Din və məhəbbət – faciələrə aparan ziddiyyət
Yüklə 7,12 Mb. Pdf görüntüsü
|
184 Aktrisa Larisa Kiinn lojaya gəldikdə Prezidentin artıq şüursuz başını dizinin üstündə, həkim yaranı yoxlamağa gələnə qədər saxladı. Güllə Linkolnun sol qulağının üstündən başına dəyib, aşağı və sağa hərəkət edib, sağ gözün lap aşağısında dayanmışdı. Ağ Evdə yaralını gətirən faytonu gözləyirdilər, bu vaxt kimsə isterika şəklində qışqırdı: – Mister Syuard da həmçinin öldürülmüşdür. Kabinetin bütün üzvləri öldürülmüşdür. «Bunu kim etmişdir?» sualına biri cavab verdi: «Qiyamçılar». Linkoln kiçik yataq otağında arxası üstə uzanmışdı, ağır nəfəs alırdı. Dağıdılmış kəllədən qan axırdı. Linkolnun sağ gözü şişib bağlanmışdı. Kabinet üzvləri gəlib-gedirdilər. Təkcə Stenton qalmışdı. Robert, hansısa bir ümidin olub-olmadığını soruşduqda, Stenton həkimin əvəzinə cavab verdi: – Heç bir ümid yoxdur. Beyin dağıdılmışdır. Yara ölümcüldür. Sonra əlavə etdi: – Teleqraf general Qranta xəbəri Filadelfiyada çatdırmışdır və o, tezliklə qayıtmalıdır. Həm də çoxlu mühafizəçilərlə. Sonra bir başqasına dedi: – Get Baş hakimin yanına. Ona nə baş verdiyini söylə. O, lazımdır ki, yeni prezidentin andını qəbul etsin. Dövlət Departamenti rəsmi məlumat verdi: “Bir nəfər mister Syuardı xəncərlə vurmuşdur, lakin çənəsindəki yeni icad edilmiş, dəmirdən olan protez onu xilas etmişdir. Ona ümumiyyətlə, xətər toxunmamışdır.” Bu hadisələrin hər ikisi bir saat içərisində baş vermişdi. Robert Stentona baxdı, o, başını silkələdi. Sonra Meri otağa daxil olub, bərkdən qışqıraraq özünü çarpayıda uzanan Linkolnun üstünə atdı və dedi: – Bizi tərk etmə! Stenton yanındakılara müraciətlə: – Qadını buradan aparın, – dedi. O, daim ehtiramla davrandığı qadına – birinci lediyə qəflətən kobudluq göstərdi. Qadını otaqdan çıxardılar. Vitse-prezident sərrast olmayan addımlarla içəri daxil oldu. Stenton ona daimi mühafizə ayrıldığını dedi: – O vaxta qədər ki, biz düşmənin kim olduğunu biləcəyik. Onlar səni öldürmək istəyirlər. Mən buna əminəm. Vitse-prezident Conson dedi: – Bizə zərbə dəymişdir. Stenton əlavə etdi: – Lakin artıq o, yoxdur. Biz bu qəzanın xarabalıqları altında yaşamalı olduğumuz bir vaxt o, əsrlərə məxsus olacaqdır. 15 aprel səhər saat 7-dən azacıq sonra Abraham Linkoln dərindən nəfəs aldı və öldu. Stenton sağ əlini avtomat kimi qaldırdı və ayağa qalxdı: – Kabinet indi yığışmalıdır. Prezident Conson and içəcəkdi. 185 Merini otağa gətirdilər. O, hıçqırırdı, ağlayaraq deyirdi: – Ey mənim Allahım! Mən öz ərimi ölməyə verdim. Robert onu otaqdan çıxardı. Brayantaun yolunda Devid Uilkislə görüşdü, axırıncı öz atını çətinliklə çapırdı. But soruşdu: – Uğurmu? Devid «hə» cavabını verdi. But dedi: – Mən də həmçinin belə fikirdəyəm. But onu qarşılayan Con Lloyda dedi ki, biz Prezidenti və Dövlət katibini qətlə yetirdik. Dünyaya xəbər yayıldı ki, Con Uilkis But Prezidenti öldürmüşdür. Mister Syuard haqqında isə heç bir xəbər yox idi. Uilkis düşünürdü ki, Devid Herold deyiləni etmişdir və onlar ikisi də dost və həqiqi qardaş olmuşdular, ölməzlik qazanmışdılar. Sonra But Virciniyadakı bir anbarda öldürüldü. Bir həftə əvvəl teatrın lojasından tullananda ayağını sındıran But bu dövrdə Tobakko limanında gizlənmiş, sonra Potomak çayı ilə üzmüşdü. O, anbarda yatan vaxt anbar yandırıldı. Həm də onu boynundan güllə ilə vurdular. Butun ətrafına toplaşan səfehlərin hamısı, missis Surrat adlı qadın, güman ki, günahsız olduğu halda, dar ağacından asıldı. Stenton onların hər birini kütlənin gözləri qarşısında edam etdirdi. But öz yeznəsinə yazdığı məktubda olan şeyləri etiraf şəklində ifadə etməklə, artıq heç nəyi gizli saxlamamışdı. Belə bir versiya mövcuddur ki, But, Konqressdəki müəyyən radikal elementlər tərəfindən sadəcə olaraq istifadə edilmişdi. Stenton isə Konqressdəki radikallara daha yaxın idi. Sonralar nəticədə onunla Prezident Conson arasında böyük gərginlik