148
Qoca Eyb dərc etdirdiyi proklamasiyada Virciniya da daxil olmaqla
bütün ştatları ona qoşun göndərməyə çağırdı. Bəziləri isə buna gülürdü, əgər
Merilend Birlikdən getsə, hökumət Vaşinqtonu tərk etməli olacaqdı. Əgər paytaxt
qiyamçılara uduzulsaydı, Linkolnun impiçmentini tələb edən, həm də bunun
uğuruna ümid bəsləyən bir hərəkat başlayacaqdı. Əgər Linkoln vəzifədən getsəydi,
hakimiyyəti Syuard ələ keçirəcəkdi. Paytaxt da Harrisburqdan şimalda olan bir
yerə köçürüləcəkdi. Beləliklə, Şimali Amerika Respublikasındakı xaosu heç bir
yolla dayandırmaq mümkün olmayacaqdı.
General Skott, Dövlət katibi Syuard və digərləri ona təlqin edirdilər ki,
fort tərk edilsin. Syuard başa düşürdü ki, faktiki olaraq fortdan əl çəkiləcəkdir.
Digər
tərəfdən, Respublikaçıların çoxu təkid edirdi ki, hansısa
bir zəiflik göstərilsə,
bu, partiyaya və Birliyə bədbəxtlik gətirəcəkdir. Nəticədə Linkoln iki yüngül
ekspedisiya hazırlamağa göstəriş verdi, onlardan biri Fort Samter, digəri isə
Floridadakı Fort Pikvis üçün idi. O, Samter fortunu yalnız ərzaqla təmin etmək
sahəsindəki öz cəhdini Cənubi Karolina qubernatoruna da bildirdi.
Linkolnun ekspedisiyası gələnə qədər Konfederat hökuməti mayor
Andersondan tələb etdi ki, qarnizon fortdan çıxsın, o isə bunu rədd etdi. 12 aprel
1861-ci ildə sübhçağı Konfederat batareyaları limana atəş açdı. 4 iyulda Linkoln
Konqresslə görüşəndə, bunu hökumətə qarşı hücum kimi qiymətləndirib, «silahlı
münaqişənin başlandığını» bildirdi. Konfederat nümayəndələri isə özlərinin atəş
açmalarına baxmayaraq, Linkolnun özünü əsl təcavüzkar kimi ittiham etdilər.
Linkoln Birliyi qoruyub saxlamaqda qətiyyətli idi. O, Konfederata qarşı
dayanmalı idi
və belə nəticəyə gəldi ki, Samterdə də dayanış gətirmək lazımdır.
Linkoln bundan əvvəl uzun müddət Nümayəndələr Palatasının üzvü
olmuş qoca Franklin Blerlə söhbət edəndə o, Prezidentə demişdi ki, sən Fort
Samteri axıra qədər əldə saxlamalısan. Sən ona ərzaqla kömək edəndə, qiyamçılar
atəş açacaqlar. O vaxt sən güc vasitəsilə Birliyi bərpa etmək hüququna malik
olacaqsan. Qoca siyasətçi hər şeyi əvvəlcədən düzgün təsəvvür etmişdi və
bildirmişdi:
– Mister Prezident, qalib niyə və necə udduğunu və ya özünün
təcavüzkar olub-olmadığını izah etməyə heç vaxt ehtiyac duymur.
Prezident cavabında ona dedi ki, mən azlığın prezidentiyəm. İndi mən
düşünməliyəm ki, bu azlıq məni necə seçmişdir. Kanada və Meksika sərhədləri
arasında yalnız mən tam hüquqlu prezidentəm. Syuardı və Çeyzi seçicilər ona görə
rədd etdilər ki, ictimaiyyət onları düz və ya səhv olaraq bir abolyutsionist,
müharibəyə can atan adamlar kimi gördü. Ona görə də partiya və sonra millət
mənə tərəf döndü. Kentukkidən, qul sahiblərindən tutmuş, sərhəd ştatlarında olan
adamlara qədər – mənim arvadım da Kentukkidəndir – hamı deyirdi ki, o, ( Linkon
özünü nəzərdə tuturdu) quldarlığın genişlənməsinə imkan verməyəcəkdir. Lakin
həm də quldarlığın inkişaf etdiyi ştatlarda onun ləğv edilməsi üçün hakimiyyətə
malik olmayacaqdır. Məhz bu ümidlə onlar mənə səs verdilər ki, mən öz
dediklərimə əməl edəcəyəm və sülhü qoruyub saxlayacağam.
Ancaq bunu da xatırlatmaq olardı ki, üç il əvvəl Linkoln Senat
üzvlüyünə namizəd olanda demişdi ki, «mən inanıram ki, bu hökumət yarıqul və