www.vivo-book.com
27
ucuz qiymətə şəxsi vicdan olduğundan onu uyğun qiymət
təklif olunan hamı çoxdan satıb.
– Sənə elə gəlmir ki, sən pessimistsən? – Lauton
qaşlarını çatdı.
– Mən hələ optimistəm. Nazirlər və prokurorlar təkcə
rüşvət alsaydılar, yaxşıydı. Yox, onlar eləcə də, reket
dəstələrinə, qaçaqmalçılara, onlara müdafiə üçün müəyyən
faiz ödəyən fırıldaqçılara rəhbərlik edirlər. Yoxsa yaşaya
bilməzlər.
– Prokurorlar? – Lauton zarafat etdi.
– Nazirlər də, – Dronqo ciddi tərzdə cavab verdi, –
ümumiyyətlə, Zaqafqaziya respublikalarını artıq vətəndaşlar
özləri badımcanlıq və ya limonluq adlandırırlar. İnsanların
inamı qalmayıb. Gələcəyə də heç bir şans yoxdur.
– Kədərlidir, – Lauton çaydan bir qurtum aldı. –
Qaynardır, – o, narazılıqla dedi.
– Çayı çox qaynar içirlər, – Dyula izah etdi, – mən
artıq bu adəti bilirəm.
– Deməli, bizim burda nəyisə qaydasına salmağa heç
bir şansımız yoxdur? – Lauton birbaşa soruşdu.
www.vivo-book.com
28
– Sözün düzü – demək olar ki, yox.
– Necə yəni “demək olar ki?”
– Bu o deməkdir ki, əgər siz bu şərtlərdə təhqiqat
apara bilsəniz, ən yuxarılara çıxış əldə edə bilərsiniz. Bu
halda Zaqafqaziya respublikalarının rəhbərləri öz ölkələrinin
imicini qoruyub saxlamaq üçün bir dəstə qulduru aradan
götürüb onları digəriylə əvəz etməklə sərt tədbirlər
görəcəklər. Amma əgər siz təkbaşına uğur əldə edə bilsəniz.
Heç bir köməyə ümid bəsləməyin. Burda “əclafların
qanunu” hökm sürür, Cerald, sizə çox çətin olacaq.
– Heç vaxt belə bir qanun haqda eşitməmişəm, –
Dyula təəccübləndi, – bu nə deməkdir?
– Əsas qayda çox sadədir, – Dronqo həvəslə izah etdi.
– Dostun səni ələ verməzdən əvvəl sən onu satmağa macal
tap. Öz vicdanını münasib qiymətə satmağa imkan tap, nə
qədər ki, bunu sənin şəriklərin etməyib. Bir sözlə, xəyanət
etməyə macal tap, yoxsa bunu başqaları edəcəklər.
– Fransızların belə bir sözü var: yalnız özününkülər
xəyanət edirlər, – Dyula xatırladı.
www.vivo-book.com
29
– Hə, – Dronqo təsdiqlədi, – amma onlar bunu
arasında satqınların da olduğu kəşfiyyatçılar haqda deyiblər.
Mindən biri. Burdasa nisbət əksinədir.
– Deməli, bizim az da olsa, şansımız var, – Lauton
yenə çənəsini sığalladı, o həyəcanlanırdı.
– Minimal. O da ona görə ki, burda təkamül qanunu
işləyir. Böyük yaramazlar daha kiçiklərini yeyirlər. Öz
hakimiyyətlərinin qeydinə qalan və onu qoruyub saxlamağa
çalışan siyasətçilər öz ətraflarından həddən artıq mənfur
fiqurları qurban verməli olurlar. – O, birdən Lautonun
sözlərinə diqqət yetirdi. – İndiki halda “bizim” sözü nəyi
bildirir? – Dronqo maraqlandı.
– Bizim, – Lauton sakitcə təkrarladı. – Mənim,
Dyulanın və sənin.
Otağa sükut çökdü.
– Deyəsən, mən hələ öz razılığımı verməmişəm, –
Dronqo yavaşca xatırlatdı.
– Sən axı mənim niyə gəldiyimi dərhal anladın. Biz
yerli adətləri bilmirik, bizim lazımi ustalığımız yoxdur.
Sənin bu işdə iştirakın taleyin hədiyyəsi kimidir.
www.vivo-book.com
30
– Mən heç vaxt bu regionda işləməmişəm, – Dronqo
xatırlatdı.
– Nə olsun? – Lauton heyrətləndi.
– Mən burda yaşamalıyam. Heç nəyə baxmayaraq,
mən bu yerləri, içində bu qədər çirkinliklər olan şəhəri
sevirəm. Arasında çoxlu tanışlarım və dostlarımın da olduğu
bu bədbəxt insanları sevirəm. Siz daha sonra çıxıb
gedəcəksiniz, əlbəttə ki, əgər biz nəsə edə bilsək. Amma
mən burda qalmalıyam. Əgər bizim indi az da olsa şansımız
varsa, sizin gedişinizdən sonra mənim heç bir şansım
olmayacaq. Heç bir. Mən daha burda yaşaya bilməyəcəyəm.
Bu mənə həddən artıq baha başa gələcək, Cerald, mənsə
bunu istəmirəm.
– Sən söhbəti elə qurursan ki, mən heç israr edə
bilmirəm, – Lauton donquldandı.
– Heç lazım deyil, Cerald. Mən sizə həmişə
məsləhətlərimlə, lazımlı adamları tapmaqla, əlaqələri təmin
etməklə kömək edə bilərəm. Amma ondan artığına ümid
bəsləməyin. Mən bu çirkin oyunlardan artıq yorulmuşam.
Əlbəttə, mən zir-zibil içində yaşayıram. Amma bu mənim
www.vivo-book.com
31
zibilimdir, Lauton və mən ona artıq alışmışam. Məni başa
düşməyə çalış.
– Təəssüf, – Lauton ah çəkdi, – biz sənin razılığına
ümid edirdik.
– Razılıq ola bilməz, – Dronqo inadla söz güləşdirdi,
– sən axı İnterpolun “mələklərinin” əsas qaydalarından
birini xatırlayırsan – möhkəmlənmən lazım gələn yerdə heç
vaxt əməliyyat aparma. Mənsə burda möhkəmlənmək
istəyirəm, cənab Lauton. Mənim başqa vətənim yoxdur. Və
onu belə çətin zamanda tərk etmək fikrim yoxdur.
– Bağışla, – Lauton ayağa durdu, – amma mən səni
anlayıram. Sənin səbəblərinə də hörmət edirəm. Deməli,
təkbaşına fəaliyyət göstərəcəyik. Amma düşünürəm ki,
məsləhət verməkdən imtina etməzsən?
– Heç vaxt. Və dost axşamlarından da. Mənim köhnə
valyuta ehtiyatlarım var. Ona görə sizi axşam restorana
dəvət edirəm. Siz hansı mehmanxanada yaşayırsınız?
– Bu bizim ünvanımızdır. Rəsmi olaraq, İnterpolun
xəttilə sənədləşdirmişik, – Lauton öz kartını uzatdı. – Dünən
biz hüquq-mühafizə orqanlarının nümayəndələrilə görüşənə
Dostları ilə paylaş: |