meydana gəldi. Conson Linkolnun Cənuba qarşı mülayim siyasətini davam etdirirdi. Müdafiə naziri Stenton isə hər an ona mane olmaq istəyirdi. Siyasi cəhətdən Stenton və Linkoln, əgər Prezident sağ qalsaydı, hökmən sözləşəcəkdilər. Stenton öz inkişafına görə Linkolna borclu idi. Bəziləri güman edirdi ki, onun Prezidenti öldürmək üçün qəsd təşkil etməsi ağlabatan bir məsələ deyildir. Linkolnun kiçik oğlu Tez Stentondan atasının kim tərəfindən öldürüldüyünü soruşduqda, o, qışqırığa bənzər səs çıxarıb otağı tərk etmişdi. Stenton elə qəzəblənmişdi ki, Ford teatrının həmişəlik bağlanmasına göstəriş vermişdi. Bəziləri isə onu qatillərin arasında xatırlayırlar. Linkolnun arvadı Meri Todd Kentukkidən varlı Todd ailəsinin qızı olan Meri 1842-ci ildə Linkolnla nikaha girdi. Bu qadın haqqında tarixçilər müxtəlif fikirlər irəli sürür, onu gah ilk 186 gündən ərini ilhamlandıran, siyasətdə uğurlar qazanmasından ötrü cəhdlər edən qadın kimi, gah da əsəbi durumu heç vaxt taraz olmayan, tez özündən çıxan, özünü idarə edə bilməyərək bəzi qadınları heç bir səbəb olmadan təhqir etməkdən də çəkinməyən ağılsız şəxs kimi təqdim edirlər. Fakt orasındadır ki, Meri əri Linkolnun vaxtsız həyatdan getməsinə, özündən asılı olmayaraq şərait yaratmış, əslində ərinin qatillərinə öz dəhşətli əməllərini həyata keçirmək üçün axtardıqları imkanı vermişdi. Onun təkidi ilə Ford teatrında tamaşaya baxmağa gedən Linkoln qatilin atəşi hesabına həyatdan getmişdi. Axı Prezidenti, konkret olmasa da, xəbərdar etmişdilər, onun ictimai tədbirlərə qatılmaması məsləhətini vermişdilər. Meri isə ağıl korluğu ilə şəraiti qiymətləndirməyərək, onu yüngül şıltaqlığının qurbanına çevirmişdi. Meri Todd öz əhvali-ruhiyyəsindən asılı olaraq ya madam ya da Hellcat – «cəhənnəm pişiyi» olurdu. Meri əri kimi Sprinqfilddən Vaşinqtona gəlmək üçün 12 günü və gecəni faytonda keçirmişdi. Hellicat deyirdi ki, mən faytonda yol gedəndə özümü dəniz xəstəliyinə tutulan kimi hiss edirəm. Onu sakitləşdirirdilər ki, sən tezliklə Ağ Evdə məskunlaşacaqsan. Vaşinqtona çatanda yalnız əynindəki mavi velvet paltarının cırılıb-cırılmadığını yoxladıqdan sonra sakitləşdi. Özü haqqında deyirdi ki, «mən güvə şəhidiyəm». Meri ərinə deyirdi ki, mister Byükenen (Linkolndan əvvəlki ABŞ prezidenti) bədbəxt adam imiş və Allaha şükür ki, onun yerini parlaq şəxs olan hakim Duqlas deyil, sən tutdun. Qəribəlik orasındadır ki, mən sənə necə ərə getdim. Hər bir adam düşünürdü ki, mən ərə gedə bilərəm, özüm də düşünürdüm ki, bunu edə bilərəm. Lakin mən evimizdəki rəqs axşamında səni gördüm, mənə yaxınlaşdın, özünü təqdim edib dedin ki, mənimlə rəqs etmək istəyirsən. Biz rəqs etdik və sənin özünün dediyin kimi, bu, həqiqətən də, «ən pis vasitə» ilə baş verdi. O, bu sözləri deyəndə öz xatirələrinə gülümsəyirdi. Üç yaş on aylığında olan oğlu Eddini isitmədən itirdiyini yada saldı və hıçqırmağa başladı. Merinin, adətən, səhər vaxtı başı ağrıyırdı və bundan, ölümdən də pis qorxurdu. Hiddətlənirdi ki, vampir mətbuat daim onun üstünə atılmağa hazırdır. Ağ Evdə onlar məskunlaşdıqdan sonra bir dəfə Duqlasla Linkoln dəhlizə çıxanda, Meri onlarla qarşılaşdı. Duqlas qollarını geniş açıb, «Meri Todd» deyə onu salamladı. O. isə həyəcanla «Hakim Duqlas» deyib, çoxlarının düşündüyü kimi ərə gedə bilməli olduğu bu adamı qucaqladı. Və sonra Linkolna tərəf dönüb, «Eh, gör mən nə etmişəm, Ata» dedi. Duqlas ona diqqətlə tamaşa edib dedi ki, Meri Todd, sən bu Evin bəzəyisən. Sonra Linkolna tərəf döndü: – Əgər o, mənə ərə getməyə razılıq versəydi, mən indi burada sənin yerində olardım. Linkoln: – Lakin, Hakim, güman et ki, o, Con Brekinricə ərə getsəydi, onda Brekinric burada olardı. Meri güldü, şadlandı və qürur hiss etdi. Duqlas əlavə etdi ki, əgər Meri azacıq yaşlı olsaydı, Transilvaniya kollecində Cefferson Devisə ərə gedə bilərdi və Cənubun kraliçası olardı. Yüklə 7,12 Mb. Dostları ilə paylaş:
|