39
Meggi şikayətlənməyə başladı ki, acgöz Allah, yaxşı olanları yığıb aparırsan, qalan
bizlərlə isə dünyanı çürüməyə qoyursan.
Meggi Romaya, Vatikana gəlib, Ralfla görüşdü. Axırıncı dəfə onlar 13 il
əvvəl görüşmüşdülər. Kardinal Ralf onu güclə tanıdı. Meggi ona Denin öldüyünü
dedi. Ralf özünü itirmişdi, təkrar edirdi ki, o, ölə bilməz. Sonra Göyə müraciət
etdi: Ey əziz Allah! Meggi bu sözləri eşidəndə qeyzlə dedi: «Ralf, sənin əziz
Allahın barədə narahat olma! Mən sənə kömək barədə xahişə gəlmişəm, sənin
dərdinə şərik olmağa yox!» Bildirdi ki, sənin dərdin mənə təsir etmək gücündə
deyil, oğlum Kritdə dəfn olunmuşdur, ancaq onun cəsədini Droqhedara götürüb,
orada dəfn etmək lazımdır. Ralf bu qərarın düzgün olduğunu bildirdi, axı o, özü də
öləndə Droqhedada dəfn olunmağını istəyirdi.
Meggi Ralfın onunla birlikdə Yunanıstana getməli olduğunu bildirdi,
onun köməyilə oğlunu geri ala bilərdi. Ralf onun oğlunu öz doğma oğlu kimi
sevdiyini dedi və əlavə etdi ki, çox mühüm konqress keçirildiyinə görə o, bu vaxt
Romanı tərk edə bilməz.
Meggi cavabında dedi ki, Den həm də sənin oğlun idi, Metlok adasında
mən hamilə olmuşdum. Den sənin idi, Lyukunku deyildi. Denin ölüsünə and
içirəm ki, o, sənin oğlun idi. Ralf bu sözləri eşitdikdə, ağlamağa başladı. Meggi
ona dedi: uzun illər idi ki, sənin oğluna malik idim, sən isə bunu bilmirdin, anam
isə elə uşaq doğulan vaxt bunu bilmişdi. Denin təkcə saçı səninkindən fərqli idi,
qalan hər şey səninki idi. Axı mən məktubumda yazmışdım: «Mən oğurladığımı
geri qaytarıram.” Sonra əlavə etdi ki,sənin Allaha and içdiyini biz oğurlamışdıq və
hər ikimiz haqqı ödəməli idik.
«Mən səni sevmişdim. Ralf, ancaq sən heç vaxt mənim olmamışdın. Den
mənim səndən alacağım hər şeyin bir hissəsi idi. Mən onu sənə bir silah kimi
verdim ki, özündən olduğunu biləsən. Artıq o, heç birimizə məxsus deyildir,
Allaha məxsusdur». Bu sözlər Megginin ağır kədərini və itirilmiş dünyasını ifadə
edirdi.
Kardinal de Brikassar Meggi və onun qızı ilə Denin meyitini Kritdən
Droqhedaya apardı. Bədbəxt Ralf Meggiyə olan məhəbbətinin taclandırdığı həmin
şərəf barədə heç vaxt bir şey bilməmişdi.
Kitaba Kelt əfsanəsindən götürülmüş bir epiqraf seçilmişdir: «Bu
ömründə bir dəfə oxuyan quş barədə əfsanədir. Bu quş öz ömründə yalnız bir dəfə
oxuyur, Yer üzərində başqa heç bir canlı belə şirin oxumur. Hansısa bir an gələndə
o yuvasını tərk edib, qaratikan kolunu axtarır, onu tapana qədər heç bir rahatlıq
bilmir. Sonra yabanı budaqlar arasında oxuyub, özünü uzun, şiş uclu tikanın üstünə
atır. Və öləndə o, öz aqoniyasından da yuxarı qalxır ki, nəğməsi ilə torağayın və
bülbülün şən şərqilərini də ötüb keçsin. Bir fövqəl səviyyəli şərqi, qiymət
qazanmağın mövcudluğu. Və bütün dünya sakit dayanır ki, onu dinləsin. Allah da
öz Göyündə buna gülümsəyir. Ən yaxşı olan bir şey yalnız böyük ağrı hesabına
əldə edilir.
