93
olunmasının tərəfdarı olaraq qalırdı. Bunları da inkar etməməklə, o, nəcib
imperator adını bütünlüklə doğruldurdu.
Kolizey
Neronun gölünün yerində tikilən Kolizey (Colosseo), daha dəqiq olaraq
Flavi amfiteatrı adlanmaqla, əyləncə yeri idi. Kolizey adını amfiteatr Neron
dövründəki Koloss heykəlinə yaxın olduğuna və nəhəngliyinə görə almışdı. Bu
tikinti Roma sivilizasiyasının ən böyük möcüzələrindən biri idi. Onun tikintisinin
imperator Vespasian başlatdırmış, istifadəyə isə Titin dövründə, 80-ci ildə
verilmişdi. Bu gələcək imperator 70-ci ildə bir sərkərdə kimi öz ordusu ilə
Yerusəlimi yerlə yeksan etmişdi.
Oval stadionun dairəsi 1/3 min idi, xarici ölçüləri 415 futdan 615 futa
qədər idi. 160 futluq (49 m) hündürlüyündəki fasadı üçmərtəbəli olmaqla, 80
tağdan ibarət idi, həmçinin onun çardaq mərtəbəsi də var idi. Heyranedici sütunlar
Martsell teatrı binası qaydasında tərtib edilmişdi. Çardaq mərtəbəsi 50 min
tamaşaçını günəşin istisindən qorumaq üçün tentlə örtülürdü. Burada təkcə
qladiator döyüşləri getmirdi, həm də onlar yırtıcı vəhşi heyvanlarla vuruşurdular.
Səhnə su ilə doldurulduqda isə dəniz döyüşü tamaşası gedirdi. İspaniyanın Merida
şəhərinin kənarında mən b.e.ə. I əsrdə mərmərdən olan gözəl Roma teatrının
yanındakı meydanda qazılmış və divarları daşla örtülmüş kanalları görmüşdüm,
onlarda da həmin dövrlərdə dəniz döyüşlərinin qladiatorlar vasitəsinə təqlidi
nümayiş etdirilirmiş.
Amfiteatrın struktur çərçivəsi və fasadı travertindən idi, ikinci divar
vulkan tufundan ibarət olmaqla, daxili divardakı çökək boşluq və sütunlar qübbəsi
betondan idi.
Ümumilikdə isə Kolizey min ildən çox bir müddətdə rahat daş karxanası
rolunu oynamışdı, yalnız XIX əsrin əvvəllərində papanın göstərişi ilə bu
vandalizmə son qoyulmuşdu. XVII əsrdə Barberini ailəsi (indi şəhərdə Barberini
meydanı vardır) öz sarayını tikmək üçün Kolizeydən sökülən tikinti materialından
xeyli faydalanmışdı. Bu ailədən olan papa isə material əldə etmək naminə
Panteonun sökülüb dağıdılmasında iştirak etmişdi. Oradan sökülən sütunlardan
Müqəddəs Pyotr kilsəsinin tikintisində istifadə olunmuşdu. Buradan da belə bir
kəlam meydana gəlmişdi. «Barbarlar
edə bilmədiyini, Barberinilər etdilər».
94
Konstantin 315-ci ildə, Mulviya körpüsü üstündəki qələbəsindən üç il
sonra bayram etmək üçün öz tağını ucaltmışdı. Onun yanında bir əsr əvvəl tikilmiş
Karakalla hamamları qaynar, isti, soyuq otaqlardan ibarət idi. Oradakı üzgüçülük
hovuzu çox iri idi, divarları isə mərmərlə örtülmüşdü. Hamamın ətrafı bağla əhatə
olunmuşdu. Digər binada kitabxana, mühazirə salonları, rəssamlıq qalereyaları var
idi. Ondan sonra tikilən Diolektian hamamı isə 11 hektar sahəni tuturdu.
Ümumiyyətlə, hamam tikintisi başqa ictimai binaların tikintisindən geri qalmırdı.
Avropanın digər xalqları hələ ibtidai insan kimi primitiv həyat sürəndə, təmizliyə
fikir vermirdilər, romalılar isə şəxsi gigiyenalarına böyük diqqət göstərirdilər. Yuli
Sezar «Qalleya müharibələri haqqında qeydlər” kitabında ilk dəfə qədəm basdığı
Britaniya adasındakı yerli sakinləri vəhşi kimi təsvir edir, bataqlıqda gizlənən bu
adamlar suyun altına girib qamış çubuqlarla nəfəs alırdılar. Hətta 1,6 min il
keçdikdən sonra da ingilislər şəxsi təmizliklərinə fikir vermirdilər, kraliça I
Elizabetin sarayında çalışan bir məmur yazırdı ki, ömründə iki dəfə çimmişdi, bir
dəfə anadan olanda, ikinci dəfə isə evlənəndə təzə gəlinin çimdiyini görüb, onun
hərəkətini təkrar etmək istəyəndə. Düzdür, Krit adasındakı Knossos sarayının
otaqlarına hələ b.e.ə. XVII əsrdə isti və soyuq su gəlirdi. Axı Krit-Minoy
mədəniyyəti Avropa sivilizasiyasının beşiyi hesab olunur. Romalılar isə,
Avropanın digər aşağı həyat tərzinə malik olan, mədəni yaşayışın yad olduğu
xalqlardan xeyli irəlidə olmaqla, onlar üçün nümunə obyekti ola bilərdilər.
Romanın hərbi qüdrəti, böyük ərazi işğal etməsi onun sakinlərinin
yüksək intizamına, iradəsinə, döyüş bacarığına, başqa xalqlarla müqayisədə xeyli
inkişaf etməsinə əsaslanırdı. Romalıların heç də yeni silah növü yox idi, çünki
yeddi əsr ərzində döyüş silahları inkişaf etməmiş, təkmilləşməmişdi. Deməli, hərbi
qələbələr birinci növbədə insan faktoru ilə əlaqədar idi. Sərkərdələr strategiya və
taktikadan yaxşı baş çıxardıqları kimi, əsgərlər də fədakarlıqla döyüşməyi
bacarırdılar. Çünki Roma nizami orduya malik idi, döyüşçülər dinc dövrlərdə də
intensiv məşq edirdilər, kotan şumlanmayanda paslandığı kimi, əsgərlər də məşq
etməyəndə tənbəlliyə öyrəşir, yemək-içmək və istirahət onları pozurdu. Bunu Kann
qələbəsindən sonra Kampaniya əyalətində qışı keçirən Hannibalın ordusunun acı
təcrübəsi sübut etdi.
Roma
Forumu