35
səni məcbur edəcəyəm ki, ən pozğun fahişə kimi özünü satasan, bunu isə yalnız
zaman göstərəcəkdir.
Bir neçə ildən sonra Meggi artıq qadına çevrilmək metamorfozalarına
uğrayırdı. İlk aybaşısı olanda bərk qorxmuşdu, güman edirdi ki, bu, xərçəng
xəstəliyinin əlamətidir. Ralf onu başa saldı ki, səndə heç bir xəstəlik yoxdur, bu
qanaxma bütün qadınlara xasdır, ayda bir dəfə bir neçə gün ərzində baş verir.
Qızlarda bu, 12-13 yaşlarında başlayır, bu vaxt Megginin isə artıq 15 yaşı var idi.
Hər ay qanın axması qızın həddi-buluğa çatması, uşaq doğmağa qabil olmasının
başlanması əlamətidir. Gərək anası Meggiyə bunu başa salaydı.
Bu yeniyetmə qız üçün Ralf ata sevimli bir büt, Göy qübbəsindəki yeni
bir Günəş idi. Onlar birgə at çapanda dostluq şüası buraxırdılar, bu isə özlüyündə
intim yaxınlığa bərabər idi. Çünki qız keşişi sevirdi, yaşı otuzdan yuxarı olan bu
kişi açılmamış qızılgülə bənzəyirdi, yazıq qız axı ondan başqa heç bir kişini
görməmişdi.
Artıq 72 yaşında olan Meri evində rəqs gecəsi təşkil etmişdi. Burada
iştirak edən Meggi keşişə olduqca gözəl göründü. Qadın isə ömrünün bu son
gecəsində Ralfa dedi ki, əgər mən cavan olsaydım, səni hökmən ələ keçirərdim.
Həyatımın otuz ilini pəncərədən kənara ata bilsəydim, əgər şeytan ruhumu satın
almaq istəsəydi, mən o dəqiqəcə onu satardım və səfeh Faust kimi olmazdım.
Keşişə müraciətlə dedi ki, səni məhv etməyə sevinərdim. Keşiş isə bildirdi ki, mən
başqa qadınlar barədə deyil, yalnız Meggi barədə düşünürəm. Qadın patetik
qaydada bildirdi ki, mən səni sevmişəm. Axı səfeh bədənim içərisində mən hələ
gəncəm. Qoca yaş qısqanc Allahın mənə ünvanladığı ən böyük intiqamdır. Qadın
qərara aldı ki, Meggi ilə Ralfın birləşməsinə imkan verməyəcəkdir, açıqca dedi ki,
o qıza, sən onu sevdiyinə görə nifrət edirəm. Bu vaxt keşişə bir məktub verdi və
onun öz meyitini görməyənə qədər məktubu açmayacağı barədə and içdirdi.
Səhərisi günü isə Meri Karsonun ölüm xəbəri yayıldı.
Məktubda qadının mülkiyyətinin keşişə çatması barədə vəsiyyəti var idi.
Evində isə qardaşının ailəsinin yaşamasına icazə verirdi. Ralf ataya bütövlükdə 30
milyon funtluq mülkiyyət qalırdı. Bu pulun hesabına o, kardinal ola bilərdi.
Bu vaxt 17 yaşı olan Meggi cəhalətin və mənəviyyatın qarışığı, sintezi
kimi idi. Keşiş onu sevdiyini dedi, həm də əlavə etdi ki, bu, heç də kişi kimi
sevmək deyildir. Keşiş vəsaitindən Meggiyə və anasına, hər birinə ildə 2 min funt
məbləğində olmaqla pul ayırdı. Meridən miras qalan «Roll-Roys» da onların
sərəncamında idi.
Sonralar Megginin ailəsində faciə baş verdi. Eyni gündə yanğında atası
Peddi öldü və onun meyitini tapan oğlu Styuartı isə vəhşi qaban parçaladı. Onların
yanına gələn Ralf ata Meggini qucaqlayıb öpdü. Bu vaxt o, ağrını da, kilsəni də
unutmuşdu. Allah da unudulmuşdu.Bir qədər sonra onları tərk edərkən anasından
xahiş etdi ki, qızını ərə getməyə həvəsləndirsin, Meggiyə isə yalvardı ki, onu
unutsun.