… Və ya əfsanə belə deyir».
40
Əsər də əfsanədən gələn belə sözlərlə bitir: “Quş döşündəki tikanla
dəyişilməz bir qanunla hərəkət edir. O bilir ki, heç nə hiss etməyəcəkdir və oxuya-
oxuya da ölür. Bir müddətdən sonra tikan döşdə elə yerə girir ki, quş ölüm gələndə
bundan hali olmur. O, sadəcə həyatı tərk edənə qədər axırıncı notu da vurmaqla
oxuyur. Lakin biz tikanı öz döşümüzə sıxanda, bunu hökmən bilirik. Biz başa
düşməklə yanaşı, indiyədək bunu edirik.”
(Əsəri məqalə müəllifi orijinaldan ixtisarla tərcümə etməklə, əsasən, eşq
macərasının iki qəhrəmanının həyatına həsr olunmuş epizodlara diqqət yetirilmiş,
romanın yaratdığı dolğun təəssüratı qəsa bir şəkildə qələmə almağa çalışmışdır.)
İnsanlar sərt dini qaydalarla barışmaq istəmirlər
Dinin yaranması insanlara cəmiyyəti müəyyən ideologiya ətrafında
birləşdirmək məqsədi güddüyündən, əsasən nəcib bəşəri dəyərləri təbliğ
etdiyindən, onun nüfuz dairəsi getdikcə genişlənir, inam gətirənlərin din uğrunda
fədakarcasına mübarizəsi, dinə sitayiş edənlərin sayının çoxalmasına səbəb olur.
Qədim Romada xristian icmalarına qarşı sərt təbdirlər görülür, xristianlar
qəddarcasına təqib edilirdi. Lakin bu xristianlığın yayılmasının qarşısını ala
bilmirdi. IV əsrin əvvəllərində Roma imperatoru Konstantin nəhəng Roma
imperiyasının – imperiya Britaniyadan Afrikanın şimalınadək uzanırdı, Avropanın
yarısını və Kiçik Asiyanı əhatə edirdi, vahid ideya altında birləşdirmək üçün
xristian dinini seçdi və əsrin sonunda bu, dövlət dini elan olundu. İslamın
yaradıcısı Məhəmməd peyğəmbər də doğma şəhərinin əhalisini və bədəviləri
birləşdirmək məqsədini güdməklə yeni dini təbliğ etməyə başladı və az müddət
keçdikdən sonra islam geniş yayılmaqla xristianlıqdan sonra ikinci böyük dünya
dininə çevrildi.
Dini qaydalar, cəmiyyəti nizamlama prinsipləri sərt xarakter daşımaqla
sotsiumun idarə olunmasında, heç şübhəsiz, müsbət rol oynadı. Lakin həm də bu
idarəçiliyin mənfi tərəfləri, sərt, bəzən amansız qaydalarının tətbiqi özünü büruzə
verməyə başladıqda dinə qarşı narazılıq, din xadimləri tərəfindən sui-istifadə
halları isə ciddi etiraza səbəb olmaqla, ona qarşı mübarizə dalğası yaratdı. Papanın
başçılıq etdiyi katolik kilsəsinin Romada Müqəddəs Pyotr kilsəsinin tikintisinin
xərclərini ödəmək məqsədilə indulgensiyanın tətbiqi həddləri aşıb, din
xadimlərinin varlanma mənbəyinə çevrildikdə, XVI əsrin əvvəllərində alman
islahatçı ruhanisi Martin Lyuterin başladığı mübarizə dinin parçalanmasına,
protestantizmin meydana gəlməsinə səbəb oldu. İngiltərədə isə kral VIII Henri
vurulduğu Anna Boleynə evlənmək üçün arvadı Yekaterina Araqonlunu
boşamasına Roma papası icazə vermədikdə, katolitsizmlə əlaqəni kəsdi və öz
başçılığı altında olan anqlikan kilsəsi yaratdı. Protestantizm Avropada yayılmağa
başladı. Xristian dini üç məzhəbə katolik, protestant və pravoslav (ortodoks)
Dostları ilə paylaş: |