Dilqəm ƏHMƏD
Yolun yarpaqları
Bakı: 2011
dilqemehmed.wordpress.com
dilqemehmed@gmail.com
I yarpaq
Aquen kilsə məclisi
“Albaniya çarı Vaçaqanın hakimiyyəti dövründə əhali, yepiskoplar,
keşişlər, əyanlar və rəiyyətlər arasında çoxlu mübahisələr baş verirdi.
Buna görə çar qərara gəldi ki, Mareri ayının 13-də Aquendə böyük
məclis çağırılsın”. (Musa Kalankatuklu)
Xristianlığın dünyəvi bir din kimi formalaşmağa başladığı ərəfələrdən
etibarən, yəni IV yüzildən başlayaraq dini təlim, kilsə idarəçiliyi və
intizam məsələləri ilə bağlı problemləri həll etmək üçün Kilsə Məclisləri
adlanan (ümumdünya və yerli) ən yüksək rütbəli qurultaylar
keçirilirdi. I Ümumdünya kilsə məclisi 325-ci ildə Roma imperatoru I
Konstantin tərəfindən Nikeya şəhərində çağırılmış və bu məclisdə
ariusçuluq məzhəbi (bu məzhəb İsa ilə Tanrının fərqli mahiyyətə malik
olduğunu iddia edirdi) rədd edilir. 381-ci ildə keçirilən II Ümumdünya
Kilsə Məclisində Ata-Oğul-Müqəddəs Ruh üçlüyünün vahidliyi ehkamı
öz təsdiqini tapır. 431-ci ildə keçirilən III Ümumdünya Kilsə Məclisində
xristoloji mübahisələr (İsanın mahiyyəti ilə bağlı-yəni onun tanrılığı və
bəşəriliyi) müzakirə olunur və nestorianlar təriqəti rədd edilir. 451-ci
ildə keçirilən IV Ümumdünya- Kalkedon kilsə məclisinin əsas qərarı
monofizitlik təriqətinin rədd edilməsi ilə bağlı olur. Bu məclisin
keçirilməsindən 47 il sonra, 498-ci il yanvar ayının 26-da xristianlığın
ilkin yurdlarından olan Albaniyada çar III Vaçaqanın əmri ilə yerli
Aquen kilsə məclisi çağırılır.
Albaniya hökmdarı III Vaçaqan (493-510) dövlətdə xristianlığın
güclənməsində mühüm rol oynamışdır. Onun Mömin Vaçaqan
adlandırılması da bununla əlaqədardır. Təsadüfi deyil ki, hakimiyyətə
gəldikdən sonra o, əhali arasında mövcud olan qədim inancları
(bütpərəstlik, atəşpərəstlik, sehrbazlıq, cadugərlik, İblisə pərəstiş edən
barmaqkəsənlər təriqəti) təqib edərək, onların tərəfdarlarını məhv
etdikdən sonra, əhali arasında xristianlığın yayılması məqsədilə
məktəblər açmağa başlayır, xristian müqəddəslərinin cəsədlərinin
tapılması barəsində göstərişlər verir. Bu məktəblərdə xristianlığın
müqəddəs üçlük ideyası təbliğ edilir, onları həqiqi bir xristian bələdçisi
kimi hazırlayırlar. Çar Mömin Vaçaqanın xristianlığın təbliğində
apardığı mücadiləni bütün detalları ilə qeyd edən Musa Kalankatuklu
onu Roma imperatoru I Konstantin ilə müqayisə edir: “Çar Vaçaqanın
vasitəsilə bütün ölkə xristianları Allah mərhəmətindən öz paylarını
aldılar və Vaçaqanın şöhrəti mən hesab edirəm ki, heç də qərbin sahibi
olan imperator I Konstantinin şöhrətindən az deyildi”. Təsadüfi deyil
ki, təkcə onun əmri ilə Albaniyada 365 kilsə inşa edilmişdi.
Xristianlığın genişlənməsindən sonra Mömin Vaçaqan mövcud
problemləri həll etmək və dinə aid qayda və ehkamları təsdiqləmək
məqsədilə Albaniyanın Böyük Arran vilayətində yerləşən Aquendə
Kilsə Məclisi toplamağı qərara alır. Kilsə Məclisinin iştirakçıları
Albaniyanın iri feodalları və yüksək rütbəli din xadimləri idi: Bərdənin
arxiyepiskopu Şulhalişo, Qəbələnin yepiskopu Manas, Haşunun
yepiskopu Yunan, Uti vilayətinin yepiskopları Ananiya və Sahaq,
Kalankatuk kəndinin keşişi İosif, Bərdənin keşişi Toma, Göyçay keşişi
Poqos, Tsri vilayətinin yepiskopu Şmavon, Darahoc keşişi Mate,
Sazbaday keşişi Abikaz, Ayrmanuşay keşişi Urbat, keşişlər Uovel,
Pərmudə və Yaqub və Arsax vilayətinin əyan və qəbilə başçıları,
Kalankatuk qəbiləsinin başçısı Bakur.
