Ebedi Mektublar-wers Layout 1
Yüklə 15,65 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- «İnsan ömrü cavan qalar etibarı görəndə...»
İnsaf paylanan zaman, Yaxında olub Osman. Nitq ilə məşğul olub Gecikmişdi Süleyman. Mehdi Hüseyn Süleyman Rüstəmlə bağ qon şusu imiş. Bir dəfə M.Hüseyn S.Rüstəmi səsləyir: – Sübh tezdən sənin bağından bizim bağa iki gürzə ilan keçdi, dedim, yəqin, Süleyma ‐ nın işidir, məni çalmağa göndərib. – Yox, ay Mehdi, elə deyil. Doğrudur, mən gön dərmişəm, amma çalmağa yox. Gəldilər ki, zəhərimiz qurtarıb, dolana bilmirik, bəlkə, bizə kömək edəsən. Məndə zəhər hardandır?! Dedim, kimdə olmazsa, Mehdinin dilinin altında bir az qalmış olar. Mehdi Hüseyn bu cavabdan uğunub gedir.... Göründüyü kimi, qələm sahibləri zehni yorğunluğunu zarafatla çıxmağa çalışırlar. Onlar müəyyən məqamlarla bağlı yaranır, lə ‐ tifəyə çevrilir. Sizin dediyiniz kimi, bu zara ‐ fat lar əylənmək xatirinə edilər, qarşı tərəfi gözdən salmaq məqsədi güdməzmiş. Әzizim İmamverdi müəllim! Kitabınızda ən çox ədəbi məsələlərə, elmi söhbətlərə münasibətiniz, hər kəsə layiq ol ‐ 176 du ğu qiyməti verməyiniz, söz açdığınız gör ‐ kəmli şəxsiyyətlərin və özünüzün müdrik kə ‐ lamlarınız əsərin dəyərini birə‐beş artırır. Bu müdrik kəlamlar müəyyən münasibətlə de ‐ yilmişdir. Güman edirəm ki, onlardan bəzi nü ‐ munələr versəm, məktubuma ağırlıq gətirməz. «Az‐az xatırlanan Məmməd Rahim» yazı ‐ nızdan: «Böyüklüyə qənim kəsilən təkəbbür olmasaydı, yəqin, dünyamız daha cazibədar görünərdi və böyüklər də böyüklüyündən enməzdilər». İsmayıl Şıxlıya həsr etdiyiniz yazınızdan: «Təmiz səma şimşəkdən qorxmaz» – deyir ‐ lər. İsmayıl Şıxlının şəxsiyyəti də, yazıçı alə ‐ mi də təmiz, sonsuz səmaya bənzəyirdi. Ona görə də qəfil qopan tufanlar, çaxan şimşəklər bu səmavi aləmi titrətmədi, sarsıtmadı». «Mənəvi dünyamızın təəssübkeşi» yazı ‐ nız dan: «Mehdi Hüseyn o vaxt özündən razı qalırdı ki, kimsəyə gərək olsun, kimisə yanlış yoldan qaytarsın, kimsəyə kömək əli uzatsın. Şöhrətin zirvələrinə ucaldıqca, onun təbiə tin ‐ dəki sadəlik daha bariz şəkildə nəzərə çarpır, adamlara daha çox qaynayıb‐qarışırdı». «Bütövlük» yazınızdan: «Heç kimin qarşı ‐ sın da, heç vaxt əyilməyən məğrur Әliağa 177 Kür çaylı indi – ölümlə əlbəyaxa olduğu mə ‐ qamda yaşamaq üçün sanki insanlardan im ‐ dad diləyirdi». İmamverdi müəllim, müşahidəniz necə də mükəmməldir. Mən bu halı dünyanın fani olduğunu dərindən bilən, ədəbiyyatımıza de ‐ yəcəyi sözü hələ tükənməyən, lakin son gün ‐ lərini yaşadığını dərk edən ədəbiyyatşünaslıq elmimizin iftixarı Yaşar Qarayevdə də gör ‐ müş, gözlərindən oxumuşdum. Məmmədcəfərdən bəhs edən «Ömrün və elmin romantikası» yazınızdan: «Təfəkkür və düşüncə tərzi, büllur xisləti, pak əxlaqı, elm naminə fədakarlığı, həyat eşqi ilə XX əsrə zinət olan bu nadir şəxsiyyətin, azman mü tə ‐ fəkkirin şəxsi həyatı da, zəngin irsi də insanın ya şayıb‐yaratmaq eşqini qanadlandıran ro‐ mantik dünyadır...» ... Akademik Yusif Məmmədəliyevə həsr et di ‐ yiniz «Zəkası da qəlbi qədər geniş insan» ya ‐ zınızdan: «Ağıl ilə həya ekiz qardaş kimidir, bi rini güdaza versən, o birini saxlaya bil məzsən». Məsud Әlioğluna həsr etdiyiniz «Söndük ‐ də zəka əhli – vətən ağlayacaqdır» yazı nızdan: «Ürək yandığı, insan inandığı, eşq alov ‐ landığı anda gözəldir». 178 «Yaddaşın dolaşıq yollarında» yazınızdan: «Yüksəlmək hünər deyil, hünər yüksəklikdə mətanətlə dayanmaqdır. Vəli Axundov mə ‐ nə vi yüksəkliyi birdəfəlik fəth elədi. Sonralar isə... Səhhətin və «dostların» dönüklüyünə bax mayaraq, heç zaman bu zirvədən enmədi». İmamverdi müəllim! Kitabınız ürəkaçan məlumatlarla o qədər zəngindir ki, bəzi yazılarınızı dönə‐dönə oxu ‐ maq istəyi adamı rahat buraxmır. Onlardan biri də Aşıq Pənahdan bəhs edən «Mizrab tel ‐ dən ayrılsa da» yazınızdır: «Bir həftə sonra Aşıq Pənah, Qulu Әsgərov və ilk dəfə gör dü ‐ yüm çəlimsiz bir qız bizə gəldilər. Aşıq Pənah Səməd Vurğunun yenicə qəzetdə çıxmış şei ri ‐ ni zümzümə edirdi: «İnsan ömrü cavan qalar etibarı görəndə...» Çəlimsiz qız sonralar uzun müddət dostluq etdiyim Mirzə Xəlilin qızı – gələcəyin böyük müğənnisi Rübabə Muradova idi». «Süleyman Rüstəm məzahı» məqaləniz ‐ dən: «Nəvəsi yaşda olan övladlarımla şairin doğma rəftarını görəndə heyrətlə düşündüm: «Sadəlik də səhhət kimi ilahi töhfədir. Sadə ‐ lik elə mənəvi zinətdir ki, insanı yad daş lar dan‐ yaddaşlara xəyalı müsafir edir». 179 İmamverdi müəllim! Sizə ünvanlanmış «Məktublar» bölümü uzun bir zaman kəsiyində baş verən ədəbi pro sesə işıq tutur. Çox böyük şəxsiyyətlərin ədəbiyyatımız, ədəbiyyatşünaslıq elmimiz, tənqid və ədəbi prosesə dair fikirlərini ehtiva edən bölümdə «Gecikmiş məktub» adlı yazı ‐ mın yer alması mənim üçün xoş oldu. Bu bölmədə Rəsul Rza və Nigar Rəfibəy ‐ linin məktubları böyük mətləblərdən söz açır və ədəbi proses üçün əhəmiyyət kəsb edir. Çox dəyərli əsərinizin «Tənqid və ədəbiy ‐ yat şünaslıq» bölümündə görkəmli qələm sa ‐ hiblərinə, ictimai və elm xadimlərinə həsr et diyiniz elmi və elmi‐publisistik məqalələ ‐ riniz diqqətimi dayanmadan məşğul etdi. Ümumiyyətlə, kitabınızdan hasil etdiyim qənaətlər çoxdur. Qəlbə yatanlardan biri də odur ki cəmi 50–60 il bundan əvvəl insanlar daha mehriban, daha vəfalı, daha təvazökar, daha səmimi, daha xeyirxah, daha insaflı olub ‐ lar. Әn başlıcası isə cəmiyyətdə təbəqələş mə olmayıb. Bir sözlə, bu möhtəşəm əsərinizi oxu yub nəticə çıxarmalı məsələlər çoxdur. Onu da deyim ki, bu ölməz kitabınızı oxu ‐ duqca gözlərim önündə Siz, xəyalımda Xalq 180 Yüklə 15,65 Mb. Dostları ilə paylaş:
|