Ebedi Mektublar-wers Layout 1
Yüklə 15,65 Mb. Pdf görüntüsü
|
diyiniz yazıların əksəriyyətində görmək olur. Bu gözəl əsərinizdən çıxış edərək «Şairə son‐ suz məhəbbətlə» adlı bir kitab yazmaq olar. Akademik Mustafa bəy Topçubaşov və professor Әlövsət Quliyevin iştirakı ilə Neft ‐ ça lada keçirilən sessiyada Siz məruzənizdə deyəndə ki, Səməd Vurğun da, Siz də hər iki ‐ niz Akademiyanın vitse‐prezidentisiniz, hər ikiniz eyni ildə Akademiyaya seçilmişsiniz, hər ikiniz SSRİ Ali Sovetinin deputatısınız, Topçubaşov təvazökarlıqla demişdir: «İntə ‐ hası, Səməd Vurğun böyük şairdir, mən adi cərrah. Sağ olsun böyük şairimiz, adımı dillər əzbəri edib». Səməd Vurğunun dünya şöhrətli cərraha həsr etdiyi şeirini oxuyanda salonun təla tü mə gəldiyindən və böyük alimin məmnun qal dı ‐ ğın dan söz açırsınız. Kitabda xüsusi vurğu la ‐ yırsınız ki, M.C.Bağırov Səməd Vur ğu nu kəs kin tənqid etdiyi yığıncaqda şair ilhamla çıxış edəndə gözlənilmədən hamı, qeyri‐iradi olaraq, hətta Bağırov da əl çaldı. Bu, şairə olan sonsuz məhəbbətdən irəli gəlirdi. Yazınızdan məlum olur ki, elə bir yığıncaq olmazmış ki, M.C.Bağırov S.Vurğunu dəlil ‐ siz‐sübutsuz ağır ittihamlarla günahlan dır ‐ 171 masın. Gəldiyiniz qənaət böyük həqiqətdən xəbər verir: «...Bütün qəddarlığına baxma‐ yaraq, şair M.C.Bağırovun nəzərində həmişə böyük sənətkar idi və bəlkə də, Səməd Vur ‐ ğu na qəzəbi ona olan xalq məhəbbətinin son ‐ suzluğuna həsəd hissindən irəli gəlirdi. Hə səd isə paxıllıq yolunun başlanğıcıdır». Qəribədir ki, indinin özündə belə, şairə hə ‐ səd aparanlar az deyildir. O da qəribədir ki, onlar ədəbiyyata dəxli olmayan adam lar dır. Onlar duymurlar, duya da bilməzlər ki, şairin poeziyasındakı əlçatmaz, dahiyanə sa dəlik ona əbədilik qazandırıb. Onlar başa düş mürlər ki, ədəbiyyat aləmində Səməd Vurğunun nüfuzu o qədər böyükdür ki, onun yaradıcılığından yan keçmək mümkünsüzdür. Elə götürək «Әdəbiyyat qəzetinin sonuncu – 13 iyun tarixli sayını (mənim sizə ün vanladığım həmin saydakı yazımı bəzi ixtisar və əlavələrlə «525‐ci qəzet» və «Әdalət» qə zetlərinin oxucularına təqdim etməyi münasib bildim). Burada professor Gülşən Әliyeva‐Kəngərli Hüseyn Cavidə həsr etdiyi «Tarixin hüzu‐ runda: şair və hökmdar» məqaləsinə Səməd Vurğunun «Şair, hökmdarın hüzurundasan» misrasını epiqraf seçmişdir. Әdəbiyyatşünas 172 Məti Osmanoğlu Mikayıl Müşfiqə həsr etdiyi məqaləsində Səməd Vurğun, Hüseyn Cavid, Rəsul Rza kimi xalq qarşısında böyük xid ‐ mət ləri olan şairlərimizdən söz açmış, müqa ‐ yis ələr aparmışdır. Məlumdur ki, Səməd Vurğun Әkrəm Cə ‐ fəri «Addımlayan akademiya» adlandır mış dı. Tanınmış ədəbiyyatşünas alim Vaqif Yu siflinin klassik ədəbiyyatımızın mötəbər tədqiqatçısı Әkrəm Cəfərin 110 illiyinə həsr etdiyi məqa ‐ ləsini «Addımlayan akademiya» adlandır