216
O, Tsitserona müraciətlə:
– Mən sizə çox minnətdaram, Senatda mən Sirakuzadan, məhkəmədən
əldə edilmiş xəbərlər almışam. Sən bu monstrın nə etdiyini görə bilərsən».
O, bir kağız parçasını Tsitserona verdi. Bu tribunların qərarından əvvəl
yazılmışdı, digəri isə sonra yazılan idi.
Tsitseron gözlərini yazıya dikib dedi:
– Deməli, Verres öz məhkəməsinin də qərarını saxtakarlığa məruz
qoymuşdur.
Steni «Həqiqətən də!» deyə qışqırdı. Sonra Tsitseron ondan kisəsində
başqa nə olduğunu soruşdu. Steni dedi ki, Verres iki hadisədə, bir dəfə 60 min, o
biri dəfə isə 30 min məbləğində pul ələ keçirmişdir. O, saxta ittihamlar irəli
sürməklə və qanunsuz verdiktlər verdirməklə öz vəzifəsindən sui-istifadə
etməkdən də çəkinmir. Həm də Steni ilə eyni vaxtda başqalarını da soymuşdur.
Onlardan ikisi onun qubernatorluğuna qədər icmanın aparıcı adamları olmuşdular.
Təqib olunanda isə adadan bir qəpikləri də olmadan qaçmağa məcbur olmuş və
Romada sığınacaq axtarmışdılar. Steninin tribunlara müraciət etməsini eşitdikdə,
onlar onu axtarıb tapmış və birgə hərəkət etməyi təklif etmişdilər.
Tsitseron deyirdi ki, qurbanlar təkcə heç də zəif olmur, ancaq onlar
ümumi işə görə birləşdikdə bütöv adada yayılan əlaqə şəbəkəsinə malik olurlar.
Terme şimalda, Vidis cənubda, Sirakuza şərqdədir, onların həmvətən sirdaşları
nədən əzab çəkdiklərinin sirrini öyrənirlər, çünki onlar bunu heç vaxt Roma
senatoruna açmayacaqlar.
And içən şahid Halesalı Duondan Verres ilk dəfə 10 min sestertsi rüşvət
tələb etmişdi, gətirməsə, təqsirkar olması barədə verdikt verdirməyə söz vermişdi
və sonra onun bütün atlarını, qobelenini, qızıl və gümüş lövhələrini
oğurlatdırmışdı. Məbədlər qarət edilmiş, heykəltəraş Mironun əsəri olan bürünc
“Apollon” da oğurlanmışdı.
Verres digər iyrənc qanunsuz hərəkətlərə də yol vermiş, onun liktorları
bir adamı döyüb, çılpaq şəkildə atlı adam heykəlinə bağlamışdılar. Tsitseron
şikayətlərin və şahidlərin daha çox olmasını tələb edirdi.
Verres əvvəllər də dəfələrlə zorakılıq etmiş və adamları qorxutmuşdu.
Tsitseron deyirdi ki, biz bütün şəhadətləri əclafın xəbəri olmadan əldə etməliyik.
O, düşünürdü ki, əgər hakimiyyəti əldə etmək istəyirsənsə, indi onu tutmaq
vaxtıdır, bu, mənim zamanımdır. Lakin ona necə nail olmaq olar? Yalnız Qay
Verresi rüşvətxorluqda ittiham etməklə. Bu vaxt o, çox qətiyyətli görünürdü. O,
edil olsa, bir gecə ərzində pretora da çevrilə bilərdi. Özü də heç kəsin, hətta Böyük
Pompeyin köməyi olmadan da (O, tale quşunu tutmalı idi, əgər təcrübəsizlik edib
quşu quyruğundan tutsa, quş uçub gedəcək, onun əlində isə yalnız quyruğun
bəzəkli lələkəri qalacaqdı. Ona görə də çox ustalıqla, səhvə yol vermədən hərəkət
etməli idi).
