12
Onlara: “Gəlin Allah’ın Elçisi
sizin üçün bağışlanma diləsin!”–
deyildiyi zaman başlarını yelləyir
və sən onların özlərini dartaraq üz
döndərdiklərini görürsən. (Münafiqun
surəsi, 5)
Müsəlmanlar qəlblərində
xəstəlik olan bu şəxsləri səmimi
mömin olmağa dəvət edib onlara
Allah’ın
ayələrini
xatırlatdıqları
zaman
münafiqlərin
göstərdikləri
rəftarlardan da qürurlarına təslim
olduqları
aydın
olur.
Özlərinin
qüsursuzluğuna inanır, insani səhvləri
belə özlərinə yaraşdırmırlar. Allah
ayələrdə qürurlarına təslim olmalarının
nəticəsindən belə bəhs edir:
Ona:
“Allah’dan
qorx!”–
deyildikdə, lovğalıq onu daha da
günaha sürükləyər. Ona cəhənnəm
kifayət edər. Ora nə pis yataqdır!
(Bəqərə surəsi, 206)
Münafiqlər qürurlu olduqları
üçün möminləri də özlərindən aşağı
görürlər. Sahib olduqları hər hansı bir
xüsusiyyət - zənginlik, şöhrət, mövqe,
gözəllik onları qürurlandırır və bu
xüsusiyyətə sahib olmayan bir mömini
özlərindən aşağı görürlər. Halbuki,
üstünlük ancaq təqva ilədir. Möminlər
bu cür dünyəvi meyarlara önəm vermir,
insanları pul, şöhrət, fiziki gözəllik kimi
xüsusiyyətlərə görə deyil, imanlarına
görə sevib hörmət edirlər. Bu səbəbdən,
bu cür xüsusiyyətlərinə görə qürurlanan
şəxslər mömin birliyi içində dərhal
sezilir və alçalırlar.
QƏLBLƏRİNDƏ OLMAYANI SÖYLƏYİRLƏR
Münafiqlərin
başqa
bir
xüsusiyyəti
yalan
danışmalarıdır.
Allah’dan qorxmadıqları üçün çətinə
düşdükləri vəziyyətlərdə dərhal yalana
əl atır və beləcə, möminləri aldada
biləcəklərini zənn edirlər. Yalanla özlərinə
verilən məsuliyyətlərdən qaçmağa
çalışırlar. Quranda Peyğəmbərimiz
(s.ə.v) dövründə düşmənə qarşı müdafiə
etmək üçün çağırılan münafiqlərin
yalana əl ataraq qaçmağa çalışdıqlarına
belə diqqət çəkilmişdir:
İki qoşunun üz-üzə gəldiyi gün
sizə üz vermiş müsibət Allah’ın izni
ilə oldu ki, möminləri aşkara çıxartsın
və münafiqləri bəlli etsin. Onlara:
“Gəlin, Allah yolunda döyüşün, yaxud
müdafiədə durun!”– deyildi. Onlar:
“Döyüşə bilsəydik, sizin ardınızca
gedərdik”, – dedilər. Onlar o gün
imandan çox küfrə yaxın idilər. Onlar
qəlblərində olmayanı ağızları ilə
deyirlər. Halbuki, Allah onların nəyi
gizlətdiklərini çox yaxşı bilir. (Ali-
İmran surəsi, 166-167)
Göründüyü kimi, münafiqlər,
çətinlik anlarında möminləri tərk edərək
öz mənfəətlərini qoruyurlar. Ancaq bunu
da həmişə olduğu kimi ikiüzlülüklərini
davam etdirərək, yəni özlərini haqlı
göstərməyə çalışaraq edirlər. Əlbəttə
ki,
uzaqlaşarkən
mənfəətlərinin
zədələnməsindən
qorxduqlarını
demirlər, bunun yerinə ağılsız bəhanələr
qarşıya qoyaraq möminləri haqlı
olduqlarına inandırmağa çalışırlar. Allah
Quranda münafiqlərin bu davranışlarını
belə xəbər vermişdir:
Geri qalan bədəvilər sənə:
“Var-dövlətimiz və ailələrimiz bizi
yayındırdı. (Allah’dan) bizim üçün
bağışlanma dilə!”– deyəcəklər. Onlar
qəlbində olmayanları dilləri ilə
12
Düşünən İnsan,
Avqust 2013
www.munafiqlerinxususiyyetleri.com
13
deyirlər. De: “Əgər Allah sizə bir zərər
yetirmək və ya bir xeyir vermək istəsə,
Onun qarşısını kim ala bilər?” Xeyr,
Allah sizin nə etdiyinizdən xəbərdardır.
