«Dövlət və din».-2009.-№1(9).-S.46-49.
Azərbaycanda xristianlıq
YAQUTƏLİYEVA,
Azərbaycan Respublikası Dini Qurumlarla İş üzrə Dövlət Komitəsinin
Beynəlxalq əlaqələr, nəşriyyat və redaksiya şöbəsinin məsləhətçisi
Azərbaycan özünün mədəni, tarixi ənənələri ilə yanaşı dini müxtəliflik baxımından da zəngin ölkədir. Hələ
qədim dövrlərdən Azərbaycanda insanlar müxtəlif dinlərə ibadət etmişlər. Tarixən Azərbaycan xalqı digər dinlərə
qarşı dözümlü olmuş və onlara hörmətlə yanaşmışdır. Bu xüsusiyyət Azərbaycan xalqının, onun mentalitetinin,
təfəkkürünün özəlliyi və ayrılmaz hissəsidir.
Azərbaycanda xristianlığın tarixi iki min illik bir dövrü əhatə edir. Xristianlığın əksər cərəyanları
Azərbaycanda bu və ya digər şəkildə təmsil olunmuşdur. Müasir Azərbaycanın ərazisində xristianlığın yayılmasının
birinci minilliyin 71-ci ilində Bakıda apostol Varfolomeyin vəfatından sonra başlandığı güman edilir.
Birinci minillikdə xristianlıq Qafqaz Albaniyasında geniş yayılmışdı. IV əsrdə burada müstəqil alban kilsəsi
yaradılmış və bu kilsə XIX əsrin ortalarına qədər fəaliyyət göstərmişdir. Gürcü və erməni kilsələrindən fərqli olaraq
alban kilsəsi yarandığı dövrdən etibarən bilavasitə Yerusəlim kilsəsi və patriarxlığına tabe olunmuşdur. Bu tabeçilik
ierarxik deyil, teoloji və konfessionalıq baxımından idi.
О dövrdə xristianlığın yayılmasında alban əlifbasının böyük rolu olmuşdur. İncil və digər dini kitablar alban,
Suriya və yunan dillərinə tərcümə olunurdu. Elmi tədqiqatlar göstərir ki, alban yazısı və ədəbiyyatı artıq birinci
minilliyin IV əsrində mövcud idi.
Ərəblərin Cənubi Qafqaza daxil olmasından sonra VIII əsrin ortalarında erməni kilsəsinin təzyiqi nəticəsində
alban kilsəsi diofizitlikdən ayrıldı. 705-ci ildə alban kilsəsi ierarxik olaraq erməni kilsəsinə tabe edildi. Lakin bu
birdəfəlik, müvəqqəti akt idi və alban patriarxları alban yepiskoplarını erməni katolikosunun müdaxiləsi olmadan
idarə edirdilər.
Birinci minilliyin V-VIII əsrlərində Alaniyada 12 yepiskopluq mövcud idi. Azərbaycanda xristianlıq orta
əsrlər boyu islam dini ilə birgə geniş yayılmışdır.
Azərbaycanda xristianlığın tarixindən danışarkən XIII əsrdə yaşamış yakovit patriarx Bar Ebreyin fəaliyyətini
qeyd etmək lazımdır. Qriqoriy Bar Ebrey geniş dünyagörüşə, yüksək təhsilə malik idi. O, bir çox dil bilmiş,
ruhanilik, natiqlik, fələsəfə, tibb, riyaziyyat və astronomiya ilə məşğul olmuşdur. Bar Ebrey Marağada yeni
monastrda Evklid və Ptolomey haqda mühazirələr oxumuşdur. Bar Ebrey özünün «Kilsə tarixi» əsərində Təbrizdəki
kilsə və monastrlar haqqında məlumat verir. O, adı çəkilən əsərində qeyd edir ki, Təbrizdə XIII əsrdə yunan kilsəsi
də mövcud olmuşdur. Bar Eb rey Tabriz və Marağada yakovitlər üçün kilsə və monastrlar tikmişdi. 1272-ci ildə
onun göstərişi ilə Marağadakı yeni kilsədə ibadətgah, 1282-ci ildə isə Təbrizdə yeni kilsə inşa edilmişdi. Bar Ebrey
1286-cı il iyun ayının 30-da Marağada vəfat etmişdir.
XIX əsrin əvvəllərindən etibarən bütövlükdə Cənubi Qafqazın tarixində yeni bir dövr başladı. Çar
Rusiyasının işğalçılıq siyasəti yalnız ərazilərin zəbt edilməsi ilə deyil, eyni zamanda Azərbaycan xalqının. xüsusən
də Şimal-Qərbi Azərbaycan ərazisində yaşayan müsəlmanların kütləvi şəkildə xristianlaşdırılması prosesi ilə
müşayiət olunurdu. Bu prosesin davamı kimi Qafqazda erməni və gürcü kilsələrindən asılı olmayan müstəqil alban
kilsəsi 1836-cı ildə ləğv edildi. Azərbaycanın işğal olunmuş ərazilərindən, xüsusilə də Car-Balakən camaatlığı və
Nisu sultanlığından ingiloylar müxtəlif təzyiqlər altında xristianlığı qəbul etməyə məcbur edilirdilər. 1851-ci il
noyabrın 7-də Qafqaz canişini knyaz M.S. Vorontsov xristianlığı qəbul edən ingiloyların dövlət xəzinəsinə
verdikləri can və tüstü vergisindən azad edilmələri barədə xüsusi bir əmr verdi. Pravoslavlığı qəbul etmiş ingiloylar,
həmçinin ömürlük olaraq dövlət vergilərindən və altı illiyə zemstvo mükəlləfiyyətlərindən azad edildilər.
İlisu sultanlığının ərazisində ilk pravoslav kilsələrinin tikintisinə 1855-ci ildə Qax və Əlibəyli kəndlərində
başlanıldı.
1855-ci ildə çar xəzinəsinin vəsaiti hesabına Qax kəndində Müqəddəs Georgi kilsəsi, Əlibəyli kəndində
Müqəddəs Nina kilsəsi, Qorağanda isə Müqəddəs Məryəm Ana kilsəsinin tikilməsinə başlandı. Əlibəyli kilsəsinin
tikintisi 1877-ci ildə başa çatdı. Qeyd etmək lazımdır ki, bu kilsələr Çar hökumətinin xəzinəsinin vəsaiti hesabına
tikilmişdi. Bu kilsələrin tikintisi üçün xəzinədən gümüş pulla 3800 rubl ay-rılmışdı. Tasmalı kilsəsinin tikintisinə
isə Qafqazda Pravoslav Xristianlığının Bərpası Cəmiyyətinin ayırdığı 4000 rubl hesabına 1891-ci ildə
başlanılmışdı. Yuxarıda qeyd olunan pra voslav kilsələrindən başqa ingiloyların yaşadıqları ərazidə Kürmük və
Meşəbaşı kilsələri də tikilir. Kürmük kilsəsi Qafqazda Pravoslav Xristianlığının Bərpası Cəmiyyətinin, Meşəbaşı
kilsəsi isə bu kəndin sakinlərinin (25 evdən ibarət xristian əhalinin) hesabına tikilib. 1892-1894-cü illərdə qədim
al ban məbədi olan Kürmük məbədinin yerində pravoslav kilsəsi tikilib.
XX əsrin əvvəllərində xristian pra voslav icmasının genişlənməsi nəticəsində 1905-ci ildə Bakı Yeparxiyası
təsis olundu və yepiskoplar «Bakı və Xəzəryanı» titulu qazandılar. Bu dövrdən etibarən Roma-katolik, lüteran və
digər protestant icmaları yaranmışdı.
XIX əsrin sonu, XX əsrin əvvəllərində Bakı quberniyasında, Quba, Lənkəran, Göyçay, Xaçmaz və Qusarda
rus pravoslav kilsələri təaliyyət göstərirdi. 1904-cü ildə Bakı quberniyasında iki mine yaxın tələbəsi olan 28
kilsə-məktəb mövcud idi. Təkcə Yelizavetpol quberniyasında 1908-ci ildə 662 kilsə, sinaqoq, müxtəlif təriqətlərə
aid 101 ibadət evi və dörd monastr var idi.
Sovet hakimiyyəti dönəmində dinə qoyulan qadağalar, din xadimlərinə qarşı törədilən repressiyalar digər
dinlər kimi xristian dinindən də yan keçmədi. Yalnız 1943-cü ildə kilsə həyatının bərpa olunmasından sonra -
1944-cü ildə yenidən Bakıda pravos lav məbədi açıldı. Bununla yanaşı Azərbaycanın bir sıra rayonlarında da ibadət
evləri yaranmağa başladı.
1934-cü ildə sonuncu Bakı yepiskopu Mitrofanın ölümündən sonra fəaliyyətini dayandıran Rus Pravoslav
kilsəsinin Bakı və Xəzəryanı Yeparxiyası 1998-ci ildə öz fəaliyyətini yenidən bərpa etdi. 2001-ci ildə açılan Rus
Pravoslav Baş Kafedral kilsəsi kimi fəaliyyət göstərən Jon Mironosets kilsəsi böyük xeyriyyəçi Hacı Zeynalabdin
Tağıyev tərəfindən tikilib. Sovet hakimiyyəti dövründə anbar kimi istifadə edilən bu kilsə əsaslı təmir edilərək
yenidən dindarların istifadəsinə verilmişdir. Kilsənin açılışında Moskvanın və bütün rusiyanın patriarxı II Aleksi və
Ümummilli Lider Heydər Əliyev iştirak etmişdir.