Xüsusi elektoral kollegiyada Tsitseronun bir neçə üstünlüyü var idi. Ona
güclü dəstək verənlər iş adamları və tərbiyə olunmuş kasıblar idi, aristokratlar ona
çətinliklə qoşula bilərdilər. Tsitseronun aparacağı kampaniyanın təqvim cədvəli
tezliklə tədbirlərlə doldu və onun iş günü daha da uzandı. Onun şüarı «Ədalət və
217
İslahat» idi. Qardaşı Kvint onun kampaniyasının meneceri idi. Əmisi oğlu Lutsiyə
Verresə qarşı ittihamın ayrı-ayrı cəhətlərini təşkil etmək etibar olunmuşdu.
Tsitseron Verresə ilk mümkün zərbəni vurmağı qərara almışdı ki, ona vaxt
verməsin ki, öz xeyrinə şəhadətlər təşkil etsin və ya şahidləri qorxutsun. O çalışırdı
ki, Verresə qarşı qalxan kütləvi şübhədən onun yayınmasına heç cür imkan
verməsin.
Tsitseron Katonun öz qohumu 18 yaşındakı məlahətli Emiliya Lepidaya
evlənməsinə kömək edirdi. Bu qızın həyatı faciə ilə “parlamışdı”. 13 yaşı olanda
öz nişanlısı, gənc aristokrat Stsipion Nasika tərəfindən alçaldıcı qaydada tərk
edilmişdi. 15 yaşı olanda atası, 16 yaşında isə qardaşı ölmüş, bu qız tam tək
qalmışdı. Tsitseron Katona deyirdi ki, onu al, yazıq qız – əgər o, sənin dayın
qızıdırsa, – altı il əvvəlki konsul, sənin mərhum anan Liviyaya doğma qardaş
düşən Emili Livianın qızı olmalıdır. Tsitseron çox sayda əsilsiz radikallar kimi,
aristokratlar haqqında geniş məlumata malik idi.
O, Katonu belə parlaq ittifaqa görə təbrik etdi. Onların damarlarında
həmin üç nəslin qanı axır, qızın yaxın qohumlarının hamısı ölmüşdürsə, o,
Romadan ən varlı mirasa malikdir.
Katon dedi:
– O, varlıdır, bu da bir narahatçılıqdır. Onun keçmiş nişanlısı Stsipion
Nasika İspaniyadan yenicə qayıtmışdır. Pompeyin ordusunda vuruşmuş, qızın çox
varlı olduğunu eşidib, onun özünə məxsus olduğunu reklam edir. Qız isə artıq onun
barəsində öz qərarını vermişdir. Katon dedi ki, mən istəyirəm ki, Stsipiona qarşı
qanuni mühakimə qurasan. Stsipion isə demişdi ki, mənim son cavabım
Lepidadadır. Qız bu vaxt əlini Stsipionun əlinə keçirdi. Stsipion:
– Bu, mənim arvadımdır, biz dünən axşam evlənmişik. Onun yanında
olanlar isə bizim dostlarımızın toy hədiyyələridi. Böyük Pompey Kapitolidə
qurban verəndən sonra birbaşa nikaha şahid olmaq üçün gəlmişdi.
Tsitseron dedi:
– Hüquqşünasların dediyi kimi, sahiblik qanunun onda doqquzudur və
Stsipion təkcə sadəcə sahib deyildir, öz yeni nişanlısını əvvəlcədən güclə razı
salmışdır.
Tsitseron Qay Verresin Romaya qayıtdığını öyrənə bildi. O «əclaf, əclaf,
əclaf!» deyə təkrar edirdi. Verres Mironun əsərini gənc Stsipiona, sonra isə
Hortensiyə, daha sonra Metell qardaşlarına vermişdi.
Tsitseron edil olmaq istəyirdi. Verresin məhkəməsi
Adamlar bilirdilər ki, Tsitseron Verresi təqib etmək planına malikdir və
ona məsləhət görürdülər ki, bundan vaz keçsin. Tsitseron öz məşq etmiş
tərəfdarları ilə birlikdə gəlib, əlində açdığı sənədlə tamaşaçılara müraciət etdi:
– Vətəndaşlar, bu gün mən gəlmişəm ki, öz xidmətimi Roma xalqına
təklif edim. Mən istəyirəm ki, Romada edil olmaq barədə öz niyyətimi elan edim.
Bundan hansısa bir şərəf üçün istifadə etmək barədə heç bir arzum yoxdur. Çünki
Dostları ilə paylaş: |