(Fəth surəsi, 11)
YAXŞILIĞA MANE OLUR,
PİSLİK ETMƏK ÜÇÜN YARIŞIRLAR
Möminlərin
əsas
xüsusiy-
yətlərindən biri yaxşılığı əmr edib,
pislikdən çəkindirməkdir. Yəni bir
mömin insanları əlindən gəldiyi qədər
yaxşılığa, Quran əxlaqına çağıracaq və
mümkün olduğu qədər pisliklərə mane
olmağa çalışacaq.
Münafiqlərin rəftarı isə bunun
tam əksidir. Dinin və möminlərin
faydasına olan fəaliyyətlərə mane
olmağa
çalışırlar.
Müsəlmanların
lehinə nəticələnəcək olan hadisələrdən
narahat olurlar. Eqoist istək və həvəsləri
yönündəki hər hərəkəti çəkinmədən
edirlər. Müsəlmanlara zərər verəcəyini,
onları çətinliyə salacağını düşündükləri
hərəkətlərə dəstək olurlar. Ayədə belə
buyurulur:
Münafiq kişilər və münafiq
qadınlar bir-birinin tayıdırlar. Onlar
pis işlər görməyə vadar edir, yaxşı
əməllərə qadağa qoyur və xəsislik
göstərirlər. Onlar Allah’ı unutdular.
Allah da onları unutdu. Həqiqətən,
münafiqlər günahkardırlar. (Tövbə
surəsi, 67)
NANKORDURLAR
Münafiqlər digər bütün inkarçılar
kimi Allah’a qarşı nankordurlar.
Özlərini yaradan və müxtəlif nemətlərlə
yaşadan Allah’a nankorluq edir, Onun
hökmlərindən üz çevirirlər.
İkinci bir nankorluqları isə
möminlərə qarşıdır. Çünki möminlərin
arasına qatıldıqda, möminlər onlara
kömək etmişdir. Möminlər onları imana
çağırmış, onların axirətini qurtarmağa
çalışmışlar. Onlara verdikləri nəsihətlər,
etdikləri xəbərdarlıq və xatırlatmalar
onların yaxşı olmalarını istədikləri
üçündür.
Bunun qarşılığında münafiqlərin
rəftarı isə möminlərə düşmənçilik
bəsləməkdən başqa bir şey deyil. Əlbəttə,
bu, böyük bir nankorluqdur və Quranda
münafiqlərin bu nankorluqları belə izah
edilir:
Allah’a and içirlər ki, (nalayiq
sözlər) deməyiblər. Onlar küfr sözünü
demiş, İslamı qəbul etdikdən sonra
kafir olmuş və bacara bilmədikləri bir
işə can atmışlar. Onların intiqam almağı
yalnız Allah’ın və Onun Elçisinin onları
Öz lütfündən varlandırdığına görədir.
Əgər tövbə etsələr, onlar üçün xeyirli
olar. Əgər üz döndərsələr, Allah onları
dünyada da, axirətdə də acılı-ağrılı bir
əzaba düçar edər. Yer üzündə onların
nə bir dostu, nə də bir köməkçisi vardır.
(Tövbə surəsi, 74)
Onların bağışlanması üçün dua
etsən də, etməsən də, (hətta) onlar üçün
yetmiş dəfə bağışlanma diləsən belə,
Allah onları əsla bağışlamayacaqdır.
Çünki onlar Allah’ı və Onun Elçisini
inkar etdilər. Allah günahkar insanları
hidayət yoluna yönəltməz. (Tövbə
surəsi, 80)
13
Düşünən İnsan,
Avqust 2013
Düşünən İnsan, Avqust 2013