10
Onun hündür alnı, səliqəli çal saqqalı, vüqarlı ədası vardı.
- Mənim dostum, - müsyö Papapolous dilləndi.
O, fransız dilində yaxşı danışırdı, onun səsi dolğun və məlahətli idi.
- Belə gec vaxtda gəlişimə görə sizdən üzr istəməliyəm, - qonaq
söylədi.
- Eybi yox, eybi yox, - müsyö Papapolous cavab verdi. - İndi
gecənin maraqlı vaxtıdır.
Yəqin ki, sizin də maraqlı axşamınız olub.
- Şəxsən mənim axşamım deyil.
- Şəxsən sizin deyil, - müsyö Papapolous
təkrarladı,
- yox, yox, əlbəttə, sizin deyil. Hə, nəsə təzə
xəbər var?
O, ətrafa nəzər saldı və onun baxışları əzəmətini və mülayimliyini
itirdi.
-Təzə xəbər yoxdur. Cəhd baş tutmadı. Mən heç başqa cür də
gözləmirdim.
- Tamamilə haqlısınız, - müsyö Papapolous
razılaşdı.
- Özü də qəddarlıq... - Və o, bunu qəbul etmədiyini göstərən bir jest
etdi.
Bu cür davranışlar isə Papapolousun nə adı ilə, nə də var-dövləti ilə
yanaşı çəkilə bilməzdi.
Avropada bir çox kral ailələrində onu yaxşı tanıyırdılar və həmin
ailələrin üzvləri onu dostyana Demetrius çağırırdılar. O, ehtiyatlı
adam kimi hər yerdə etibar qazanmışdı.
Bununla birgə onun zahiri etibarlılığı da dəfələrlə Papapolousa
xoşagəlməyən şübhələri öz üzərindən dəf etməyə imkan yaratmışdı...
downloaded from KitabYurdu.org
11
- Birbaşa hücum. - Müsyö Papapolous başını yellədi.
- Bu, bəzən işə yarayır, lakin çox nadir hallarda.
Həmsöhbəti çiyinlərini çəkdi:
- Amma vaxta qənaət edir, - o qeyd etdi, - və tamamilə asandır,
yaxud da demək olar ki, asandır. O biri plansa mütləq baş tutacaq.
- O! - antikvar diqqətlə Markizə baxdı.
O, ehmalca başını tərpətdi.
- Mən sizin... etibarınıza tamamilə güvənirəm, - antikvar söylədi.
Markiz hörmətlə gülümsədi.
- Düşünürəm ki, - o dedi, - sizin də etibarınız
xələl görməyəcək.
- Sizin nadir fürsətləriniz var... - Antikvarın səsində həsəd intonasiyası
duyuldu.
- Bunu mən özüm yaradıram, - müsyö Markiz
söylədi.
O, ayağa durdu və stulun kürəkliyinə səliqəsiz atdığı plaşını götürdü:
- Sizi öz üsulumla xəbərdar edəcəyəm, amma gərək bizim
razılaşmamız qüvvədə qalsın, - deyərək sözünü yekunlaşdırdı.
- Mən həmişə sözümün ağasıyam, - müsyö Papapolous incik halda
bildirdi.
Markiz gülümsədi və sağollaşaraq qapını arxasınca bağladı.
Bir müddət müsyö Papapolous möhtəşəm çal saqqalına sığal çəkə-
çəkə fikrə getdi, sonra isə o biri qapıya yaxınlaşdı. Qapının dəstəyini
buranda qapının açar yerindən qulaq asan qadın geri hoppandı. Müsyö
Papapolous nə
təəccüblənmədi, nə əsəbiləşmədi. Onun üçün bu, adi hal idi.
- Hə, Zia?
-
Onun getdiyini eşitmədim, - o, izah etdi.
downloaded from KitabYurdu.org
12
Bu, müsyö Papapolousun gözləri kimi parlaq qara gözləri olan gənc
qadın idi. Onların gözləri o qədər oxşar idi ki, həmin dəqiqə
qarşınızdakıların ata və qız olduqlarını söyləmək olardı.
-
Heyf ki, açar yerindən eyni zamanda həm baxmaq, həm də
eşitmək olmur, - qadın sözünə
davam etdi.
- Mən özüm də tez-tez buna təəssüflənirəm, - müsyö Papapolous
anlayışla söylədi.
- Deməli, bu, həmin müsyö Markizdir, -Zia astadan söylədi. - Ata, o,
həmişəmi maska taxır?
- Həmişə.
- Zənnimcə, söhbət yaqutlardan gedirdi? - qısa
pauzadan sonra Zia xəbər aldı.
Atası başı ilə təsdiq etdi.
- Nə barədə düşünürsən, bala? - Onun gözləri
maraqla alovlandı. - Markiz barədə?
- Hə. Düşünürəm ki, - Zia sakit cavab verdi, - ingilisin fransızca belə
mükəmməl danışması
çox nadir haldır!
O, qızının sözünü kəsmədən maraqla onu dinləyirdi.
Bir də düşünürəm ki, - Zia davam etdi, - onun başı qeyri-adi
formadadır.
- Böyükdür, - atası razılaşdı. - İnanılmaz dərəcədə böyükdür. Adətən,
parik geyinilən zaman həmişə belə görünür.
Onlar bir-birinə baxdılar və güldülər.
III
FƏSİL Alovlu qəlb
Rufus Van Aidin “Savoy” otelinin fırlanan qapılarından keçərək
kontorkayal yaxınlaşdı. Klerk onu hörmətlə salamladı.
downloaded from KitabYurdu.org
13
- Sizi yenidən görməyimə şadam, mister Van Aidin!
Amerikalı milyoner cavabında başını tərpətdi. - Hər şey
qaydasındadırmı?
- Bəli, ser. Mayor Nayton nömrədədir.
Van Aidin yenidən başını tərpətdi.
- Poçt? - o maraqlandı.
-Artıq onları nömrənizə aparıblar, mister Van Aidin. Bir dəqiqə. -
Klerk kontorkada kağızları eşələdi və məktub çıxardı. - İndicə gəlib, -
deyə bildirdi.
Rufus Van Aidin məktubu götürdü. Zərfin üzərindəki qeyri-səlis
qadın xəttini gördükdə onun sifət ifadəsi kəskin dəyişildi. Sifəti
mülayimləşdi, dodaqlarının kənarı yuxarı dartıldı. Bu anda o,
tamamilə başqa insan kimi - görünürdü. Məktubu əlində saxlayaraq o,
liftə sarı getdi, təbəssüm üzündən hələ də çəkilməmişdi.
Onun
nömrəsində
masa arxasında əyləşmiş gənc oğlan
korrespondensiyaları çeşidləyirdi.
- Salam, Nayton!
- Sizi yenidən görməyimə şadam, ser. Vaxtınızı necə keçirdiniz?
- Əlbəttə, - milyoner qayğısız halda cavab verdi, - Paris indi çox
darıxdırıcıdır, baxmayaraq
ki, mən istədiyimi almışam. - O, kədərli halda gülümsədi.
-
Həmişə olduğu kimi, - katib də gülümsədi.
- Sözsüz!
O, bunu elə tonda söylədi ki, elə bil hamıya məlum olan hansısa fakt
haqqında danışırdı. Paltosunu soyunaraq masaya tərəf döndü.
- Təcili nəsə var?
- Düşünmürəm, ser. Adətən, olduğu kimi. Mən hələ ki,
bitirməmişəm...
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |