Ədəbiyyat, sənət və fikir dərgisi
OZAN DÜNYASI № 3(6), 2011
Yüklə 5,1 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- OZAN DÜNYASI № 3(6), 2011
- OZAN DÜNYASI № 3(6), 2011 15 LƏYAQƏT
OZAN DÜNYASI № 3(6), 2011 12 Dan yeri söküləndə, Səhər müjdəsi gəlib, Dünya üzə güləndə, Qoşa əllər uzandı Tutqun gözümə sarı. Barmaqlar sağa-sola Daradı palçıqları. Təmizlədi gözümün Torpağını, daşını. Mən bulağa dönəndə Sevindi uşaq kimi. O da bulaq elədi Gözlərinin yaşını! Mən o gündən hər səhər Saflığıma baş əyən Aşıq Qurbanı gördüm. Nəğməyə, təmizliyə Bağlanan canı gördüm. Mənə həyat verənin Qeyrətinin eşqinə Axdım, axdım, duruldum. Aşıq mənə vuruldu, Mən aşığa vuruldum. Yaddaşımda aşığın Səsi, sorağı qaldı. O gündən mənim adım Qurban bulağı qaldı! Bir də gördüm tutaşıb Ağdabanın yolları, Açılıb yola sarı anaların qolları, Təbiət sığallayıb yamacları, yalları. Duydum, bu gəlhagəldə xeyir bir xəbər gəlir, Dedilər Ağdabana aşıq Ələsgər gəlir! Çayqovuşan sevindi, su bayrama can atdı, El döndü pərvanəyə, yanan şama can atdı, Göz görüb götürməyə, əl salama can atdı. Sanki, elin üstünə gün doğur, səhər gəlir, Dedilər Ağdabana aşıq Ələsgər gəlir! Yeddi qardaş dağında yeddi ceyran mələdi, Bir kəndi bir dünyanın sevincinə bələdi, OZAN DÜNYASI № 3(6), 2011 13 Göylər yağış yerinə nəğmə, hikmət ələdi. Ustad yanına ustad, ər yanına ər gəlir, Dedilər Ağdabana aşıq Ələsgər gəlir! Xoşgəldin elədi, qabağa çıxdı, Miskin Abdalımın nəvəsi Qurban. Dodağı kəlamlı, əli kitablı, Aqil babaların əvəzi Qurban! Baxdı ki, hər yanı çiçəkdi, güldü, Ürəyi atlandı, gözləri güldü. Çağlar çeşmələr tək axdı, süzüldü, Dağlardan almışdı həvəsi Qurban! Başladı ömrünün söhbəti, dəmi, Unutdu həsrəti, itirdi qəmi. Aşıq Ələsgərin dostu, həmdəmi, Aşıq Ələsgərin nəfəsi Qurban! İki sənət dağı, sənət zirvəsi, Öpüb bir-birini bağrına basdı. Götürdü dünyanı şadlığın səsi, Ustad kəlamına el qulaq asdı. Bəzəndi hər yanım, doldu bir anda, Döşəndi, sərildi xalı, xalçalar. Sazlar qoşalaşıb, meydan qızanda Yer bayram eləyər, göylər əl çalar! Dağlar qoşa durursa, Qoşalaşar şöhrəti. İki çay birləşirsə Min qat artır qüvvəti. İgidlər cüt gələndə Yenilmir qətiyyəti. İki ustad görüşü İki göz kimi əziz, Eşqi pak, ağlı dərin, Qəlbi müqəddəs, təmiz! İki dost görüşəndə Yoxa çıxır kədər, qəm, İnsanın gözlərində OZAN DÜNYASI № 3(6), 2011 14 Gülür başqa bir aləm. Sevgidən od götürüb Gözlər alışıb yanır. Xatirələr kitabı Yenidən varaqlanır! Ələsgər məclisin görən gözüydü, Qurban Ağdabanlı vuran ürəyi. Həvəsə gətirən xalqın