7
ötəri toxunulmuĢdur
.
Areal
dilçiliyi baxımından
,
azər türklərinin tarixi
coğrafiyası böyük
və lokal miqrasiyaların demoqrafik
nəticələri
,
qonĢu
etnoslarla qarĢılıqlı əlaqələr
,
Atayurd problemi kimi məsələlər isə öyrənil-
məmiĢdir.
Qeyd edək ki,
etnosun doğulub etnogenez fazalarını yaĢadığı
bölgənin biosferi, landĢaft
və
fauna-flora özəllikləri, iqlim Ģəraiti nəzərə
alınmaqla
Atayurd haqqında ümumiləĢmiĢ fikrə gəlmək mümkündür.
Etnik atributlar və bu atributların fərqləndirici əlamətləri uyğun bitik-
lərdə verildiyindən, burada yalnız Atayurda gəlib çatmaq üçün etnosun
tarixi-çöğrafiya ilə bağlı cəhətlərini və etnologiyanın məkan özəlliklərini
gözdən keçirmək lazım gəlir.
Hələ
antik
çağ müəllifləri Yerin kürə Ģəklində olduğu-
nu
dərk etsələr
də
,
o
çağda insanların məskunlaĢdığı
bir çox bölgə (oykumen) haqqında bəlgələr yarımçıq
olduğu üçün geniĢ demoqrafik bilgilər yox idi. Yal-
nız zaman-zaman
yeni-yeni ərazilərə yayılan və ya
böyük müharibələrə cəlb olunan xalqlarla
və onların
torpaqları haqqında tanıĢlıq artdıqca Dünya xəritəsinin konturları da ay-
dınlaĢırdı.
Əgər
ilkin antik
dövrdə Dünya üç
qitə
(Avropa
,
Afrika
,
Asiya) və
isti, soyuq, mülayim kimi üç iqlimə ayrılırdısa, artıq Ġslam çağına yaxın-
laĢdıqca oykumen və iqlimlərin sayı xeyli artmıĢdı. Ġslamdan sonrakı
əsrlərdə
isə
oykumen,
landĢaft
və
ümumiyətlə
,
biosfer
haqqında
biliklər
get-gedə elmi məcraya düĢürdü.
Ona görə də, Ġslamaqədərki yazılı qay-
naqlarda verilən hər hansı bölgə koordinatları dövrün təsəvvürləri fo-
nunda
araĢdırılmalı,
çağdaĢ
bilgi
ilə
tənzimlənməlidir.
2
Belə
ki
,
təkcə
Xəzər dənizinin coğrafi ölçüləri, onun guya quzey okeana
birbaĢa
birləĢ-
məsi barədə fikirlər
,
bu dənizə tökülən çayların yanlıĢ izahı, çayadlarının
dolaĢıq salınması kimi məsələlər tekstoloji təhlillə dəqiqləĢəndən sonra
ilkin bəlgələrdən istifadə oluna bilər. Digər tərəfdən, qədim mənbələrdə
rast gəlinən landĢaft
dəyiĢmələri
,
subasma (Nuh tufanı)
,
məcrasını dəyiĢən
çaylar
,
dəniz
və
göllərin qabarıb-çəkilməsi
kimi
bəlgələr
geoloji
dəyiĢmələ-
rin tarixi
baxımından maraq doğurur.
Ġslamaqədərki qaynaqlarda
oykumenlər haqqında təsəvvür
qədimə
getdikcə bəsit bilgilərlə müĢayiət olunur. Hər bir yazılı qaynaq yazarın bu
sahədəki bilik
səviyəsinə uyğun bəlgələr verir
,
adətən
,
müəllif öz yurduna
yaxın əraziləri daha dəqiq, qonĢu bölgələri yarımgerçək, uzaq ölkələrisə
əldə
etdiyi doğru
və
ya fantastik bəlgələr əsasında təsvir edir.
Ona
görə
də
2
Яцунский, 1955; ИОИИЕ, 1970; Дитмар, 1980; Райт, 1988.
Oykumen
8
tarixi-coğrafi qaynaqlardan istifadə edərkən qaynaq müəllifinin imkan
dairəsini
nəzərə almaq lazım gəlir. Antik müəlliflərdə oykumenlər haq-
qında biliklər durulaĢdıqca informasiya gerçəkliyi artır. Bu baxımdan,
m.ö. I minilin yunan-latın qaynaqlarına nisbətən, III-I minillərə aid əra-
zicə daha yaxın olan sumer, akad, miladdan sonra hay, gürcü, ərəb, fars
yazıları
Azərbaycanın
tarixi
coğrafiyası
üçün
daha
gerçək
məlumat verir.
Strabon özünün «Coğrafiya» kitabında Homerin coğrafi görüĢlərini
geniĢ Ģərh edəndən sonra yazır ki, ilk xəritəni m.ö. VII-VI əsrdə filosof
Anaksimandr
çəkmiĢdir,
ilk
coğrafiya kitabını isə tarixçi-səyyah Hekatey
yazmıĢdır.
3
Əgər m.ö.VIII-II əsrlərdə Hesiod, Hekatey, Herodot, Demok-
rit, Eratosfen və baĢqa yazarların oykumenlər haqqında təsəvvürlərini
m.s. II əsrdə Klavdi Ptolemeyin xəritəsi ilə müqayisə etsək,
minil ərzində
antik dövr müəlliflərinin oykumen haqqında biliklərinin nə qədər zəngin-
ləĢdiyini aydın görmək olar.
4
Ġstəxri (
950
) ilə Ġdrisinin (
1154
) xəritələri
arasındakı fərq də ərəb coğrafi biliyinin inkiĢafını əks etdirir.
5
Ġbn Havqəlin (X əsr) Azərbaycan, Ərməniyə, Aran və Xəzərə aid
aĢağıdakı xəritələrində qədim yolların keçdiyi məntəqə və toponimlər ol-
duqca gərəkli bəlgələrdir. Burada Kür-Araz çaylarının qovuĢması və ayrı-
ayrılıqda Xəzərə tökülməsi əks olunmuĢdur. Dairəvi xəritədə «Azərbay-
can» ölkəadı Dərbənddən baĢlanıb Kürü, Arazı keçir, Muğanın üstündən
güneyə uzanır, o biri xəritədə isə bu ad Arazın sağında verilir:
3
Страбон, I. I. 11.
4
Дитмар, 1980, 38-39, 44-45, 71 və 97-ci səhifələrdəki xəritələr.
5
Атлас Азербайджанской ССР. Б.- М. 1963, 202-203.
Dostları ilə paylaş: |