203
Qaşqaylar
4 ay qıĢlaqda
4 ay yolda
4 ay yaylaqda
Türkmənlər
mart-may ayları yazlaqda
iyun-dekabr ayları yaylaqda
dekabr-mart ayları qıĢlaqda
Qapalı köçdən fərqli olaraq, açıq köç davamlı yerdəyiĢmələrlə bir
otlaqdan baĢqasına fasiləsiz köç Ģəklində olur. Belə ki, donuzdan baĢqa,
müxtəlif heyvanlar saxlayan və «yurt» adlı ağ alaçıqlarda yaĢayan mon-
qol heyvandarlarının arabalarla daima yer dəyiĢməsi, bir örüĢdən baĢqa
örüĢə keçməsi haqqında ayrı-ayrı səyyahların qeydi vardır.
72
Türk boyları
yalnız olağanüstü durumda - böyük müharibələr Ģəraitində və ya iqlim
dəyiĢmələri ilə bağlı, məskunlaĢacağı yeni yurd yerinə çatana qədər açıq
köçlə hərəkət etmiĢlər. Bu baxımdan, saqa, massaget, hun, kuman, alan,
oğuz, qıpçaq boylarının güya fasiləsiz köçəri yaĢamı, əslində, adı çəkilən
boyların savaĢa cəlb olunduğu zamana aid olub, hərbi konfliktlərlə bağlı
yazılı qaynaqların verdiyi məlumatlara dayanır. Onların fasiləsiz açıq köç
hərəkətinin spesifik forması heyvandar köçərilərin təsərrüfat fəaliyəti ilə
yox, hərbi konfliktlərlə bağlıdır.
Köçərilik anlamı təkcə təsərrüfat növünü deyil, cəmiyətin sosial-
etnik xüsusiyətini də əhatə edir. Ovçu və yığıcı insanların ibtidai çağında
adambaĢına düĢən bəslənmə sahəsi geniĢ idi. Ġnsanların sürü saxlayıb,
əkinçiliklə məĢğul olduğu sonrakı çağlarda isə bəslənmə sahəsi daraldığı
üçün vaxtaĢırı qonĢu boylar arasında torpaq davası olurdu. Oturaq əkinçi
mühitdə qan qohumluğu get-gedə qonĢu ərazi birliyinə keçirdisə, köçəri
heyvandar yaĢamında uruq-boy (bəzən psevdoboy) iyerarxik qurumları
yaranırdı,
necə
ki,
türkmən obası köçdə
iĢtirak
edənlərin
qohum və
ya
qeyri-qohum birliyidir. Təkə boyu ilə vaxtaĢırı vuruĢan sarık boyu digər
türkmənlərə nisbətən daha çox
mal-heyvana
sahibdir
və
tərkibində az
çarva olan iqdır, arbaçı, göklen boylarından fərqlənir. Orta və Güney
Anadoluda yörüklər ailə-soy qrupları ilə ümumi örüĢlərdən istifadə edir.
73
Çin qaynaqlarında dun-xu (uxuan)
boylarının yüzdən minə qədər alaçığına
çincə bu
(monqolca
oymaq) deyildiyi,
hər oymağın kiçik baĢçısı olduğu,
baĢçıdan tutmuĢ, ən axırıncı adama qədər hər kəsin öz mal-heyvanını özü
otarıb saxlaması, baĢqasından kömək ummaması qeyd olunur.
74
72
Карпини, 28, 70; Рубрук, 91; Поло, 88; və b.
73
Еремеев, 1969, 98.
74
Бичурин, I, 142-143.
204
Etnik
atribut
kimi,
köçəri alaçıqları da rənginə, quruluĢuna və
yun,
keçə, həsir, çubuq kimi materialına görə xalqdan-xalqa fərqlənir. Belə
ki, tibet alaçığı monqol alaçığından, o da qazax-qırğız alaçığından, bu isə
ərəb alaçığından seçilir. Ġqlim, çevrə, sosial durum və varlanma, heyvan
artımı, mal dəyiĢmə kimi iqtisadi tələbat köçəri yaĢamına müxtəlif yön
verdiyi kimi, köçün növünə də təsir edir.
Azərbaycanın çeĢidli iqlimi, mülayim aran (qıĢlaq) və füsunkar dağ
(yaylaq) bölgələri vardır. Oğuz xan, Əmir Teymur kimi böyük türk fateh-
ləri Azərbaycanın qıĢlaq və yaylaqlarında dincəldiyi kimi, köçəri quĢlar
da Azərbaycanda qıĢlayır.
QıĢda və yayda insanların yerdəyiĢməsi sağlam-
lıq üçün böyük önəm daĢıyır. Təbiətlə uyğunlaĢmaq, təbiətə köklənmək
bir çox xəstəliyin də qarĢısını alır.
KeçmiĢdə vaxtaĢırı baĢ verən epidemi-
yalar Ģəhər və kəndlərdə sıx yaĢayan əhalinin daha çox, kiçik topalarla
dağlara və bozqırlara yayılan köçərilərin isə az qırılması ilə nəticələnirdi.
Köçəri süfrəsində yüksək kalorili ət-süd məhsulları olduğundan sağlam
qidalanma ilə artım köçərilər arasında daha çox olurdu.
Oturaq türklərə nisbətən, köçəri türk boyları təbiəti yaxĢı duyur,
onun «sirrini» daha yaxĢı bilirlər. Oynaq və diri hərəkətli köçəri boyu
daha çevik və təpərli olur. «Oğuznamə» (Yazıcıoğlu) abidəsində belə
deyilir: «Daima
köç
edələr,
oturaq
olmayalar, Kara Osman oğlanlarına
deyərmiĢ: olmasın ki, oturaq olasız, bəylik türkmənlik və yörüklük edən-
lərdə qalır - demiĢ».
75
L. N. Qumilov haqlı olaraq yazır ki, «bəĢər tari-
xində və mədəniyətində Böyük Çöl köçərilərinin rolu avropalı, misirli,
çinli, pers, astek və inklərdən az olmamıĢdır».
76
Son 10 min ilə qədər 2 milyon il davam edən yığıcılıq və ovçuluq
insanların yeganə yaĢam tərzi olmuĢdur. Neolit çağında yığımdan isteh-
sala
keçən uruqlarda məhsuldarlığın artımına maraq yaranmıĢdı,
gündəlik
ehtiyacı təmin etməklə yanaĢı, ehtiyat ərzaq tədarükü görülürdü. Əkinçi-
liyin
inkiĢafı və
mal-heyvanın artımı tədricən əkinçi-maldar təsərrüfatı
ağırlaĢdırdı, tam olmasa da, əiknçi və heyvandar təsərrüfatın bir-birindən
ayrılması
ilə nəticələndi.
Əkinçilik
təsərrüfatına
nisbətən,
heyvandarlığın
75
Türk toplumu içində etnoqrafik baxımdan bir-birndən azacıq da olsa, fərqlənən
kəndlər, hətta soylar arasında duzlu zarafatlar olduğu kimi, oturaq boylar zarafatla
köçərilərə yonulmamıĢ adam anlamında «dağ adamı», «tərəkəmə», «ayrım», «kürd»,
köçərilər də köç etməyən oturaq boylara yerindən tərpənməyən, tənbəl anlamlarında
«yatuq»//«yatıq», «tat» deyirlər.
76
Гумилев, 1971, 70.
Dostları ilə paylaş: |