36
Artıq Ralf yepiskop idi. Meggi bu vaxt Meridən miras qalmış iri
sürüdəki qoyunları qırxmaqla məşğul olub, muzdla işləyən Lyuka ərə gedəndə
onun 23 yaşı var idi. Daha çox pul qazanmaq naminə şəkər qamışı biçmək üçün
Lyuk cavan arvadı ilə birlikdə başqa əyalətə yollandı. Lakin əri ona diqqət
göstərmirdi. Yepiskop Ralfı isə bir müddətdən sonra Romaya, papa yanına işə
dəvət etdilər. O, artıq kardinala çevrilmişdi.
Lyuk pul qazanmaq dəlisi idi, Meggi hamilə olanda onu ərdən və şikəst
arvaddan ibarət olan bir ailəyə qulluqçu düzəltdi. Onların nikahı saxta əsaslar
üzərində qurulmuşdu. Burada məhəbbətdən heç bir əsər-əlamət yox idi. Lyuk onun
pulunu ələ keçirmək istəyirdi. Meggi isə Ralfı yenidən əldə etmək üçün ondan
uzaq qaçmağı qət etmişdi. Belə cansıxıcı şəraitdə qız tez-tez Ralfa nifrət bəsləyirdi.
Meggi körpə qızı doğulanda Ralf onun yaşadığı evə gəldi. Burada ev
sahibəsi Annaya dedi ki, Meggi mənə mənəviyyatı görməyə kömək edən bir
güzgüdür. Onun dilindən daim Meggini sevdiyini eşitdikdə, həmin qadın bunun
hər ikisi üçün faciəli olacağını dedi.
Meggi Lyukdan doğduğu körpə qəzə sevmirdi. O, hələ də protestant
keşişlərin evləndikləri halda, katolik keşişlərin evlənə bilmədiklərindən dəhşətə
gəlirdi, axı bu zalım qayda Ralfı onun əlindən almışdı.
Xeyirxah ev sahibləri olan ər-arvad doğuşdan sonra Megginin çox zəif
olduğunu nəzərə alıb, onu Metlok adasındakı kurorta yola saldılar. Bu ada
Droqhedadan və yaşadığı yerdən tam fərqli idi. Laqunadakı mərcan rifi sakit suya
əlavə gözəllik verirdi. Yenidən Meggiyə baş çəkməyə gələn Ralf ata, onun harada
olduğunu öyrənib, adaya yollandı. Onlar görüşdükdə Ralf qızın məhzun gözlərində
işıq gölməçəsini gördü. O, artıq fiziki cəhətdən də qızı istəyirdi. Ona görə də onu
qucaqladıqda, ağlının iradəsi bütünlüklə bədəninin iradəsində söndü. Və o, ilk dəfə
özünün kişi olduğunu, heç vaxt Allah olmadığını dərk etdi. Bu, şəhvət idi. Qızın
qolları və əlləri canlı kəndir kimi ona sarılıb işgəncə verirdi. Uzun illər atəşi
sönməyən məhəbbətdən sonra qızı özününkü etmişdi. Meggi ağla sığmayan
dərəcədə xoşbəxt idi. Onların intim yaxınlığı bədən poeması idi, nəhayətsiz
həzzdən xəbər verirdi. O, məhəbbətin alovunda yanan kimi görünürdü, lakin
bundan şikayətlənmirdi, axı uzun illər bu anları arzulamışdı. O, Ralfla yaxınlıqdan
qeyri-adi ləzzət alırdı. Onun bədən daşqını üzərindəki səbir limiti arxada qalmışdı.
Ralfın da ağrısında bir ədalətlilik var idi. Onlar bədən yorğunluğunu deyil, könül
yorğunluğunu hiss edirdilər.
Müharibədən sonra məğlubiyyəti, təslim olmağı, sülhü anlamaq olduqca
şirindir. O, Meggiyə yaxşı döyüş vermişdi. Keşiş qürurunun saxta olduğunu isə
həyat özü göstərmişdi, Lutsifer kimi (Lutsifer – yıxılan mələk, şeytan – məqalə
müəllifi) o, Allahın tək olduğunu göstərmiş və Lutsifer kimi də yıxılmışdı.
Ralfa elə gəlirdi ki, bu vaxta qədər o, dünyanı görməmiş, anlamamışdı.
Bu qızın özü də, ümumiyyətlə, adi adam deyildi, ona xeyli yaxşı təsir göstərmişdi.
Bir neçə gündən sonra Ralf adanı tərk etdi, bundan sonra o, Romada, bəlkə də,
Dostları ilə paylaş: |