Sənədi imzalayanlar isə bunlar idi: Çarın vəzirləri Mutak, sərkərdə
Mirhərik, qəbilə başçıları Marut, Tirazd, Asparak, Şama, Bakur, Ratan,
Arğeş, Girdimanın sahibi Cəsur Vardan, Xurs, Bermusan, Xosken,
patriarx Pivroq və Albaniyanın bütün əsilzadələri. Məclisdə eyni
zamanda Vaçaqanın arvadı və oğlu da iştirak edirdi.
Məclisdə 21 maddədən ibarət xristian-feodal qanunları qəbul edilir.
Qanunlarda vergi, cəza-məhkəmə, kilsənin idarəedilməsi, ailə
münasibətləri, dini qadağalar və məcburiyyətlər öz əksini tapır.
“Albaniya tarixi”nin 33-cü fəsli bu qanunlara həsr olunub. Qanunlar
ona görə əhəmiyyətlidir ki, Azərbaycan tarixində xristian dininin
prinsiplərini özündə əks etdirən yeganə qanunvericilik sənədidir.
Nədənsə, alban türklərinin uzun müddət dini dünyagörüşü olmuş
xristianlığın tədqiqi və bu gün Azərbaycan ərazisində olan qədim
kilsələrin memarlıq üslubunun araşdırılması, ortodoks xristianlıqla
Alban xristianlığının müqayisəli təhlilinin aparılması həddindən artıq
zəifdir. Biz ondan ehtiyat edirik ki, özünü türkoloq kimi qələmə verən
bir sıra tədqiqatçılarımız bu gün zərdüştiliyi farslara qurban verdikləri
kimi, zamanla Alban mədəniyyətini və bu kültürün əsasını təşkil edən
Alban xristianlığını ermənilərə qurban verəcəklər. Təsadüfi deyil ki,
xarici ədəbiyyatlarda Aquen məclisinin qəbul etdiyi qərarlar “erməni
qanunnamələri” çərçivəsinə salınır. Məhz buna görə də bu məclisin
qəbul etdiyi qərarları həmin dövrdə xristian dünyasında mövcud olan
dini qanunlarla müqayisəsi aparılmalıdır. Qeyd edək ki, Aquen (və ya
Aluen) III Vaçaqanın iqamətgah qurduğu Bərdə şəhərinin yaxınlığında
yerləşirdi. Bəzi tədqiqatçılar onun indiki Ağdam ərazisində
xarabalıqları olan Govurqala olduğu qənaətindədir. Qanunları
mahiyyətinə görə biz aşağıdakı şəkildə qruplaşdırırıq:
Vergi ilə bağlı qanunlar- Xalq tərəfindən keşişə gətirilən torpağın
bəhrəsi varlı adamlar üçün 4 cərib (ölçü vahididir) buğda, 6 cərib arpa
və 16 bardaq şirin çaxır, kasıblar üçün bu taxılın yarısı və şirin çaxır
(imkanı çatdığı qədər) ilə müəyyənləşir. Heç bir bağı və əkin yeri
olmayan insandan bəhrə alınmır, təsərrüfatı qoyun olanlardan 1
qoyun, 3 qoyunun yunu, bir parça pendir, təsərrüfatında atı olanlardan
isə bir dayça, iribuynuzlu heyvanı olanlardan isə bir buzov tələb
olunur. Əsilzadələr və kəndlilər rəhmətə gedən qohumlarının xatirəsi
üçün kilsəyə ildə bir dəfə nəzir (imkana görə bu at və ya öküz ola bilər)
verməlidir. Kənd keşişləri ildə iki dəfə yepiskopa hörmət göstərməli,
adəti üzrə ona ildə bir dəfə hədiyyə aparmalıdır. Keşiş vəzifəsinə təyin
olan şəxs bunun müqabilində yepiskopa 4 dirhəm, keşişlikdən aşağı
Dostları ilə paylaş: |