Q.V.Plexanovun, V.İ.Leninin əsərlərində inkişaf etdirilmişdir [22-25, 127].
Toplanmış tədqiqat materiallarına görə «Asiya istehsal üsulu»nun
mahiyyətcə əsas
əlamətlərini təsərrüfat həyatının nizamlanmasında dövlətin aparıcı rolu, şəxsi əmlakın
toxunulmamazlığı, ticarət məhdudluğu, xüsusi istismar üsulunun mövcudluğu kimi
komponentlər təşkil edir. Lakin bununla belə qeyd olunmalıdır ki, «Asiya istehsal üsulu»nun
mahiyyəti fundomental kontekstdə tam açılmamış qalmaqdadır.
Qədim dünyanın iqtisadi baxışlar sisteminin başlanğıcını əsasən əski Misir
təsərrüfatçılığına görüntü verən «Heraklepol padşahının oğlu Merikaranın nəsihətləri» /b.e.ə.
XXII/ və «İpuserin ifadələri» /b.e.ə. XVIII/ abidələrinin yaranışından hesab etmək olar. Birinci
abidədə dövlətin funksiyaları, təsərrüfatın idarəetmə metodları ön plana çəkilsə də, ikinci də
sosial çevriliş, idarəetmənin mərkəzi sisteminin dağılması və onun
nəticələrinin təssürat və
təsəvvürləri əksini tapmışdır [60, 127].
Çarlığı bizim eradan əvvəl 1792-1750-ci illərə təsadüf olunan Babilistan tiranı
Hammurapinin qədim Mesopatamiyada sosial-iqtisadi münasibətlərin
prinsiplərini şərtləndirən, daş kitabələrə köçürülmüş 282 maddəni əhatə
edən qanunlar məcəlləsi də iqtisadi baxışlar sisteminin yaranışının ön
sıralarında qərar tutur. Miladdan 1760 il öncə yazılaraq Hammurapi
qanunları kimi tarixi yaddaşa köçürülmüş müvafiq idarəetmə «rituallarında»
quldarın qul üzərindəki hakimiyyəti təqdis olunur, məmur maraqları önə
çəkilərək şəxsi əmlak müdafiə edilirdi. Bu isə öz növbəsində qədim
Babilistanda ticari-pul münasibətlərinin əhəmiyyətli ölçüdə inkişafından
xəbər verir [60, 95].
Siyasi iqtisad kontekstində menecmentlə bağlı traktatların yazılması
proseslərinin erkən təşəkkül tapdıqları regionlar sırasında Çinin məxsusi yeri
vardır. Qədim Çin filosofları 24 əsr öncə Si padşahlığının Siziya
akademiyasında dövlətin idarə edilməsini
ilk mükəmməl kodeksini
hazırlamağa müvəffəq olmuşlar. Uzun hazırlıqlardan üç yüz il sonrası - b.e.ə.
26-cı ildə ölkənin sosial-iqtisadi həyatını nizamlayan müvafiq qanunlar
toplusu son variantda Lyu Syan tərəfindən tam külliyat halına salınmışdır. Bu
mühüm traktat Si padşahının /b.e.ə. ? - 645/ baş vəziri olmuş, özünün siyasi,
sosial-iqtisadi islahatları ilə məhşurlaşmış, görkəmli
filosof Quan-Tszının
şərəfinə adlandırılaraq ilk dəfə XIII əsrdə nəşr edilmişdir.. Padşahlıq
mütləqiyyətini qətiyyətli tərənnüm edən baxışları, sosial-iqtisadi rasional praktiki əməlləri ilə
tanınan Quan-Tszının nüfuz yüksəlişi o zamanlarda qədim Çində məlum olan fəlsəfi məktəblərin
prioritetlərinin məhz onun simasında unifikasiyasını təmin etmişdir.
«Quan-Tszı» traktatı öncə daosizm əsasında ixtisaslaşsa da, sonradan daha sosial əsaslı
leqizm cərəyanında intişar tapmışdır. Traktatın müəllifləri dövlətin varlı, xalqın isə barış içində
olması ideyasını ali məqsəd kimi qarşıya qoymuşlar.
«Quan-Tszı» təlimində sərvət anlamında qızıl və mirvarinin
üstünlüyü zəminində bazarda
əmətəə dəyəri mübahisə doğurmayan bütün material nemətlər əsas götrülürdü. Qızıl isə burada
valyuta formasında mübadilə qalığının ödənişi funksiyanı yerinə yetirirdi. Traktata diqqətli nəzər
yetirdikdə, onun zamanlı analoqlarından bazar mexanizminin qavrayışlılıq aspektinə maliklilik
fərqini sezməmək mümkün deyildir. Müvafiq bazar funksionallığının dərki və qəbulunda isə
tənzimləmə aparmaqla tələb və təklif tarazlığı yaratmaq və bu istiqamətdə dövlət tədarükü, pul
buraxılışı mexanizmlərindən istifadə etmək kimi fəaliyyətlər dayanır [89, 110, 127].
