ÖN SÖZ
İqtisadiyyatın
sosial mahiyyətliliyi əzəli
tarixi köklərə bağlı olsa da, cəmiyyətin müasir inkişaf
mərhələsində o yüksəlişlər əldə edərək daha çox
sosiallaşmaya məruz qalmaqdadır. Dünyanın inkişaf
etmiş ölkələri yeni iqtisadi inkişaf strategiyasını indi artıq
yalnız dövlətin qüdrətlənməsi,
iqtisadi təhlükəsizlik,
dayanaqlı büdcə, məhdud infilyasiya indikatorları ilə
yanaşı, bəşəri ehtiyacları dolğun ödəyərək geniş sığorta
və ictimai təminatları ifadə olunan sosiallaşan xətt
üzərində qururlar. Üstün servis təyinatlılığı ilə fərqlənən
bazar iqtisadiyyatının bu yüksək fazasında iqtisadi
yaranışlar səhiyyə, elm, təhsil, incəsənət, mədəniyyət,
idman və bütünlükdə bütün sivilizasiya dəyərləri ilə ümumi vəhdət təşkil edir.
İqtisadiyyatın sosiallaşması prosesi dönməzdir. O, qloballaşaraq daha geniş tətbiq sferasına
daxil olmaqdadır. Bu reallıq isə ümumi tələblərlə yanaşı, yeni sosial-iqtisadi sistemin
formalaşmasının nəzəri əsaslarını,
metodoloji aspektlərini, praktiki nəticələrini geniş təhlil
predmetinə çevirir. Problemin aktuallığını nəzərə alaraq iqtisad elmləri namizədi Elşən Hacızadə
tədqiqatçılar, alimlər və geniş oxucu kütləsinin mühakiməsinə verdiyi «Sosiallaşan
iqtğisadiyyat» adlı monoqrafiyasında bu tələblərdən irəli gələn məsələlərin cavablandırılmasına
cəhd etmişdir.
Monoqrafik tədqiqatın ana xəttini iqtisadi və sosial vəhdət təcəssüm etdirir. Müəllif göstərir
ki, bu vəhdət təsərrüfat həyatının təşəkkülü ilə eyni vaxtda yaranmışdır. Fikri əsaslandırmaq
üçün o, iqtisadi və sosial paralelliyi sosial və iqtisadi fikir tarixi konsepsiyaları baxımından şərh
edir. Burada maraqlı cəhət
ondan ibarətdir ki, bu elmi-təhlili şərhdə bəşər sivilizasiyasının
təşəkkül və inkişaf prosesi makroregional aspektdə verilmiş və müəllif iqtisadiyyatı və
sosial
həyatın konfessial mahiyyətliliyini əsaslandırmağa meyl etmişdir. Bununla belə tədqiqatda
göstərilir ki, sivilizasiya paradiqmaları kontekstində təsərrüfat həyatı daş-metal predmetliyi kimi,
energetik quruluş mahiyyətliliyinə də malikdir. Çünkü enerji təminatı iqtisadiyyatın bütün
guşələrində əsas irəliləyiş faktoru olmuş və qalmaqdadır. Buna
görə də müəllifin fikrincə
sivilizasiyalar konsepsiyasına təbii resurslar təməlindən də yanaşılmalıdır. Bu yanaşmanı isə
müasir mərhələdə faktiki olaraq daha sürətlə dəyişən industrial və postindustrial sistemlərin
tərkib hissələri - neft sivilizasiyası, metan epoxası və nüvə sintezi mərhələləri əks etdirir.
İqtisadi və sosial vəhdət problemini araşdıran müəllif bu baxımdan iqtisadiyyat və sosioloji
elmlərin predmet və obyektlərinin əlahiddəliyi və uyğunluğu da təhlil edir. İqtisadiyyatın
sosiallaşmasına güc verən qlobal, regional və lokal aspektləri bir araya gətirərək qiymətləndir.
Müəllif haqlı olaraq göstərir ki, bütün sivilizasiya yaranışları insan faktoruna, onun kapital
dəyərinə istinad edir. Bu gerçəklikdən çıxış edərək vurğulayır ki, iqtisadiyyatın sosial
yönümlülüyinün təminatında insan kapitalının hərtərəfli inkişafı üçün məşğulluq probleminin
həlli, yoxsulluğun aradan qaldırılması və ümumilikdə mobil sosial infrastrukturun yaradılması
vacib şərtlidir.
İqtisadiyyatın sosiallaşması problemi bütün təsərrüfat obyektləri və subyektlərinin
menecment sisteminin də təkmilliyini tələb edir. Bu aspektdə menecment problemini önə çəkən
müəllif dövlətin, korporasiyaların, ayrı-ayrı fərdlərin rolunu qiymətləndirərək iqtisadiyyatın və
sosial sferanın idarə olunmasında sosial siyasətin imperativləri sistemləşdirir. Artan sosial
məsuliyyət çərçivəsində gəlirlərin
optimal bölgüsü, sosial təminatlılığın artırılması, servis işinin
inkişafını mühüm amil hesab edir. Müəllifin fikrincə sosial iqtisadiyyat quruculuğunda biznes
strategiyası da yeni məzmun mahiyyətdə formalaşmalı və o, üstün sosial yönümlülüyü ilə
fərqlənməlidir.İqtisadiyyatın sosiallaşmasını labüd proses hesab edən müəllif müasir dünyada
mövcud real və nəzəri sosial-iqtisadi sistemləri: açıq cəmiyyət, konstitusiya iqtisadiyyatı, sosial
6
bazar iqtisadiyyatı və digərlərinin başlıca xüsüsiyyətlərini apardığı təhlil əsasında
fərqləndirir,
lakin bununla onların hansının üstün olduğuna tam dəqiqliklə təyinat vermir. Bununla belə o,
prinsipial olaraq hesab edir ki, iqtisadiyyatın sosiallaşmasının ən təminatlı alternativ sistemi kimi
İslam iqtisadi modeli çıxış etməlidir. Bu baxış onunla əsaslandırılır ki, müasir qlobal
iqtisadiyyatda hakim iqtisadi modellər böhranlı xarakterlidirlər və onlar mütəmadi
təkmilləşməyə məruz qalsalar da kifayət edici ədalətli gəlirlər bölgüsünü
və sosial paritetliyi
dolğun təmin etmirlər. Bu təminatlığı isə o, mükəmməl sosial ədalət və təsərrüfatçılıq etikasına
malik İslam iqtisadiyyatında görür. İslam iqtisadiyyatının bəşəri mahiyyət və prinsiplərini yeni
reallıqlar baxımından təhlil edən müəllif, həm də haqlı olaraq göstərir ki, bu sahədə nəzəri
araşdırmalar yeni dövriyə yığmaqdadır və prosesin önündə Azərbaycanlı professor
M.X.Meybullayevin tədqiqatları dayanır.
Monoqrafiyanı oxuyarkən belə qənaətə gəlmək olur ki, müəllif məqsədli olaraq qarşıya
qoyduğu iqtisadiyyatın sosiallaşması probleminin əsas meyar və konturlarını
müəyyənləşdirməyə və sistemləşdirməyə cəhd etmiş və bir çox hallarda buna nail olmuşdur.
Burada daha bir maraqlı cəhət ondan ibarətdir ki, əksər məsələlərin təhlilində müəllif konkret
nəticələr formalaşdırmamış, problemin fundomentallığını önə çəkərərək onu bu istiqamətdə
tədqiqatlarını genişləndirənlərin mühakiməsinə buraxmışdır.
Monoqrafiiyada mübahisəli və ayrı-ayrı hallarda ziddiyytli məqamlara da rast gəlinir. Bunu
isə problemin çox geniş əhatə dairəsinə malikliyi və təhlil sferasında çoxsaylı istiqamətlərin
mövcudluğu ilə bağlamaq lazımdır.
Nəşr edilən monoqrafiyanın oxunaqlığını və mənimsənilmə imkanlığını artırmaq üçün
kitabda uyğun illüstrasiyalar, təsərrrüfat həyatına aid aforizmlər, iqtisadiyyat sahəsində Nobel
laureatları haqqında
məlumatlar, sosial və iqtisadi anlayışları ifadə edən əsas istilahlar lüğəti
əksini tapmışdır.
Müəllifin uzun illər apardığı tədqiqatını qiymətləndirərək ona bu istiqamətdə elmi
yaradıcılığının daha da genişləndirilməsini arzulayırıq.
Akdemik Z.Ə.Səmədzadə
7