3. Beynəlxalq hüquq norma və prinsipləri
Beynəlxalq hüquq problemində beynəlxalq-hüquq
normaları əsas yeri tutur. Bu hüquq normaları müəyyən sahələr
üzrə beynəlxalq hüquq institutları vasitəsi ilə qruplaşdırılır.
Beynəlxalq hüququn əsas mənbəyi
Beynəlxalq
müqavilələr hesab edilir. Beynəlxalq müqavilələr ayrı-ayn
tərəflərin qarşılıqlı hüquq və öhdəçiliyini özündə əks etdirir.
Beynəlxalq hüququn digər mənbəyi
Beynəlxalq
adətlərdir. Beynəlxalq hüququn bu normaları heç yerdə
yazılmamışdır. Lakin elə əxlaq qaydaları vardır ki, bunlara mütləq
riayət edilməlidir.
Beynəlxalq təşkilatlann qərarları beynəlxalq hüququn
mənbəyi
hesab
edilmir.
Lakin
hüquq
normalarının
formalaşmasında əlbəttə bu təşkilatların rolu vardır.
Məsələn BMT-nin təhlükəsizlik şurası BMT-nin
nizanmaməsinin
25-ci maddəsinə əsasən üzv olan dövlətlər üçün
qərar qəbul edir. Lakin belə qərarlar ayrı-ayrı halları nəzərdə tutur
və mövcud olan beynəlxalq hüquq normalarına uyğun olmalıdır.
Bütün Beynəlxalq hüquq normalarım fəaliyyət dairəsinə
görə aşağıdakı təsnifata ayırmaq olar:
universal, lokal, və
regional. Lakin normativ fəaliyyət gücünə görə isə
imperativ və
dispozitiv normaları fərqləndirmək olar.
Beynəlxalq hüququn
universal normaları beynəlxalq
hüququn bütün subyektləri üzrə olan münasibətləri tənzimləyir.
Universal normalar beynəlxalq hüququn ən ümumi cəhətlərini
özündə əks etdirir.
Lokal normalar məhdud iştirakçılar çərçivəsində
fəaliyyət göstərir. Bu normaların əsas mənbəyi ümumi beynəlxalq
hüquqa daxil edilmir.
Regional normaların fəaliyyəti regional çərçivədə
beynəlxalq hüququn subyektlərinə aid edilir.
105
İmperativ normalar dedikdə bu normaların dəqiqliyi,
konkret həddi nəzərdə tutulur. Beynəlxalq hüququn subyektləri öz
hüquq və öhdəliklərinin həcmini, məzmununu dəyişə bilməzlər.
Dispozitiv normalar dedikdə beynəlxalq hüquq
çərçivəsində subyektlər müəyyən razılaşmalar əsasında öz
qarşılıqlı hüquq və öhdəliklərini dəyişdirə bilərlər.
Beynəlxalq hüququn prinsipləri onun əsasını təşkil
edir. Bütün subyektlər üçün eyni prinsiplər mövcuddur. Bu
prinsiplər adət-ənənə və müqavilələrə əsasən formalaşır.
İlk əvvəllər beynəlxalq hüquq prinsipləri beynəlxalq-
hüquq
adətləri formasında özünü göstərirdi. BMT-nin
nizamnaməsinin qəbul edilməsi ilə bu prinsiplər
müqavilə -
hüquq forması almışdır.
1960-cı ildə BMT-nin nizamnaməsinin prinsiplərinin
dəqiqləşdirilməsi üzərində geniş iş apanimasma başlanmışdır. Bu
işlə bağlı olaraq 1970-ci ildə BMT-nin Baş Asambleyası
beynəlxalq hüquq barədə bəyannamə qəbul etmişdir. Burada
dövlətlərarası dostluq münasibətləri və əməkdaşlığın inkişaf
prinsipləri öz əksini tapmışdır.
Bəyannamədə 7 əsas prinsip təqdim olunmuşdur:
1.
Güc tətbiq
edilməməsi prinsipi;
2.
Mübahisələrin sülh yolu ilə həll edilməsi;
3.
Dövlətlərin
suveren bərabərliyi;
4.
Bir-birinin daxili işlərinə qarışmamaq;
5.
Xalqların öz müqəddəratım təyin etmək hüququ;
6.
Əməkdaşlıq
etmək prinsipi;
7.
Beynəlxalq öhdəliklərin vicdanla yerinə yetirilməsi
prinsipi.
Onu da qeyd etməliyik ki, Avropada Təhlükəsizlik və
Əməkdaşlığa dair
Helsinski razılaşmalarının yekun aktında
yenidən üç prinsip də əlavə edilmişdir.
1.
S ərhədlərin toxunulmazlığı;
2.
İnsan hüququna və azadlığına hörmət edilməsi;
106
3.
Dövlətin ərazisinin bütövlüyü məsələsi.
Beynəlxalq hüququn bütün bu prinsiplərini iki qrupa
bölmək olar:
Birinci qrupa daxil edilən prinsiplər - Sülhün
saxlanılması və ümumi təhlükəsizliyin təmin edilməsi
prinsiplərini özündə birləşdirir. Məsələn:
güc tətbiq edilməməsi;
beynəlxalq mübahisələrim sülh yolu ilə həll edilməsi;
dövlətlərin ərazi bütövlüyü; sərhədlərin toxunulmazlığı və s..
İkinci qrup prinsiplər isə aşağıdakılardan ibarətdir:
Dövlətlərin suveren bərabərliyi; dövlətlərin bir-birinin
daxili işinə qarışmaması; xalqların bərabərhüquqlu olması və öz
müqəddəratını təyin etməsi; dövlətlərin əməkdaşlığı prinsipi;
insan hüququna hörmət edilməsi prinsipi; beynəlxalq
öhdəçiliklərin
vicdanla
3
'^erinə yetirilməsi prinsipi.
1648-ci ildən məlum
Vestfal’ müqaviləsinə əsasən
Avropa dövlətləri bir-birinin suverenliyinə hörmətlə yanaşmağa
başlamışlar. Lakin faktiki olaraq - dövlətlərin suveren bərabərliyi
prinsipi XX əsrdə bərqərar olmuşdur. Bu vaxtadək böyük və
kiçik
dövlət, xristian, qeyri-xristian dövlət və bu kimi bölgü formaları
vai'dır.
Aydındır ki, beynəlxalq hüququn bu normaları və
prinsiplərinə
riayət
edilməsi
bütün
dövlətlərin
əsas
öhdəçiliklərindən biridir. Lal:in real siyasi proseslərdə bu o qədər
də asan deyildir. Bu yalnız tarixi baxımdan deyil, son dövrlərdə
beynəlxalq münasibətlərin praktikasında da özünü göstərir.
4.
Müasir dünya və beynəlxalq hüquq
Aydındır ki, beynəlxalq hüquq norma və prinsiplərinin
həyata keçirilməsi mexaniki olaraq baş verə bilməz. Çox vaxt bu
proses siyasi mübarizələrlə rastlaşır.
Milli mənafelərlə
1648-ci ildə Vestfal sülh müqaviləsinə əsasən bir çox ərazi və siyasi hüquqi
razılaşmalar əldə edilmişdir.
107