Erkən iqtisadi düşüncə tarixində qədim Çin filosofu Konfutsinin - Kun-tszı /b.e.ə. 551-479-
cu illər/ təlimlərinin də əhəmiyyətli yüksəkdir. Dövlət patriarxal-paternalist konsepsiyasını
inkişaf etdirən alim özünün məhşur «Lun-yun» /
Söhbətlər və deylimlər/əsərində dövləti böyük
ailə adlandıraraq
hesab edirdi ki, əmək sabit cəmiyyət quruculuğunu tənzimləyərək sərvətləri
artırır, ailə münasibətlərini möhkəmləndirir. Onun fikrincə hakimiyyət sərvətlərinin bərabər
bölgüsü, kənd təsərrüfatı işlərinin nizamının, vergilərin məhdudlaşdırılması və insanların mənəvi
təkmilliyinin qaygısını çəkməlidir. Konfutsinin bu iqtisadi-etik normaları nə qədər bəşəri-tarixi
12
əhəmiyyətli olsa da, vətən patriarxal ailə icmasının və Çin dövlətinin ictimai quruluşunun
möhkəmlənməsinə xidmət edirdi.
Qanunlar və cəza əsasında deyil, adi insani haqlar çərçivəsində idarəetməni rəhbər tutan,
ağır vergiləri təcrid edən «Konfutsianlıq»
adlanan bu əxlaqi-siyasi
dünyagörüş Çinin ictimai-siyasi həyatında dərin iz buraxaraq iki min
ildən artıq bir dövrdə, b.e.ə 136-cı ildən 1911-ci ilədək - Sinxay
burcua inqilabına qədər rəsmi hakim doktrina kimi qalmışdır. «On min
nəslin müəllimi adını daşıyan Konfutsinin təlimi ayrı-ayrı fraqmentlər
kontekstində indinin özündə də milli mentalitetin, şüurun, icma
fəaliyyət tərzinin ayrılmaz hissəsinə çevrilmişdir [106, 110].
İqtisadi fikir tarixinin ilk çağları ilə bağlı hadisələr məkanı
sırasında qədim Hindistanın da məxsusi yeri vardır
ın erkən çağlarında təsərrüfat həyatına düzüm
verənlərin ön çərgələrində yer almışlar. Davranış və gündəlik həyat tərzini
etik obrazda tənzimləmədə «dxarmaşastrak» külliyyatları və bu sırada
qabarıq mövqedə dayanan «Manu qanunları» daha geniş arealı əhatə edirdi.
Qədim hind dilində «Manu» insan deməkdir. S
. Qədim hindlilər
dövlətçilik sivilizasiyasın
askrit dialektində
yazıla
və
şəxsi
t
n «Manu qanunları» 12 bölmədə olmaqla 2650 misranı birləşdirir.
«Manu qanunları»na görə ölkədə başlıca
mülkiyyt padşah, icma
fondlara ayrılan torpaqdır. Öhdəliklərin sarsılmazlılığı, varisliyi
qətidir. Mülkiyyət müqafilələr əsasında alqı-satqıya məruz qalır. Pis
kefiyyətli və çəkisi azaldılmış əm əənin satışı qanunla sanksiyalaşdırılır [37,
60].
Qədim Hindistanda «Manu qanunlarıı» ilə yanaşı b.e.ə. IV-III əsrlərdə paralel müstəvidə
çar Çandraquptın müşaviri olmuş Kautilyanın təsərrüfat həyatının və iqtisadi düşüncənin bir sıra
məqamları dolğun əks etdirən, məzmunca siyasi-iqtisadi, fəlsəfi-hüquqi motivliliyi ilə fərqlənən
«Artxaşastra» külliyyatı da işlək olmuşdur /
atrxa - təlim, şastra - gəlir/ Maddi material marağa:
torpağın alınmasına, vergilərə, ticari mənfəətə, faizlərə və bu kimi iqtisadi
seqmentlərə həsr
olunan traktatda quldarlıq cəmiyyəti sərvətlərin yığımının təbii mənbəyi kimi qiymətləndirilir.
Burada göstərilir ki, dövlətin əsas iqtisadi siyasətini vergilərlə xəzinənin doldurulması, düzgün
idarəetmənin məqsədini isə əhalinin əməyi nəticəsində sərvətlərin artımı təşkil etməlidir. Bu və
ya digər analitik mahiyyətlər təzahürlü olaraq qədim Hindistanda iqtisadi münasibətlərin
inkişafına və iqtisadi düşüncənin sistemləşdiyinə bir daha aşkarlıq gətirir [3, 89].
Qədim dünyanın təsərrüfat və sosial həyatının prinsip və normaları sonrakı mərhələdə antik
filosofların iqtisadi baxışlarında məzmunlu ifadəsini tapır. Antik dünya təsərrüfatçılığının
təhlilinə vararkən bir daha vurğulanmalıdır ki,
antik iqtisadiyyat ilə Asiya istehsal üsulu
mahiyyətcə fərqli səciyyə daşıyırlar. Quldarlıq quruluşunu təşviq və təqdir etməsinə baxmayaraq
antik iqtisadiyyat «despotlu» Asiya cəmiyyətindən demokratik hesab edilir.
Antik iqtisadi
fikir tarixi klassik mərhələdə, bizim eradan əvvəl V-IV əslərdə məhşur
filosof Sokratın tələbəsi olmuş Ksenofontun /b.e.ə. 430-354-cü illər/, Platon /b.e.ə. 424-347-ci
illər/ və Aristotelin /b.e.ə. 384-322-ci illər/ əsərlərində geniş təcəssüm olunaraq yüksəliş
tapmışdır.
13