ma ‐ sı və məqaləni «Әkrəm Cəfərin nəsillərə sö zü» ilə bitirməsi çox mətləblərdən söz açır. Әkrəm Cəfərin nəsillərə vəsiyyəti bir örnək dir: «İnsa ‐ nın ata‐anası olmayanda ona yetim deyirlər. Daha böyük fəlakətdir ki, millət ye tim qalsın. Öz tarixini yarada bilməyən millət yetimdir. Öz dahilərindən, böyük adamlarından xə ‐ bərsiz yaşayanlar yetim hesab edilir». İmamverdi müəllim! Sizin əvəzsiz xidmətiniz ondan ibarətdir ki, bu əsərinizlə görkəmli və dahi şəxsiy yət ‐ ləri gələcək nəsillərə tanıtmaq yolunda, baş ‐ qalarının dəyirmanına su tökənlərə, «sapı özü müzdən olan baltalar»a tutarlı cavab verə biləcək əsər yazıbsınız. 173 Elə buradaca bir gileyimi də nəzərinizə çatdırım. Nə gizlədim, böyük intizarla gözlə ‐ yir dim ki, növbə çatsın, Әliağa Kürçaylıya həsr etdiyiniz «Bütövlük» yazınızı oxuyum. Çünki «Yada düşdü» dərgisində Әliağa Kür ‐ çaylının Səməd Vurğunla bağlı çox maraqlı yazısını oxumuşdum. Şair onu Səməd Vur ‐ ğu nun Bakıya gətirməyindən, məktəbdə və Universitetdə öz hesabına oxutmağından söz açıb. Yəqin, buna görədir ki, bu yazınızdan gözlədiyimi ala bilmədim. Görünür, Әliağa Kürçaylının xatirəsi əlinizə çatmayıb. Bununla belə, «Ömrün və elmin roman ti ‐ kası»nda gedən hər bir yazınız bitkin əsərdir, nümunə məktəbidir. Süleyman Rüstəmin zarafatcıl olduğunu, onunla bağlı bəzi lətifə ‐ ləri eşitmişdim. «Süleyman Rüstəm məzahı» yazınızı dönə‐dönə oxudum. Həzz aldım. Məmməd Səid Ordubadi, Әbülhəsən, Osman Sarıvəlli və başqaları ilə bağlı lətifələri sizin kitabda oxudum. Eşitməmişdim. S.Rüstəm çox ciddi olan Mehdi Hüseynlə zarafat et mək ‐ dən belə çəkinməzmiş. Hətta həmişə cid di olan Mehdi Hüseyn də məqamında zara fat dan qal ‐ maz mış. «Mənəvi dünyamızın təəssübkeşi» yazınızda oxuyuruq: «Görüşün başlan ma sı ‐ 174 na xeyli vaxt vardı. Mehdi müəllimin xahişi ilə bərbərxanaya getdik. Yaxşı tanıdığım dəl ‐ lək Ruhulla Mehdi Hüseynin, Loğman isə Әli Vəliyevin boynuna ağ mələfə salıb işə baş ‐ ladılar. Yarım saat keçməmiş Mehdi müəl lim stuldan qalxdı. Әli Vəliyev isə ustaya əlavə göstərişlər verirdi: «Boynumun ardına bir də bax». Mehdi Hüseyn gülə‐gülə əlini cibinə saldı və qələm dostuna zarafatla: «Alı, haqq‐ hesabını vermişəm, ustanı yorma» – dedi. Әdəbiyyat ongünlüyünə Qazağa gedən rus yazarları yolun kənarında çiyni yapıncılı ço ban heykəli görüb soruşurlar: «Kimin hey ‐ kəlidir bu?» Süleyman Rüstəm fürsəti əldən vermir, inan dırıcı əda ilə deyir: «Həmvətənləri Osman Sarıvəllinin şərəfi ‐ nə qoyublar». Qazaxda rus yazarları Osman Sarıvəllini təbrik edirlər. Lakin şair heç nə başa düşmür. Sədası sonra çıxır. Eləcə də bir yığıncaqda Rəsul Rzanın ya ‐ zıb başqalarına ötürdüyü bir bəndlik zərif yu morlu sətirləri maraq doğurur və kitabı nı ‐ zı bəzəyir: 175 Yüklə 15,65 Mb. Dostları ilə paylaş:
|