6
-Amerikalı son dərəcə dəqiqdir, - Olqa saata baxaraq qeyd etdi.
O, otaqdan çıxdı və bir dəqiqə sonra hündür, enlikürək Amerika əsilli
kişi ilə otağa qayıtdı.
-
Müsyö Krasnin? - o, gülərüzlə soruşdu.
-
Bəli, mənəm. Mən... mən gərək... görüş yerinin narahatlığına
görə sizdən üzr istəyim.
Lakin məxfilik çox əsasdır. İstəməzdim ki, mənim adım bu cür işlərdə
hallansın.
-
Eləmi? - Amerikalı həvəs göstərmədən
soruşdu.
- Siz mənə söz verdiniz ki, bizim sövdələşməmizin təfərrüatı məxfi
olaraq
qalacaq. Elə deyilmi? Şərtlərimizdən biri...
- Bəli, biz məhz belə danışmışdıq. - Amerikalı sakit halda başı ilə
təsdiqlədi. - Malı verin.
- Sizin pullar kupyor formasındadır?
- Bəli. - Amerikalı onları göstərməyə tələsmirdi.
Bir qədər tutulduqdan sonra Krasnin əli ilə bağlamaya işarə etdi.
Amerikalı stolüstü lampaya yaxınlaşaraq bağlamanın içindəkiləri
yoxladı. Razı qalaraq cibindən qalın dəri pul kisəsini çıxarıb
içərisindən bir dəstə pul götürdü və rusa verdi. Rus diqqətlə pulu
saydı.
- Düzdür?
-Təşəkkür edirəm, müsyö. Bəli, düzdür.
Amerikalı etinasızlıqla bağlamanı cibinə qoydu və Olqaya təzim etdi:
- Gecəniz xeyrə qalsın, madmazel. Gecəniz
xeyrə qalsın, müsyö Krasnin.
O gedəndən sonra otaqda qalanların baxışları qarşılaşdı.
downloaded from KitabYurdu.org
7
Kişi qurumuş dodaqlarını diliylə yaladı.
- Maraqlıdır, görəsən, otelə qədər gedib çıxa
biləcəkmi? - o, astadan söylədi. Onlar dillənmədən pəncərədən
baxdılar. Həmin an amerikalı küçə qapısından çıxdı. İki kölgə isə
səssizcə onun ardınca addımladı. İzlənilən və izləyənlər gecənin
qaranlığında yox oldular. Sükutu ilk pozan Olqa oldu:
-
O, sağ-salamat gedib çıxacaq. Qorxmaya...
yaxud da ümid etməyə bilərsiniz.
- Nəyə görə elə düşünürsən ki, o, sağ-salamat gedib çıxacaq? -
Krasnin çətinə düşmüş halda
soruşdu.
- Onun kimi çox pulu olan adam, yəqin ki, səfeh deyil. Pul
demişkən... - o, mənalı baxışla kişiyə
baxdı.
-Nə?
- Əzizim Boris İvanoviç!
Krasnin həvəssiz surətdə ona doğru iki kupyura uzatdı. O, təşəkkürlə,
lakin laqeydliklə başını tərpətdi və onları corabının içində gizlətdi.
Krasnin maraqla Olqaya baxdı.
- Sən təəssüf etmirsən ki, Olqa? -Təəssüflənmirəm? Nə barədə?
- Bir az öncə əlində olan barədə. Tanıdığım qadınların əksəriyyətinin
bu cür əşyalar üçün ürəyi gedir.
- Bəli, siz haqlısınız. Əksər qadınlar belə əşyaların dəlisidir. Lakin
mən yox. İndisə düşünürəm ki... - O susdu.
- Nə düşünürsən? - Krasnin maraqla soruşdu.
-Amerikalını heç bir təhlükə gözləmir, bu, doğrudur. - Olqa fikirli-
fikirli söylədi. - Lakin maraqlıdır ki, sonra...
- Sonra nə?
downloaded from KitabYurdu.org
8
-
Əlbəttə o, onları hansısa qadına hədiyyə
edəcək.
- Olqa fikirləşməyə davam etdi. - Bax, sonra olacaqlar isə...
