|
Ədəbiyyat, sənət və fikir dərgisiOZAN DÜNYASI № 3(6), 2011
OZAN DÜNYASI № 3(6), 2011
12
Dan yeri söküləndə,
Səhər müjdəsi gəlib,
Dünya üzə güləndə,
Qoşa əllər uzandı
Tutqun gözümə sarı.
Barmaqlar sağa-sola
Daradı palçıqları.
Təmizlədi gözümün
Torpağını, daşını.
Mən bulağa dönəndə
Sevindi uşaq kimi.
O da bulaq elədi
Gözlərinin yaşını!
Mən o gündən hər səhər
Saflığıma baş əyən
Aşıq Qurbanı gördüm.
Nəğməyə, təmizliyə
Bağlanan canı gördüm.
Mənə həyat verənin
Qeyrətinin eşqinə
Axdım, axdım, duruldum.
Aşıq mənə vuruldu,
Mən aşığa vuruldum.
Yaddaşımda aşığın
Səsi, sorağı qaldı.
O gündən mənim adım
Qurban bulağı qaldı!
Bir də gördüm tutaşıb Ağdabanın yolları,
Açılıb yola sarı anaların qolları,
Təbiət sığallayıb yamacları, yalları.
Duydum, bu gəlhagəldə xeyir bir xəbər gəlir,
Dedilər Ağdabana aşıq Ələsgər gəlir!
Çayqovuşan sevindi, su bayrama can atdı,
El döndü pərvanəyə, yanan şama can atdı,
Göz görüb götürməyə, əl salama can atdı.
Sanki, elin üstünə gün doğur, səhər gəlir,
Dedilər Ağdabana aşıq Ələsgər gəlir!
Yeddi qardaş dağında yeddi ceyran mələdi,
Bir kəndi bir dünyanın sevincinə bələdi,
OZAN DÜNYASI № 3(6), 2011
13
Göylər yağış yerinə nəğmə, hikmət ələdi.
Ustad yanına ustad, ər yanına ər gəlir,
Dedilər Ağdabana aşıq Ələsgər gəlir!
Xoşgəldin elədi, qabağa çıxdı,
Miskin Abdalımın nəvəsi Qurban.
Dodağı kəlamlı, əli kitablı,
Aqil babaların əvəzi Qurban!
Baxdı ki, hər yanı çiçəkdi, güldü,
Ürəyi atlandı, gözləri güldü.
Çağlar çeşmələr tək axdı, süzüldü,
Dağlardan almışdı həvəsi Qurban!
Başladı ömrünün söhbəti, dəmi,
Unutdu həsrəti, itirdi qəmi.
Aşıq Ələsgərin dostu, həmdəmi,
Aşıq Ələsgərin nəfəsi Qurban!
İki sənət dağı, sənət zirvəsi,
Öpüb bir-birini bağrına basdı.
Götürdü dünyanı şadlığın səsi,
Ustad kəlamına el qulaq asdı.
Bəzəndi hər yanım, doldu bir anda,
Döşəndi, sərildi xalı, xalçalar.
Sazlar qoşalaşıb, meydan qızanda
Yer bayram eləyər, göylər əl çalar!
Dağlar qoşa durursa,
Qoşalaşar şöhrəti.
İki çay birləşirsə
Min qat artır qüvvəti.
İgidlər cüt gələndə
Yenilmir qətiyyəti.
İki ustad görüşü
İki göz kimi əziz,
Eşqi pak, ağlı dərin,
Qəlbi müqəddəs, təmiz!
İki dost görüşəndə
Yoxa çıxır kədər, qəm,
İnsanın gözlərində
OZAN DÜNYASI № 3(6), 2011
14
Gülür başqa bir aləm.
Sevgidən od götürüb
Gözlər alışıb yanır.
Xatirələr kitabı
Yenidən varaqlanır!
Ələsgər məclisin görən gözüydü,
Qurban Ağdabanlı vuran ürəyi.
Həvəsə gətirən xalqın özüydü,
Baxışda arzunu, gözdə diləyi.