Son on ildə müxtəlif ölkələrin görkəmli din xadimləri ölkəmizdə səfərdə olmuşlar. Moskvanın və bütün
Rusiyanın patriarxı II Aleksi və Ümumgürcüstan katolikos patriarxı II İliya iki dəfə Azərbaycanda olmuşlar.
Hazırda Azərbaycanda 6 pravoslav məbədi - Bakıda 3. Gəncə və Xaçmazda 1 kilsə. Sumqayıtda isə 1 ibadət
evi fəaliyyət göstərir. Azərbaycanda pravoslav icmasının sayı 200 min nəfərə yaxındır və əhalinin 2.5 %-ni təşkil
edir.
Azərbaycanda katoliklik XIV əsrin əvvəllərindən etibarən regiona gələn missionerlərin fəaliyyəti nəticəsində
yayılmışdır. О dövrdə osmanlı imperiyasının bölgəyə təsir imkanlarının genişlənməsindən narahat olan Avropa
dövlətlərinin. о cümlədən Vatikanın xüsusi təyinatlı missioner quruplarının bölgədə geniş yayılması prosesi başladı.
Azərbaycanın ən iri şəhərlərində - Bakıda, Şamaxıda, Gəncədə, Naxçıvanda və Təbrizdə katolik monastrları,
missiya və məktəbləri fəaliyyət göstərirdi. Həmin dövrdə təkcə Naxçıvanda dominikanlara, iezuitlərə, avqustinlərə
və digərlərinə məxsus 12 monastır fəaliyyət göstərirdi.
Katolikliyin Şimali və Cənubi Azərbaycanda yayılmasında Fransa kralı XVII Lüdovikin xüsusi rolu
olmuşdur. O, 1688-ci ildə yepiskop Padu de Sent Olonu İranda, Azərbaycanın Şamaxı və irəvan şəhərlərində
iezuitlərin məktəb və kilsələrinin açılması xahişi ilə İran şahının yanına göndərib. 1645-ci ildən başlayaraq bu
şəhərlərdə Pater Raqurdinin başçılığı ilə iezuitlərin missiyaları fəaliyyət göstərirdi. Elə bu dövrdə papa XI Klementi
də analoji xahişlə şaha müraciət etmişdi. Aparılan intensiv fəaliyyət və ciddi səylərin nəticəsi olaraq Fransa ilə iran
arasında 1708 və 1715-ci illərdə iki müqavilə imzalandı. 1708-ci ildə bağlanan müqaviləyə əsasən, katolik
missionerlərə və onların yerli əhalidən olan icmalarına iran və Azərbaycan ərazisində azad yaşamaq, təhsil almaq,
dərs vermək və öz dini məzhəblərinə etiqad etmək hüququ verildi. Müqaviləyə əsasən, həmin icmalar yerli
hakimiyyət dairələrinin himayəsinə götürüldü.
XIX əsrin ikinci yarısı və XX əsrin əvvəli Azərbaycanda katolik kilsəsinin həyatında mühüm dövr hesab
oluna bilər. Bu dövrdə Azərbaycana çoxlu sayda xristian əcnəbilər, о cümlədən katoliklərin axını baş verdi. Bu na
ilk növbədə, neft amili, digər tərəfdən isə, Polşa qiyamçılarının Bakıya sürgün edilməsi səbəb olmuşdu. 1880-ci ildə
Bakıda mindən çox kato lik yaşayırdı. 1903-cü ildə isə katoliklərin sayı 10 min nəfərə çatmışdı. 1909-cu ildə
katolik məbədinin təntənəli təməlatma mərasimi keçirildi. Müqəddəs Məryəm kilsəsi təxminən 1200 nəfərə xidmət
edirdi. Kilsə 1931-ci ildə bolşeviklər tərəfindən partladıldı və 1937-ci ildə sonuncu din xadiminin güllələnməsindən
son ra 1997-ci ilə qədər Azərbaycanda katolik din xadimi olmayıb.
2000-ci ildə kilsə rəsmi qeydiyyatdan keçmişdir. 2002-ci ildə ilk dəfə Roma Papası II İohan Pavel Bakıda
səfərdə olmuşdur. Hazırda Azərbaycanda katoliklərin sayı 400 nəfərə yaxındır. 2008-ci il martin 7-də Bakıda yeni
tikilmiş Müqəddəs Məryəm Kato lik kilsəsinin açılışı olmuşdur. Kilsənin açılışında Azərbaycan Respublikasının
Prezidenti İlham Əliyevlə yanaşı Vatikanın dövlət katibi Tarçizio Bertone də iştirak etmişdir.
Yuxarıda qeyd etdiyimiz qısa tarixi ekskurs Azərbaycanın və azərbaycanlıların tolerantlığını birmənalı ola
raq təsdiq edir.