Onun yenidən dili tutularaq pəncərəyə yaxınlaşdı. Birdən o, bərkdən
içini çəkdi və yoldaşını çağırdı.
-
Baxın, odur, bayaq sizə dediyim kişidir!
Silindr və plaş geymiş qədd-qamətli qəşəng bir kişi küçə ilə
tələsmədən gedirdi. O, fənərlərin altından keçərkən işıq onun ağarmış
saçlarını aydınlatdı.
II
FƏSİL Müsyö Markiz
Ağsaçlı adam astadan fit çala-çala, tələsmədən öz yoluna davam
edirdi. O, tamamilə sakit idi. Əvvəlcə sağa, sonra isə sola döndü.
Qəflətən dayandı və ətrafa qulaq asdı. Çox ehtimal ki, o, nəsə səs
eşitdi: araba təkəri qırıldı, yoxsa atəş səsi gəldi? Bir anlığına onun
dodaqlarında kinayəli bir təbəssüm oynadı və sonradan yenə də
tələsmədən gəzintisinə davam etdi.
Tini burularkən o, qanun keşikçisinin bloknota nəsə qeyd etdiyini
gördü, iki-üç nəfər təsadüfən yoldan keçənlər isə onun başına
yığışmışdılar. Ağ saçlı adam onlardan birinə müraciət etdi:
- Nəsə bir hadisə baş verib?
- İki quldur yaşlı bir centlmenə hücum ediblər,
müsyö!
- Ümidvaram ki, hər şey yaxşı bitib?
- Bəli, müsyö. - Həmin adam güldü. - Hücum
edilən şəxs amerikalı imiş. Onun cibində tapançası varmış. Amerikalı
atəş açıb, onlar da qorxub qaçıblar. Polis isə həmişə olduğu kimi, çox
gec gəlib çıxıb.
Ağsaçlı adam təşəkkür edib fit çala-çala yoluna davam etdi. Senanın
downloaded from KitabYurdu.org
9
o biri tayına keçərək,
Parisin daha varlı məhəlləsinə gəldi. İyirmi dəqiqə sonra ciddi
memarlıq üslubu ilə seçilən kiçik bir evin yanında dayandı.
Bu, mağaza idi. O, çox nəzərə çarpmırdı: mağazanın sahibi, antikvar
alverçisi Demetrius Papapolous o qədər məşhur idi ki, reklama
ehtiyacı yox idi. Onun qazancının çoxu heç də piştaxtadan gəlmirdi.
Müsyö Papapolous Yelisey sahəsində dəbdəbəli bir mənzildə
yaşayırdı və indi onun məhz orada olduğunu ehtimal etmək daha
məntiqli olardı, lakin göründüyü kimi, ağsaçlı adam onun harada
olduğunu bilirdi: o, boş küçəyə nəzər salaraq qətiyyətlə qapının
zəngini basdı. Və səhv etməmişdi: qapı aralandı, qapının ağzında
qulağında qızıl sırğa olan tünd dərili sakit bir kişi göründü.
- Axşamınız xeyir! Sahibin yerindədir?
- Sahib buradadır, lakin o, bu saatda heç kimi qəbul etmir.
-Zənn edirəm ki, məni qəbul edəcək. Ona deyin ki, dostu müsyö
Markiz onu görmək istəyir.
Kişi qapını geniş araladı və qonağı içəri buraxdı.
Özünü Markiz adlandıran adam xidmətçiylə danışarkən əli ilə üzünü
gizlətmişdi. Xidmətçi müsyö Papapolousun qonağı qəbul etdiyi üçün
çox şad olduğunu xəbər vermək üçün qayıdanda sonuncunun
görkəmində xeyli dəyişiklik olmuşdu. Görünür, xidmətçi ya kifayət
qədər diqqətli deyildi, ya da yaxşı təlim keçmişdi, çünki qonağın
üzündəki atlas maskanı
görəndə xüsusi bir təəccüb göstərmədi. Dəhlizin sonundakı qapıya
yaxınlaşdı və qapını açaraq elan etdi:
- Müsyö Markiz.
Qəribə qonağını salamlamaq üçün ayağa duran adam sıradan biri
deyildi. Onun görkəmində nəsə mötəbərlik və patriarxallıq duyulurdu.
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |