Füzuli – şairin yaradıcılıq psixologiyası
117
Göründüyü kimi, verilən nümunədə əvvəlcə naməlumun adı
çəkilir, sonra onun
nə olduğu soruşulur və nəhayət, açıqlaması verilir.
Bu cür sual cümlələrindən Quranın “Əl-Humuzə” surəsində (104-cü
surə) “hütəma” sözünün, “Əl-Haqqə” surəsində (69-cu surə) “haqqə”
anlamının izahında və s. surələrdə də istifadə olunmuşdur. Bu cümlə-
lərin ərəbcə ifadəsinin özü izah olunmadan belə, dinləyənin qəlbinə
qorxu hissi salır və həmçinin onda marağa səbəb olur. Məsələn:
“Mel-Karia?...Ve ma edrake mel Karia?”, yaxud “Ve ma edrake mel
Hutame?”, “El-Hakka! Mel Hakka? Ve ma edrake mel Hakka?” kimi
cümlə ardıcıllığı poeziyada geniş tətbiq olunur ki, milli klassik
ədəbiyyatımızda da fəal istifadə edilməkdədir. Və cavaba təhrikedici
sual
olaraq o, bədii sualın sual-cavab (münazirə) növünü xatırladır.
Məsələn, Füzulidə:
Sərmayələrdən edəsən sud,
Ol sud nədir? - Riyazi-məbud. (40, 15)
Göründüyü kimi, burada da əvvəlcə müəyyən bir məfhumun
adı çəkilir, daha sonra isə sual şəklində təkrarlanır və nəhayət,
cavabın verilməsi ilə naməlum aydınlaşdırılmış olur.
Beləliklə, deyilənlərdən bir daha aydın oldu ki, Musa Adilo-
vun “Məhəmməd Füzulinin üslubu və poetik dili” adlı monoqrafi-
yasında haqlı olaraq göstərdiyi kimi, təkcə bir “ritorik sual” termini
bədii sualın bütün növ çalarlığını əks etdirə bilmir. (Bax: 3, 415) Və
bu da öz növbəsində sözügedən bədii
ifadə vasitəsinin içərisində
yeni diferensiallaşmanı zəruri edir.
Çoxəsrlik anadilli poeziyamızda təzahür edən sual cümlələrinin
tədqiqinə dair materialları nəzərdən keçirib ədəbiyyatımızda - klassik
və müasir ədəbi dilimizdə özünü göstərən bədii sualın məqsəd və
ifadə xüsusiyyətləri baxımından altı əsas növünü müəyyənləşdirdik:
1) ritorik sual
2) mediativ sual (istiğfəm)
3) təcahülül-arif (heyranlıq bildirən sual)
4) bənzətmə xarakterli sual
5) həyəcanlı sual
6) sual və cavab
Əzizağa Nəcəfov
118
Bu müəyyənləşdirdiyimiz bədii sual çeşidlərinin isə hər biri-
nin ifadə vasitələrinə görə növdaxili bölgüsünü də aparmaq müm-
kündür. Ən əsası isə, qeyd etmək lazımdır ki, bu sual növləri şeirdə
yaxud bədii nəsrdə hər hansı bir bədii konsepsiyanın ifadəsinə xid-
mət etdiyindən hamısının bir bədii sual termini altında birləşdiril-
məsi daha çox məqsədəuyğundur.
Bədii sualın istər klassik, istərsə də müasir
bədii ədəbiyyatda
daha geniş tətbiq olunan növü özünəməxsusluğu ilə seçilən bədii
nitqin xüsusi göstəricisi olan ritorik sualdır. Digər sual növlərindən
şərtiliyi, daha doğrusu, bu dil vahidlərində tətbiq olunan sorğu into-
nasiyasının və başqa sual vasitələrinin xüsusi ehtiyac duyulmadan,
məntiqi tələbatdan xaric tətbiqi ilə seçilən ritorik sualda sadalanan
göstəricilər sayəsində nitq axarında xüsusi
predikativ çalar, fərqli
ifadəlilik meydana çıxır. Bu da onu təsdiq xarakterli nəqli mətnin
sadəcə sual cümləsi şəklində ifadəsinə xidmət etdiyini göstərir. Məhz
buna görə də cavab əvvəlcədən bəlli olduğu üçün informatora
ünvanlanan sual cavab tələb etmir. Bu cümlələrin şeirdə tətbiqinin
əsas məqsədi isə qeyri-mümkün ideyanın söyləminə, iqrarına şərait
yaratmaqdır. Şərq ədəbiyyatında tətbiq olunan əksər bədiiyyat vasi-
tələri kimi, bu sual növü də əsasını Qurandan götürür. Allahın nitqi
sayılan bu ali kitabda peyğəmbərə müraciət şəklində ikinci şəxsin
dilindən verilən bu suallar da əslində naməlum faktı açıqlayır, yaxud
məlum, başqaları tərəfindən inkar ediləni iqrar edir. Beləliklə də sual
konstruksiyasının şərtiliyi nəzərə çarpır. Məsələn, “Ən-Nisa”
(“Qadınlar”) surəsinin 87-ci ayəsində istifadə olunan
sual naməlumun
həqiqiliyinə xidmət edir: “Allahdan başqa heç bir tanrı yoxdur.
Olacağına şübhə edilməyən qiyamət günü hamınızı [bir yerə], əlbəttə,
o toplayacaqdır. Allahdan doğru danışan kim ola bilər?!” (64, 77)
Yaxud “Əl-Ənam” (“Davar”) surəsinin 14-cü ayəsində isə
yeni məlumat sadəcə sual cümləsi ilə ifadə olunur və bu da infor-
masiyanın emosionallığını artırma vasitəsi kimi çıxış edir: “[Ya
rəsulum!] De ki: “Mən göyləri və yeri yaradan, hamını bəsləyib özü
bəslənməyən, [hamını yedirib özü yeməkdən uzaq olan] Allahdan
başqasını özümə rəbmi edərəm?!” (64, 100)
Füzuli – şairin yaradıcılıq psixologiyası
119
Kökü müsəlman Şərqinin ən ali kitabına bağlanan bu sayaq
sual çeşidliyinə Füzuli qəzəllərində də rast gəlmək olur. Monoloji
nitq səciyyəli bu miniatür
sənət incisində ritorik sual, öncə söylən-
diyi kimi, namümkünün iqrarına xidmət edir və mübaliğə təsiri
bağışlayır. Məsələn:
Məskən, ey bülbül, sənə gah şaxi-güldür, gah qəfəs,
Necə aşiqsən ki, ahindən tutuşmaz xarü xəs? (39, 126)
Yaxud:
Gər deyil bir mah mehrilən mənim tək zar sübh,
Başın açıb nişə hər gün yaxasın yırtar sübh? (39, 74)
Əsasını “Quran”dan götürən, Şərq ədəbiyyatında
geniş tətbiq
olunan bədii sual növlərindən biri də istiğfəm - mediativ sualdır.
İrəlidə haqqında qısa məlumat verdiyimiz, bədii düşüncənin xüsusi
ifadə tərzi olan istiğfəm İslam dininin müqəddəs kitabında; Məsə-
lən: “Ən-Nur” surəsinin 22-ci, “Ər-Rum” surəsinin 40-cı ayəsində
olduğu kimi öz əksini tapır. Burada başqa sual növlərindən fərqli
olaraq, birinci şəxsin dilindən verilən və məhz sual məqsədi daşıyan
cümlələrdə Allah insanlığa müraciət edir və dinləyəni təkzibi
mümkün olmayan fakt qarşısında qoyur. Yuxarıda sadaladığımız
ayələrə diqqət yetirək: “Məgər siz Allahın sizi [günahınızı]
bağışlamağını istəmirsiniz?” (64, 333) və ya “Sizi yaradan, sonra
sizə ruzi verən, sizi öldürən və daha sonra dirildən məhz Allahdır.
Şərikləriniz içərisində bunlardan heç olmasa birini edə bilən
varmı?” (64, 401) Bu tip sualların cavabını düşündükdə isə onların
inkari xarakter daşıdığı aydınlaşır. Füzulinin aşağıdakı beytlə
başlanan qəzəli isə bu poetik fiqura ən gözəl nümunədir:
Məni candan usandırdı, cəfadan yar usanmazmı?
Fələklər yandı ahimdən, muradın şəmi yanmazmı? (39, 224)
Yaxud bir başqa qəzəli:
Könül, yetdi əcəl, zövqi-rüxi-dildar yetməzmi?
Ağardı muyi-sər, sevdayi-zülfi-yar yetməzmi? (39, 229)
Göründüyü kimi, Füzuli qəzəllərində istifadə olunan
bu sual
növündə əksərən predikativlik vasitəsi olaraq alternativ sual cümlə-
ləri çıxış edir. Xüsusi hiss-həyəcanı ifadə edən bu sayaq fikri ifadə