özüydü, Baxışda arzunu, gözdə diləyi. Birinci, ikinci yox idi burda, Elə ikisi də birinci idi! Qoşma qoşulurdu torpağa, yurda, Hər kəlmə bir gövhər, bir inci idi. Gedirdi meydanda dərindən-dərin, Cinas imtahanı, cinas yarışı. Zərif duyğuların, kövrək hisslərin Bir təcnis olurdu hər axtarışı. Varlığın çox sirri açılmır niyə, Torpaqmı qədimdi, sumu əzəldi. Dünya necə çatdı bu gözəlliyə, Kainat nizama necə düzəldi? Hardadı zamanın əvvəli, sonu, Tarixin yaşından söhbət gedirdi. Dünya binadırsa, kim qurub onu, Bünövrə daşından söhbət gedirdi. Qurban bulağında məclis başladı, Qurban məktəbinə dönənə kimi. Nəydi o məclisin ləzzəti, dadı, Şəmşir danışırdı dünənə kimi! Olub bir torpağın əkiz övladı, Olub bir qartalın qoşa qanadı, Olub bir sənətin iki Fərhadı. Sazı da, sözü də dillərdə əzbər, Aşıq Qurban ilə aşıq Ələsgər! OZAN DÜNYASI № 3(6), 2011 15 LƏYAQƏT İki bəyin adamı, Eyni saatda gəldi Ələsgərin yanına! Çağırırdı ustadı Hərə öz ünvanına. Toy üst-üstə düşürdü - Eyni gün, eyni saat. İşin toqquşmasına Qul Ələsgər qaldı mat! Fikirləşdi sənətkar: Aran dağa daşındı, Dağ arana daşındı. Yenə fikir yük oldu, Neçə yana daşındı. Çağıran iki nəfər, Çağrılan bir, gedən bir, İki məclis, iki bağ, Bülbül olub ötən bir. Hansı məclisdə çalsın Ürəyini, sazını. Kimə bildirsin ustad, Görən etirazını! Birində olsa əgər, İnciməzmi o biri. Necə görsün işini, Necə qılsın tədbiri? Düşündü ürəyində: Gəl denən ki, xəstəyəm. Başqa sənətkar tapın, Heç kəs müşkül olmasın, Müşkülə açar tapın! Azdımı bu Göyçədə Sözü mənim sözümdən Təravətli, ətirli, Adı mənim adımdan Məhəbbətli, xətirli, Dünyagörmüş sənətkar! OZAN DÜNYASI № 3(6), 2011 16 Hər çiçəyin öz ətri, Hər gülün öz dadı var. Bu dəm bir səs ucaldı Elə bil yerdən göyə. Dirilik çeşməsidir Sən çaldığın saz, - dedi. Sən getməsən məclisə, Ələsgərin adına Heç bu yaraşmaz, - dedi. Birdən görün nə düşdü Ələsgərin yadına: Onun böyük ürəyi, Onun loğman kamalı, Çatdı, vaxtında çatdı Ələsgərin dadına. Gələnləri yenidən Tutdu sorğu-suala. Bir danışın, bəylərin Oğul-uşaq sarıdan Kimləri var, ay bala! Biri dedi: bəyimin Yeddi oğlu var, ustad! Mən də ki, qardaşıyam. Onun sevincini də, Onun kədərini də Mən gərək ömrüm boyu Öz çiynimdə daşıyam! Sizi dəvət edirəm İlk oğlunun toyuna. Sizsiz keçən məclisin Şadlığı nə, toyu nə?! Biri dedi: bəyimin Bircə oğlu var, ustad! O da qarşınızdadır! Ağlım kəsənnən bəri Mənim fikrim, xəyalım Dediyiniz kəlamda, Çaldığınız sazdadır! Çoxdan arzulamışam, Nola mənim toyumda Yüklə 5,1 Kb. Dostları ilə paylaş:
|