Disiplinlerarası Akdeniz Araştırmaları Dergisi Journal of Interdisciplinary Mediterranean Studies Volume

---

 

  journal.phaselis.org 

 

 

 

   Disiplinlerarası Akdeniz Araştırmaları Dergisi

 

   Journal of Interdisciplinary Mediterranean Studies

 

 

Volume III

 (2017) 

 

 

 

Antikçağ Tiyatrolarında Akustik Üzerine Bir 

Değerlendirme  

An Evaluation of Acoustics of Theaters in Antiquity 

Cüneyt ÖZ  

 

 

 

 

The entire contents of this journal, 

Phaselis: Journal of Interdisciplinary Mediterranean 

Studies, 

 is open to users and it is an ‘open access’ journal. Users are able to read the full 

texts, to download, to copy, print and distribute without obtaining the permission of the 

editor and author(s). However, all references to the articles published in the e-journal 

Phaselis are to indicate through reference the source of the citation from this journal. 

 

Phaselis: Journal of Interdisciplinary Mediterranean Studies

  is an international peer-

reviewed journal and the articles  which have had their peer reviewing process completed 

will be published on the web-site (journal.phaselis.org) in the year of the journal’s issue (e.g. 

Volume II: January-December 2016). At the end of December 2016 the year’s issue is comp-

leted and Volume III: January-December 2017 will begin.  

 

Responsibility for the articles published in this journal remains with the authors.      

 

 

Citation

 

C. Öz, “Antikçağ Tiyatrolarında Akustik Üzerine Bir Değerlendirme”. Phaselis III (2017) 119-

132 DOI: 10.18367/Pha.17006 

 

Received Date:  27.02.2017  |  Acceptance Date:  30.05.2017  |  Online Publication Date: 

13.06.2017 

Editing

 

Phaselis Research Project  

www.phaselis.org 

 

e-ISSN: 2149-7826 

---

 

 

Vol. 

III

 (2017) 119-132 

         DOI: 10.18367/Pha.17006 

Antikçağ Tiyatrolarında Akustik Üzerine Bir Değerlendirme  

An Evaluation of Acoustics of Theaters in Antiquity 

Cüneyt ÖZ



  

Öz: Antikçağda toplum üzerinde önemli bir yere sahip olan tiyatro sanatı, Hellenlerle birlikte, MÖ VI. ve V. 

yüzyılda  orkestra,  theatron  (cavea)  ve  skene  (sahne  binası)  gibi  üç  ana  elemandan  oluşan  mimari  bir 

yapıya  dönüşmüştür.  Arkaik  Dönem’de  orkestra  kısmının  yapılmasıyla  başlayıp,  Hellenistik  Dönem’de 

gelişen tiyatro mimarisi nihai ve son şekline Roma Dönemi’nde ulaşmıştır. Hellen ve Roma tiyatroları plan 

olarak birbirlerinden ayrılan yönlere sahip olsa da, aslında hizmet ettikleri amaç aynıdır. Antik tiyatroların 

yapımında, dikkat edilerek çözümlenmesi gereken birçok konu varken, akustik de bunlardan bir tanesidir. 

Tiyatrolardaki akustik, ses ve duyum üzerine kuruludur. Antikçağda, günümüzdeki gibi sesi güçlendirecek 

ve  yayılım  hızını  artıracak  araç  gereçlerin  kullanımı  mümkün  olmamıştır.  Buna  rağmen  tiyatrolarda 

akustiğin geliştirilmesi için birçok yöntem denenmiş ve uygulanmaya çalışılmıştır. Tiyatrolarda akustiğin iyi 

sağlanması için öncelikle tiyatro yapılacak yerin seçimi önemlidir. Sonrasında caveanın oturtulacağı yama-

cın  eğimi,  yapımında  kullanılan  matematiksel  oranlar  ve  diazomanın  yüksekliği,  aralarına  yerleştirilecek 

bronz ses küplerinin Aristoksenus’un müzik sistemine göre düzenlenmesi gibi daha birçok konu akustiğin 

iyileştirilmesine  yönelik  olarak  tiyatrolarda  uygulanmaya  çalışılmıştır.  Tüm  bunların  yanı  sıra  sahne 

binalarının  gelişim  süreci  de  tiyatro  akustiğine  önemli  katkı  sağlamıştır.  Bu  makalenin  amacı,  antikçağ 

tiyatrolarındaki akustiğin nasıl sağlandığını irdeleyerek, sizlere sunmaktır.

 

Anahtar sözcükler: Antikçağ, Tiyatro, Ses, Harmoni, Akustik

 

Abstract: Performing arts, which had an essential role in the societies of antiquity, was transformed into 

an  architectural  structure,  which  consists  of  orchestra,  theatron  (cavea)  and  skene  (stage  structure)  by 

the Greeks between VI. and V. centuries BC. Architectural form of theatre, which had emerged simply as 

orchestra  in  the  archaic  period,  and  developed  through  Hellenistic  period,  found  its  final  form  in  the 

Roman period. Although architectural plans of Greek and Roman theatres vary in some ways, essentially, 

they  both  serve  the  same  purpose.  Acoustics  is  one  of  the  many  subjects  which  requires  careful 

consideration in design of ancient theatres. Acoustics in these theatres are arranged based on sound and 

sense of hearing. Although, unlike today, tools of amplifying sound and its propagation velocity had not 

been an option, many methods had been tried and employed in order to improve the acoustic quality of 

theatres. Primarily, site selection for the theater is vital for the acoustic quality of the theater. Apart from 

this,  slope  of  the  hillside  on  which  the  cavea  stand,  arithmetical  ratios  which  are  used  during  the 

construction  process,  height  of  diazoma,  the  arrangement  of  bronze  acoustic  jars  amid  cavea  in 

accordance with Aristoxenus’ musical theory were all carefully assessed and tried in order to improve the 

acoustic  quality  in  theatres.  Additionally,  development  of  the  stage  building  through  time  had 

considerably contributed to acoustic quality. This paper aims to examine how acoustic quality of theatres 

in antiquity was secured.

 

Keywords: Antiquity, Theatre, Sound, Harmony, Acoustics

 

                                                                        



  Arş. Gör., Akdeniz Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi, Arkeoloji Bölümü, Antalya/TR. [e-mail] 

journal.phaselis.org 

 

---