
ölkələrdə konservativ qüvvələr hakimiyyətə gəlmişdir. 80-ji
illərin ortalarından başlayaraq bu tendensiya daha da güjlənmiş,
33
SSRİ-də və Şərqi Avropa ölkələrində mövjud sosializm
sisteminin böhranı və dağılması prosesi başlanmışdır.
Siyasi şüur özündə psixoloci fenomenləri və ideoloci
sistemlərin mənəvi kompleksini vahid şəkildə birləşdirir. Bu şüur
habelə, politoloqlar tərəfindən işlənib hazırlanmış nəzəri
görüşlər, konsepsiyalar, doktrinalar, proqram və normalar, siyasi
təlimlər, eyni zamanda siyasət, hakimiyyət haqqında sıravi
vətəndaşların məişət və adi görüşlərini özündə əks etdirən kütlə
şüurunu özündə əks etdirir.
Siyasətin inikasının üç üsulu vardır: a) koqnitiv – siyasi
sistemin dərk olunması, onun funksiya göstərməsinin qaydaları,
habelə sistemdəki problemlər və ziddiyyətlər; b) emosional –
siyasi reallığın müsbət və ya mənfi emosiya növündə inikası; j)
qiymətləndirmə – siyasi fəaliyyətin nətijələri haqqında fikir və
mülahizələr. Siyasi şüur səviyyəsinin bu təsnifatı Q.Almond və
S.Verbaya məxsusdur. Siyasi reallığın inikasının bu üç üsulu öz
əksini həm adi şüurda, həm də nəzəri şüurda tapmışdır. Adi siyasi
şüur siyasi fəaliyyətin istənilən formasında üzə çıxır və bu
şüurun subyektləri konkret insanlar olur. Hər bir xalqın siyasi
şüuru öz mentalitetinin təsiri altında formalaşır və funksiya
göstərir.
Öz məzmununa görə mentallıq şüurun möhkəm
xüsusiyyətləri və elementlərinin – emosiya, əhval-ruhiyyə, siyasi
davranış modellərinin məjmusu kimi başa düşülür. Bu elementlər
heç də sosial-siyasi, iqtisadi strukturlarla şərtlənmir. Mentallıqdan
danışıldıqda dərk edilmiş və dəqiq formulə edilmiş prinsiplər
yox, fərdi siyasi təfəkkürün mənbə rolu oynadığı konkret
prinsiplər nəzərdə tutulur. Bununla yanaşı mentallıq özündə
ijtimai şüurun dini, ateistik, milli, bürokratik, sientik tərəflərini də
özündə əks etdirir. Bir sözlə, söhbət konkret olaraq əvvəlki
nəsillərin ruhunun çox hissəsini özündə daşıyan insan ruhundan
gedir.
N.Berdyayev rus şüurunun milli spesifikliyini şərh edərkən
mentalitetin bir sıra anlarını tuta bilmişdir. Xüsusilə, rus xalqına
xas olan messian ideyanı qeyd etmişdir. Berdyayevə görə bu,
34
bütün tarix boyu keçərək kommunizmə qədər gəlib çıxır. Müəllif
habelə rus xalqının anarxiyaya meylliliyini, eyni zamanda da
hakimiyyət qarşısında mütiliyini qeyd edir. N.Berdyayev qeyd
edir ki, rus xalqı hakimiyyətə həmişə şər qüvvə kimi baxmışdır,
bir tərəfdən dövlət əleyhinə qiyam qaldırmış, digər tərəfdən də
müti kimi zülmə dözmüş, könüllü olaraq böyük imperiyaya
həvəslə qulluq göstərmişdir. Həyat tərzinin kollektivçi əlamətləri
rus xalqını sosializmə meylləndirmişdir. «Sosializm rus
təbiətinin kökündə olmuşdur». Rus xalqı hətta mülkiyyətin
Roma anlayışı haqqında məlumata belə malik olmamışdır. Rus
xalqının dövlətçilik tarixi daha gənjdir və bu xalq quldarlıq
jəmiyyətini keçmədən feodalizmə adlamış, ərazisindəki ijmalar
XX əsrin əvvəllərinə qədər saxlanmış, yalnız Stolıpin islahatları
nətijəsində bu ijmalara son qoymaq mümkün olmuşdur. Bu
mənada ruslarda ijtimai mülkiyyətə meyllilik daha güjlü
olmuşdur.
Azərbayjan xalqının mentallığından danışdıqda qeyd
etməliyik ki, bizdə ruslardan fərqli olaraq xüsusi mülkiyyətə
meyllilik həmişə güjlü olmuşdur. Tarixən ərazisində bir neçə
quldar və feodal dövləti olan Azərbayjan xalqı mülkiyyətə
bağlılığı ilə fərqlənir. Hakimiyyətə münasibətə gəldikdə isə,
Azərbayjan xalqında güjlü hakimiyyətə parəstiş həmişə üstün
olmuş və bu psixologiyadan istifadə edən rəhbərlər xalqımızın
müti şəkildə boyunduruq altında yaşamasına nail olmuşlar. Lakin
dəyişən dünyada demokratik, sosial ədaləti üstün tutan, insan
hüquqlarını qoruyan bir jəmiyyətin qurulması uğrunda mübarizə
ruhu Azərbayjan xalqında hazırda daha çox güjlüdür.
Siyasi münasibətlər və ideologiya, onları yaxınlaşdıran bir
sıra spesifik xüsusiyyətlərlə müəyyən olunur. Siyasəti ideallar və
dəyərlər sisteminə məhz ideologiya istiqamətləndirir. Hər jür
siyasi qıtlıq, siyasətin hər hansı zəifliyi, siyasi boşluq, siyasi
ideyaların çatışmazlığı və s. hökmən ideologiya ilə əvəz
olunmağa və ya tamamlanmağa gətirib çıxarır.
Həm ideologiya, həm də siyasət jəmiyyətin sosial-iqtisadi
münasibətləri ilə şərtlənir. Qeyd etmək lazımdır ki, ideologiya da,
Dostları ilə paylaş: |