Birinci, ikinci yox idi burda,
Elə ikisi də birinci idi!
Qoşma qoşulurdu torpağa, yurda,
Hər kəlmə bir gövhər, bir inci idi.
Gedirdi meydanda dərindən-dərin,
Cinas imtahanı, cinas yarışı.
Zərif duyğuların, kövrək hisslərin
Bir təcnis olurdu hər axtarışı.
Varlığın çox sirri açılmır niyə,
Torpaqmı qədimdi, sumu əzəldi.
Dünya necə çatdı bu gözəlliyə,
Kainat nizama necə düzəldi?
Hardadı zamanın əvvəli, sonu,
Tarixin yaşından söhbət gedirdi.
Dünya binadırsa, kim qurub onu,
Bünövrə daşından söhbət gedirdi.
Qurban bulağında məclis başladı,
Qurban məktəbinə dönənə kimi.
Nəydi o məclisin ləzzəti, dadı,
Şəmşir danışırdı dünənə kimi!
Olub bir torpağın əkiz övladı,
Olub bir qartalın qoşa qanadı,
Olub bir sənətin iki Fərhadı.
Sazı da, sözü də dillərdə əzbər,
Aşıq Qurban ilə aşıq Ələsgər!
OZAN DÜNYASI № 3(6), 2011
15
LƏYAQƏT
İki bəyin adamı,
Eyni saatda gəldi
Ələsgərin yanına!
Çağırırdı ustadı
Hərə öz ünvanına.
Toy üst-üstə düşürdü -
Eyni gün, eyni saat.
İşin toqquşmasına
Qul Ələsgər qaldı mat!
Fikirləşdi sənətkar:
Aran dağa daşındı,
Dağ arana daşındı.
Yenə fikir yük oldu,
Neçə yana daşındı.
Çağıran iki nəfər,
Çağrılan bir, gedən bir,
İki məclis, iki bağ,
Bülbül olub ötən bir.
Hansı məclisdə çalsın
Ürəyini, sazını.
Kimə bildirsin ustad,
Görən etirazını!
Birində olsa əgər,
İnciməzmi o biri.
Necə görsün işini,
Necə qılsın tədbiri?
Düşündü ürəyində:
Gəl denən ki, xəstəyəm.
Başqa sənətkar tapın,
Heç kəs müşkül olmasın,
Müşkülə açar tapın!
Azdımı bu Göyçədə
Sözü mənim sözümdən
Təravətli, ətirli,
Adı mənim adımdan
Məhəbbətli, xətirli,
Dünyagörmüş sənətkar!
OZAN DÜNYASI № 3(6), 2011
16
Hər çiçəyin öz ətri,
Hər gülün öz dadı var.
Bu dəm bir səs ucaldı
Elə bil yerdən göyə.
Dirilik çeşməsidir
Sən çaldığın saz, - dedi.
Sən getməsən məclisə,
Ələsgərin adına
Heç bu yaraşmaz, - dedi.
Birdən görün nə düşdü
Ələsgərin yadına:
Onun böyük ürəyi,
Onun loğman kamalı,
Çatdı, vaxtında çatdı
Ələsgərin dadına.
Gələnləri yenidən
Tutdu sorğu-suala.
Bir danışın, bəylərin
Oğul-uşaq sarıdan
Kimləri var, ay bala!
Biri dedi: bəyimin
Yeddi oğlu var, ustad!
Mən də ki, qardaşıyam.
Onun sevincini də,
Onun kədərini də
Mən gərək ömrüm boyu
Öz çiynimdə daşıyam!
Sizi dəvət edirəm
İlk oğlunun toyuna.
Sizsiz keçən məclisin
Şadlığı nə, toyu nə?!
Biri dedi: bəyimin
Bircə oğlu var, ustad!
O da qarşınızdadır!
Ağlım kəsənnən bəri
Mənim fikrim, xəyalım
Dediyiniz kəlamda,
Çaldığınız sazdadır!
Çoxdan arzulamışam,
Nola mənim toyumda
Dostları ilə paylaş: |
|
|